پاورپوینت کامل روش سخنرانی دینی (۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روش سخنرانی دینی (۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روش سخنرانی دینی (۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روش سخنرانی دینی (۳) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۲

اهداف این درس:

۱. آشنایی با برخی تعاریف خطابه و سخنرانی؛

۲. آشنایی با تعریف سخنرانی دینی و قیود آن؛

۳. شناخت اهداف تبلیغ و سخنرانی؛

تعریف سخنرانی

تاکنون تعاریف زیادی درباره خطابه و سخنرانی ارائه کرده اند. نگاهی گذرا به این تعریفها نشان می دهد که هر کسی با برداشت خود از خطابه و هدفش از آن، قیودی را در تعریف آورده است. بعضی هدف از آن را فقط اقناع مخاطب دانسته و برخی در کنار اقناع اندیشه به تحریک احساس نیز توجه کرده اند. عمده تعاریف، متأثر از تعریف ارسطو در خطابه است. او با توجه به شرایط زمان خود آن را تعریف کرده است؛ در آن دوران خطابه را بیشتر برای قانع کردن دیگران به کار می گرفتند.

بعضی فقط خطابه را تعریف کرده اند؛ در حالی که خطابه، یکی از شکلهای اجرایی سخنرانی است. آنچه ما در این کتاب در پی تعریف آنیم، سخنرانی دینی است که اعم از خطابه است و با توجه به ویژگیها، شرایط و اهداف خاص خود باید تعریف شود.

به هر روی، پیش از تعریف سخنرانی دینی، بیان برخی تعاریف ارائه شده برای خطابه و سخنرانی، خالی از لطف نیست؛ برای نمونه به موارد ذیل می توان اشاره کرد:

۱. «خطابه، فن تصرّف در عواطف و عقول مخاطبان از رهگذر الفاظ فصیح و جملات بلیغ، براساس مشافهه، به منظور اقناع عقل و احساس شنوندگان و ترغیب آنان به سوی هدفی [است] که سخنور در نظر دارد.»[۱]

۲. «خطابه، صناعتی است که توسط آن بتوان در هر امری از امور جزئی، دیگران را در حدّ امکان اقناع نمود.»[۲]

۳. خطابه «سخنی است به صورت نثر تألیف یافته که به وسیله آن، یک نفر جماعت را به قصد اقناع، مورد خطابه قرار می دهد.»[۳]

۴. «فن سخنوری به مجموعه اصول و قواعدی گفته می شود که سخنور با استفاده از آن در ذهن مستمعان خود تأثیر لازم را به جا گذارد و به مقصودی که دارد برسد.»[۴]

۵. «سخنوری یا خطابه، فنی است که به وسیله آن؛ گوینده، شنونده را با سخن خود اقناع و بر منظور خویش ترغیب می کند.»[۵]

تعریف سخنرانی دینی

پس از ارائه نمونه هایی از تعاریف سخنوری و خطابه، بی هیچ توضیح و یا انتقادی، تعریف مورد نظر خود را از سخنرانی دینی ارائه می کنیم.

سخنرانی دینی عبارت است از: «سخن گفتن یک نفر با جمع به نحو یک طرفه به منظور تأثیرگذاری مطلوب [دینی ] در اندیشه، احساس و رفتار مخاطب، به قصد و روش انشاء سخن.»

اکنون ممکن است این پرسش مطرح شود که چرا یکی از تعاریف پیشین را برنگزیده و سخنرانی دینی را با این قیود خاص تعریف کرده ایم؟

پاسخ این است که هرچند غالبا اشکالاتی به تعاریف وارد است؛ اما باید کوشید تا تعریف حتی الامکان جامع و مانع باشد. تعریف فوق با توجه به اهداف و ویژگیهای سخنرانی دینی و با عنایت به تفاوت آن با مقوله های مشابه، ارائه شده است.

برای روشن شدن تعریف سخنرانی دینی و دلیل انتخاب قیود آن، بعضی از آنها را توضیح می دهیم:

۱. سخن گفتن[۶]

این قید، انتقال مفاهیم از طریق ایماء، اشاره، نویسندگی و راههای دیگر تأثیر گذاری را از تعریف خارج می کند.

۲. یک نفر

فقط یک نفر در سخنرانی سخن می گوید و بقیه شنونده اند. پس با این قید، بحثهای دو یا چند طرفه، مانند: میزگرد، مباحثه و … از تعریف خارج می شود.

