پاورپوینت کامل فروشگاه بزرگ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فروشگاه بزرگ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فروشگاه بزرگ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فروشگاه بزرگ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۸

به همراه دوستم از کنار خیابانی می گذشتم که ناگاه هجوم جمعیت در مقابل فروشگاهی توجهم را جلب نمود. جلوتر رفتم و از یکی از آنها علت این تجمع و همهمه را جویا شدم او گفت: «صاحب این فروشگاه فردی عجیب و غریب است او عهد کرده که هر ساله یک روز به مدتی نامعلوم مثلاً یک ساعت، دو ساعت یا بیشتر، که زمان آن را تنها خودش می داند مردم را به فروشگاه خود وارد ساخته و به آنها فرصت بهره برداری از امکانات داخل آن را بدهد.» پرسیدم: «یعنی چه؟!»

گفت: «همین دیگه داخل این فروشگاه هر چه موجود باشد می تواند از آنِ تو باشد به شرط آنکه هنگام شنیده شدن

«زنگ مخصوص»

هر آنچه نیاز داشته باشی و دلخواه تو باشد را به همراه داشته باشی و نزد خودت باشد یعنی در آن هنگام دیگر حق نداری از روی زمین یا ویترین ها و قفسه های آن چیزی برداری.»

گفتم: «مگر می شود؟ این دیگر چه عهدی است؟ من که متوجه نمی شوم؟» در همین اثنا و هنگامی که او خواست پاسخ این سؤال مرا بدهد ناگهان درب ورود باز شد و جمعیت مانند سیل به داخل سرازیر شد و تا خواستم به خود بجنبم و کنار بروم ناخواسته به همراه جمعیت وارد شدم.

ابتدا گیج شده بودم همه افراد به سرعت به سوی چیز های مورد علاقه خویش پراکنده شدند. پاورپوینت کامل فروشگاه بزرگ ۲۶ اسلاید در PowerPoint و عجیب بود هر آنچه که می خواستی اعم از خوردنی، نوشیدنی، پوشیدنی، وسایل بازی و تفریح، زیور آلات، تابلو های بسیار جذاب و قشنگ و … در آنجا وجود داشت. بسیاری از مردم نیز مانند من در ابتدا مبهوت از این همه تنوع و کثرت کالاهای رنگارنگ در حال نظاره آنها بودند.

عده ای به سرعت به سراغ غرفه های خوراکی رفته و مشغول خوردن انواع شیرینی های رنگین و غذاهای خوشمزه شدند؛ عده ای دیگر مشغول امتحان نمودن انواع لباس های و مدل های تازه شدند تا بهترین آنها را انتخاب نمایند، عده ای دیگر مشغول بازی و سرگرمی با وسایل تفریحی نظیر دستگاه های کامپیوتری، سرسره های بزرگ، چرخ و فلک های آنچنانی، و عده ای دیگر مشغول مطالعه بخش هایی از کتاب های مورد علاقه خود بوده و با تأنی آنها را ورق می زدند. گروهی دیگر سرگرم تماشای تابلوهای نفیس و زیبا و مناظر دلربای این فروشگاه شدند؛ خلاصه هر کسی بر حسب علاقه و آگاهی خود مشغول به چیزی بود.

از بلندگو های فروشگاه گاه گاه صدایی بلند شنیده می شد که مردم را به رعایت نظم و حقوق دیگران سفارش می نمود. گاهی نیز تذکر می داد که «شرط تعیین شده از سوی صاحب فروشگاه فراموش نشود.»

درون فروشگاه عده ای نیز به عنوان راهنما حضور داشتند و مردم را به سوی «غرفه های ویژه» راهنمایی می کردند، آنها نیز همان سخنان بلندگوها را برای مردم تکرار نموده و از آنها می خواستند که متوجه شرط و شروط صاحب فروشگاه باشند. می گفتند: «هر کسی که مایل باشد می تواند او را یاری نموده و به هر جا که خواست ببرند.»

و در این وضعیت من حیرت زده مانده بودم که «اصلاً جریان چیست؟ و حال که من ناخواسته به این فروشگاه پا نهاده ام چه باید بکنم!؟ نکند که همه این ها خواب است و مگر اصلاً ممکن است که در عالم بیداری چنین حوادثی رخ دهد!؟»

بالأخره پس از مدتی با خود گفتم بگذار یک بار دیگر با دقت و از اول این جریان، را مرور کنم که چه اتفاقی افتاد و من چگونه وارد شدم؟ آن شخصی که بیرون از فروشگاه برایم سخن می گفت چه گفت؟ و … و اکنون من باید چه بکنم؟ با خود گفتم: « اگر این سخنان که شنیدم درست باشد پس باید من به سراغ عاقلانه ترین کارها بروم از یکی از راهنمایان پرسیدم: « اگر شما به جای من بودید از این فروشگاه چه بهره ای می بردید؟»

او گفت: «خیلی روشن است سراغ غرفه ها و گردآوری اموری می رفتم که اگر «زنگ مخصوص» به صدا در آمد و فرصت تمام شد دیگر حسرت از دست دادن آنها را نخورم.» اندکی به فکر فرو رفتم و مجدداً از او پرسیدم می توانید بیشتر راهنماییم نمایید؟

او گفت: «من می رفتم سراغ چیزهایی که در مثل مانند این شعر باشد، «

چون که صد آید نود هم پیش ماست»

باز هم اندیشیدم و به