پاورپوینت کامل تبلیغ رسانه ای دین (۱)حوزه علمیه و ضرورت آینده نگری و تحول تبلیغی ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تبلیغ رسانه ای دین (۱)حوزه علمیه و ضرورت آینده نگری و تحول تبلیغی ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تبلیغ رسانه ای دین (۱)حوزه علمیه و ضرورت آینده نگری و تحول تبلیغی ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تبلیغ رسانه ای دین (۱)حوزه علمیه و ضرورت آینده نگری و تحول تبلیغی ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۷

اشاره:

مقام معظم رهبری در دیدار
طلاب، فضلا و مسئولان رده های
مختلف حوزه علمیه،دو نکته بسیار
مهم و کلیدی را به عنوان رمز بقا و
پویایی این نهاد سرنوشت ساز مطرح
کردند: اول، ضرورت دور اندیشی
دوم، ضرورت تحول. یکی از
اساسی ترین گامها در این جهت،
نگاهی دور اندیشانه و تحول گرا در
زمینه تبلیغ و طراحی نظام جامع
ارتباطی و تبلیغی پویا و متناسب با
چشم انداز آینده رسانه هاست. آینده ای
که بر اساس واقعیات موجود و تحلیل
دقیق مقام معظم رهبری، به شدّت
عرصه های تبلیغی را در داخل و خارج از
کشور، بر ما تنگ تر و لزوم حضور
حوزه های علمیه را صد چندان می کند؛ از
اینرو، قصد داریم سلسله مباحثی درباره
ضرورت «تبلیغ رسانه ای دین» مطرح کنیم.
در این قسمت، به موضوع تحول تبلیغی و
نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها
می پردازیم.

موقعیتها و نقشهای حوزه علمیه

موقعیت دینی

از آیه شریفه «نَفْر» به خوبی
می توان رسالت و مأموریتهای حوزه
علمیه را به دست آورد. این آیه،
وجوب نفر را مقدمه تفقّه، و تفقّه را
مقدمه انذار قرار داده است؛ بنابراین،
برای ایجاد تحول، باید در چهار مقطع
گزینش، پژوهش، آموزش و تبلیغ با
نگاهی فعال، جامع و فرآیندی، برنامه
ریزی شود. «وظیفه اساسی روحانیت،
هدایت مردم به سمت اهدافی است که
قرآن کریم و پیغمبران در طول تاریخ
نبوت ترسیم کرده اند.»

حوزه های علمیه، در عصر غیبت
از لحاظ دینی موقعیت ویژه ای دارند و
علمای اسلام به عنوان حجتهای الهی
وظیفه دارند بر اساس دستورات دین
اسلام، مردم و جامعه را از جهات
مختلف روحی، سیاسی، اقتصادی،
حقوقی، فرهنگی و… هدایت کنند.
«حوزه های علمیه در حقیقت
سازندگان فردای این جامعه و همه
جوامع مسلمان هستند.» از طرفی،
حوزه های علمیه مسئول پاسداری
ایمان جامعه اسلامی و دفاع از اصول و
فروع دین مقدس اسلام هستند و قطعاً
این مسئولیت در همه زمانها و مکانها
یکسان نیست و بستگی به میزان آگاهی
مردم و درجه فعالیت نیروهای دشمنان
اسلام دارد. «حوزه علمیه مثل گذشته
جدا از مسائل و حوادث نیست. امروز
حوزه علمیه یک حقیقتی است که با
همه دنیا مستقیم و غیر مستقیم مرتبط
است؛ بنابراین، سخن گفتن از حوزه
علمیه با مسائل جاری جهان اسلام هم
مرتبط است.»

