پاورپوینت کامل مبلغان دینی، وظایف و راهکارها ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبلغان دینی، وظایف و راهکارها ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبلغان دینی، وظایف و راهکارها ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبلغان دینی، وظایف و راهکارها ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۷۳

سخنرانی حضرت آیت الله سبحانی

اشاره:

آنچه پیش رو دارید متن سخنرانی حضرت آیت الله سبحانی است که در جمع مبلغان خارج از کشور و در موضوع وظایف و
ویژگی های مبلغان دینی و نیز راهکارهای موفقیت در امر تبلیغ دین ارایه گردیده و با اندکی تلخیص و تنظیم، تقدیم می گردد. در
پایان، سؤالاتی از سوی شنوندگان مطرح شده و گوینده محترم به آن ها پاسخ داده است.

وظایف مبلغ

«الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لایخشون احدا الا الله و کفی بالله حسیبا»; (۱) «کسانی که پیام های خدا را ابلاغ می کنند و از
او می ترسند و از هیچ کس جز خدا بیم ندارند. و خدا برای حسابرسی کفایت می کند.»

در طول زمان هر کس که در حقیقت مبلغ اسلام باشد، مصداق این آیه مبارکه است.

در این آیه خداوند متعال در درجه اول موصول «الذین » را می آورد تا مساله را کلی قرار بدهد; یعنی پیام الهی در این جا پیام
شخصی نیست بلکه پیام کلی است و به تعبیر اصولی ها، قضیه قضیه خارجیه نیست، بلکه قضیه حقیقیه است و آیه متوجه همه
مبلغینی است که در طول زمان پاورپوینت کامل مبلغان دینی، وظایف و راهکارها ۴۹ اسلاید در PowerPoint

آمده و خواهند آمد. این آیه سه وظیفه و ویژگی را برای مبلغان دین ترسیم می کند:

الف) رساندن پیام های الهی

در علم نحو می گویند: «الذین » جزء مبهمات است و صله ای که بعد از آن می آید، «الذین » را از ابهام بیرون می آورد. «الذین یبلغون
رسالات الله » یعنی کسانی که پیام های الهی را می رسانند. بنابراین وظیفه مبلغان دین رساندن پیام های الهی است. وظیفه شما
بیان سیاست های جهان، فحش دادن به افکار زید و عمرو، فحش دادن به این مکتب و آن مکتب نیست. تمام هدف شما رساندن
پیام هائی است که از طریق انبیاء و اولیاء و به ویژه پیامبر خاتم صلی الله علیه وآله و جانشینانش آمده است. در حقیقت اساس گفتار
شما را باید قال الله، قال رسول الله، قال الباقر و قال الصادق علیهم السلام تشکیل دهد.

باید مردم بفهمند که آنچه مبلغ می گوید حرف خداست; که در این صورت بیشتر متاثر شده و نتیجه بهتری حاصل می شود.

گاهی برخی از گویندگان به نام مبلغ اسلام صحبت می کنند و از اول تا آخر سخنرانی آیه یا حدیثی را نقل نمی کنند بلکه همه
صحبت خود را به کلماتی از این دکتر، آن پرفسور و … اختصاص می دهند. چنین کسانی مبلغ اسلام نیستند. مبلغ باید پیام های
الهی را ابلاغ کند. برای رسیدن به این مقصود، مبلغ دینی باید به موارد ذیل مسلح باشد:

۱ – تا حد فراوانی حافظ قرآن باشد. اگر همه قرآن را هم حافظ نیست، بخش های مهمی از قرآن را حافظ باشد; مثلا سوره حجرات
را که یک سوره اخلاقی است و یا سوره لقمان را که یک مربی نمونه است حفظ باشد.

۲ – قرآن را صحیح و بی غلط بخواند.

۳ – مطالبی از نهج البلاغه را حفظ کند.

نامه علی بن ابی طالب علیه السلام به مالک اشتر با اضافه کردن مقداری از شواهد تاریخی، جهانی از مطلب خواهد بود. و نیز
حفظ کلمات قصار و جمله های کوچک نهج البلاغه در تبلیغ بسیار کارساز خواهد بود.

۴ – «تحف العقول » باید همیشه در کنار مبلغ باشد; چون «تحف العقول » کتابی سر تا پا اخلاقی و اجتماعی است.

ب) عدالت و خداترسی

وقتی که سخن برای خدا گفته شود، این انگیزه الهی، هم در نحوه گفتن و هم در میزان تاثیرگذاری نقش عجیبی دارد. «و یخشونه »
یعنی از خدا می ترسند; پیام الهی را کم و زیاد نمی کنند و واقعیت ها را می گویند. ترس از خدا همان عدالت است. عدالت یک
الت خداترسی است که انسان در سایه آن نه گناه کبیره می کند و نه اصرار بر صغیره دارد. پیام های الهی را برسانید و منبر خود را
براساس ترس از دیگران یا ترس از کم و زیادی امور مادی تنظیم نکنید.

