پاورپوینت کامل پرسش از محضر بزرگان ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرسش از محضر بزرگان ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرسش از محضر بزرگان ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرسش از محضر بزرگان ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۷۶

۱. عصمت پیامبران و امامان علیهم السلام

آیت الله العظمی مکارم شیرازی

اشاره: برخی از سؤالاتی که مردم از بزرگان جویا می شوند، جنبه عمومی دارد و اکثر مخاطبین شما مبلّغ گرامی، نیزدر صدد یافتن پاسخ آنها هستند. از اینرو قصد داریم در هر شماره، تعدادی از آن پرسش و پاسخها را درج نماییم. مطالباین شماره، پاسخهای آیت اللّه العظمی مکارم شیرازی دامت برکاته به پرسشهایی در باب عصمت پیامبران و ائمه علیهم السلام است.

آیا عصمت، نیرویی است که به انسان در برابر هر نوع گناه و انحراف و خطا مصونیّت می بخشد؟ بنابر این، چنین افرادی با توجّه به ایننیروی نهفته قادر به گناه نیستند و سرانجام پاکی و قداست آنان، افتخاری نخواهد بود.

مصونیّت پیامبران در برابر گناه هرگز یک «مصونیّت غیرارادی و غیراختیاری» نیست، بلکه عصمت آنان از گناه،کاملاً یک حالت ارادی و اختیاری است که سرچشمه آن، علم و ایمان است.

توضیح اینکه: عصمت و مصونیّت در برابر گناه، از شؤون و لوازم علم و ایمان به مفاسد گناه است. البتّه این مطلب نهبه این معنا است که هر نوع علم به لوازم گناه، پدید آورنده مصونیّت و عصمت می باشد، بلکه باید واقع نمایی علم بهقدری شدید و نیرومند باشد که لوازم و آثار گناه، آن چنان در نظر وی مجسّم و روشن گردد که آنها را با دیده دل موجود ومحقّق ببیند و در این موقع صدور گناه از وی به صورت یک «محال عادی» و نه «محال عقلی» در می آید. برای روشن شدناین حقیقت به مثال زیر توجّه فرمایید:

هر یک از ما در برابر یک سلسله اعمال خارجی که به قیمت جانمان تمام می شود یک نوع عصمت و مصونیّت داریمو این نوع مصونیّت زاییده علم ما به لوازم این گونه اعمال است؛ مثلاً دو کشور متخاصم که با یکدیگر هم مرز می باشند وسربازان هر دو طرف به فاصله کوتاهی به وسیله دوربینهای قوی و نورافکنهای نیرومند و سگهای کارآزموده مراقباوضاع و امور مرزی و بالاخص عبور افراد به طرف افراد دیگر می باشند؛ به طوری که یک گام تجاوز از خطوط مرزیباعث مرگ و کشته شدن افراد می گردد، در این صورت هیچ انسان عاقلی فکر عبور از آن چنان مرزی را در مغز خودنمی پروراند تا چه رسد که عملاً به آن اقدام کند. بنابراین، نسبت به این عمل یک نوع عصمت دارد.

راه دور نرویم، هر فرد عاقل و خردمندی در برابر زهر کشنده ای که نوشیدن آن به قیمت جان او تمام می شود و یاسیم لخت برق که تماس با آن، انسان را می کشد و یا باقیمانده غذای بیمار مبتلا به مرض «جذام» و «سل» با علم به اینکهخوردن آن موجب سرایت بیماریهای مزبور می گردد، یک نوع مصونیّت و عصمت دارد؛ یعنی، هرگز به هیچ قیمتی ایناعمال را انجام نمی دهد و صدور این اعمال از وی یک محال عادّی می باشد و عامل این مصونیّت همان تجسّم لوازم ایناعمال است. این لوازم آن چنان در نظر وی مجسّم و محقّق و از نظر دیده عقل، آن چنان مسلّم و موجود می باشد که درپرتو آن فکر، اقدام به چنین کارهایی را در مغز خود نمی پروراند تا چه رسد که عملاً به این کار اقدام نماید.

ما ملاحظه می کنیم که برخی از افراد، از خوردن مال یتیم بینوا کوچک ترین پروایی ندارند؛ ولی در مقابل، گروهی ازخوردن دیناری از حرام امتناع می ورزند. چرا اوّلی با کمال بی پروایی مال یتیم را حیف و میل می کند؛ ولی دوّمی ازکوچک ترین تصرّف خودداری می نماید؟ علّت آن این است که شخص اوّل، یا اساسا معتقد به لوازم و تبعات این نوعنافرمانی نیست و یا اگر هم ایمان و اعتقاد ضعیفی داشته باشد، علاقه به این مادّیات، آن چنان حجاب غلیظی میان دیده دلاو و عواقب شوم آن به وجود آورده است که از این آثار جز شبحی در برابر دیده خرد او چیزی منعکس نیست؛ ولی دومیآن چنان ایمان قوی و نیرومند به آثار این گناه دارد که هر قطعه ای از مال یتیم در نظر او با قطعه ای از آتش مساوی و برابراست. و هیچ عاقل و خردمندی به خوردن آتش اقدام نمی کند؛ زیرا او با دیده علم و بصیرت می بیند که چگونه این اموالبه آتشهای سوزنده مبدّل می گردد و روی این اصل، در برابر عمل، مصونیّت پیدا می کند.

قرآن کریم درباره کسانی که طلا و نقره را به صورت گنج در می آورند ـ بدون اینکه حقوق واجب آن را بپردازند ـمی گوید: این فلزهای گرانبها در روز رستاخیز به صورت توده آتش در آمده و پیشانی و پهلو و پشت دارندگان گنج را باآن داغ می کنند.

