پاورپوینت کامل مَثَل در سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مَثَل در سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مَثَل در سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مَثَل در سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

از شیوه هایی که بر جاذبه سخن
می افزاید و مخاطب را به شنیدن بیشتر
ترغیب می کند، بهره گیری از تمثیلات
و تشبیهات مرتبط با موضوع است.
قرآن کریم در این زمینه می فرماید: «وَ
تِلْکَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ
یَتَفَکَّرُونَ»؛ «و این مَثَلها را برای مردم
می زنیم، باشد که آنان بیندیشند.»

آرایش سخن به مثلهای کوتاه،
دل نشین و مفید می تواند کلام را تا عمق
جان مخاطب نفوذپذیر سازد و گاهی
اوقات یک عبارت به جا از ضرب المثلها
و یا تشبیهات، موضوع را آن چنان به
ذهن مستمع القاء می کند که هرگز تا آخر
عمرش آن را فراموش نخواهد کرد.
شیوه استفاده از مثل در حقیقت به عنوان
کوتاه ترین راه برای یک سخنران
محسوب می شود. نزدیک کردن هدف
گوینده به ذهن شنونده، همگانی کردن
مسائل، حسی و عینی کردن موضوعات
عقلی و ساکت کردن مخالفانِ معاند، از
دیگر امتیازات تمثیل است.

مهم ترین شاخصه های یک مَثَل،
کوتاهی لفظ، استحکام معنی و زیبایی
و لطافت مفهوم آن است که در بلاغت
و فصاحت یک خطابه تأثیر می گذارد ؛
به گونه ای که حتی علی علیه السلام در میان
اشعار، مثل را بهترین شعر می داند و
می فرماید: «خَیْرُ الشِّعْرِ مَا کَانَ مَثَلاً؛
بهترین شعر آن است که مَثَل باشد.»

به عنوان نمونه، امیر مؤمنان
علی علیه السلام برای فهماندن تأثیر داروها بر
تن انسان این گونه مَثل می زند: «شُرْبُ
الدَّوَاءِ لِلْجَسَدِ کَالصَّابوُنِ لِلثَّوْبِ یُنَقِّیهِ وَلَکِنْ
یُخْلِقُهُ؛ خوردن دارو برای بدن انسان
همانند استفاده از صابون برای شستن
چرکهای لباس است که لباس را تمیز و
پاک می کند، اما آن را فرسوده و ضعیف
می گرداند.»

بسیاری از اشعار نغز ادیبان و
شاعران نیز در اثر جاذبه و گویایی به
صورت ضرب المثل در آمده اند. مثلاً
صائب تبریزی القای روح شجاعت و
تسلیم نشدن در مقابل ستمگر را این
گونه بیان می کند:

اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار اشک کباب موجب طغیان آتش است

و یا این شعر او:

خمیر مایه دکان شیشه گر سنگ است عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد

بنابراین، استفاده از مَثل یکی از
ضروریات تبلیغ و روشی کاربردی و
موفق برای مبلّغان است؛ به ویژه آنکه
یک مبلغ بتواند مثالهایی را از زندگی
روز مره به مخاطبان خود عرضه کند و
آن را با مفاهیم کلی اخلاقی و تربیتی
تطبیق نماید و مستمعان را با موضوع
مورد نظر خود بهتر و بیشتر آشنا گرداند.
مولوی برای تفهیم و روشن شدن معنای
دنیا دوستی مذموم و استفاده صحیح از
مظاهر دنیوی با یک مَثل ساده و جذاب
مستمع را به سوی هدف خود سوق
می دهد و معنای آن دو را با عبارتی کوتاه
تفکیک می کند و می گوید:

چیست دنیا از خدا غافل بُدن نی قماش و نقره و فرزند و زن

مال را کز بهر دین باشی حمول نِعْمَ مَالٌ صاَلِحٌ گفتش رسول

آب در کشتی هلاک کشتی است آب اندر زیر کشتی پشتی است

در این باره، شیوه تبلیغی رسول
خدا صلی الله علیه و آله در بهره گیری از تمثیل و
تشبیهات ملموس بهترین الگوی
ماست. به این جهت، در این نوشتار
نمونه هایی از مَثَلهای نبوی صلی الله علیه و آله را به
خوانندگان گرامی و مبلّغان ارجمند
تقدیم می کنیم تا سر نخی باشد که با
توسل به آن حضرت از آنها بهره گیرند.