موقعیت سیاسی

جایگاه و نقش سیاسی حوزه
علمیه نیز قابل توجه است؛ چرا که
نظام جمهوری اسلامی، متفرع و
وابسته به آن نهاد است و علمای اسلام
همچنان که در ایجاد و استقرار
حکومت، نقش اساسی داشته اند، در
ادامه نیز به عنوان مرجع دینی در
زوایای مختلف در نظام اسلامی
مسئول اند. «حوزه های علمیه و علمای
دین، نمی توانند نسبت به دستگاه و
امور کشور و آنچه که می گذرد بی
تفاوت باشند و بگویند: حالا خودشان
می دانند، دیگر ما چه کار کنیم؟ اگر
علما کنار کشیدند، به تدریج
جمهوری، غیر اسلامی خواهد شد.»
«حوزه علمیه و علمای دین و جوامع
دینی و روحانی، نمی توانند از وضع
نظام بی خبر باشند و بی خبر بمانند و
این بی خبری را تحمل کنند.»

یکی از وظایف دولت اسلامی،
حفظ و ترویج ارزشهای الهی است؛
چنان که علی علیه السلام می فرماید: «وَ عَلَی
الاِمامِ أَن یُعَلِّمَ أَهلَ وَلایَتِهِ حُدُودَ الاِسلامِ و
الاِیمانِ؛ و بر امام لازم است که حدود و
ثغور اسلام و ایمان را به پیروانش یاد
دهد.» بنابراین تبلیغ دینی از شئون
حکومت اسلامی است و با توجه به
جایگاه رسانه های نوین در تبلیغات
دینی، دولت اسلامی باید به بهترین
وجه ممکن از این ابزارها در جهت
ترویج و دفاع ارزشهای دینی و
جلوگیری از ضد ارزشها استفاده کند.

موقعیت رسانه ای

حوزه علمیه، موقعیت و نقش
رسانه ای نیز پیدا می کند و همچنان که
در تبلیغ سنتی دین مسئول است، در
تبلیغ رسانه ای و تعامل با رسانه ملی
هم مسئولیت دارد؛ زیرا «صدا و سیما
مسئولیت آموزش عمومی و ارشاد
فرهنگی [و] سیاسی و تبیین مبانی
اسلام و مقابله با توطئه های تبلیغاتی
دشمن را با بهره گیری از هنر اصیل و
سالم بر عهده دارد.» «رادیو [و[
تلویزیون، اصلاً برای ساختن باب
اسلام و انقلاب است و غیر این نیست.
هیچ هدفی فراتر و بالاتر از این هدف
وجود ندارد. ما می خواهیم روی
مخاطب خودمان اثر بگذاریم.»

در مقدمه قانون اساسی آمده
است: «رسانه های ارتباط جمعی،
رادیو و تلویزیون باید در جهت تکامل
انقلاب اسلامی، در خدمت اشاعه
فرهنگ اسلامی قرار گیرند و در این
زمینه از برخورد سالم با اندیشه های
متفاوت بهره جویند و از اشاعه و
ترویج خصلتهای تخریبی و ضد
اسلامی جداً پرهیز کنند.»

تبلیغ دینی در ایران، به ویژه تا قبل
از انقلاب، عمدتاً مبتنی بر ارتباطات
سنتی بوده است که به دلیل جوّ حاکم بر
کشور و تنگناهای سیاسی، امکان
بهره گیری از رسانه های نوین وجود
نداشته است؛ اما پس از پیروزی
انقلاب اسلامی، «برای نخستین بار در
طول تاریخ ایران پس از اسلام،
مقتضیاتی پدید آمده تا به دور از موانع
و تجربیات واگرایانه گذشته، آرزوی
همگرایی و معاضدت همسوی
رسانه های سنتی و وسایل ارتباط
جمعی در جهت مقاصد عالیه اسلام
تحقق یابد. دستیابی به این مهم، در گرو
شناخت مبانی حاکم بر این سیستم
ارتباطی و اصولی است که در درون
این سیستم، زمینه همکاری دینی
رسانه ها را فراهم می سازد.»

