پاورپوینت کامل انتخابات یا امتحانات ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخابات یا امتحانات ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخابات یا امتحانات ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخابات یا امتحانات ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۳

انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری ایران با شور و نشاط فوق العاده ای برگزار شد. این انتخابات در مقایسه با موارد قبل، از ویژگیهای خاصی برخوردار بود که به نظر می رسد از ابواب مختلف قابل بررسی و تأمل است، و ضرورت دارد ابعادِ گوناگونِ آن برای درس آموزی، بررسی شود تا در اینده انقلاب ایران و دیگر کشورهای آزاد جهان از آن به عنوان تجربه ای بزرگ استفاده شود. اگر این رخدادها به درستی تجزیه و تحلیل شود، می تواند بهترین کلاس برای آموزش مسائل سیاسی در جامعه باشد و رشد و بلوغ سیاسی ایجاد کند و سبب شود جامعه در موارد مشابه، کم تر آسیب ببیند. این تجربه اگر با دقت اندوخته شود می تواند تلخیهای این رویداد را به شیرینی تبدیل کند.

در این مقاله سعی می کنیم به سهم خود، این موضوع را از چند زاویه به صورت گذرا بررسی کنیم. این زوایا عبارت اند از:

الف. تبلیغات؛

ب. برگزاری انتخابات؛

ج. پس از برگزاری انتخابات؛

د. عوامل پشت پرده انتخابات؛

ه . منافع و مضار؛

و. رسالت روحانیون.

الف. تبلیغات

در تبلیغات (پیش از رای گیری) این دوره از انتخابات چند مسئله نمود ویژه یافته بود:

۱. احزاب و گروههای سیاسی در پرداختن به زوایای مختلف سیاسی انتخابات با پختگی بیش تری عمل کرده، کوشیدند از مسائل حزبی صرف نظر و برای رسیدن به اهداف سیاسی خود تا حد امکان بر یک کاندیدا متمرکز شوند و از پراکندگی آرای احزاب همسو جلوگیری کنند؛

۲. بعضی جریانها با آنکه در کاندیدا به همگرایی نرسیده بودند؛ ولی در برخی اهداف کاملا هماهنگ عمل کردند. آنان بنا داشتند اگر هم در انتخابات موفق نشدند در زمینه هایی حتما به نتیجه برسند؛ مانند: تخریب رئیس جمهور در اذهان مردم یا به رخ کشیدن طرفداران خود برای سهم خواهی سیاسی و یا تخلیه عقده های سیاسی؛

۳. برگزاری مناظره تلویزیونی، میان کاندیداها که حرکتی بی سابقه بود و در معرفی شخصیت کاندیداها و برنامه های آنان می توانست بسیار مؤثر باشد. اگر این حرکت با برنامه هایی غنی تر وحساب شده تر و یا حذف کاستیهای این دوره اجرا شود، می تواند حرکت بسیار ارزشمندی برای دوره های بعدی انتخابات باشد؛

۴. توهین به شخصیتهای رسمی نظام که از چند ماه پیش از انتخابات در سخنرانیهای انتخاباتی و در گستره سیمای جمهوری اسلامی اتفاق افتاد و چنین رفتاری در تاریخ انقلاب بی سابقه بود؛

۵. هزینه های عجیب و غریب در طول انتخابات که تأمین این هزینه های گزاف، علامت سؤال جدی در اذهان بسیاری ایجاد کرده بود و گاهی یک نمونه عینی از جابه جایی قدرت در نظامهای سرمایه داری به دست صاحبان ثروت احساس می شد؛

۶. حضور گسترده مردم، به ویژه جوانان در عرصه تبلیغات دیده می شد که نمایانگر جدی تر تلقی کردن این انتخابات بود؛

۷. هنجار شکنیهای عده ای از طرفداران کاندیداها در خیابانها که تصور می کردند به این وسیله می توانند افراد زیادی را به خود جذب کنند؛ اما در توده مردم، نتیجه ای کاملا معکوس داشت؛

۸ . طرح مسئله احتمال تقلب از چند ماه پیش از انتخابات به صورت کاملا حساب شده و زمینه سازی برای واکنشهای بعدی؛

۹. همسویی بیگانگان و رسانه های خارجی و داخلی برای موفقیت کاندیدایی خاص و زمینه سازی برای آشوب و اغتشاش در صورت ناکامی.

ب. برگزاری انتخابات

در برگزاری انتخابات، چند موضوع قابل توجه است:

۱. انتخابات با کمال آرامش در سراسر کشور برگزار شد؛

۲. حضور مردم، فوق العاده پر شور و جدی بود و حادثه ای استثنایی با حضور بیش از ۸۵% واجدین شرایط رأی دادن در این انتخابات اتفاق افتاد. این امر، خود می توانست امتیاز بسیار بزرگی در سطح بین الملل به حساب آید و قدرت چانه زنی نظام و امتیاز خواهی آن را افزایش دهد؛

۳. رئیس جمهور در این دوره با رای قاطع ۲۴ میلیونی به ریاست جمهوری بر گزیده شد؛

۴. تقریبا عمده برگزار کنندگان انتخابات، همان کسانی بودند که انتخابات را در دوره های گذشته برگزار کرده بودند؛ مانند: اعضای شورای نگهبان، معتمدین محلی، ناظران شورای نگهبان و… . در گذشته نیز همین عوامل با امانتداری کامل، افراد مختلف با تفکرات سیاسی کاملا مغایر را پس از رای آوردن به جامعه معرفی کرده و همین اعضای شورای نگهبان با دقت، بررسی و آنها را تایید کرده بودند؛

