پاورپوینت کامل بر کرانه نهج البلاغه; گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت نخست) ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بر کرانه نهج البلاغه; گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت نخست) ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بر کرانه نهج البلاغه; گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت نخست) ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بر کرانه نهج البلاغه; گفتگو با دکتر مصطفی دلشاد(قسمت نخست) ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۴

«درس تفسیر موضوعی نهج البلاغه» از جمله دروس معارف اسلامی در برنامه ریزی جدید
است. براساس سرفصل این درس، اخیراً کتاب «تفسیر موضوعی نهج البلاغه» به قلم استاد
ارجمند جناب آقای مصطفی دلشادتهرانی، از سوی «دفتر نشر معارف» به زیور طبع آراسته
شده است.

به این بهانه در این شماره خدمت استاد رسیدیم و پیرامون نهج البلاغه، برخی
شبهات مطرح پیرامون آن و همچنین اثر جدید ایشان به گفتگو نشستیم که طی دو شماره
تقدیم استادان گرامی به ویژه اساتید درس متون اسلامی می شود.

با تقدیر و تشکر از جنابعالی که در این گفتگو شرکت کردید، در طلیعه بحث از جنابعالی
به عنوان نهج البلاغه پژوه معاصر می خواهیم گوشه هایی از ناگفتنی های نهج البلاغه
را مطرح کنید و افق تازه ای را از دریای نهج البلاغه برای استادان و دانشجویان باز
نمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم من هم از شما تشکر می کنم که از راه دور تشریف آوردید؛ اما
درباره این سؤال، به نظر من، ما می توانیم دو رویکرد به نهج البلاغه داشته باشیم؛ و
در هر کدام از این رویکردها، شگفتی ها، زیبایی ها و بدایع نهج البلاغه را ببینیم،
استخراج کنیم و استفاده نماییم.

یک رویکرد، مبتنی بر «صورت شناسی» است. یعنی، همان چیزی را که انگیزه اصلی شریف
رضی برای تدوین، تنظیم و تألیف بوده است – یعنی بلاغت و شگفتی های بلاغی
نهج البلاغه – را، مد نظر قرار بدهیم؛ که نکات ناگفته هنوز در این زمینه بسیار است.
در واقع دریایی ناگفته در بلاغت نهج البلاغه، ارتباط های کلامی، واژه ها، ترکیب ها
و نکات لطیف دیگر در نهج البلاغه وجود دارد.

رویکرد دیگر این است که به محتوای نهج البلاغه توجه کنیم. یعنی مضامین را
ببینیم و حرف هایی که دیده نشده و گفته نشده را استخراج کنیم. این رویکرد برای ما
راهگشاتر و برای همه ملموس تر است؛ بنابراین مثالهایی در این رویکرد می آوریم.

در نهج البلاغه مجموعه ای از مباحث هست که برای بشر امروز افقی را ترسیم می کند
و راه را نشان می دهد؛ که از این زاویه کمتر نگاه شده است. در این زمینه معمولاً
حرف های گذشتگان تکرار شده و یا لطایفی که در آموزه های نهج البلاغه هست به خوبی
استخراج نشده است. به عنوان مثال می توان گفت: یکی از معضلات ما این است که برای
بسیاری از امور خود تعریف روشنی ارائه نکرده ایم. مثلاً: یک دستگاه موفق، یک دولت،
کلاس یا اداره موفق چه تعریفی دارد؟ اما از شگفتی های نهج البلاغه این است که
امیرمؤمنان(ع) تعریف ارائه می دهد. می پرسد کدام اداره موفق است و مشخص می کند کدام
حکومت، کدام کارخانه موفق است؟ امیرمؤمنان(ع) در پایان نامه مالک اشتر جملاتی ذکر
می کند که همین تعاریف است، اما ما به آن توجه نکرده ایم. در پایانِ عهدنامه پس از
آنکه مجموعه ای دستورالعمل و آموزه ها را درباره اصول و روش مدیریت و فهم مدیریتی
بیان می کند، می فرماید: و اَنا اسأل الله … ان یوفّقنی و ایّاک (من از خدا
می خواهم که من و تو را موفق کند) معلوم می شود که حضرت برای موفقیت در یک سازمان
همه حرف ها را زده است. چه برای «مالک» که مخاطب این کلام است، و چه هر کسی که در
طول تاریخ مخاطب این گفتار است. در اینجا حضرت به تعریف «موفقیت» می پردازد؛ لما
فیه رضاه: ما نهایتاً می خواهیم به رضایت الهی برسیم؛ و این همان موفقیت است. یعنی
حکومت موفق حکومتی است که به سمت جلب رضایت الهی میل و سیر می کند. اما حضرت برای
رضایت الهی معیار قرار می دهد؛ تا هر کسی دم از رضایت الهی نزند. بحث «رضایت الهی»
در فضا رها نمی شود تا هر کس هرگونه که مدیریت کند اعلام کند خدا از ما راضی است.
حضرت معیارهایی ارائه می دهد تا مشخص شود که کدام دستگاه با کدام شاخصه ها مورد
رضایت الهی است، لما فیه رضاه من الاقامه علی العذر الواضح الیه و الی خلقه:
دستگاهی موفق است که بتواند عذر روشن خودش را در برابر خدا و خلق خدا برپا بدارد
(ارائه دهد). یعنی در قبال کارهایی که انجام داده است، درسی که ارائه داده است،
شیوه ای که در پیش گرفته است و اموالی که هزینه کرده است، در برابر خدا و خلق خدا
عذر داشته باشد. اگر حضرت تنها فرموده بودند «خدا»، نمی شد کسی را بازخواست کرد.
لذا گفته اند خدا و خلق خدا. یعنی خدا و مردم بپذیرند و اعلام کنند که ما این شیوه
و سازمان را قبول داریم و پسندیده ایم و درست است. همچنین باید بتوانیم از هر کاری
که کرده ایم دفاع بکنیم. یعنی تمام رفتارهای مدیریتی ما قابل دفاع بوده و عذر ارائه
شده پذیرفتنی باشد. گاهی عذر انسان ها پذیرفته شدنی نیست.

