پاورپوینت کامل نمونه های عینی در باب اتحاد ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نمونه های عینی در باب اتحاد ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نمونه های عینی در باب اتحاد ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نمونه های عینی در باب اتحاد ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۵

اشاره

سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی،
موضوع همبستگی مسلمانان، به ویژه
اتحاد دو مذهب مهم شیعه و سنی را که
به منزله ستون فقرات و ارکان بلاد
اسلامی به حساب می آیند، بیشتر در
آینه پژوهش و میزان کاوش قرار
می دهد.

گرچه سخن از اتحاد، ریشه ای
قویم و قدیم دارد، ولی ابتلای جامعه
اسلامی به تفرقه و اختلاف، همواره آن
را در دستور کار قرار می دهد و از
این رو جا دارد که از زوایای گوناگون
مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

گرچه با یک نگاه، حوادث
دراز دامن طول تاریخ در چشم انداز
نمی آید؛ ولی نمونه هایی از این دست
می تواند راهگشا و پاسخگوی بسیاری
از پرسشها و رافع ابهامها باشد.

اگر به معصومان علیهم السلام و بزرگان
اقتدا شود، خطبه و خطابه های
تفرقه انگیز و نوشته های نیش دار پایان
می پذیرد و ملایمت و سلامت، رسم
رسانه ها می گردد.

معنای اتحاد، بین شیعه و سنّی

برای روشن شدن معنای وحدت
و رفع برخی کژاندیشیها و
سنگ اندازیها در مسیر همبستگی،
چند جمله از گفتار نماینده شیعه،
علامه محمدتقی قمی در اولین جلسه
دار التقریب را نقل می کنیم:

«آقایان! معنای رفع اختلاف، این
نیست که هر یک از طرفین منتظر باشد
دیگری دست از عقاید خود بردارد و
به او ملحق شود؛ خیر! شیعه، شیعه
خواهد ماند و سنّی هم سنّی؛ بلکه
هدف ما این است که هر یک از شیعه و
سنّی آن طور به یکدیگر نگاه کنند که دو
برادر دینی باید به یکدیگر بنگرند و
بدانند که هر دو بنده یک خدا و پیرو
یک پیامبر و یک کتاب و متوجّه یک
قبله اند.

و مسلمانان با شناختن اصول و
عقاید یکدیگر خواهند فهمید که
اختلاف نظر در برخی از مسائل هیچ
ضرری به وحدت دینی آنها وارد
نخواهد ساخت.»

مفهوم اتحاد اسلامی در سخنان
شهید مطهری رحمه الله

استاد مطهری رحمه الله پس از تأکید
فراوان بر اتحاد، در پاسخ به اعتراضها
می فرماید:

«بدون شک نیاز مسلمین به اتحاد
و اتفاق از مبرم ترین نیازهاست و درد
اساسی جهان اسلام، همین کینه های
کهنه میان مردم مسلمان است. دشمن
هم همواره از همینها استفاده می کند.

اما به نظر می رسد که اعتراض
کننده در مفهوم «اتحاد اسلامی» دچار
اشتباه شده است.

مفهوم اتحاد اسلامی که در
صد سال اخیر میان علما و فضلای
مؤمن و روشنفکر اسلامی مطرح
است، این نیست که فرقه های اسلامی
به خاطر اتحاد اسلامی از اصول
اعتقادی و یا غیر اعتقادی خود
صرف نظر کنند و به اصطلاح
مشترکات همه فِرَق را بگیرند و
مختصات همه را کنار بگذارند؛ چه این
کار، نه منطقی است و نه عملی.

چگونه ممکن است از پیرو یک
مذهب تقاضا کرد به خاطر حفظ
مصلحت و حفظ وحدت اسلامی و
مسلمین، از فلان اصل اعتقادی یا
عملی که خود ـ به هر حال به نظر خود
ـ آن را جزء متن اسلام می داند،
صرف نظر کند؟ در حکم آن است که از
او بخواهیم به نام اسلام، از جزئی از
اسلام چشم بپوشد… .

آنچه ما انتظار و آرزو داریم، این
است که محیط حسن تفاهم به وجود
آید تا ما که از خود اصول و فروعی
داریم، فقه و حدیث و کلام و فلسفه و
تفسیر و ادبیات داریم، بتوانیم کالای
خود را به عنوان بهترین کالا عرضه
بداریم، تا شیعه بیش از این در حال
انزوا به سر نبرد و بازارهای مهم جهان
اسلامی به روی کالای نفیس معارف
اسلامی شیعه بسته نباشد… .