نقش ایمان

از ضروری ترین نیازهای یک
مسلمان، داشتن ایمانی قوی و عمیق
است که او را در عمل به دستورات
شرعی یاری می کند. اگر ایمان ضعیف
باشد، هرگز انسان مسلمان در عمل به
برنامه های دینی موفق نخواهد شد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله ایمان را همانند لباس
انسان معرفی می کند، و می فرماید:
«مَثَلُ الْاِیمَانِ مَثَلُ الْقَمیصِ تَقَمَّصَهُ مَرَّهً وَ
تَنْزِعُهُ اُخْرَی؛ ایمان همانند پیراهن
است که شخص گاهی آن را می پوشد و
گاهی از تن بیرون می آورد.»

یعنی انسان وقتی با انگیزه الهی به
سوی انجام اعمال خیر می رود، لباس
ایمان در بر دارد و هنگامی که از خداوند
غفلت کرده، با ترک واجبات و انجام
محرمات، معصیت می کند، لباس ایمان
را از وجودش کنده است. آن حضرت در
همین خصوص مَثلی دیگر دارد که
می فرماید: «اِنَّ الْاِیمَانَ لَیَخْلُقُ فِی جَوفِ
اَحَدِکُمْ کَمَا یَخْلُقُ الثَّوبُ الْخَلَقُ فَاسْأَلُوا اللَّهَ
تَعَالَی اَنْ یُجَدِّدَ الْاِیمَانَ فِی قُلُوبِکُمْ؛ ایمان
در درون شما کهنه و فرسوده می شود؛
همان گونه که لباس در تن شما کهنه
می شود. پس از خدای متعال بخواهید که
ایمان را در قلبهایتان تازه و نو گرداند!»

طبق این تمثیل نبوی، یک فرد
مسلمان همان طوری که لباسهایش را نو
می کند و به مرور زمان بهتر و زیباتر
می نماید، نیروی ایمان را نیز باید تقویت
کند تا روز به روز با روحیه ای تازه و
ایمانی قوی به سوی کمال در حرکت
باشد.

دعا و مناجات، انجام اعمال نیک،
توسل، استعاذه و اندیشه های مثبت
می تواند در تقویت ایمان مؤثر باشد.

حکمت بیماریها

هر شخصی در طول زندگی خود
دچار لغزش و خطاهایی می شود و روح و
جانش را با کدورت و تیرگی گناه می آلاید و
خود را در معرض کیفرها و عقوبتهای
خداوندی قرار می دهد. از روشهای
خداوند برای پاک و خالص کردن بندگان،
مسلط ساختن بیماری بر جسم آنان است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «اَلْمَرَضُ سَوْطُ اللَّهِ
فِی الْاَرْضِ یُؤَدِّبُ بِهِ عِبَادَهُ؛ بیماری تازیانه
خداوند در روی زمین است که بندگان خود
را با آن ادب می کند.»

آن حضرت بیماری را به تازیانه
خدایی تشبیه کرده و آن را یکی از
شیوه های تنبیه خداوندی دانسته است.

دوست خوب و بد

از عوامل کمال انسانی، همنشینی با
دوستان خوب و نیکان روزگار است.
انسانی که بکوشد لحظات عمرش را با
صالحان و انسانهای کمال یافته سپری کند،
بدون تردید در روح و جسم او تأثیر مثبتی
خواهد گذاشت. و در مقابل، دوست بد،
غیر از ضرر و لطمه چیزی نصیب انسان
نمی کند. از این رو در کلام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
به پاره ای از آتش تشبیه شده است. ایشان
می فرماید: «اِیَّاکَ وَ صَاحِبَ السُّوءِ فَاِنَّهُ قِطْعَهٌ
مِنَ النَّارِ لَا یَنْفَعُکَ وُدُّهُ وَلَا یَفِی لَکَ بِعَهْدِهِ؛ از
همنشین بد پرهیز کن که او همانند پاره
آتش است؛ نه دوستی اش برای تو سودی
دارد و نه به عهدش وفا می کند.»

سعدی نیز در توضیح این معنا
دوست بد را به پاره ابری تشبیه می کند که
درخشندگی آفتاب را مانع می شود:

با بدان کم نشین که همسر بدگر چه پاکی تو را پلید کند

آفتابی بدان بلندی رذره ای ابر ناپدید کند

طبق حدیث فوق، دوست بد
هرگز به حال انسان سودی ندارد و به
عهد و پیمان او اعتمادی