پاورپوینت کامل کیفیت اداره جامعه در عصر غیبت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کیفیت اداره جامعه در عصر غیبت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کیفیت اداره جامعه در عصر غیبت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کیفیت اداره جامعه در عصر غیبت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

ضرورت و لزوم حکومت در جامعه:

حکومت برای بشر یک امر ضروری عقلی است، زیرا اجتماع بدون حکومت، موجب هرج و مرج می شود. حکومت تنظیم کننده امور
فرد و اجتماع، اجرا کننده حدود، تامین کننده عزت و استقلال جامعه انسانی و موجب توسعه و تکامل علوم و فنون بشری است.

در تمام جوامع بشری تا آنجا که تاریخ نشان می دهد، نوعی حکومت وجود داشته است. این بدان معنی است که بشر در هر
مرحله ای از علم و دانش و فرهنگ باشد، ضرورت وجود حکومت را درک می کند و می داند که زندگی اجتماعی بدون وجود
حکومت و نظم و قانون، حتی یک روز هم امکان پذیر نیست.

مساله ضرورت حکومت و نظم و قانون در روایات اسلامی نیز بازتاب گسترده ای دارد.

امام علی علیه السلام در جواب خوارج که حکومت و داوری را فقط برای خدا می دانستند، ضمن بیان مطالبی فرمود: «مردم به هر
حال نیازمند به امیر و زمامدار هستند، خواه نیکوکار باشد یا بدکار! تا مؤمنان در سایه حکومتش به کار خویش مشغول باشند و
کافران نیز بهره مند شوند و مردم در دوران حکومت او، زندگی راحت داشته باشند، به وسیله او اموال بیت المال گردآوری شود، و
به کمک او با دشمنان مبارزه کنند.» (۱)

و نیز در روایت فضل بن شاذان، امام رضا علیه السلام در مورد ضرورت وجود حکومت و مخصوصا حکومت اسلامی با حضور
اولوالامر به سه نکته مهم اشاره کرده است:

۱ – وقتی برای مردم حدودی تعیین شود و دستور یابند که از آن حدود تجاوز نکنند، چون باعث فساد آن ها می شود، این کار
سامان نمی گیرد مگر به وسیله حاکم امینی که ایشان را از تعدی و داخل شدن در امور ممنوعه باز دارد، در غیر این صورت کسی
لذت و منافع خود را به خاطر فساد دیگران ترک نمی کند. لذا سرپرستی برای آن ها قرار داده شده که آنان را از فساد منع و حدود و
احکام الهی را در میان آن ها برپا دارد.

۲ – هیچ فرقه ای از فرقه های دنیا و هیچ ملتی از ملل را نمی یابیم که بدون رئیس و سرپرستی باقی مانده باشد، همان سرپرستی
که امر دین و دنیای آن ها را سامان بخشد، پس در حکمت خداوند حکیم جایز نیست که خلق را در آن چه می داند برای آنان
ضروری است رها سازد و سرپرستی که به کمک او با دشمنان بجنگند و اموال بیت المال را به وسیله او تقسیم نمایند، جمعه و
جماعت آن ها را برپا دارد و ظالم را از تعدی به مظلوم باز دارد، برای آنان تعیین نکند.

۳ – اگرمردم پیشوا و سرپرست امین و درستکاری نداشته باشند، دین و آئین خدا بر باد می رود و سنت و احکام الهی تغییر می یابد،
و بدعت گذاران چیزهایی از پیش خود بر آن می افزایند، مخالفان از آن کاسته و امور را بر مسلمانان مشتبه می سازند. (۲)

ظاهرا فقط خوارج در صدر اسلام و نیز آنارشیست ها در قرون اخیر، منکر ضرورت وجود حکومت شده اند. خوارج در باب حکومت
و امامت عقیده داشتند که اقامه حکومت و تعیین خلیفه یا امام، واجب نیست; بنابراین به طور مطلق جایز است که جامعه اسلامی
روزگاری بدون حکومت و امام به سر برد، بدین سان با نفی وجوب وجود حکومت این حکم را تجویز می کردند که هر فرد مسلمان
بنا به تشخیص خود، اقدام به امر به معروف و نهی از منکر نماید. (۳)

آنارشیست ها نیز معتقدند که بشر می تواند با اصول اخلاقی، زندگی اجتماعی خویش را اداره کند و نیازی به حکومت نیست. به
موجب این نظریه، انسان ذاتا دارای غریزه اجتماعی است و اگر به حال خود واگذاشته شود، راه زندگی جمعی را در پیش می گیرد.
آنارشیسم به اصالت فرد و حفظ آزادی های فردی اهمیت می دهد و هر نوع حکومت و قدرت سازمان یافته را به عنوان این که
وسیله استثمار و خفقان مردم است رد می کند و با مالکیت خصوصی نیز مخالف است.