۳. با جمع

سخن گفتن به لحاظ تعداد گوینده و شنونده، شکلهای مختلفی پیدا می کند:

الف) یک نفره که در آن فرد با خود یا خدا سخن می گوید؛

ب) دو نفر با هم، مانند: مناظره، محاوره و مشاوره؛

ج) چند نفر با هم، مانند: مناظره، هم اندیشی و محاوره؛

د) یک نفر با جمع، مانند : جلسه دفاع از نظریه علمی، سخنرانی علمی، پرسش و پاسخ، کلاسداری، گزارش دهی و سخنرانی.

منظور از جمع در تعریف سخنرانی، جمع عرفی است؛ نه جمع منطقی و نه ادبیاتی. با این قید، سخن گفتن یک فرد در مباحثه با یک یا چند نفر محدود و یا در گفتگوهای عادی با چند نفر، از تعریف خارج می شود.

۴. یک طرفه

ممکن است یک نفر با جمع سخن بگوید؛ ولی سخنرانیِ مصطلح نباشد. با قید یک طرفه بودن، جلسات پرسش و پاسخ و امثال آن از تعریف خارج می شود؛ زیرا سخن گفتن در آنها دو طرفه است. دلیلِ آوردن این قید، آن است که اگر هنگام سخنرانی، افراد دیگر سؤالی بپرسند و یا سخنی بگویند، در تأثیرگذاری سخنران اختلال ایجاد می شود؛ مثلا اگر گوینده با سخنان خود، احساسات مخاطب را تحریک کرده باشد، ممکن است با طرح یک سؤال از سوی مخاطب و یا بیان سخنی از سوی او، این حس از بین برود.[۷]

۵. به منظور تأثیرگذاری

گوینده دینی در سخنرانی خود، باید قصد تأثیرگذاری بر مخاطب داشته باشد؛ گرچه به دلایلی تأثیرگذاری صورت نگیرد.[۸]

۶. مطلوب

گاهی تأثیرگذاری در سخنرانی وجود دارد؛ اما مطلوب دین نیست؛ از این رو برخی سخنرانیهای انتخاباتی، اقتصادی، علمی و … که در دنیای حاضر صورت می گیرد و در آنها قصد تأثیرگذاری مطلوب دینی وجود ندارد، از تعریف سخنرانی دینی خارج اند؛ هر چند سخنران آنها یک مسلمان باشد.

۷. اندیشه، احساس و رفتار

یکی از تفاوتهای اساسی سخنرانی با میزگردها، سخنرانیهای علمی و کلاسهای تعلیم رسمی این است که در سخنرانی، در کنار اقناع اندیشه، تحریک احساس[۹] از اهمّ مقاصد به شمار می رود؛ ولی در موارد یاد شده دیگر، به این امر توجه نمی شود و یا به آن، کم تر توجه می شود. همچنین ایجاد و تقویت رفتارهای مثبت و از بین بردن رفتارهای منفی، از جمله اهداف سخنرانی دینی است که در مقوله های مشابه، کم تر بدان توجه می شود.

۸. به قصد و روش انشاء سخن

یعنی سخنران بخواهد به روش سخنوری متداول و معمول که شکل خاصی دارد سخن بگوید و با همین روش نیز سخنان خود را ادا کند. با این قید، سخن گفتنِ یک وکیل دادگستری که قصد انشاء سخن متداول ندارد و یا سخن گفتن یک نفر در منزل با همه قیود پیشین، از تعریف خارج می شود.

اهداف سخنرانی دینی

هدف در لغت به معنای هر چیز بلند و برافراشته، نشانه تیر، و آنچه آدمی برای رسیدن به آن می کوشد از قبیل مقام، مال و مکنت و نیز مقصود و غایت آمده است.[۱۰]

بنابراین در مورد موجود ذی شعوری مثل انسان می توان گفت: هدف، چیزی است که انسان قبل از عمل آن را در نظر می گیرد و نیروی خویش را برای رسیدن به آن به کار می برد و غرضش دستیابی و رسیدن به آن است. هدف آن مطلوبی است که شوق دستیابی به آن محرّک آدمی است تا راهی را که به آن می رسد برگزیند و وسایل لازم برای وصول به آن را انتخاب نموده و به کار برد.[۱۱]

توجه ب