پاورپوینت کامل شمیم استجابت ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شمیم استجابت ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شمیم استجابت ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شمیم استجابت ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۷

اشاره

عرفه روز دعاست و دعا در لغت
به معنای «خواندن و صدا زدن» است
که همان ارتباط بنده با خدای خویش
به دل و زبان، و روح عبودیت و اصل
بندگی است. پس عرفه روز تجدید
عهد بندگی با خداست.

به مناسبت روز عرفه، در این مقاله
به اجمال نیایش را مورد بررسی قرار
می دهیم.

نیایش در قرآن

به جرأت می توان گفت: خود
خداوند در قرآن کریم بهترین دستور
العمل، آداب و شرایط رابرای نیایش
ذکر کرده است که از آن می توان به
برخی از موارد زیر اشاره کرد:

۱. خواندن، مقدمه استجابت:
«وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِیآ أَسْتَجِبْ لَکُمْ»؛ «و
پروردگارتان فرمود: بخوانید مرا تا
اجابت کنم شما را.»

۲. خواندن از روی زاری: «ادْعُواْ
رَبَّکُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْیَهً إِنَّهُو لاَ یُحِبُّ
الْمُعْتَدِینَ »؛ «پروردگار خود را به
زاری و در نهان بخوانید که او از حد
گذرندگان را دوست نمی دارد.»

۳. خواندن از روی اخلاص: «وَ ادْعُوهُ
مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ کَمَا بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ »؛ «و
در حالی که دین خویش را برای او
خالص گردانیده اید، او را بخوانید و
همان گونه که شما را پدید آورد، [به
سوی او] بر می گردید.»

۴. خواندن با نامهای حسنی: «وَلِلَّهِ
الأَْسْمَآءُ الْحُسْنَی فَادْعُوهُ بِهَا»؛ «و نامهای
نیکو به خدا اختصاص دارد. پس او را با
آنها بخوانید.»

دعا در آموزه های حدیثی

حضرات معصومین علیهم السلام نیز برای
ترغیب هر چه بیشتر مؤمنان به دعا و نیایش
به درگاه پروردگار، تعابیر گوناگونی دارند.
حتی بررسی حالات ایشان در نحوه تقریر
این موضوع اهمیت آن را نزد ایشان
می رساند.

در اینجا به نمونه هایی اشاره می شود:

۱. سلاح مؤمن

قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله : «اَلا اَدُلَّکُمْ عَلی
سِلاحٍ یُنْجِیکُمْ مِنْ اَعْداءِکُمْ وَیُدِرُّ اُرْزاقَکُمْ
قالُوا بَلی یا رَسُولَ اللّهِ قالَ تَدْعُونَ رَبَّکُمْ بِاللَّیْلِ
وَالنَّهارِ فَاِنَّ سِلاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعاءَ؛ آیا شما را
راهنمایی نکنم به سلاحی که شما را از
دشمنانتان رهایی می بخشد و
روزیهایتان را [به سوی شما] ریزان
می کند؟ گفتند: بله، ای رسول خدا۹!
فرمود: پروردگارتان را در شب و روز
بخوانید! پس به درستی که سلاح
مؤمن، دعاست.»

۲. درجه بهشتیان

قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله : «یَدْخُلُ الْجَنَّهَ
رَجُلانِ کانا یَعْمَلانِ عَمَلاً واحِدا فَیَری
اَحَدُهُما صاحِبَهُ فَوْقَهُ فَیَقُولُ یا رَبِّ بِما اَعْطَیْتَهُ
وَکانَ عَمَلُنا واحِدا فَیَقُولُ اللّهُ تَبارَکَ وَتَعالی
سَأَلَنی وَلَمْ تَسْأَلْنی؛ دو نفر که عمل
یکسانی انجام داده اند، وارد بهشت
می شوند و یکی از آنها دوست خود را
[در درجه ای] بالاتر از خودش می بیند.
پس می گوید: بار خدایا! به موجب چه
چیزی [این درجه را] به او عطا نمودی؟ در
حالی که عمل ما یکی بود. و خداوند پاک و
بلند مرتبه می فرماید: او از من درخواست
کرد؛ ولی تو درخواست نکردی.»

۳. انس با اهل آسمانها

قال الصادق علیه السلام : «مَنْ تَقَدَّمَ فِی الدُّعاءِ
اسْتُجِیبَ لَهُ اِذا نَزَلَ بِهِ الْبَلاءُ وَقالَتِ الْمَلائِکَهُ
صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَلَمْ یُحْجَبْ عَنِ السَّماءِ وَمَنْ
لَمْ یَتَقَدَّمْ فِی الدُّعاءِ لَمْ یُسْتَجَبْ لَهُ اِذا نَزَلَ بِهِ
الْبَلاءُ وَقالَتِ الْمَلائِکَهُ اِنَّ ذا الصَّوْتَ لا
نَعْرِفُهُ؛ هر کس دعا را [قبل از آمدن بلا[
مقدم بدارد، هنگامی که بلایی بر او
نازل شود، دعایش مستجاب می شود و
ملائکه می گویند: [این] صدایی
آشناست. و [از بالا رفتن] در آسمان
ممنوع نمی شود و هر کس دعا را مقدّم
ننماید، هنگامی که بلایی بر او نازل
گردد، دعایش مستجاب نمی شود و
ملائکه می گویند: ما صاحب این صدا
را نمی شناسیم.»

