پاورپوینت کامل مدیریت تبلیغ ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مدیریت تبلیغ ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مدیریت تبلیغ ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مدیریت تبلیغ ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۸

حضرت استاد: وضعیت
دستگاههای فرهنگی و تبلیغی موجود
کشور را چگونه ارزیابی می کنید و آیا
وضعیت موجود را مناسب می دانید؟ اگر
نه چه توصیه ها و پیشنهاداتی دارید؟

بسم الله الرحمن الرحیم
والصلاه والسلام علی رسول الله وآله.
مطلق گرایی در قضاوت امری منفی
است. اینکه ما نهاد و تشکیلاتی را
مطلقا خوب ببینیم، یا بد ببینیم، این
یک جانبه نگری است. دستگاههای
فرهنگی و تبلیغی کشور در حد
توانشان کارهایی را انجام داده اند، اما
اگر قرار باشد که ما پیوسته از وضعیت
موجود راضی و قانع باشیم، رو به رشد
نخواهیم بود. من در مجموع معتقدم
که دستگاههای فرهنگی و تبلیغی
موجود در کشور می شود بیشتر از این
کار کنند و ثمر دهی بیشتری داشته
باشند.

اجازه دهید از عظیم ترین رسانه
فرهنگی که امام نامش را دانشگاه
گذاشت؛ یعنی صدا و سیمای
جمهوری اسلامی ایران شروع کنیم.
در اینکه صدا و سیما در حوزه هایی
موفق بوده است، جای تردید نیست؛
در حوزه سیاسی، در حوزه تشویق
مردم به حضور در صحنه ها آنجا که
حضور مردم ضروری بوده است، صدا
و سیما خوب عمل کرده است، در
هشت سال دفاع مقدس صدا و سیما به
عنوان تریبون نظام به خوبی ایفای
وظیفه نموده است. در دعوت به
راهپیماییهای کلان سراسری مثل
بیست و دو بهمن، روز قدس خوب
عمل کرده و در حوادثی که برای کشور
پیش آمد مثل زلزله بم و کمک به زلزله
زده گان موفق بوده است.

در این حوزه ها ما منکر عملکرد
قابل تقدیر صدا و سیما نیستیم، اما در
حوزه فرهنگی و ارزش سازی گمان
نکنم که مسئولین صدا و سیما نمره
بالایی به خودشان بدهند. در رابطه با
فساد اخلاقی، بی حجابی و ابتذال قطعا
صدا و سیما می توانسته است بهتر از این
عمل کند و می توانسته است با ساختن
فیلمهای مفید و ارزنده ارزش حجاب و
عفاف را به نمایش بگذارد و ضدارزشی
بودن بی حجابی و بدحجابی را … .

من تا به حال سراغ ندارم که صدا
وسیما یک فیلم ساخته باشد و عاقبت
بدحجابی و بی حجابی را به مردم نشان
داده باشد.

اگر معارف دینی و ارزشی را به
صورت فیلم به نمایش در بیاورند
بسیار تأثیرگذار است؛ چنان که در
عرصه هایی که صدا و سیما خوب وارد
می شود تأثیر گذار است. البته اینجا من
نظر صریحم را عرض می کنم و
معتقدم که هم مسئول گذشته صدا و
سیما و هم مسئول فعلی جناب آقای
ضرغامی سوز اصلاح دارند و دلشان
می خواهد در این عرصه ها گامهای
مثبتی بردارند؛ اما واقعیت این است که
ما نتوانسته ایم از این رسانه عظیم آن
چنان که باید و شاید در جهت گسترش
فرهنگ و ارزشهای اسلامی استفاده
کنیم.

باز تأکید می کنم که صدا و سیما
برنامه های ارزشی بسیاری دارد، شبکه
قرآن، رادیو قرآن و رادیو معارف دائما
به تبیین معارف اسلامی می پردازند، اما
سخن در این است که دستگاههای
فرهنگی و تبلیغی موجود کشور را
چطور ارزیابی می کنید؟ در ارزیابی
معمول است که نقاط مثبت و نقاط
ضعف بیان شود تا اصلاحات واقعی
صورت گیرد.