برای آنکه تصویر روشنی از
وضعیت موجود و ترسیمی بهتر از
شرایط مطلوب در این زمینه داشته
باشیم، به برخی از فرصتها، تهدیدها،
قوتها و ضعفهای حوزه علمیه اشاره
می کنیم. با توجه به موقعیتها و نقشهای
حوزه علمیه که خود فرصتی ارزشمند
برای تبلیغ رسانه ای دین است، موارد
ذیل را می توان به عنوان فرصتهای
موجود ذکر کرد:

۱. ویژگیهای دین مبین اسلام، به
ویژه غنای فرهنگی و مطابقت آن با
فطرت انسان؛

۲. موقعیت انقلاب اسلامی و
ظرفیتهای آن، که در دنیای امروز
امیدی برای همه مسلمانان است؛

۳. وابستگی و اعتماد مردم به
رسانه ملی و نقش آن در تحولات
دینی، سیاسی، فرهنگی و…؛

۴. موجود بودن زمینه های مناسب
در دین، برای ترویج ارزشهای الهی؛

۵. نیروهای مستعد و با انگیزه
برای حضور در عرصه های مختلف
تبلیغ رسانه ای دین.

مهم ترین تهدیدی که در این زمینه
وجود دارد، غفلت از چشم انداز آینده
رسانه های نوین است که می تواند حتی
فرصتهای فوق را از ما بگیرد و یا به
تهدید تبدیل کند. رشد قارچ گونه
رسانه های فارسی زبان رقیب،
گوشه ای از تلاش دشمن برای تنگ
کردن فضای تبلیغی، و حذف ما از
عرصه رسانه های تأثیرگذار است.

با اینکه رسانه های نوین مقوله ای
دینی اند، متأسّفانه در حوزه علمیه به
کلّی مورد غفلت قرار گرفته اند. تا
جایی که حتی درباره رسانه ملی نیز در
سطوح مختلف سیاستگذاری، برنامه
ریزی و اجرایی، به صورت جدّی
اقدامی صورت نگرفته است و جز
برخی حرکتهای محدود، ناهماهنگ و
بدون نظارت، کاری در جهت تعامل
هدفمند و متناسب با موقعیت رسانه ها
در دنیای امروز صورت نمی گیرد.
خطر آنجاست که برخی از افراد، متأثّر
از فضای ارتباط و تبلیغ سنّتی، تصور
می کنند که می شود با پرهیز از رسانه ها،
آنها را محدود و یا حذف کرد؛ به همین
دلیل، حتی گاهی از بردن نام آنها و یا
تأسیس واحدی برای آشنایی و
پیگیری امور مربوط به آنها پرهیز
می کنند.

«مسئله این است که آیا روال
جاری و موجود حوزه های علمیه،
برای پاسخ دادن به این نیازها کافی
است؟ جواب این است که کافی
نیست. پس باید از چار چوب و
استخوان بندی قوی حوزه علمیه و
امکانات فراوان فکری و معنوی که در
حوزه های علمیه وجود دارد [استفاده
نمود] تا برای فراهم کردن پاسخهای
این پرسشهای فراوان، انسانهایی
ساخته شوند که بتوانند به
سرچشمه های جوشان معارف و
احکام دست یابند و نیازها و خلأها را
پر کنند.»

برخی از خلأها، آسیبها و نقاط
ضعف حوره علمیه برای تعامل
حداکثری با رسانه های نوین عبارت
اند از:

۱. فقه موجود از جامعیّت کافی
برخوردار نیست. «ما فقهی لازم داریم
که بتواند حکومت و سیاست خارجی
و روابط بین المللی و… را پاسخگو
باشد»؛

۲. «از جمله چیزهایی که حوزه
بدان نیاز دارد، یک نظام تعلیم و تربیت
است تا در آن، وقتها به هدر نرود»؛

۳. «امروز در جامعه ما، آن کسانی
که بتوانند با زبانهای زنده دنیا صحبت
کنند و معارف الهی و پیشرفتهای
فکری و فرهنگ اسلامی را برسانند،
خیلی کم هستند و این خلأ باید به
گونه ای پر ش