پاورپوینت کامل تفسیر و تأویل قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر و تأویل قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر و تأویل قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر و تأویل قرآن ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۹

تفسیر در لغت

تفسیر در لغت از «فسر» است که در اشتقاق کبیر مأخوذ از «سفر» و مغلوب آن است که هر دو به معنای کشف و برداشتن پرده و پوشش است، با این تفاوت که فسر در کشف باطنی و معنوی و «سفر» در کشف ظاهری و مادی به کار می رود.
[۱]

تفسیر در اصطلاح

دانشمندان علوم قرآنی و مفسران قرآن تعاریف متفاوتی ارائه کرده اند که می توان آنها را در سه بخش مطرح نمود:

اول)

قول مرحوم شیخ طوسی(ت ۴۶۰ ه) و به دنبال آن زرکشی (ت ۷۹۴ ه) که سیوطی (ت ۹۱۱ ه) آن را تفصیل داده است. مرحوم شیخ طوسی می فرماید: «تفسیر علم به معانی قرآن و فنون اغراض آن از قبیل قرائت، معانی، اعراب و شناخت متشابه و جواب از اشکالات ملحدان و مخالفان است.»
[۲]
و زرکشی می گوید: «علم به نزول آیات و سور قرآن و قصص و اسباب نزول و ترتیب مکی و مدنی بودن و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ و خاص و عام و مطلق و مقید و مجمل و مفسر.»
[۳]

چنانچه مشاهده می شود زرکشی و سیوطی در تعریف تفسیر، به آداب و شروط مفسر و مصادر آن نیز توجه کرده اند سپس تفسیر گفته اند، ولی لوازم آن را اراده کرده اند.

دوم)

ابوحیان اندلسی (ت ۷۴۵ ه) تفسیر علمی است که در آن از کیفیت نطق به الفاظ قرآن و مدلولات و احکام آن و مفرد و مرکب آن و معانی که بر آن در حال ترکیب حمل می شود اطلاق می شود.

[۴]

ایشان نیز به سراغ متعلقات علم تفسیر رفته، از این رو متوسل به علم قرائت لغت تعریف بلاغت و حقیقت و مجاز و ناسخ و منسوخ و اسباب نزول شده است.

سوم)

مرحوم طبرسی و ابن فناری از قدما و زرقانی از متأخرین نیز برای خود تعریفی دارند مرحوم طبرسی می فرماید: «کشف مراد از لفظ مشکل»
[۵]
و این فناری می گوید: «تفسیر معرفت به احوال کلام الله از حیث قرآن بودن و دلالت به آنچه دانسته می شود یا گمان می شود که مراد خداوند است اطلاق می شود، البته به اندازه توان بشری.»
[۶]

و زرقانی تفسیر را چنین تعریف می کند: «تفسیر علمی است که در آن از قرآن کریم از جهت دلالتش بر مراد خداوند بحث می شود؛ البته به قدر طاقت بشری.»
[۷]

مجموع اقوال مفسران در برهه های مختلف زمانی را می توان با تسامح در یک تعریف قابل اندکاک دانست و آن اینکه: تفسیر به معنای بیان مراد قول خدای سبحان در قرآن کریم است، اما شاید دقیق ترین تعریف از مرحوم علامه طباطبایی است که فرمود: «تفسیر بیان معانی آیات قرآنی و کشف مقاصد و مدالیل آنهاست.»
[۸]

تأویل

بیشتر مفسران و دانشمندان علوم قرآنی درباره تأویل سخن گفته اند و سعی در توضیح و تبیین آن داشته اند اما همچنان پرده ای از ابهام بر چهره این اصطلاح کشیده شده و تعاریف متعدد نه تنها ابهام زدایی نکرده بلکه موجب ابهام زدایی شده است یکی از عوامل این ابهام مسئله دگرگونی معنایی واژه و همینطور مقابل معانی مختلف قرار گرفتن است یکبار تأویل در مقابل تفسیر است. گاهی در مقابل ظهر و گاه در مقابل علوم کسبی و…

تأویل در لغت

تأویل از ماده «اول» به معنای رجوع است
[۹]
فعل ثلاثی مجرد آن «آل» است به معنای رجوع و مصدر باب تفعیل است که یکی از وجوه رایج باب تفعیل متعدی ساختن فعل لازم است که به معنای رجوع دادن آن چیز به مبدأ و آغاز آن خواهد بود
[۱۰]
و بعضی گفته اند که تأویل از «ایاله» گرفته شده که به معنای سیاست است با این معنی تأویل شده درباره علم تدبیر می کند و آن را در جایگاه مناسب معنایی خود قرار می دهد.
[۱۱]

تأویل در اصطلاح

اینکه برای قرآن کریم تأویل هست
[۱۲]
و اینکه تأویل به حق و باطل تقسیم شده
[۱۳]
مورد تصریح قرآن کریم است، اما تعاریفی که برای تأویل آمده خیلی متفاوت و مختلف است. قبل از طرح نظرات مفسران، تأویل را در قرآن و روایات بررسی اجمالی نموده سپس آرای مفسران ذکر خواهد شد.

تأویل در قرآن کریم

تأویل در قرآن گاهی در مورد خود قرآن مطرح است و گاه در مورد غیرقرآن که مجموع آنها را می توان به سه دسته آیات تقسیم نمود:

اول) تأویل رویا در هشت مورد که منظور حقیقتی است که خواب از آن حکایت می کند؛
[۱۴]

دوم) مآل و مرجع امر در پنج مورد؛
[۱۵]

سوم) توجیه متشابه در چهار مورد؛
[۱۶]

با پژوهش در آیات می فهمیم که واژه تأویل در آنها به معنای تفسیر به بیان مدلول کلمه نیست، جز در یک آیه(آل عمران/۷) که تأویل به متشابهات از اضافه شدن از آیات دیگر به دست می آید که معنای تأویل غیر از تفسیر است. تأویل در عرف کلمات معصومین(ع) بیشتر در برابر تنزیل و بعضاً در برابر تفسیر است از مواردی که به معنای مقابل تفسیر آمده روایت حکم بن عینیه است که می گوید از امام باقر(ع) درباره آیه ۲۴ سوره آل عمران پرسیدم «اِذ قالَت المَلائِکهُ یا مَریَم اِنَّ الله اصْطَفاکَ و طهرک و اصطفیک عَلی نِساء العالَمین»
عرض کردم در آیه شریفه دو بار برگزیدن آمده است، در حالی که برگزیدن همان یکبار بوده است حضرت فرمود: ای حکم! این آیه تأویلی دارد و تفسیری؛ عرض کردم: آن را برای من تفسیر کنید حضرت فرمود: خداوند نخست او را از میان ذریه پیامبران برگزید
[۱۷]
در روایت دیگری حضرت، اول تفسیر را بیان می ک