پاورپوینت کامل خطر بدعت در جامعه اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خطر بدعت در جامعه اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خطر بدعت در جامعه اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خطر بدعت در جامعه اسلامی ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

۸۵

مقدمه

بدعت خطرات بسیار ناگواری
برای جامعه اسلامی دارد. فتنه ها و
آشوبها به پا می کند، فرهنگ اصیل
اسلامی را دگرگون می سازد، مانعی
برای پیشرفت است و باعث از بین
رفتن سنّتهای نیکو می باشد.

بدعت، زیانهای فکری و روحی
غیر قابل جبرانی را بر جامعه تحمیل
می کند و ممکن است نسلهای بشر را
برای همیشه گرفتار و بی چاره نماید.
از این رو، سکوت در مقابل بدعتها
گناهی نابخشودنی است.

الف. بدعت در لغت و اصطلاح

«بدعت» در لغت چیز نو و جدید
را گویند و هر گاه به خداوند نسبت
داده شود، همچون: «بَدیعُ السَّمواتِ»؛
«ایجاد کننده آسمانها.» به معنای ایجاد
و خلقت چیزی بدون وسیله و مادّه و
بدون زمان و مکان است.

و در اصطلاح شرعی، عبارت
است از: آنچه به دین نسبت داده شود؛
در حالی که نه در قرآن ریشه دارد و نه
در سنت اساس و به این جهت، آن را
«بدعت» گویند که گوینده آن از ناحیه
خود آن چیز را در دین ایجاد و افزوده
است.

در قرآن، واژه «بدعت» به همین
صورت نیامده است؛ بلکه مشتقات آن
ـ که در قرآن چهار نوبت آمده ـ گاهی به
صورت «بَدیع» و یا «بَدْعا» آمده که
معنای لغوی دارد؛ یعنی چیز تازه، و به
معنای اصطلاحی یک بار به صورت
«اِبْتَدعَ» آمده است؛ ولی معنای بدعت با
الفاظ دیگر که همان معنی را می رساند،
در قرآن آمده است که در این بخش، به
برخی از آنها اشاره می کنیم:

ب. بدعت در قرآن و برخی روایات

۱. «فَوَیْلٌ لِلَّذینَ یَکْتُبُونَ الْکِتابَ
بِأَیْدیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللّهِ»؛ «وای
بر آنها (یهودیها) که کتاب (تورات) را
با دست خود می نویسند و سپس [به
افراد عوام] می گویند: این [کتاب] از
جانب خدا است.» در این آیه،
«یکتبون» همان معنای تحریف و
بدعت را دارد.

۲. «ْ وَ مِنَ الَّذینَ هادُوا سَمّاعُونَ
لِلْکَذِبِ سَمّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرینَ لَمْ یَأْتُوکَ
یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ»؛
«گروهی از یهودیان هستند که خوب
[به سخنان تو ای پیامبر!] گوش
می دهند تا دستاویزی برای تکذیب تو
بیابند. آنها جاسوسان گروه دیگری
هستند که خودشان نزد تو نیامده اند.
آنها سخنان را از مفهوم اصلیش
تحریف می کنند [و در آن نوعی بدعت
ایجاد می کنند].» این مضمون در آیات
متعددی از قرآن وارد شده است.

۳. «وَ جَعَلْنا فی قُلُوبِ الَّذینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَهً
وَ رَحْمَهً وَ رَهْبانِیَّهً ابْتَدَعُوها ما کَتَبْناها
عَلَیْهِمْ»؛ «و در دل افرادی که از عیسی
پیروی کردند، رأفت و رحمت قرار
دادیم و رهبانیتی را که خود آن را ابداع
[و از طریق بدعت گذاری ایجاد] کرده
بودند، ما بر آنها مقرر نداشته بودیم.»
در این آیه، خداوند از بدعت مسیحیّت
پرده بر می دارد و رهبانیّت و «دیر
نشینی» آنان را یک عمل ابداعی معرفی
می کند؛ عملی که باعث فحشا و
منکرات در بین آنها شده است.

۴. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَیِّباتِ
ما أَحَلَّ اللّهُ لَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا»؛ «ای کسانی
که ایمان آورده اید! آنچه را خداوند بر
شما حلال کرده است، حرام نکنید و از
حدّ تجاوز ننمایید!»

مسئله بدعت در روایات رسیده
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام نیز
فراوان مطرح شده که به برخی از موارد
اشاره می شود:

۱. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «أَهْلُ
الْبِدْعَهِ فَالْمُخالِفُونَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ لِکِتابِهِ وَ رَسُولِهِ
الْعامِلُونَ بِرَأْیِهِمْ وَ أَهْوائِهِمْ وَ إِنْ کَثُرُوا؛ اهل
بدعت کسانی هستند که با فرمان خدا و
کتاب او و پیامبرش مخالفت می ورزند
و طبق خواسته ها و هواهای نفسانی
خویش رفتار می کنند؛ هر چند جمع
زیادی باشند.»

۲. همچنین آن حضرت فرمود:
«زمانی فرا می رسد که عده ای از دانایان
امّت من مسائلی را به هم مخلوط
نموده و اشتباه [و بدعت ایجاد[
می کنند. آنان بدترین افراد امّت من
می باشند.»