حضرت ادامه می دهند و می فرمایند: مع حسن الثناء فی العباد: دقت کنید که
امیرمؤمنان(ع) چگونه به مردم بها می دهد و چه جایگاهی برای آنها قائل است. نه تنها
رفتار ما باید قابل دفاع باشد بلکه مردم باید از آن به خوبی یاد کنند.

به عنوان نکته سوم حضرت می فرمایند: و جمیل الاثر فی البلاد: یعنی دستگاهی
موفق است که آثار زیبا برپا کند. محصول یک کلاس درس باید زیبا باشد. توجه داریم که
زیبایی و خیر و کمال با هم است. محصول زیبایی یعنی محصول خوب و دارای کمال. وقتی
مدتی از عمر یک حکومت می گذرد، باید آثار زیبایی از آن به جا بماند.

مردمِ خوب، مناسباتِ خوب، امنیت، عمران، رفاه و عدالت می توانند از آثار زیبای
یک حکومت باشند. امیرمؤمنان(ع) به قرآن استناد می کند و می گوید: خداوند ما را بر
زمین آورد تا آن را آباد کنیم (و استعمرکم).* از این آیه این نکته فهمیده می شود که
ما برای اصلاح و آبادی زمین آمده ایم. برای ساماندهی اوضاع مردم، رفاه، امنیت،
عدالت و … اینها چیزهایی است که بدان توجه نشده است.

چهارم: حضرت می فرمایند: و تمام النعمه: یعنی وقتی مجموعه ای به پیش می رود،
باید نعمت های مادی و معنوی بر او تمام شود. وقتی نعمتهای مادی و معنوی تمام نشود،
معلوم است خلأای وجود دارد. معلوم است خرابی هست. مقدمات غلط است. آداب وجود ندارد
و کار به درستی صورت نمی گیرد. یعنی اگرکسی ادعا کند تلاش کرده ایم اما از نظر مادی
وضع خرابی داریم؛ و یا تلاش کرده ایم اما معنویت ندارد. معلوم است کار درست انجام
نشده است. پذیرفته نیست کسانی ادعا کنند در زندگی موفق هستند؛ اما مناسباتشان
نکبت بار است.

پنجم: و تضعیف الکرامه: یکی از شاخصه های موفقیت یک دستگاه، این است که
کرامت ها مضاعف بشود. یعنی هر چه یک مجموعه انسانی جلوتر می رود، ارزش انسان ها
بیشتر بشود نه اینکه کمتر بشود. انسانها احساس کنند ارزش و قیمت بیشتری دارند، نه
اینکه قیمت همه چیز اضافه شود و قیمت انسان رو به کاستی برود.

منظور من این است که امیرمؤمنان(ع) در زمینه های مختلف معیار و شاخص ارائه داده
و ما باید این ها را استخراج کنیم. علی(ع)، خودش، زندگیش، حکومتش و سیاستش معیار
است. این حرفی نیست که تنها شیعیان می گویند. ابوجعفر اسکافی، شیخ معتزله در کتاب
«المعیار و الموازنه» همین نگاه را دارد که علی(ع) معیار و میزان است. ملّای رومی
که ظاهراً سُنّی است خطاب به علی(ع) می گوید:

تو ترازوی اَحَدخُو بوده ای بل روانِ هر ترازو بوده ای

یعنی تو شاهین ترازوها یا میزانِ میزان ها هستی.

آیا با صِرف ارائه تعریف و ابلاغ بخشنامه می توان حکومت، مدیریت، سیاست و یا امثال
آن را اصلاح کرد و بدان سامان درستی بخشید؟

یکی از مسائلی که امیرمؤمنان(ع) باب آن را گشوده است و ما به آن توجه نکرده ایم
همین نکته است. اگر قرار باشد زندگی ما درست باشد، مدیریت ما اصلاح بشود یا سیاست
ما سامان درستی بیابد، باید فهم ما از زندگی، مدیریت و حکومت اصلاح بشود؛ تا نگاه
انسانها را بتوان اصلاح کرد. تا نگاه انسان ها به امور اصلاح نشود، چیزی اصلاح
نمی شود. نمی شود با ابلاغ بخشنامه ها انسان ها را اصلاح کرد. ابتدا باید برای
تغییر و اصلاح دیدگاه و فهم انسان ها تلاش کرد. این از مسائلی است که امیرمؤمنان(ع)
مطرح کرده، تلاش کرده و حرف زده است؛ اما ما به آن توجه نکرده ایم. به عنوان مثال
اگر قرار است مناسبات اداری ما درست بشود، ابتدا باید فهم اداریمان درست بشود. فرض
کنید دستورالعملی برای تعیین نوع روابط مدیر با کارکنان یا رابطه کارکنان با ارباب
رجوع صادر کرده اید. مادامی که در ذهن آنها دخالت نکنیم، رابطه ها را نمی توان به
صورت دستوری اصلاح کرد.

باید در زمینه فهم کارمند نسبت به ارباب رجوع، یا مدیر نسبت به مدیریت تلاش
کرد. حتی برای تدریس در یک کلاس باید نگاه مدرّس ب