حوزه و دفتر تبلیغات اسلامی و
سازمان تبلیغات نیز در عرصه فرهنگ
و تبلیغ گامهای بلندی برداشته اند. در
رشته تخصصی تبلیغ با برنامه ای منظم
مبلغان را مسلح به معارف اسلامی
می کنند و دفتر تبلیغات و سازمان
تبلیغات گامهای ارزشمندی را جهت
ساماندهی تبلیغ، محتوا بخشی تبلیغ و
به روز کردن تبلیغات دینی بر
داشته اند. ره توشه هایی که در آستانه
تبلیغ منتشر می شود کار ارزشمندی
است برای اینکه افرادی که تبلیغ
می روند دستشان خالی نباشد. کتابهایی
که حوزه در بخش معارف اسلامی
منتشر کرده است نیز کار فرهنگی
عظیمی است.

متأسفانه کارهای فرهنگی حوزه
درست معرفی نمی شود و من عقیده
دارم که در بخش خبرهای فرهنگی
علمی تلویزیون باید بخشی مربوط به
حوزه باشد و هر هفته کتابهای جدید
منتشر شده و تحقیقات جدید را
معرفی کند. بنابراین نباید نقش موفق
حوزه را در تبیین معارف اسلامی و در
گسترش معارف انکار کرد؛ اما حوزه ما
در گذشته این افتخار را داشت که از
زمان جلو بود و قبل از اینکه شبهه ای
پیدا شود به استقبال شبهه می رفت. ما
در مباحث فقهی و اصولی می گوییم
«کُلَّما قیلَ وَ یُمْکِنُ اَنْ یُقالُ؛ هر مطلبی که در
این فرع گفته شده است و یا می شود
گفت.» این، یعنی به استقبال طرح
اشکال رفتن و با آغوش باز شبهه را
تحویل گرفتن. ما احساس می کنیم
حوزه دیروز ما؛ یعنی حوزه شیخ مفید،
حوزه شیخ طوسی، حوزه علامه
حلی رحمه الله و… از زمانشان جلوتر بودند؛
ولی متأسفانه حوزه امروز به نظر ما از
زمان جلو نیست.

ما الان باید تشکیلات عظیمی
داشته باشیم با نیروهای بسیار ورزیده
که اشکالات و شبهات را مدام رصد
کنند و به تمام سایتهای اینترنتی که علیه
دین و مذهب شبهه پراکنی دارند،
بلافاصله جواب دهند و معطّل نمانند.
نخبگان ما باید بتوانند با برنامه ریزی و
مدیریت منظم بلافاصله پاسخ دهند.

امروز مسئله مبارزه با اسلام در
سایتهای اینترنتی به حالت تهاجمی
است. در گذشته، هفته ها و ماهها
در رابطه با فساد اخلاقی،
بی حجابی و ابتذال قطعا
صدا و سیما می توانسته
است بهتر از این عمل کند
و می توانسته است با
ساختن فیلمهای مفید و
ارزنده ارزش حجاب و
عفاف را به نمایش بگذارد

می آمد و می رفت تا مقاله ای علیه دین
نوشته می شد؛ اما امروز ثانیه به ثانیه و
لحظه به لحظه علیه دین ما به صورت
تشکیلاتی و زنجیره ای شبهه افکنی
می کنند.

مسئولان محترم باید قدری
درنگ کنند و مشی افتخار آمیز از زمان
جلو بودن حوزه دیروز را دوباره احیا
کنند. من منکر این نیستم که کارهایی
در گوشه و کنار به صورت مقطعی
انجام می گیرد؛ ولی سخن این است که
سیل گسترده و عظیم شبهات با کار
مقطعی و متفرق سد نمی شود و
واکنش در برابر این سیل بی امان
شبهات، مدیریت سامانه ای و
تشکیلاتی بالا می خواهد و ما بایستی
سدهای محکم و نفوذ ناپذیری درست
کنیم. من افتخار می کنم که خودم
حوزوی هستم و حوزوی بودنم را با
چیزی معاوضه نمی کنم؛ ولی از حوزه
بزرگ علمیه می پرسم ما بعد از انقلاب
چند کتاب درباره ورزش نوشتیم؟
ورزش حلال کدام است و ورزش
حرام کدام؟ فروعات بحث ورزش
منقح نشده است؛ بله گوشه و کنار
آقایی ورزش در اسلام و کلیات
ورزش را مورد بحث قرار داده است
که اسلام می گوید تن سالم داشته باشید
و امثال اینها؛ اما کار گسترده کلیدی
نشده است. همچنین در رابطه با
حجاب و لباس و کیفیت پوشش مرد و
زن و دهها مسئله مورد نیاز دیگر کاری
جدی صورت نگرفته است.

