پاورپوینت کامل گل بوته­های حق شناسی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گل بوته­های حق شناسی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گل بوته­های حق شناسی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گل بوته­های حق شناسی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

« گاه می­شنویم که: دروس معارف اسلامی و استادان آن ها جز زحمت و دلزدگی نیاموخته
اند؛ ارتباط مؤثری میان آنان و دانشجویانشان برقرار نمی­شود. هیچ دانشجویی به طور
جدی از کلاسهای معارف لذت نبرده است و… این گله ها شکایت ها تا بدانجا پیش رفته
که حتی برخی از اساتید معارف خود نیز به این باور نادرست رسیده اند. این دیدگاه
باعث تضییع حق استادانی شده است که به تدریس خود و دانشجویانشان عشق می­ورزند
ودانشجویان نیز متقابلاً مهر خود را از کلاس درس و استادش دریغ نکرده اند…»

تلاش خواهیم کرد در این ستون نوشته ها و خاطرات دانشجویان را در مورد کلاسهای معارف
باز گوییم تا معلوم شود که اگر چه کاستی هایی وجود دارد، ولی این مطلب دلیل بر نفی
موارد بسیار موفق نیست و اینک دست نوشته ای از یک دانشجو:

آمد. روز اول کلاسمان بود. منتظر آمدنش نبودم. اصلاً حوصله; هیچ کدامشان را نداشتم.
اول امیدها و آرزوهای بسیاری از کلاس داری ولی در آخرین جلسه تازه می­بینی همه
اینها چیزی جز یک رؤیا نبوده است. تازه گاهی وقتها حوصله; خواندن نماز را هم نداری،
به هر حال این ترم مجبور شدم معارف بگیرم. ولی آمد. با یک کیف بزرگ که حتماً پر از
تحقیق های ۰۰۰/۵۰ صفحه­ای بچه های بیچاره ای چون ماست که هرگز هم خوانده نمی­شوند.
هنگامی که برای اولین بار نگاهش کردم، نمی­دانم چرا، ولی یک دفعه جا خوردم. او
اصلاً قیافه اش به استاد معارف نمی­خورد. ولی او می­خندید و سرش را مدام تکان
می­داد. کمی هم عجله داشت. مانند کسی که به آرزویش رسیده باشد می­خندید. اصلاً سر
جایش بند نمی­شد؛ بعد از کمی نگاه کردن با بچه ها احوال­پرسی کرد. کیفش را باز کرد
و تعدادی برگه در آورد و کمی راجع به بحث های مقدماتی درسش صحبت کرد و بعد چند برگه
ترنس پرنسی را روی «اورهد» گذاشت و ما هم که از این بحث های تکراری خسته کننده سر
در نمی­آوردیم فقط خمیازه می­کشیدیم. احساس کردم خودش هم متوجه شده است. چون سریع
صحبتش را به پایان برد و بعد با دیدن اشتیاق ما، روی وایت برد اسم خودش را نوشت…
با خودم گفتم حتماً از این استادهای خیلی ساده است که راحت می­توان سرش را کلاه
گذاشت و ۲۰ را از دستشان قاپید. از آن استادهایی که به هیچ یک از اهداف مورد نظرشان
در کلاس دست نخواهد یافت و آخر مجبورند به تحقیق های الکی ودر واقع کپی شده; بچه ها
نمره بدهند. در همین هنگام از بچه ها تقاضا کرد روی برگه ای نام و موضوع های مورد
علاقه خود را بنویسند. پیش خود گفتم: چقدر موذی! حتماً می­خواهد بچه ها را بشناسد.
یا نه شاید می­خواهد موضوع بحث کلاس را انتخاب کند.

هر چه بود، تصمیم گرفتم فقط نام خودم را بنویسم و اصلاً از موضوع های مورد علاقه
خود چیزی ننویسم اما وقتی برگه به دستم رسید، نا خود آگاه نوشتم، بعد از تک تک بچه
ها درباره; کتاب­هایی که تا به حال خوانده اند، سئوال کرد. نمی­دانم، ولی یک لحظه
احساس کردم، باید چه قدر از نظر اطلاعات غنی باشد؛ آخر همه کتاب هایی را که بچه ها
گفتند، می­شناخت و گریزی به آنها زده بود. ولی بعداً گفتم این کارش هم برای اثبات
خویش است. به من که رسید زیر لب، زیرکانه لبخند زد. من هم که از استادهای قبلی دل
خوشی نداشتم، ذره بین نگاه خویش را دقیق تر کردم. منتظر یک فرصت بودم تا به یک
انتقاد تند و تیز و جانانه حالش را بگیرم و خنده را بر لبانش بخشکانم. اما او باز
هم خندید. اصلاً نگاهش نکردم. احساس کردم حتماً از آن استادهایی است که مدام با
خنده همه چیز را سمبَل می­کنند و تازه با این روش می­خواهند بچه ها را هم به طرف
خود جلب کنند. بعد کتابش را معرفی و از نوع کلاسش کمی تعریف کرد. کلاسی که با روش
خاصی طرح ریزی شده بود.

مدام از یک سمت کلاس ب