آنچه مخصوصا مرحوم آیه اللّه
العظمی بروجردی رحمه الله بدان
می اندیشید، این بود که زمینه را برای
پخش و انتشار معارف اهل البیت علیهم السلام
در میان برادران اهل سنّت فراهم کند و
معتقد بود که این کار جز با ایجاد حسن
تفاهم امکان پذیر نیست. توفیقی که آن
مرحوم در طبع برخی کتب فقهی شیعه
در مصر به دست خود مصریان بر اثر
حسن تفاهمی که به وجود آورده بود،
کسب کرد، از مهم ترین موفّقیتهای
علمای شیعه است.»

سیره سلف صالح

تمامی کتابهای شهید اوّل، شهید
ثانی، محقق، علامه، سید شرف الدین،
کاشف الغطاء، و… به گونه ای مؤدّبانه و
محترمانه تدوین شده است که به
راحتی در هر کشور اسلامی، قابل ارائه
و نشر است. آیا این کارنامه درخشان
نباید مشعلی فراراه ما باشد؟

سراسر عمر مصلحانی چون: سید
جمال الدین اسدآبادی و دوستانش
شیخ محمد عبده و… در راه بیداری و
وحدت مسلمین مصرف شد، آیا
ایشان نمی توانند در موضوع وحدت
الگوی ما باشند؟

سه گام

با هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله به
مدینه، سه گام اساسی در تحکیم اتحاد
و انسجام، انجام پذیرفت:

گام نخست، تأسیس مسجد
براساس تقوا به عنوان پایگاه انسجام؛
گام دوم، عقد اخوت و برادری بین
اوس و خزرج و اعلام پایان
درگیریهای خونین صد ساله و گام
سوم، انسجام مردم مدینه با عقد
قراردادهای تفاهم با یهود یثرب.
تشریح و تفصیل این سه گام، نیاز
پژوهشگران محترم نیست و فرصت و
فراغتی دیگر می طلبد.

اعتذار حضرت هارون علیه السلام و
پذیرش حضرت موسی علیه السلام

هنگامی که حضرت موسی علیه السلام به
طور می رفت، برادرش هارون علیه السلام را
که خلیفه او نیز بود، به جای خویش در
میان امّت نهاد و سفارشهایی به او
فرمود. در میقات، خداوند تعالی به
موسی علیه السلام فرمود: «ما قوم تو را بعد از
تو آزمودیم؛ ولی از عهده امتحان،
خوب بیرون نیامدند و سامری آنان را
گمراه کرد.» بلافاصله موسی علیه السلام
خشمگین و اندوهناک به سوی قوم
خویش بازگشت. هنگامی که چشمش
به صحنه بسیار زننده گوساله پرستی
امت خویش افتاد، هم به قوم و هم به
برادر، جداگانه فریاد خطاب و عتابش
بلند شد. به برادر گفت: ای هارون! چرا
هنگامی که مشاهده کردی این قوم
گمراه شدند، از من پیروی ننمودی؟
مگر هنگامی که می خواستم به میعادگاه
بروم؛ نگفتم: جانشین من باش و در
میان این جمعیت به اصلاح بپرداز و
راه مفسدان را در پیش مگیر؟ تو چرا
با این بت پرستان به مبارزه برنخاستی؟

هارون علیه السلام که ناراحتی شدید
برادر را دید، برای اینکه او را بر سر
مهر آورد و از التهابش بکاهد، عذر
موجّه خویش را چنین مطرح کرد:
«قَالَ یَبْنَؤُمَّ لاَ تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی وَ لاَ بِرَأْسِیآ إِنِّی
خَشِیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنِیآ إِسْرَ آءِیلَ وَ لَمْ
تَرْقُبْ قَوْلِی »؛ «ای فرزند مادرم! ریش
و سر مرا مگیر! من ترسیدم بگویی: تو
میان بنی اسرائیل تفرقه افکندی و
سخن [و سفارش] مرا به کار نبستی.»

صلح و اتحاد، عذر موجّه

موسی علیه السلام به عنوان عذر موجّه،
موضوع حفظ حریم اتحاد امّت را
می پذیرد و آن را نفی و رد نمی کند.
سبک قرآن کریم چنان است که در
داستانها اگر نکته ای، غیر مقبول باشد،
فورا بر آن مهر باطل می زند.

علت اینکه اگر هارون علیه السلام دخالت
می کرد، تفرقه می افتاد، آن بود که جمع
کثیری و شاید اکثریت در پی پرستش
گوساله به راه افتادند و به حقّانیّت
هارون علیه السلام اعتنایی نکردند. خود آن
حضرت، وضعیّت را این گونه بیان
می فرماید: «إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِی وَکادُوا
یَقْتُلُونَنِی»؛ «این قوم مرا تضعیف
کردند