پاورپوینت کامل غفلت (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غفلت (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غفلت (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غفلت (۱) ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

مقدمه

از امور خطرناکی که ممکن است
دامنگیر هر کسی شود و او را از
سعادت دنیا و آخرت ساقط سازد،
«غفلت»، بی توجهی و بی خبری است.
بارها از طریق رسانه های عمومی
شنیده ایم که شخصی بر اثر یک لحظه
غفلت، تمام سرمایه خود را بر اثر آتش
سوزی از دست داده است و یا
راننده ای بر اثر یک لحظه غفلت، جان
خود و دهها انسان را به مخاطره
انداخته است. در مسیر سعادت
اخروی نیز این امکان وجود دارد؛
یعنی ممکن است بر اثر یک لحظه
غفلت، فرد تمام اندوخته های معنوی
خویش را از دست بدهد.

رفتم که خار از پا کشم محمل نهان شد از نظریک لحظه غافل گشتم و صد ساله راهم دور شد

آنچه پیش رو دارید، بررسی گذرا
و مختصری در رابطه با این صفت
رذیله از دیدگاه قرآن و روایات و بیان
آثار زیانبار آن است.

معنای غفلت

«غفلت» دارای مفهوم وسیع و
گسترده ای است که هر گونه بی خبری
ـ از شرایط زمان و مکانی که انسان در
آن زندگی می کند، واقعیت فعلی و
آینده و گذشته خویش، صفات و
اعمال خود و از پیامها و آیات حق و
همچنین هشدارهایی که حوادث تلخ
و شیرین زندگی به انسان می دهد ـ را
شامل می شود.

راغب می گوید: غفلت، سهو و
لغزشی است که انسان را به خاطر کمی
مراقبت و هشیاری فرا می گیرد. «رَجُلٌ
غُفْلٌ»؛ مرد بی تجربه و ناآزموده را
گویند. «مَنْ اَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا»؛ «آن
کس که قلبش را از یاد خود غافل
ساخته ایم.»

در کتاب «التحقیق فی کلمات
القرآن» می خوانیم: «غفلت، غایب
شدن چیزی از خاطر انسان و عدم
توجّه به آن است و گاهی در مورد
بی توجهی و روگردانی از چیزی نیز
استعمال شده است. پس غفلت عبارت
است از نبود تذکّر و یادآوری… . و امّا
مفهوم ترک و ندانستن، از آثار غفلت
است.» در قرآن کریم نیز، غفلت به
معنای کم توجهی و بی خبری از حقایق
آمده است.

پس می توان چنین نتیجه گرفت
که «غفلت»، بی توجّهی و یا کم توجّهی
به سرنوشت و سعادت دنیا و آخرت
انسان است؛ به گونه ای که فرد غافل،
رفتار و اعمال خویش را بدون دقّت و
آینده نگری دنبال می کند و به حقایق
دنیا و آخرت توجّهی ندارد.

غفلت در قرآن کریم

در قرآن، بیش از ۳۵ مرتبه کلمه
«غفلت» به صورتها و شکلهای
مختلف به کار رفته است. گاه به
صورت فعل «تغفلون» و گاه به صورت
اسم فاعل، «غافل».

در این آیات سه نشانه مهم برای
غافلان ذکر شده است:

۱. قلبهایی دارند که با آن درک و
اندیشه نمی کنند و اساسا با اینکه
استعداد تفکر را دارند، اهل تفکر و
تدبّر نیستند.

۲. چشم دارند؛ امّا با آن چهره
حقایق را نمی نگرند و همچون
نابینایان از کنار آنها می گذرند.

۳. با داشتن گوش سالم، سخنان
حق را نمی شنوند و همچون کران،
خود را از شنیدن سخن حق محروم
می سازند.

اینک به برخی از آیات قرآن کریم
که در مورد غفلت و بی توجهی نازل
شده اند، اشاره می کنیم:

۱. نشانه های غافلان

«وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ
وَالإِْنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّیَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ
لاَّیُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ ءَاذَانٌ لاَّیَسْمَعُونَ بِهَآ
أُوْلَـآلـءِکَ کَالأَْنْعَـمِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـآلـءِکَ هُمُ
الْغَـفِلُونَ »؛ «به یقین گروه بسیاری از
جن و انس را [با توجّه به اعمال و
رفتارشان] برای دوزخ آفریدیم. آنها
دلها [و عقلها] یی دارند که با آن [اندیشه
نمی کنند و] نمی فهمند و چشمانی که با
آن [حقایق را] نمی بینند و گوشهایی که
با آن [سخن حق را [نمی شنوند. آنها
همچون چهارپایانند؛ بلکه گمراه تر!
اینان همان غافلان اند.»

همچنین قرآن کریم می فرماید:
«سَأَصْرِفُ عَنْ ءَایَـتِیَ الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی
الأَْرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَإِن یَرَوْاْ کُلَّ ءَایَهٍ لاَّ یُؤْمِنُواْ
بِهَا وَإِن یَرَوْاْ سَبِیلَ الرُّشْدِ لاَ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلاً وَإِن
یَرَوْاْ سَبِیلَ الْغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبِیلاً ذَ لِکَ بِأَنَّهُمْ
کَذَّبُواْ بِـءَایَـتِنَا وَکَانُواْ عَنْهَا غَـفِلِینَ »؛ «به
زودی کسانی را که در روی زمین به ناحق
تکبّر می ورزند، از [ایمان به [آیات خود،
منصرف می سازم. [آنها چنان اند که] اگر هر
آیه و نشانه ای را ببینند، به آن ایمان
نمی آورند. اگر راه هدایت را ببینند، آن را
راه خود انتخاب نمی کنند و اگر راه گمراهی
را ببینند، آن را راه خود انتخاب می کنند.
[همه اینها [به خاطر آن است که آنان آیات
ما را تکذیب کردند و از آن غافل بودند.»