ج) شهامت در حق گویی

از دیگران نترسید. نگویید اگر این کلمه را بگویم نانم قطع می شود. اگر این کلمه را بگویم فلانی خوشش نمی آید. البته معنای
جمله «و لایخشون احدا الا الله » این نیست که به هر منطقه رفتید شرایط آنجا را در نظر نگیرید. پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله
هنگامی که برای هر نقطه ای سفیر می فرستاد، کسانی را انتخاب می کرد که با آن منطقه آشنا باشند. چون آشنایی با منطقه
موجب می شد که پیام رسول خدا را بهتر برسانند. معنای «و لایخشون احدا الا الله » این نیست که بی گدار به آب بزنید. خیال
نکنید که همه جا می شود همه چیز را گفت.

عاقل کسی است که شرایط را در نظر بگیرد. آمادگی مردم، آمادگی محیط و شرایط دیگری که بر منطقه تبلیغی حاکم است، همه
را باید مد نظر داشت. بعضی از مسائل در همه جا قابل طرح نیست. معنای «و لایخشون احدا الا الله » این نیست که کار مبلغ
بی حساب باشد. کار پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بی حساب نبوده است. پیام های پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله در مکه غیر از
پیام های او در مدینه است. در مکه می فرماید: «لکم دینکم » ولی هنگامی که به مدینه می رسد می فرماید: «قاتلوا المنافقین و
المشرکین ». پیام ها و مواضع در شرایط متفاوت فرق می کند. اگر یک مبلغ مجموع آیات قرآن را در مکه و مدینه مطالعه کند،
می فهمد که منطق پیغمبر از نظر شدت و رخوت فرق می کند. در مکه به گونه ای صحبت می کند، و در مدینه به گونه ای دیگر. در
مکه موضع، موضع ضعف است، از این رو با نصیحت پیش می رود ولی در مدینه موضع قدرت و قوت است و با منطق قدرت سخن
می گوید. اگر شما به منطقه ای رفتید که گاو را می پرستند، باید به گونه ای خدا را اثبات کنید و توحید خدا را بگویید که فردا در
همسایگی برای شما ایجاد مزاحمت نکنند.

مبلغ باید شرایط را در نظر بگیرد، آگاه باشد و طبق شرایط سخن بگوید. البته معنی این جمله این نیست که نان به نرخ روز بخورد
بلکه معنی این جمله این است که عاقلانه وارد میدان شود تا به نتیجه برسد.

حساب رسی

در آخر این آیه خداوند متعال می فرماید: «و کفی بالله حسیبا»; «کافی است که خدا حساب گر است.» کلماتی که از یک مبلغ صادر
می شود حسابگرش خداست که آیا این کلمه به نفع اسلام بوده است و یا به ضرر اسلام؟ آیا برای خوشحالی دیگری بوده یا برای خدا؟
ببینید قرآن کریم جمله «و کفی بالله حسیبا» را در کجا بیان کرده است. معلوم می شود مبلغ دینی وظیفه سنگینی برعهده دارد.
خداوند در آیه مورد بحث شرایطش را بیان می کند و در آخر هم می گوید: حسابگر خداست.

توصیه های تبلیغی

چند نکته در تبلیغ حائز اهمیت است که به هر یک به صورت گذرا اشاره می شود:

۱ – توجه ویژه به جوانان

در این که با ورود به منطقه تبلیغی باید بیشتر سراغ چه کسانی رفت، آیا باید اول مشایخ و سران قبایل را دید و یا اینکه باید
گروه های دیگر را مقدم داشت، نظر امام صادق علیه السلام این است که اول باید سراغ جوانان رفت.

امام صادق علیه السلام مردی را به بصره فرستاد. بصره مرکز عمرو بن عبید رئیس معتزله بود که در سال ۱۴۳ ه . ق وفات کرد. او
خیلی مورد علاقه خلیفه عباسی بود و شیعیان را متزلزل می کرد. فرستاده امام مدتی در بصره ماند و برگشت. امام صادق علیه
السلام در دیداری از او پرسید: آیا در کارتان موفق بودید یا نه؟ گفت: خیر. فرمود: چرا؟ گفت: موفق نبودم. حضرت کمی فکر کرد و
فرمود: شما سراغ کدام تیپ (به قول امروزی ها) رفتید؟ عرض کرد: من با رؤسای قبایل در تماس بودم تا از راه هدایت این ها بتوانم
در افراد عشیره اثر بگذارم. حضرت فرمود: نقطه اشتباهت همین جاست. هویت و شخصیت شیخ قبیله شکل گرفته و تثبیت شده
است و اثرگذاری در او مشکل است. درخت برومندی که کج بالا رفته دیگر قابل اصلاح نیست، اما یک نهال کوچک، خیلی
اصلاح پذیر است.

اشتباهت اینجا ب