پاورپوینت کامل خبرهای غیبی در نهج البلاغه ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خبرهای غیبی در نهج البلاغه ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خبرهای غیبی در نهج البلاغه ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خبرهای غیبی در نهج البلاغه ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

ارائه اخبار آینده و بیان امور غیبی،
یکی از ابعاد وسیع نهج البلاغه را
تشکیل می دهد. مجموعا در این کتاب
بیش از ۷۵ بار خبر غیبی آمده است که
بیشتر آنها تحقق یافته اند.

عالم به غیب ذاتا کسی جز
خداوند نیست؛ امّا پیامبر و امامان علیهم السلام
با اِذن الهی می توانند از علم غیبی
برخوردار شوند.

مرحوم طبرسی در این باره
می گوید: «به عقیده شیعه کسی را
می توان بالجمله عالم به غیب توصیف
کرد که همه غیبها را بداند و علم او ذاتی
باشد و هیچ کس جز خدا این چنین
نیست.

و امّا خبرهای غیبی فراوانی که
دانشمندان شیعه و سنّی از علی علیه السلام و
سایر امامان نقل کرده اند، همه از رسول
خدا صلی الله علیه و آله و رسول خدا نیز از خداوند
آموخته است.»

منبع علم امام

از نظر شیعه، امام معصوم علیه السلام
داناترین فرد زمانش می باشد و به تمام
احکام شریعت احاطه کامل داشته، از
حوادث آینده اطلاع و آگاهی دارد؛
منتهی این علوم را از طریق مکتب و
کلاسهای رسمی به دست نیاورده؛
بلکه علوم وی به یکی از سه طریق ذیل
حاصل می شود:

۱. خداوند متعال

سرمنشأ اصلی علوم انبیاء و
ائمّه علیهم السلام از علم لایزال و بی منتهای
الهی است. این حقیقت را امام
جواد علیه السلام این گونه بیان نموده است:
«من جوادم. من عالم به نسبهای مردم
در صلبها [ی پدران] می باشم. من
داناترین [مردم] به باطن و ظاهر شما و
آنچه شما به سوی آن برمی گردید،
هستم؛ «عِلْمٌ مُنِحْنا بِهِ مِنْ قِبَلِ خالِقِ الْخَلْقِ
اَجْمَعِینَ وَبَعْدَ فَناءِ السَّمواتِ وَالاَْرَضِینَ؛
علمی که از طرف خالق همه مخلوقات
بعد از فنای آسمانها و زمینها به ما عطا
شده است.»

علی علیه السلام در این باره می فرماید:
«تَاللّهِ لَقَدْ عُلِّمْتُ تَبْلِیغَ الرِّسالاتِ، وَاِتْمامَ
الْعِداتِ وَتَمامَ الْکَلِماتِ، وَعِنْدَنا اَهْلَ الْبَیْتِ
اَبْوابُ الْحُکْمِ وَضِیاءُ الاَْمْرِ؛ به خدا
سوگند! تبلیغ رسالتها، وفای به پیمانها
و تفسیر اوامر و هشدارهای الهی به من
آموزش داده شده و درهای دانش و
روشنایی امور [انسانها] نزد ما اهل بیت
[پیامبر صلی الله علیه و آله ] است.»

ابن ابی الحدید معتزلی (درگذشته
۶۵۵ ق) می نویسد: «ما انکار نمی کنیم
که در میان افراد بشر اشخاصی باشند
که از غیب خبر بدهند؛ امّا می گوییم
آگاهی آنان از غیب مستند به خداوند
است و خداوند وسیله آگاه شدن آنان
را از غیب فراهم می آورد.»

۲. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یا امام قبلی

اگر چه علوم ائمّه علیهم السلام به خدا
منتهی می شود، ولی در روایات گاه
مستقیما این علم به خداوند نسبت
داده شده و گاهی نیز به پیغمبر یا امام
قبلی نسبت داده شده است.