اکنون اگر برخی از دارندگان گنج، این منظره را با دیدگان خود مشاهده کنند و ببینند که چگونه همکاران آنها به کیفراعمال خود رسیدند، سپس اخطار شود که اگر شما نیز ثروت خود را به صورت گنج نگاه دارید هم اکنون به همینسرنوشت دچار می شوید، مسلّما روش خود را تغییر می دهند.

گاهی برخی از افراد در همین جهان بدون مشاهده منظره کیفر الهی آن چنان به مفادّ این آیه ایمان پیدا می کنند که اثرآن کم تر از شهود آن نمی باشد، تا آنجا که اگر پرده های دنیوی از برابر دیدگان آنها برداشته شود تفاوتی در ایمان آنها بهوجود نمی آید. در این صورت چنین فردی در برابر این گناه (ذخیره کردن طلا و نقره) یک نوع مصونیّت و عصمت پیدامی کند.

حال اگر یک فرد یا گروهی نسبت به کیفر تمامی معاصی یک چنین حالتی پیدا کنند و قهر و خشم و کیفر الهی، آنچنان بر آنها روشن شود که برطرف شدن حجاب و از بین رفتن فواصل زمانی و مکانی کوچک ترین اثری در ایمان واعتقاد آنان نگذارد، در چنین صورتی این فرد یا آن گروه در برابر تمام معاصی، یک نحوه مصونیّت و عصمت صد در صدپیدا می کنند و نه تنها گناه از آنان سر نمی زند، بلکه به فکر گناه هم نمی افتند.

بنابراین، عصمت در این موارد اثر مستقیم ایمان و علم قاطع به کیفر اعمال می باشد و هر فردی یک نوع عصمت دربرخی از موارد دارد، چیزی که هست پیامبران بر اثر احاطه علمی به کیفر قطعی اعمال و آگاهی کامل از عظمت خداوند،در برابر تمام گناهان عصمت جامع و کامل دارند. و روی همین علم، تمام دواعی گناه و غرایز سرکش انسانی در آنها مهارشده و لحظه ای از مرزهایی که از طرف خداوند تعیین شده است تجاوز نمی کنند.

این همان مقام شامخ عصمت و مصونیّت از گناه است که پیامبران و امامان علیهم السلام دارای آن می باشند و سرچشمه اصلیآن، ایمان، علم و دانش، تسلّط بر نفس، همّت والا و فکر بلند آنهاست.

آیا این مصونیّت فضیلت نیست؟ آیا آنها نمی توانند مرتکب گناه شوند؟ بدیهی است آنها می توانند و قدرت دارند؛امّا هرگز از این قدرت خود استفاده نمی کنند. یک شخصیت برجسته می تواند برای دزدیدن یک آفتابه از دیوار خانه مردمبالا رود؛ ولی هرگز این کار را انجام نمی دهد. یک طبیب می تواند آب مملوّ از میکروبهای خطرناک را بخورد امّانمی خورد؛ در عین حال، این افراد از انجام اعمال مزبور عاجز نیستند.

علل و ریشه های ایمان، علوم و کمالات روحانی پیامبران که منجر به معصوم بودن ایشان شده است چه بوده؟ و آیا آنها صرفا بر اثرموهبت مخصوص الهی معصوم بودند یا خودشان این حالت را در پرتو اعمالشان تحصیل می کردند؟

پیدایش این کمالات روحانی معلول چند عامل عمده و اساسی بوده است:

۱. وراثت

در علم زیست شناسی به ثبوت رسیده که استعداد و آمادگی روحی برای کسب فضایل و کمالات انسانی و حتّیپاره ای از خود صفات و کمالات، از راه وراثت از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. خاندانی که پیامبران در آن متولّدمی شدند عموما خاندانی پاک و اصیل بودند که با گذشت زمان کمالات و فضایل روحی برجسته ای در آنها متراکم شده،نسل به نسل به حکم وراثت در خاندان آنها جریان داشته است.

تاریخ در موارد زیادی این واقعیت اساسی را نشان می دهد، مثلا در مورد خاندان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله تاریخ نشانمی دهد که آن حضرت در اصیل ترین خاندان عرب (قریش) و در میان قریش هم از شریف ترین تیره (بنی هاشم) متولّدشد. این خاندان به راستی و درستی، شجاعت، مهمان نوازی، غیرتمندی، دادخواهی، پاکی و امانت معروف بودند و بههمین جهت در میان قبایل مختلف عرب از احترام مخصوصی برخوردار بودند. پدران پیامبر اسلام تا آنجا که تاریخ اسمآنها را ضبط نموده، عموما افرادی برجسته و شریف و با ایمان بودند.

بنابراین، مسئله «وراثت» زمینه یک آمادگی و استعداد خاصّی را برای دریافت کمالات روحی در پیامبران ایجادنموده بود و این زمینه به منزله اساسی بود که می شد با ضمیمه نمودن عوامل دیگری چون «تربیت عالی و روحانی»فضایل را در مورد این افراد بارور ساخت.

۲. انتقال فضایل و کمالات روحی از راه تربیت

عامل دوم در پیدایش کمالات روحی برای پیامبران همان بوده که از آن به «تربیت» تعبیر می کنیم. کمالات و فضایلیدر خاندان پیامبران وجود داشت که قهرا از راه تربیت به آنها نیز منتقل می شد و مکمل استعداد وراثتی آنها برای کسبکمالات روحی می گردید، آنها در خاندان خویش افرادی کاملاً با ایمان، امانتدار، باهوش، شجاع و با کمال بار می آمدند.

۳. یک رشته علل ناشناخته

علم روان شناسی و زیست شناسی در تحقیقِ علل شخصیّت روحی افراد ـ غیر از وراثت و تربیت ـ به یک سلسلهعلل ناشناخته معتقد