آیا واقعا بعد از انقلاب کاری در
سطح کتاب مسئله حجاب شهید
مطهری شده است؟ این در حالی است
که کتاب شهید مطهری در حدود چهل
سال پیش نوشته شده و در این چهل
سال طرحهای فراوانی پیدا شده و ما
متأسفانه شاهد حوزه علمیه فعال
پاسخگو نیستیم. حوزه علمیه باید
برای گسترش حجاب در سطوح
مختلف کتاب می نوشت، برای دختر
خانمهای نه ساله جزوات کوچک به
روز چاپ می کرد، و در زمان ثبت نام و
نام نویسی مدارس این جزوات به آنها
داده می شد و با شیوه های جذاب و
روانشناسانه روی نوشته ها کار می کرد.

در عین اینکه از خدمات حوزه
تجلیل می کنیم این انتظار را از
مسئولان حوزه بزرگمان داریم که
برنامه ای بریزند تا از حالت انفعالی در
بیاییم و در حوزه فرهنگی حالت
تهاجمی داشته باشیم.

نظر شما در مورد تمرکز تبلیغات
دینی چیست؟ آیا وضعیت فعلی مؤثرتر
است یا باید تبلیغات در یک جا متمرکز
باشد؟ در صورت تمرکز پیشنهاد شما در
مورد شکل و جای آن چیست؟

به نظر می رسد که سؤال شما
بیشتر مربوط به اعزام باشد. حساب
اعزام با حساب کارهای دیگر جداست
و الان نهادهای مختلفی اعزام مبلغ
دارند؛ سپاه، نیروهای مسلح، نیروی
انتظامی، اداره اوقاف، اداره زندانها،
دفتر و سازمان تبلیغات، معاونت تبلیغ
حوزه و… تصدیق می فرمایید که این
پراکندگی مطلوب نیست و گاهی هم
زیان بار است. معتقد به تمرکز هستم،
اما نه به صورت تمرکز دولتی. معتقدم
که این نهادها باشند و اعزام رقابتی هم
داشته باشند؛ اما یک مرکزی جهت
هماهنگی و سیاستگذاری لازم است.
حالا این مرکز هماهنگی و
سیاستگذاری چگونه باشد باید
کارشناسی شود و به صورت یک
سیاست اجرایی به مرحله عمل
بنشیند. یکی از راه ها این است که مقام
معظم رهبری نهادی پیشنهاد کنند و به
همه نهادها دستور دهند که با این نهاد
هماهنگ باشند.

من معتقد به تمرکز هستم؛ اما نه به
معنای اینکه این نهادها جمع شوند،
بلکه هر کدام باید کار خودشان را
بکنند. در واقع ما نیازمند یک سامانه
هدایتی جهت سازماندهی امورات
تبلیغی هستیم. یک ستاد هماهنگی بین
مسئولان اعزامها ایجاد شود که
هماهنگ عمل کنند؛ تا شاهد ترافیک
اعزام مبلغ در برخی جاها و خلاء
وجود مبلغ در برخی نقاط نباشیم.

در بخش کار نرم افزاری برای
اقدامات تبلیغی و فعالیتهای فرهنگی
هم دقیقا نیاز به هماهنگی هست که هر
نهادی بخشی از کارها را بعهده بگیرد
تا کارهای تکراری انجام نشود. ما در
بخش هنری ضعیف هستیم و یک نهاد
باید این بخش را تقویت کند. در بخش
تحقیقات روز باید کار بیشتری
صورت دهیم. در شبهه شناسی و پاسخ
به شبهات باید حوزه را بسیج کنیم و
یک تشکیلات ممحّض در این مورد
کار کند تا کار گسترده ای صورت گیرد.

در واقع کار فرهنگی نیاز به
تشکیلات و سامانه منظم و هماهنگ
دارد. چرا در حوزه تحقیقات، تفسیر
کنزالدقائق را هم انتشارات جامعه
مدرسین تحقیق و چاپ کند و هم
انتشارات وزارت ارشاد آن را به چاپ
برساند؟ چه ضرورتی است که کتاب
ریاض المسائل را انتشارات اسلامی
جامعه مدرسین تحقیق و چاپ کند و
انتشارات آل البیت هم تحقیق و چاپ
نماید. چرا در مورد یک کتاب دو نهاد
زحمت بکشند؟

اگر ما یک ستاد هماهنگی داشتیم؛
چه بسیار کتابهایی که روی چاپ به
خودش ندیده است چاپ می شد و
کتابهای بسیاری که یک بار چاپ شده
است و در زمان خودش نیز چاپ
خوبی بوده است ولی الان آن چاپ
مطلوب نیست، مجددا اصلاح و چاپ
می شد. مثلا کتاب جامع الروات
مرحوم ارد