۴. محبوبیت نزد خدا

قال الباقر علیه السلام : «لا تُحَقِّرُوا صَغِیرا مِنْ
حَوائِجِکُمْ فَاِنَّ أَحَبَّ الْمُؤْمِنِینَ اِلَی اللّهِ تَعالی
اَسْأَلُهُمْ؛ حاجتهای کوچک خود را حقیر
مپندارید. پس به درستی که محبوب ترین
مؤمنان در نزد خداوند بلندمرتبه
درخواست کننده ترین آنهاست.»

۵. درجه منزلت مؤمن

قال السجاد علیه السلام : «اَلْمُؤْمِنُ عَنْ دُعائِهِ
عَلی ثَلاثٍ اِمّا أَنْ یُدَّخَرَ لَهُ وَاِمّا أَنْ یُعَجَّلَ لَهُ
وَاِمّا أَنْ یُدْفَعَ عَنْهُ بَلاءٌ یُرِیدُ أَنْ یُصِیبَهُ؛ مؤمن
از نظر دعایش سه حالت دارد: یا اینکه
آن دعا برای او ذخیره می شود، یا اینکه
به سوی او شتابان می شود و یا اینکه
بلایی را که می خواست به او برسد، از
او دور می شود.»

دعا در سیره عملی
معصومین علیهم السلام

اهل بیت علیهم السلام به عنوان برترین
آموزگاران راستی و صداقت، پیش از
آنکه دستوری به مؤمنان و شیعیان
بدهند، خود پیش قدم می شدند و با
عمل نورانی و روشنگر خود، موضوع
مورد سفارش را به بهترین و روشن ترین
شیوه، به کار می بستند تا عملاً آن را به
دیگران بیاموزند، مانند موارد ذیل:

اصرار بر دعا

از جمله مهم ترین شرایط
استجابت دعا، اصرار ورزیدن بر آن
است؛ چه آنکه این موضوع اهمیت
خواسته را نزد فرد دعا کننده می رساند؛
اما اگر فرد در آنچه که از خدا
می خواهد، اصرار نورزد، پیداست که
خود نیز میل چندانی به برآورده شدن
آن حاجت ندارد. نوشته اند:

قحطی و خشکسالی، سراسر شهر
مدینه را فرا گرفته بود. مردم به حضور
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله آمدند و از ایشان
خواستند تا برای ریزش باران رحمت
الهی دعایی بکند. رسول خدا صلی الله علیه و آله از
خداوند خواست تا باران رحمتش را
فرو فرستد. باران بسیاری بر مدینه
بارید؛ به گونه ای که مردم از ترس سیل
خدمت ایشان آمدند و گفتند: این
بارندگی زیاد برای ما خطرساز است.

پیامبر صلی الله علیه و آله با دست اشاره کردند و
فرمودند: «خداوندا! بارانت را به
اطراف مدینه بفرست!» به سرعت ابرها
پراکنده شدند و باران قطع شد. جمعی
از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله از ایشان
پرسیدند: شما یک بار از درگاه خداوند
طلب باران کردید، اما باران نیامد؛ ولی
بار دوم که دعا فرمودید، باران بارید؛
چرا بار اوّل باران نبارید؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در پاسخ فرمودند:
«اِنِّی دَعَوْتُ وَلَیْسَ لِی فِی ذلِکَ نِیَّهٌ ثُمَّ دَعَوْتُ وَ
لِیَ فِی ذلِکَ نِیَّهٌ؛ به درستی که من [بار
اوّل] دعا کردم، در حالی که نیّت [و
تصمیم جدی] بر آن نداشتم؛ اما بار
دوم دعا کردم، در حالی که نیت آن را
داشتم.»

امیدواری در دع

نوشته اند: روزی «احمد بن
محمد» از نزدیکان امام رضا علیه السلام نزد
ایشان شرفیاب شد و عرض کرد: چند
سالی است که حاجتی دارم و آن را از
خدا خواسته ام، ولی دعایم مستجاب
نمی شود؛ به گونه ای که دیگر در دلم
شک و تردید از استجابت آن راه یافته
است و به تنگ آمده ام.

امام رضا علیه السلام نگاه تندی به او کرد و
فرمود: «ای احمد! مراقب باش که
شیطان بر تو چیره نشود و تو را مأیوس
و ناامید از رحمت پروردگار نسازد.
بدان که جدم امام باقر علیه السلام فرمود: مؤمن
نیاز خود را از خدا می خواهد، ولی
خداوند برآوردن آن ر