در آیه فوق سه نشانه برای غافلان ذکر
شده است: الف. تکبر ورزی؛ ب. ایمان
نیاوردن به آیات الهی؛ ج. تکذیب آیات
الهی.

۲. جهنّم جایگاه غافلان

«إِنَّ الَّذِینَ لاَ یَرْجُونَ لِقَآءَنَا وَ رَضُواْ
بِالْحَیَوهِ الدُّنْیَا وَ اطْمَأَنُّوا بِهَا وَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ
ءَایَـتِنَا غَـفِلُونَ * أُولَـآلـءِکَ مَأْوَلـهُمُ النَّارُ بِمَا
کَانُوا یَکْسِبُونَ »؛ «آنها که ایمان به ملاقات
ما [و روز رستاخیز] ندارند و به زندگی دنیا
خشنود شدند و بر آن تکیه کردند و آنها که
از آیات ما غافل اند، [همه] آنها جایگاهشان
آتش است، به خاطر کارهایی که انجام
می دادند.»

در داستانی از «نعمان بن منذر» ـ
یکی از پادشاهان حیره در عصر
جاهلیت ـ نقل شده است: «روزی
پادشاه در زیر درختی برای گستردن
بساط لهو و لعب فرود آمد. یکی از
نزدیکانش به نام عدی به او گفت: ای
پادشاه! این درخت آوازی دارد. آیا
می دانی چه می گوید؟ این درخت
می گوید: چه بسیار سوارانی که در
اطراف ما از مرکب فرود آمدند و بساط
عیش و نوش گستردند و شراب را با
آب زلال آمیختند؛ ولی چیزی
نگذشت که طوفانهای روزگار، آنها را
از میان برداشت و این گونه است دنیا،
هر زمانی بعد از زمانی دیگر.»

۳. عذاب دنیوی

غفلت، نه تنها در آخرت موجب
عذاب است، بلکه در همین دنیا نیز
انتقام الهی را به همراه دارد. نمونه بارز
آن، انتقام خداوند از فرعون و
فرعونیان است:

«فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَـهُمْ فِی الْیَمِّ
بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِـءَایَـتِنَا وَکَانُوا عَنْهَا غَـفِلِینَ »؛
«سرانجام از آنها انتقام گرفتیم و آنان را
در دریا غرق کردیم؛ زیرا آیات ما را
تکذیب کردند و از آن غافل بودند.»

گفتنی است که کلمه «بِأَنّهُمْ» به
منظور بیان علّت و راز قضیّه است که
هر ملّتی که دچار تکذیب آیات الهی و
غفلت شوند، سرانجام گرفتار انتقام
الهی می گردند.

غفلت در روایات

در روایات، تعبیرات
تکان دهنده ای درباره غفلت، عواقب و
نشانه های آن آمده است که به
نمونه هایی اشاره می شود:

الف. خطر غفلت واهمیّت غفلت زدایی

۱. در شب معراج، از سوی
خداوند به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خطاب شد
که «یا اَحْمَدُ اَنْتَ لا تَغْفَلْ اَبَدا مَنْ غَفَلَ عَنِّی لا
اُبالِی بِأَیِّ وادٍ هَلَکَ؛ ای احمد! هرگز
غافل مشو! هر کس از من غافل شود،
نسبت به اینکه در کدام راه هلاک
می شود اعتنا نمی کنم.»

۲. علی علیه السلام فرمود: «اَلْغَفْلَهُ ضَلالَهٌ؛
غفلت سبب گمراهی است.»

۳. ایشان در جای دیگر می فرماید:
«اَلْغَفْلَهُ اَضَرُّ الاَْعْداءِ؛ غفلت زیان
رساننده ترین دشمنان است.»

۴. همچنین علی علیه السلام فرمود: «وَیْلٌ
لِمَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَهُ فَنَسِیَ الرِّحْلَهَ وَلَمْ
یَسْتَعِدَّ؛ وای بر کسی که غفلت بر او
غلبه کند و در نتیجه کوچ کردن [از دنیا[
را فراموش کند و [خود را] آماده
[آخرت] نسازد.»

حضرت صادق علیه السلام فرمود: «کَمْ مِنْ
غافِلٍ یَنْسَجُ ثَوْبا لِیَلْبَسَهُ وَاِنَّما هُوَ کَفَنُهُ وَیَبْنِیَ
بَیْتا لِیَسْکُنَهُ وَاِنَّما هُوَ مَوْضِعُ قَبْرِهِ؛ چه بسیار
غافلی که پارچه ای می بافد تا آن را
لباس خویش سازد؛ ولی همان کفن او
می شود و خانه ای بنا می کند که در آن
سکونت گزیند؛ ولی همان مقبره او
می شود.»

۵. انسان دشمن قسم خورده ای
دارد که از شش سمت وی را احاط