حضرت علی علیه السلام در مورد علم
غیب خود در پاسخ به یکی از اصحاب
خود که سؤال کرد: «ای امیر مؤمنان! آیا
به تو علم غیب داده شده است؟»، با
تبسّم فرمود: «یا اَخا کَلْبٍ! لَیْسَ هُوَ بِعِلْمِ
غَیْبٍ وَاِنَّما هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْمٍ، وَاِنَّما عِلْمُ
الْغَیْبِ عِلْمُ السّاعَهِ… فَهذا عِلْمُ الْغَیْبِ الَّذِی لا
یَعْلَمُهُ اَحَدٌ الاَّ اللّهُ، وَما سِوی ذلِکَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ
اللّه نَبِیَّهُ فَعَلَّمَنِیهِ وَدَعا لِی بَاَنْ یَعِیَهُ صَدْرِی
وَتَضْطَمَّ عَلَیْهِ جَوانِحِی؛ ای برادر کلبی!
این اخباری را [که خبر می دهم] علم
غیب نیست؛ علمی است که از دارنده
علم آموخته ام. همانا علم غیب، علم
قیامت است… این است آن علم غیبی
که غیر از خدا کسی نمی داند. جز اینها،
علومی است که خداوند به پیامبرش
تعلیم داده (علم غیب اکتسابی) و او به
من آموخته است. و [پیامبر صلی الله علیه و آله ] دعا
کرد که خدا این [دسته از علوم و اخبار
]را در سینه ام جای دهد و اعضا و
جوارح [بدن] من از آن پر گردد.»

در اینجا این پرسش مطرح
می شود که در جملات فوق امام
علی علیه السلام می فرماید: «من غیب
نمی دانم؛ ولی در برخی کلمات
فرموده: من علم غیب می دانم، از جمله
فرمود: «وَاللّهِ لَوْ شِئْتُ اَنْ اُخْبِرَ کُلَّ رَجُلٍ
مِنْکُمْ بِمَخْرَجِهِ وَمَوْلِجِهِ وَجَمِیعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ
وَلکِنْ أَخافُ اَنْ تَکْفُرُوا فِیَّ بِرَسُولِ اللّهِ؛ به
خدا سوگند! اگر بخواهم می توانم از
همه خصوصیّات هر کدام شما (که از
کجا و چگونه و به چه هدف آمده) از
آغاز و پایان کارش و از تمام شئون
زندگیش شما را آگاه سازم؛ امّا می ترسم
که [با این گونه خبرها] درباره من نسبت
به رسول خدا صلی الله علیه و آله کافر شوید (و درباره
من غلو کنید و مرا از رسول خدا بالاتر
بدانید و یا به خدایی من معتقد شوید و
این عقیده موجب کفر شما گردد).»

و یا فرمود: «وَلَوْ تَعْلَمُونَ ما اَعْلَمُ مِمّا
طُوِیَ عَنْکُمْ غَیْبُهُ اِذا لَخَرَجْتُمْ اِلَی
الصُّعَداتِ؛ اگر شما همانند من از آنچه
بر شما پنهان است، با خبر بودید [از
خانه ها ] به سوی بیابانها کوچ
می کردید.»

و یا در سخن معروفش فرمود:
«فَاسْأَلُونِی قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونِی فَوَ الَّذِی نَفْسِی
بِیَدِهِ لا تَسْأَلُونِی عَنْ شَی ءٍ فِیما بَیْنَکُمْ وَبَیْنَ
السّاعَهِ وَلا عَنْ فِئَهٍ تَهْدِی مِائهً وَتُضِلُّ مِائَهً اِلاَّ
اَنْبَأْتُکُمْ بِناعِقِها وَقائِدِها…؛ پس از من
بپرسید پیش از آنکه مرا نیابید، سوگند
به خدایی که جانم در دست اوست،
نمی پرسید از چیزی که میان شما تا
روز قیامت می گذرد و نه از گروهی که
صد نفر را هدایت یا گمراه سازد، جز
آنکه شما را آگاه می سازم (و پاسخ
می دهم) و از آنکه مردم را بدان
می خواند، و آن که رهبریشان
می کند… .»

