پاورپوینت کامل «توقیع » روزنه ای به آفتاب ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «توقیع » روزنه ای به آفتاب ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «توقیع » روزنه ای به آفتاب ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «توقیع » روزنه ای به آفتاب ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۶

«توقیع » به معنی امضا کردن نامه و فرمان و نشان کردن برنامه و منشور می باشد، و نیز پاسخ هایی است که بزرگان و دولتمردان،
زیر سؤال ها و درخواست های کتبی که از ایشان می شود، می نویسند . (۱) »

توقیع نویسی از زمان های دور، بین حاکمان و فرمانروایان رواج داشته، و موارد فراوانی از توقیعات آن ها در متون تاریخی ثبت و
ضبط شده است که امروزه قابل دسترسی است . همچنین در کتاب های روایی، فقهی و تاریخی شیعه، توقیع به قسمتی از
نوشته های ائمه اطهار علیهم السلام اطلاق شده است و البته عمده آن ها – چه از لحاظ مقدار و حجم و چه از نظر تعداد توقیعاتی
است که از سوی قلب عالم امکان، ولی عصر، صاحب الزمان علیه السلام صادر گردیده است .

امروزه نیز وقتی سخن از توقیع به میان می آید، ذهن به توقیعات حضرت مهدی علیه السلام منصرف می گردد، گرچه از دیگر ائمه
علیهم السلام نیز نوشته هایی تحت عنوان توقیع صادر شده است .

توقیعات ائمه علیهم السلام

چنانکه اشاره شد توقیعات فراوانی از سوی امامان صادر شده است که برای نمونه ابتدا به برخی از توقیعات ائمه اطهار علیهم
السلام قبل از حضرت مهدی علیه السلام و سپس به بعضی از توقیعات آن حضرت اشاره می کنیم:

توقیعات امامان قبل از حضرت مهدی علیه السلام

الف: امام موسی بن جعفر علیه السلام

در کتاب کشف الغمه آمده است که: وشاء از حسن بن علی نقل می کند که من به همراه دائی خودم اسماعیل بن الیاس به قصد
مناسک حج حرکت کردیم، پس او نامه ای به سوی موسی بن جعفر علیهما السلام به این مضمون نوشت که: من دارای دخترانی
هستم، در حالی که هیچ فرزند پسر ندارم . از آن رو که مردان ما نیز کشته شده اند، پس دعا کنید همسرم که آبستن است پسر
بیاورد و خودتان نیز نام او را معین فرمایید . پس توقیعی وارد شد که «قد قضی الله حاجتک فسمه محمدا; خداوند حاجتت را
برآورده ساخت . او را محمد بنام .»

چون ما به کوفه رسیدیم، فرزند پسری به دنیا آمده بود (۲) .

ب: حضرت هادی علیه السلام

مرحوم کلینی با ذکر سند از ایوب بن نوح نقل می کند که به ابوالحسن علیه السلام نوشت: آیا خدای عزوجل به هر چیزی پیش از
آنکه آن ها را بیافریند و پدید آورد آگاه بود یا آنکه نمی دانست تا آن ها را اراده کرد و علم پیدا کرد به مخلوق هنگامی که خلق کرد و
به موجود هنگامی که موجود کرد؟ پس آن حضرت به خط خود مرقوم فرمود: «لم یزل الله عالما بالاشیاء قبل ان یخلق الاشیاء
کعلمه بالاشیاء بعد ما خلق الاشیاء (۳) ;

خدا همیشه پیش از خلقت اشیاء به آن ها علم دارد، مانند علم داشتنش به آن ها بعد از خلقشان .»

ج: امام عسکری علیه السلام

سهل گوید: درسال ۲۵۵ به حضرت عسکری علیه السلام نوشتم که اصحاب ما شیعیان در توحید اختلاف دارند; بعضی گویند که او
(خدا) جسم است و بعضی گویند او صورت است . اگر صلاح بدانید به چاکر خود لطف کنید و به من بیاموزید آنچه را که بر آن
بایستم و از آن تجاوز نکنم .

حضرت به خط خود مرقوم فرمودند:

«سالت عن التوحید و هذا عنکم معزول، الله واحد احد، لم یلد و لم یولد ولم یکن له کفوا احد، خالق ولیس بمخلوق، یخلق تبارک
و تعالی ما یشاء من الاجسام و غیر ذلک ولیس بجسم ویصور ما یشاء ولیس بصوره، جل ثناؤه وتقدست اسماءه ان یکون له شبه هو لا
غیره، لیس کمثله شی ء وهو السمیع البصیر (۴) ;

از توحید پرسیدی، در صورتی که از شما بر کنار است [وظیفه شما نیست]، خدا یگانه و یکتاست، نزاده و زاده نشده و چیزی
همتای او نیست . او خالق است و مخلوق نیست . خدای تبارک و تعالی هر چه خواهد از جسم و غیر جسم بیافریند و خودش جسم
نیست، آنچه خواهد صورتگری کند و خودش صورت نیست، سپاسش بزرگست و نام هایش مقدس تر از آنکه برایش مانندی جز
خود او باشد، چیزی مانندش نیست و او شنوا و بیناست .»

