پاورپوینت کامل نظریه های فلاسفه و متکلمان در کیفیت جاودانگی آدمیان ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نظریه های فلاسفه و متکلمان در کیفیت جاودانگی آدمیان ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نظریه های فلاسفه و متکلمان در کیفیت جاودانگی آدمیان ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نظریه های فلاسفه و متکلمان در کیفیت جاودانگی آدمیان ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

مطالب پیش رو خلاصه ای از مقاله جناب آقای امیر دیوانی در شماره ۶-۵ فصلنامه پژوهش
های فلسفی ـ کلامی از انتشارات دانشگاه قم پیرامون هویت شخصی و نظریه های جاودانگی
است که به دلیل بحث مفید علمی پیرامون مسئله معاد جسمانی جهت استفاده استادان محترم
به ویژه اساتید معارف اسلامی ارائه می­گردد.

موضوع این نوشتار بررسی نظریه های ارائه شده از طرف دانشمندان مسلمان درباره کیفیت
جاودانگی آدمیان، با در نظر داشتن مسأله هویت شخصی است. سئوال مهمی که مطرح است این
است که: به چه ملاکی شخص«الف» همان فرد بیست سال پیش است؟ از طرفی چه رابطه و نسبتی
میان هویت شخصی و جاودانگی آدمیان وجود دارد؟

بنابر قول به جاودانگی آدمیان، باید همان چیزی که واقعیت فرد انسانی است و او خود
را به آن واقعیت می­شناسد بعد از مرگ حفظ شود. اختلاف دیدگاه ها درباره«حقیقت آدمی»
را از آن جهت که در بحث جاودانگی تأثیر مستقیم دارد می­توان چنین تلخیص کرد:

۱ـ دیدگاه هایی که انسان موجود در دنیا را موجودی تک ساحتی دانسته حقیقت آدمی را
بدن وی می­دانند. دیدگاه یاد شده معتقد است که اوصاف نفسانی آدمی متکی بر اوصاف
جسمانی و تابع آنهاست و ویژگی های نفسانی را ویژگی های فیزیکی و جسمانی معین
می­کنند.

۲ـ دیدگاه هایی که انسان موجود در دنیا را موجودی دو ساحتی می­دانند. بر اساس این
دیدگاه آدمی ساحتی جسمانی و ساحتی بری از جسم مادی و مجرد از آن دارد. این گروه در
عین پذیرش ثنویت اوصافی، ثنویت جوهری را نیز ضروری می­دانند. منظور از ثنویت جوهری
این است که هر یک از این دو ساحت، هر چند با یکدیگر آمیخته و در ارتباطند اما
می­توانند بدون دیگری باقی باشند. پیروان این نظریه در عین اشتراک در امر یاد شده
به دو گروه تقسیم می­شوند: گروهی که حقیقت آدمی را ساحت غیر جسمانی وی قلمداد
می­کنند و کسانی که حقیقت آدمی را مجموعه نفس و بدن می­دانند.

نظریه رستاخیز ابدان

طرفداران این نظریه معتقدند: پس از مرگ، بدن آدمی که تمام حقیقت اوست تجزیه و
متلاشی شده، از میان می­رود، اما در قیامت، خداوند این بدن را از زمین بر
می­انگیزد. متکلمانی که به این نظریه دل بسته اند، می­گویند: مشار الیه کلمه من
همین بدن است و دیگر هیچ. ایشان اجزاء بدن را به اصلی و فرعی تقسیم می­کنند. اجزایی
که همیشه در طول زندگی دنیوی بدون تغییرند و حیات آدمی بدان ها مستند است اجزای
اصلی و اجزایی که نه تنها حیات شخص بر آن ها متوقف نیست، بلکه خود آن اجزا هم قابل
دوام نیست، اجزای فرعی نامیده می­شوند. در نزد عده ای از این متکلمان منظور از
بدن، همان اجزای اصلی است که شأن آن این است که به حس می­ایند، هر چند محسوس بالفعل
نباشند، البته متکلمان یاد شده در تعیین اجزای اصلی بدن با هم اختلاف نظر دارند. به
نظر می­رسد که عموم انسان ها معنائی که از جاودانگی می­فهمند همین نظریه رستاخیز
ابدان است. مردم زمان نزول وحی هم همین دریافت را با عملکرد خود اعلام می­کردند و
پیامبران آن ها را در این فهم تخطئه نمی­کردند. خداوند متعال در قرآن کریم ایه ۷۸ ـ
۷۹ سوره یس می­فرماید:

و ضَرَبَ لَنا مَثلاً و نَسی خلقهُ، قال من یحی العظام و هی رمیم. قل یحییها الذی
انشأها اوّل مرّه و هو بکل خلق علیمٌ.

در این ایه، پاسخ خداوند نشان می­دهد که اشکال فرد مذکور، در تعیین فاعل چنین امر
عظیمی است و خداوند وی را به فاعلی تذکر می­دهد که اصل حیات اولیه مستند به اوست.
متکلمانی که نظریه رستاخیز ابدان را قبول دارند. در این مسئله اساسی اختلاف نظر
دارند که ایا اعاده معدوم ممکن است یا نه؟ در این رابطه پاسخ دهندگان دو دسته اند:
دسته ای برآنند که اساساً چیزی از مشخصات بدن که هویت شخص بر دوش آنست، از میان
نمی­رود؛ لذا برای تصحیح نظریه رستاخیز ابدان نیاز به پذیرش قول محال اعاده معدوم
نیستند. دسته دیگر بر این باورند که: چون مشخصات هر بدنی پس از مرگ آن از میان
می­رود تصحیح جاودانگی و معاد جسمانی بر عهده صحت و امکان اعاده معدوم است.

نظریه عود روح به عالم مجردات

پس از مرگ، بدن شخص فرو می­پاشد، اما جوهر غیر جسمانی او به نام روح برای همیشه در
جهان غیر مادی به زندگی خود ادامه می­دهد. بنابراین جاودانگی، روحانی خواهد بود نه
جسمانی. این گروه روح را از سنخ جسمانیت نمی­دانند و قائل به تجرد روحند. شاید
بتوان پایه گذار این نظریه را افلاطون(در رساله فایدون و غیره…) نامید. او
می­گوید: در هنگام مرگ، روح به عالمی باز می­گردد که پیش از تعلق بدن، در آن به سر
می­برده است. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که: هیچ یک از فلاسفه شاخص فلسفه
اسلامی مثل فارابی، بوعلی، سهروردی، میرداماد و ملاصدرا به وجود روح جزئی پیش از
بدن قائل نیستند؛ یعنی بر خلاف افلاطون، وجودی را برای روح قبل از دنیا نمی­پذیرند،
هر چند فیلسوفانی نظیر قطب الدین شیرازی ادعای افلاطون را مطابق ادله دینی می­داند.
حال طبق این قول، باید دید که اگر ملاک این همانی یک فرد انسانی در دو مقطع دنیا و
پس از دنیا و بلکه مقطع پی