آری، هنوز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله زنده
بود که برخی دست به بدعت و
تحریف می زدند و حتی به پیامبر صلی الله علیه و آله
پیشنهاد می دادند که جمله «حَیَّ عَلی
خَیْرِ الْعَمَلِ» را از اذان نماز بر دارند.
حضرت فرمود: «جملات اذان، وحی
الهی است و در اختیار من نیست.» و
چون بعد از وفات آن حضرت این
جمله را برداشتند، «بلال» از اذان گفتن
خودداری کرد. و این، شروع بدعتها
بود که بعد از رسول اکرم صلی الله علیه و آله در دوران
خلفا اتّفاق افتاد تا رسید به زمان معاویه
که با استخدام مزدورانی چون: ابو
هریره، عمرو بن عاص، مغیره بن نقبه،
عروه بن زبیر و سمره بن جندب،
هزاران حدیث را جعل و صدها بدعت
را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند.

ج. بدعت گذاران، منفورترین
چهره ها

در روایات فراوانی، بدعت
گذاران به عنوان بدترین و منفورترین
چهره معرفی شده اند؛ مثلاً:

علی علیه السلام می فرماید: «إنَّ أَبْغَضَ
الْخَلَائِقِ إِلَی اللَّهِ رَجُلَانِ رَجُلٌ وَکَلَهُ اللَّهُ إِلَی
نَفْسِهِ فَهُوَ جَائِرٌ عَنْ قَصْدِ السَّبِیلِ مَشْغُوفٌ
بِکَلَامِ بِدْعَهٍ وَ دُعَاءِ ضَلَالَهٍ فَهُوَ فِتْنَهٌ لِمَنِ افْتَتَنَ
بِهِ ضَالٌّ عَنْ هَدْیِ مَنْ کَانَ قَبْلَهُ مُضِلٌّ لِمَنِ
اقْتَدَی بِهِ فِی حَیَاتِهِ وَ بَعْدَ وَفَاتِهِ حَمَّالٌ خَطَایَا
غَیْرِهِ رَهْنٌ بِخَطِیئَتِهِ وَ رَجُلٌ قَمَشَ جَهْلاً مُوضِعٌ
فِی جُهَّالِ الأُْمَّهِ عَادٍ فِی أَغْبَاشِ الْفِتْنَهِ؛
منفورترین آفریده ها نزد خدا دو
شخص اند: کسی که خدا او را به حال
خود گذاشته و از راه راست دور افتاده
است و دل او شیفته بدعت است و
مردم را گمراه می کند و به فتنه انگیزی
می کشاند و راه رستگاری گذشتگان را
گم کرده و پیروان خود را در زمان
حیات و پس از مرگش گمراه ساخته
است و بار گناه دیگران را بر دوش
کشیده و گرفتار خطاها [و گناهان[
خود نیز می باشد. و مردی که
مجهولاتی به هم بافته و در میان
انسانهای نادان امت، جایگاهی پیدا
کرده و در تاریکیهای فتنه فرو رفته
است.»

و همچنین فرمود: «اَهْلُ الْبِدَعِ کِلابُ
اَهْلِ النّارِ؛ اهل بدعت سگهای اهل
آتش اند.» آری، آنهایی که سر راه
مستقیم قرار گرفتند و با پارسهای
ناروای خود بدعت و انحراف ایجاد
کردند و مردم را از طریق حقیقت باز
داشتند، باید به صورت سگ ظاهر
شوند.

و نیز حضرت علی علیه السلام فرمود: «وَ
إِنَّ شَرَّ النَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ إِمَامٌ جَائِرٌ ضَلَّ وَ ضُلَّ بِهِ
فَأَمَاتَ سُنَّهً مَأْخُوذَهً وَ أَحْیَا بِدْعَهً مَتْرُوکَهً؛
بدترین مردم نزد خدا، رهبر ستمگری
است که خود گمراه و مایه گمراهی
بدعت، زیانهای فکری و
روحی غیر قابل جبرانی را بر
جامعه تحمیل می کند و
ممکن است نسلهای بشر
را برای همیشه گرفتار و
بی چاره نماید. از اینرو،
سکوت در مقابل بدعتها
گناهی نابخشودنی است

دیگران است که سنت پذیرفته را
بمیراند و بدعت ترک شده را زنده
گرداند.»

و همچنین فرمود: «ِ مَا هَدَمَ الدِّینَ
مِثْلُ الْبِدَعِ؛ چیزی مثل بدعتها دین را
منهدم نمی کند.»

د. خطرات و مفاسد بدعت

بدعت، آثار و خطرات بسیار
ناگواری برای جامعه اسلامی داشته و
دارد؛ فتنه ها و آشوبهای زیادی به پا
می کند، فرهنگ اصیل اسلام را که بر
اساس مصالح مردم پایه گذاری شده
است، دگرگون می سازد، مانعی است
برای پیشرفت مذهبی و اجتماعی،
باعث گمراهی و انحراف انسانها
می گردد، زیانهای فکری و روحی غیر
قابل جبرانی به خانواده ها می رساند و
ممکن است نسلهای بشر را برای
همیشه گرفتار و بدبخت نماید.

فاطمه زهرا علیهاالسلام می فرماید: «أَمَا وَ
اللَّهِ لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلَی أَهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَهَ نَبِیِّهِ
لَمَا اخْتَلَفَ فِی اللَّهِ اثْنَانِ؛ قسم به خدا! اگر
حق (