پاورپوینت کامل نیم نگاهی به چهره صهیونیسم بین الملل ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیم نگاهی به چهره صهیونیسم بین الملل ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیم نگاهی به چهره صهیونیسم بین الملل ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیم نگاهی به چهره صهیونیسم بین الملل ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۴

مدت ها پس از پیروزی مسلمانان بر حکومت صلیبی با فرماندهی امیر صلاح الدین ایوبی، اروپا به فکر تسخیر آسیا افتاد و تنها مانع
را حکومت عثمانی می دید که آن هم در اثر جنگ های داخلی و تبعیض ها سست شد و آن ها از فرصت استفاده کردند و به فکر تجزیه
حکومت عثمانی افتادند.

نشست سری «سایکس پیکو» در سال ۱۹۱۶ میلادی ضربه نهایی را بر پیکر امپراطوری عثمانی وارد ساخت. انگلیس، فرانسه و
روسیه، مناطق خاورمیانه و مستعمرات عثمانی را تقسیم کردند و فلسطین در این تقسیم بندی شوم به انگلیس رسید. دولت
انگلیس پس از این نشست – که در آخرین سال جنگ جهانی اول بود – تمامی خاک فلسطین را در یک جنگ خونین با امپراطوری
عثمانی، به اشغال خود درآورد.

بعد از این اشغال ناجوانمردانه، «بالفور» وزیر خارجه وقت انگلیس با صدور اعلامیه ای بر ضرورت تشکیل یک دولت یهودی در
سرزمین فلسطین تاکید و راه را برای سلطه صهیونیسم جهانی بر مسلمین مظلوم دنیا هموار نمود.

صدور اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ میلادی، آغاز فاجعه و نقطه پاورپوینت کامل نیم نگاهی به چهره صهیونیسم بین الملل ۲۷ اسلاید در PowerPoint

شروعی برای دور جدید ضدیت و دشمنی یهودیان با مسلمین شد. این اعلامیه برای نخستین بار فلسطین را یک کشور یهودی
تلقی کرد که اقلیت های اعراب هم در آن حضور دارند.

با این حرکت خصمانه، یهودیان سراسر جهان با استفاده ازمجوزی که «بالفور» برایشان صادر کرده بود و با کمک و مساعدت مالی
دولت های آمریکا و انگلیس و مؤسسات مالی صهیونیست ها، گروه گروه رهسپار فلسطین اشغالی شدند. ظهور حزب نازی در اروپا
و وقوع جنگ دوم جهانی نیز به این مهاجرت شدت بیشتری بخشید.

انگلیس در ۱۹۲۰ میلادی، «هربرت صموئیل » را به حکومت فلسطین نصب نمود. هربرت با این ابتکار استکباری انگلیس، به یهود
استقلال داد، زبانشان را رسمی کرد و بر روی سکه ها نام «اسرائیل » را حک نمود و در حقیقت حاکمیت صهیونیسم بر کشور
فلسطین را رسمیت بخشید و پایه گذار دشمنی ای تازه با اسلام و مسلمین شد.

تجاوز آشکار انگلیس و یهودی ها به فلسطین و اسلام، عرب های مسلمان و مسیحی را به شورش واداشت، ولی حیله های انگلیس
در سال ۱۹۲۹ میلادی آن را خاموش کرد. حق طلبی مسلمانان، چونان آتشی در زیر خاکستر بود که در سال ۱۹۳۶ میلادی با فرمان
اعتصاب عمومی به وسیله «محمد امین الحسنی »، نمود پیدا کرد.

این بار نیز روباه مکار استعمار، با توطئه ای جدید، جریان را آرام کرد و قول تشکیل دو حکومت یهودی و فلسطینی داده شد که
مسلمانان زیربار نرفتند و انگلیس را از منطقه بیرون راندند.

با وجود تفاهم مسلمین و کشورهای عربی منطقه در بیرون راندن انگلیس، یهود که با حمایت استکبار جهانی به سرزمین مقدس و
با ارزشی دست یافته بود، پی گیر حاکمیت خود بر فلسطین شد و این بار با گستاخی بیشتری درصدد نفی حاکمیت اعراب بر کشور
خود برآمد.

ژوزف وایتز، مدیر صندوق ملی اراضی یهود در سال ۱۹۴۰، در امتداد نیرنگ های قبلی خود نوشت: «در این مملکت جا برای دو
ملت نیست. اگر اعراب این کشور را ترک گویند، جا برای ما باز خواهد شد و اگر اعراب بمانند، کشور باریک، بدبخت و بینوا خواهد
شد. اسرائیل فقط وقتی به وجود خواهد آمد که اعراب از اینجا به کشورهای همسایه منتقل شوند. فقط با چنین نقل و انتقالی
کشور قادر خواهد شد که میلیون ها نفر از برادران ما را جذب کند!»

چنین تفکری که حمایت انگلیس را در شکل جدیدی به همراه داشت، در سال ۱۹۴۵ آمریکا را نیز به حمایت از صهیونیست ها وارد
گود کرد. در سال ۱۹۴۷، آمریکا با همراهی شوروی سابق طی یکی از توافقات نادر خود، طرحی را به سازمان ملل عرضه کردند که
رسما بر تجزیه خاک فلسطین به دو بخش یهودی و عربی صحه می گذاشت و از شورای امنیت سازمان ملل نیز تقاضا نمودند که این
طرح را به تصویب برساند.

طرح آمریکا و شوروی در همان روز ارائه به سازمان ملل، مورد تصویب شورای امنیت این سازمان قرار گرفت و مجمع عمومی
سازمان ملل متحد نیز در همان سال با ۳۳ رای موافق، ۱۳ رای مخالف و ۱۰ رای ممتنع بر تقسیم فلسطین صحه گذاشت!

با تصویب این طرح خائنانه که به حاکمیت صهیونیسم شکل قانونی بخشیده بود، دیویدبن گورین افراطی عمل گرا که ریاست
آژانس یهودیان را بر عهده داشت، در ۱۵ مه ۱۹۴۸