بنابراین، جای این سؤال منطقی
است که جمع این دو گروه ازکلمات
حضرت چگونه امکان پذیر است؟
پاسخ این است که آنجایی که حضرت
می گوید غیب نمی دانم، یعنی علم
غیب ذاتی ندارد و از نزد خود به چنین
علمی دست نیافته است؛ اما آنجا که
می فرماید غیب می دانم، یعنی از طریق
خدا و رسول او خبرهای غیبی را
کسب نموده ام.

مرحوم علامه طباطبایی همین
پاسخ را در خصوص علم غیب پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله بیان نموده است؛ آنجا که
می گوید: «خداوند ذاتا از غیب آگاه
است و هر کس جز او از غیب آگاه
باشد، به تعلیم او خواهد بود و هر جا
پیامبر صلی الله علیه و آله آگاهی خود از غیب را انکار
می کند و می گوید: علم غیب ندارم،
معنای آن این است که مستقلاً و ذاتا
عالم به غیب نیستم و هر چه می دانم، از
جانب خدا به من آموخته شده است.»

شاهد این جمع، جملات
امیر مؤمنان علیه السلام است که می فرماید:
علوم غیبی را پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من
آموخت؛ «وَالَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفاهُ
عَلَی الْخَلْقِ ما اَنْطِقُ اِلاَّ صادِقا وَقَدْ عَهِدَ اِلَیَّ
بِذلِکَ کُلِّهِ، وَبِمَهْلِکِ مَنْ یَهْلِکُ وَمَنْجی مَنْ
یَنْجُو وَمَآلِ هذَا الاَْمْرِ وَما اَبْقی شَیْئا یَمُرُّ عَلی
رَأْسِی اِلاَّ اَفْرَغُهُ فِی اُذُنَیَّ وَاَفْضی بِهِ اِلَیَّ؛ به
خدایی که او (محمد) را به حق
برانگیخت و او را بر مخلوقات
برگزید، جز به راستی سخن نگویم و
به راستی [پیامبر اسلام] همه دانشها را
به من سپرده است و از محل هلاکت آن
کس که هلاک می شود و جای نجات
کسی که نجات می یابد و پایان این
حکومت، [همه را به من خبر داده و مرا
آگاه نموده است.] هیچ حادثه ای بر من
نگذشت، جز آنکه در گوشم نجوا کرد
و مرا مطلع ساخت.»

همچنین امامان دیگر نیز علم
غیب خود را به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نسبت
داده اند، از جمله یحیی بن عبد اللّه بن
الحسن به امام هفتم علیه السلام گفت: «فدایت
شوم! اینان (گروهی از مردم) عقیده
دارند که شما علم غیب دارید!»
حضرت در جواب او فرمود: «لا وَاللّهِ ما
هِیَ اِلاَّ وَراثَهٌ عَنْ رَسُولِ اللّهِ؛ نه به خدا
[آنچه ما می دانیم از پیامبر آموخته ایم
و] آن نیست، مگر به ارث مانده از
رسول خدا صلی الله علیه و آله .»

شیخ مفید رحمه الله (متوفای ۴۱۳ ق)
می نویسد: «کسی را می توان به طور
مطلق دارای صفت «عالم به غیب»
دانست که علم او ذاتی باشد و از کسی
نیاموخته باشد. و علم هیچ کس جز
خداوند بزرگ، ذاتی نیست. از این رو،
شیعه معتقد است که نباید درباره امامان
به طور مطلق گفته شود؛ بلکه باید
توضیح داده شود که علم آنان مستفاد از
امام قبل و از پیامبر صلی الله علیه و آله و سرانجام به
تعلیم الهی است.»

۳. روح القدس

منبع سوم برای علم امامان از
جمله امام علی علیه السلام ، روح القدس است
که به امر الهی با آنها سخن می گوید.
امام باقر علیه السلام فرمود: «اِنَّ الاَْوْصِیاءَ مُحَدَّثُونَ
یُحَدِّثُهُمْ رُوحُ الْقُدُسِ وَلا یَرَوْنَهُ؛ به راستی
که اوصیاء [وامامان] محدّث هستند،
روح القدس با آنان سخن می گوید؛ در
حالی که او را نمی بینند.»