به نظر آنارشیست ها، جامعه (به جای هر نوع حکومت) باید براساس یک سلسله پیمان ها و قراردادهای اجتماعی اداره شود و امور
مربوط به تولید و توزیع در دست خود تولیدکنندگان و مصرف کنندگان قرار داشته باشد. (۴)

لزوم حکومت دینی:

براساس آیه شریفه «و ما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن الله » (۵) مساله حکومت، مساله اساسی همه پیامبران الهی بوده است.

با کمی دقت در اهداف اصلی پیامبران الهی روشن می شود که رسیدن به اهداف بزرگی چون رهانیدن آدمی از سلطه و اسارت
بیگانگان و اعطای آزادی به وی، تعلیم و تربیت فراگیر بشر، احیای ارزش های انسانی، اقامه قسط و عدل، رساندن آدمیان به تعالی
و رشد و … مستلزم تشکیل حکومت است و اجرای این برنامه ها و وصول به این آرمان ها بدون ابزار حکومت امکان پذیر نیست. از
این جهت می بینیم که هر کدام از آن بزرگواران نظیر داود، سلیمان و نبی اکرم صلی الله علیه و آله که موفق به تشکیل
کومت شدند، تا چه اندازه در تعقیب و وصول به اهداف الهی خود موفق بوده اند، و هر کدام که چنین ابزاری را به دست نیاوردند، تا
چه اندازه راه حرکت آن ها ناهموار، و در رسیدن به اهداف خود تا چه حد در تنگنا بوده اند.

دلایل لزوم حکومت در عصر غیبت

۱ – سنت و رویه رسول اکرم صلی الله علیه و آله

سنت و رویه پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دلیل بر لزوم تشکیل حکومت اسلامی حتی در زمان غیبت امام معصوم علیه السلام
است.

پیامبر اکرم اولا: خود تشکیل حکومت داد، به اجرای قوانین و برقراری نظامات اسلام پرداخت، به اداره جامعه برخاسته، والی به
اطراف می فرستاد. به قضاوت می نشست، قاضی نصب می کرد، سفرائی به خارج نزد روسای قبایل و پادشاهان روانه می کرد،
معاهده و پیمان می بست، جنگ را سرپرستی می کرد و خلاصه احکام حکومتی را به جریان می انداخت.

ثانیا: برای پس از خود به فرمان خدا حاکم تعیین کرد. وقتی خداوند متعال برای جامعه پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
حاکم تعیین می کند، به این معناست که حکومت پس از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیز لازم است. (۶)

۲ – ضرورت استمرار اجرای احکام

اجرای احکام الهی، که تشکیل حکومت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را ضروری نمود منحصر و محدود به زمان آن حضرت
نیست. طبق آیات قرآن، (۷) احکام اسلام محدود به زمان و مکانی خاص نیست و تا ابد باقی و لازم الاجرا می باشد.

آیا برای مدت طولانی از زمان غیبت صغرا تا کنون و تا زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام باید احکام اسلام بر زمین بماند و
اجرا نشود و هر که هر کاری خواست انجام دهد؟ آیا قوانینی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در راه بیان و تبلیغ و نشر و اجرای
آن ۲۳ سال زحمت طاقت فرسا کشید، فقط برای مدت محدودی بود؟

آیا خداوند متعال احکامش را محدود به زمان معصوم علیه السلام کرده و پس از آن همه احکامش را رها کرده است؟ اعتقاد به
چنین مطالبی یا اظهار آن ها بدتر از اعتقاد و اظهار به منسوخ شدن اسلام است. (۸)

۳ – رویه مسلمانان صدر اسلام

پس از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله، هیچ یک از مسلمانان در این معنا که حکومت لازم است، تردید نداشت. هیچ کس
نگفت: حکومت لازم نداریم، بلکه در ضرورت تشکیل حکومت همه اتفاق نظر داشتند، اختلاف فقط در کسی بود که عهده دار این
امر شود.

۴ – رویه امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه السلام

پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و بعد از وقایعی که پیرامون جانشینی آن حضرت به وقوع پیوست و علی علیه السلام
۲۵ سال از مقام و منصب خود کنار رفت، می بینیم با روی آوردن مردم به ولایت، علی علیه السلام حکومت تشکیل داد و خود در
راس آن حکومت قرار گرفت و جامعه اسلامی