۵. از آنجا که مسئولان، احساس توطئه کرده بودند، بدون الزام قانونی و برای جلوگیری از بهانه ها پذیرفته بودند که کاندیداها ناظرین خود را برای حضور در کنار صندوقها معرفی کنند؛

۶. بسیاری از گروههای ضد انقلاب، منافقان، فرقه ها و ادیان انحرافی به هواداران خود سفارش کرده بودند که در انتخابات شرکت کنند و آرای خود را بر کاندیدایی خاص متمرکز سازند تا بتوانند آرای عظیم مردم را به نحوی تحت الشعاع معاندان متحد نظام در داخل و خارج قرار دهند؛

۷. در این بین، عده گسترده ای از مردم بودند که به دلایلی خواهان تغییر مدیریت اجرایی کشور بودند. حساب این گروه عظیم را باید از معاندان و وابستگان اجانب جدا کرد. این افراد به انقلاب و رهبری آن به طور کامل دلبستگی داشتند؛ ولی به برنامه های اقتصادی و یا شیوه مدیریت دولت انتقاد می کردند و تنها راه حل مشکلات را، تغییر دولت می دانستند. این افراد سعی داشتند با تمرکز آرا در فردی که احتمال می دادند موفق شود به خواسته های خود دست یابند.

ج. پس از انتخابات

پس از آنکه نتایج انتخابات اعلان و تعداد شرکت کنندگان مشخص شد، آمار ر أی دهندگان برای همه علاقه مندان انقلاب و نظام اسلامی در سراسر جهان، شادی آفرین بود. برخی به دلیل ناکامی کاندیدای خویش ناراحت شده بودند؛ اما از آنجا که حضور گسترده مردم، نشان دهنده اعتماد و دلبستگی آنان به نظام و انقلاب بود برای همه علاقه مندان نظام، حمایت چهل میلیونی از انقلاب، موفقیتی بزرگ تلقی می شد؛ اما با آن حوادثی که پس از انتخابات به وجود آمد، آن همه حلاوت و شیرینی در ذائقه مردم تلخ شد.

در این مرحله، موضوعاتی قابل بررسی است که به برخی اشاره می کنیم:

کاندیداهای ناموفق، نتایج انتخابات را غیرواقعی معرفی کردند. آنان بدون اینکه احساس حضور در یک کشور دارای قانون داشته باشند، نظر خود را ابتدا و انتهای همه امور کشور تصور کرده، بر طبل ابطال انتخابات نواختند. آنها نقاب منطقی بودن را دریده، در هیبت یک دیکتاتور، تنها حرف خود را که کلام بیگانگان بود، بدون کوچک ترین تغییر بر زبان می راندند.

آنها برخی از مردم را سپر بلایی برای خواسته غیرقانونی خود ساختند و تصور می کردند همه کسانی که به آنان رای داده اند چشم و گوش بسته و تا مرز خیانت و همراهی با بیگانگان در خدمت آنها خواهند بود و از آنان دفاع خواهند کرد؛ از اینرو یک یک قوانین و هنجارهای اجتماعی را پشت سر گذاشتند و علیه آنها تاختند.

آنان که دولت را قانون گریز و ناقض قوانین، معرفی می کردند و در تبلیغات خود رئیس جمهور را غیر پایبند به قوانین می خواندند، خود از همه قوانین گذشتند و تنها نظر شخص خود را بالاتر از همه قوانین قلمداد کردند.

عده بسیاری در ابتدای امر، شایعات و شبهات آنها را پذیرفته، در خیابانها با آنان همراه شدند. سپس گروهی از افراد شرور و مسئله دار با آنها آمیختند و خیابانها را به آشوب کشاندند و جنایاتی مرتکب شدند که در برخی موارد در شهر تهران، پایتخت تنها نظام شیعه جهان، بی سابقه بود؛ مانند آتش زدن مسجد و … .

همه رسانه های بیگانه و رسانه های وابسته داخلی با هماهنگی کامل در اختیار جریان بر انداز قرار گرفتند و با دقت و لحظه به لحظه، وقایع تهران را به صورت جهت دار پوشش دادند. آنان با تمام قوا به تحریک مردم پرداختند و گروهی را که قبلا بدین منظور و با برنامه آماده کرده بودند، به صورت مجری دستورهای خود در خیابانها به کار گرفتند.

واخورده های جریان اصلاح طلبی به طور رسمی در اختیار بیگانگان در آمدند و به صورت علنی در بنگاه خبری بی بی سی به تحلیل خبرها پرداخته، مردم را به نافرمانی مدنی-که یکی از مهم ترین مراحل انقلاب مخملین است- ترغیب کردند و حتی از به کارگیری این واژه در شبکه های فریب، خودداری نمی کردند.

آن چنان سخنان کاندیداهای معترض و همه معاندان از کفار و منافقان هماهنگ بود که برای هیچ انسان منصفی شکی باقی نگذاشت که این پدیده از بیرون مرزها هدایت و حمایت می شود و منبع آن همه مخارج تبلیغات انتخابات نیز آنجاست. عجیب آنکه رؤسای جمهور کشورهای غربی از آنجا که خود را به آرزوی سی ساله نزدیک می دیدند، بی پروا و خارج از عرف دیپلماتیک به حمایت علنی از مزدورانشان روی آوردند . رئیس جمهور فرانسه که گویا هیچ مأموریت دیگری، جز موضعگیری در باره انقلاب ایران نداشت، هر روز از اغتشاشگران حمایت کرد.

برخی که شاید در عمر خود سر به سجده حق نساییده و همواره به قدرتهای پوشالی غرب، چشم دوخته بودند، اهل تکبیر شدند و با دستور آمریکا و در زمانی که رادیو آمریکا برایشان مشخص کرده ب