نمونه هایی از خبرهای غیبی

با توجّه به نکات پیش گفته، اکنون
به مهم ترین خبرهای غیبی که در نهج
البلاغه آمده است می پردازیم:

الف. خبرهای مربوط به بصره

۱. غرق شدن بصره

«وَاَیْمُ اللّهِ لَتَعْزَمَنَّ بَلْدَتَکُمْ حَتّی لاََنِّی
اَنْظُرُ اِلی مَسْجِدِها کَجُؤْجُوءِ سَفِینَهٍ اَوْ نَعامَهٍ
جاثِمَهٍ؛ سوگند به خدا! سرزمین شما را
[آب] غرق می کند. گویا مسجد شما را
می نگرم که چون سینه کشتی یا
همچونان مرغی که بر سینه خوابیده [و
بر روی آب مانده] می باشد.»

حضرت در پایان خطبه فرمود:
«کَأَنِّی اَنْظُرُ اِلی قَرْیَتِکُمْ هذِهِ طَبَقَها الْماءُ، حَتّی
ما یُری مِنْها اِلاَّ شَرَفُ الْمَسْجِدِ کَأَنَّهُ جُؤجُوءُ
طَیْرٍ فِی لُجَّهِ بَحْرٍ؛ گویی شهر شما را
می نگرم که [غرق شده و] آب آن را
فرا گرفته و چیزی از آن دیده نمی شود.
مگر جاهای بلند مسجد انگار آن، مانند
سینه مرغی بر روی امواج آب دریا.»

ابن ابی الحدید در شرح این
کلمات می گوید: «بصره تاکنون دوبار
در آب غرق شده است؛ یک بار در
زمان «القادر باللّه» و بار دیگر در زمان
«القائم بأمر اللّه». طغیان آبهای خلیج
فارس این شهر را در آب فرو برد و از
آن همه ساختمان، تنها قسمتی از
مسجد جامع، همان طور که علی علیه السلام
خبر داده بود، در میان آب دیده می شد
و در این دو حادثه، تمام خانه ها خراب
شد و جمعیّت بسیاری غرق شدند.»

۲. فتنه ها و جنگه

«فتنه هایی چون پاره های شب تار
که نیرویی نمی تواند برابر آن بایستد و
کسی نتواند پرچمهای آن را پایین
کشد، به سوی شما می آید، چونان
شتری که مهار شده و جهاز بر پشت آن
نهاده و ساربان آن را کشانده و به
سرعت می راند. فتنه جویان کسانی
هستند که ضربات آنها شدید و
غارتگری آنان اندک است. مردمی با
آنان جهاد می کنند که در چشم متکبّران
خوار و در روی زمین گمنام و در
آسمانها معروف اند.» حضرت در
ادامه فرمود: «فَوَیْلٌ لَکِ یا بَصْرَهُ عِنْدَ ذلِکَ
مِنْ جَیْشٍ مِنْ نِقَمِ اللّهِ لا رَهَجَ لَهُ، وَلا حَسَّ،
وَسَیُبْتَلی اَهْلُکِ بِالْمَوتِ الاَْحْمَرِ، وَالْجُوعِ
الاَْغْبَرِ؛ در این هنگام، وای بر تو ای
بصره! از سپاهی که نشانه خشم وانتقام
الهی است، بی گرد و غبار و صدایی به
تو حمله خواهند کرد و چه زود
ساکنانت به مرگ سرخ و گرسنگی
غبار آلود دچار می گردند.»

ب. خبرهای مربوط به خوارج

حضرت علی علیه السلام در باره خوارج
خبرهای غیبی مختلفی داده است که به
نمونه هایی چند اشاره می شود:

۱. هشدارهای قبلی

«فَأَنَا نَذِیرٌ لَکُمْ أَنْ تُصْبِحُوا صَرْعی بِأَثْناءِ
النَّهْرِ بِأَهْضامِ هذا الْغائِطِ عَلی غَیْرِ بَیِّنَهٍ مِنْ
رَبِّکُمْ…؛ شما را از آن می ترسانم! مبادا
صبح کنید، در حالی که جنازه های شما در
اطراف رود نهروان