توقیعات حضرت مهدی علیه السلام

همانطور که اشاره شد، آنچه از توقیعات امروزه قصد می شود، نوشته هایی است که از ناحیه مقدسه آخرین ذخیره الهی، وجود
مقدس صاحب الامر علیه السلام صادر شده است، اگرچه اطلاق توقیع بر نوشته هایی که تا کنون به آن ها اشاره شد به معنای عام
بدون اشکال است .

آنچه می توان در مورد توقیعات حضرت مهدی علیه السلام به بحث نشست عبارتند از:

۱- اعجاز در توقیعات

اگرچه چگونگی ارتباط نواب خاص امام زمان علیه السلام با مقام شامخ امامت و صدور توقیعات روشن نیست، اما بدون شک
بسیاری از این توقیعات به گونه ای معجزه آسا صادر شده است، به نحوی که به طور قطع می توان گفت صدور آن ها به نحو عادی و
از شخص معمولی صورت نگرفته است .

مثلا نقل شده است که «محمد بن فضل موصلی » شیعه بود ولی نیابت «حسین بن روح » را قبول نداشت . روزی هنگام بحث با یکی
از دوستانش به نام «حسن بن علی وجنا» و بنا به پیشنهاد او، برای آزمودن نائب امام مطلبی را کاملا محرمانه با هم توافق کردند و
«حسن بن علی وجنا» کاغذی از دفتر موصلی جدا کرد و قلمی تراشید و با آن بدون مرکب مطالبی بر روی آن ورقه نوشت، سپس
آن را مهر کرد و توسط خدمتکار نزد حسین بن روح فرستاد .

ظهر همان روز در حالی که محمد بن فضل مشغول غذا خوردن بود، جواب نامه وارد شد که فصل به فصل در همان ورقه ارسالی
آمده و با مرکب نوشته شده بود . محمد بن فضل در حالی که سخت تحت تاثیر قرار گرفته بود همراه حسن بن وجنا محضر حسین
بن روح وارد شدند و از ایشان عذر خواهی کردند (۵) .

این معجزه در مرحله صدور توقیع بود . در متن توقیعات نیز موارد فراوانی از معجزات به چشم می خورد که بیشتر به صورت
اخبار غیبی از حوادث آینده، اتفاقات پنهانی، شفای بیماران و مانند آن می باشد .

یک نمونه از این توقیعات زمانی صادر شد که در مورد وکلا و نمایندگان حضرت، نزد خلیفه غاصب وقت سعایت شده بود . خلیفه
برای شناسایی و دستگیری آنان دستور داد افراد ناشناسی را همراه با پول نزد آن ها به جاسوسی بفرستید و اگر کسی از آن ها
چیزی پذیرفت، او را دستگیر کنید .

حضرت ولی عصر علیه السلام در این توقیع شریف خود خطاب به کلیه وکلا فرمانی صادر فرمودند مبنی بر اینکه از هیچ کس و
تحت هیچ شرایطی چیزی نپذیرند و از گرفتن هر گونه چیزی خودداری نمایند و خود را بی اطلاع نشان دهند . این واقعه را
مرحوم کلینی در کتاب شریف کافی این گونه بیان کرده است:

حسن بن حسن علوی گوید: مردی از ندیمان روز حسنی و مرد دیگری که همراه او بود به او گفتند: اینک او (یعنی صاحب الزمان
علیه السلام) اموال مردم را (به عنوان سهم امام علیه السلام) جمع می کند و وکلایی دارد و وکلاء آن حضرت را که در اطراف
پراکنده بودند نام بردند . این خبر به گوش عبیدالله بن سلیمان وزیر رسید، وزیر همت گماشت که وکلا را بگیرد . سلطان گفت:
جست و جو کنید و ببینید خود این مرد کجاست، زیرا این کار سختی است .

عبیدالله بن سلیمان گفت: وکلا را می گیریم . سلیمان گفت: نه، بلکه اشخاصی را که نمی شناسند به عنوان جاسوس با پول نزد
آن ها می فرستیم، هر کس از آن ها پولی قبول کرد، او را می گیریم .

از حضرت نامه رسید که به همه وکلا دستور داده شود: از هیچ کس چیزی نگیرند و از گرفتن سهم امام خودداری نمایند و خود
رابه نادانی زنند . مردی ناشناس به عنوان جاسوس نزد محمد بن احمد آمد و در خلوت به او گفت: مالی همراه دارم که می خواهم
آن را برسانم . محمد گفت: اشتباه کردی، من از این موضوع خبری ندارم . او همواره مهربانی و حیله گری می کرد و محمد خود را
به نادانی می زد (۶) .

در ماجرای دیگری از سوی حضرت ولی عصر علیه السلام دستوری صادرشد که در آن از زیارت کاظمین و کربلا نهی کرده بودند .
پس از چند ماه معلوم شد خلیفه در آن موقع دستور داده بود که هر کس به زیارت رود در کمینش باشند و او را دستگیر کنند (۷) .

۲- کتابت برخی از توقیعات به خط مبارک حضرت مهدی علیه السلام

به تصریح عده ای از راویان و ناقلان توقیعات، برخی از این نوشته ها به خط شریف آن حضرت به رشته تحریر در آمده است . در ذیل
به نمونه هایی از این تصریح ها اشاره می شود:

الف) شیخ طوسی به نقل از راوی یک توقیع، این جمله را در کتاب خود نقل کرده است که:

«فورد جواب کتابهم بخطه علیه وعلی آبائه السلام: بسم الله ا