پاورپوینت کامل نقش دانشگاه در ارتقای فرهنگ دینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش دانشگاه در ارتقای فرهنگ دینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش دانشگاه در ارتقای فرهنگ دینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش دانشگاه در ارتقای فرهنگ دینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۳

عَن اصبغ بن نباته، عن علی(ع) قال: هبط جبرئیل(ع) علی آدم (ع) فقال: یا آدم انّی
امرت ان اخیرک واحده من ثلاث فاخترها ودع اثنتین فقال له آدم: یا جبرئیل و ما
الثلاث؟

فقال: العقل و الحیاء و الدین، فقال آدم(ع) انی قد اخترت العقل،

فقال جبرئیل للحیاء و الدّین: انصرفا و دعاه.

فقالا: یا جبرئیل انا امرنا ان نکون مع العقل حیث کان، قال : فشأنکما و عرج.[۱]

اصبغ بن نباته از حضرت علی(ع) نقل می کند که جبرئیل بر حضرت آدم نازل شد و عرض کرد:
ای آدم من مأموریت دارم تا تو را میان سه چیز مخیر کنم و تو باید یکی از آنها را
برگزینی و دو دیگر را رها سازی آدم(ع) سئوال نمود : آن سه کدامند؟

جبرئیل پاسخ داد: عقل، حیاء و دین.

آدم گفت: من عقل را بر می گزینم پس جبرئیل به حیاء و دین خطاب نمود که آدم را با
عقل وانهند و بروند اما حیاء و دین پاسخ دادند: ما مأموریت داریم که همواره همراه
عقل باشیم و آن را ترک نکنیم جبرئیل فرمود: همان گونه رفتار کنید که مأمور هستید و
سپس به آسمان عروج نمود.[۲]

با عنایت به اینکه دانشگاه مرکز تفکر و تدبر تعقل درباره خدا، طبیعت انسان و تاریخ
فرا خوانده است.[۳] و نیز او را به تسلط بر طبیعت و استفاده از آن دعوت نموده است(
و استعمرکم فیها) بنابراین می توان به برخی از نقش های دانشگاه در ارتقاء فرهنگ
دینی به شرح ذیل اشاره کرد:

۱ـ ارائه الگویی از توأمان بودن دین و علم

اولین نقش دانشگاه اسلامی در ارتقاء فرهنگ دینی، الگویی از جامعه اسلامی است که در
آن علم و دانش متناسب با اهتمام دین به علم، رشد و بالندگی خود را داشته باشد به
عبارت دیگر از جامعه اسلامی انتظار می رود که به توسعه همه جانبه (و نه یک جانبه)
بندیشید و از جمله بستر لازم برای توسعه علمی را فراهم آورد و با عطف توجه به سرشت
و ساختمان انسان مفهومی فراتر از افق های از افق های پیش یا افتاده مادی از انسان و
جامعه انسانی ارائه دهد.

اصولاً مقوله جدایی علم و دین و بررسی نسبت میان آن دو که آیا تضاد است یا تناسب
مقوله مناسب با فرهنگ مسیحیت غربی است نه فرهنگ اسلامی، زیرا آنچه در غرب به نام
مسیحیت تبلیغ می شود برخی نوشتارها و اندیشه های نارسایی است که به نام دین الهی آن
را قلمداد کرده اند[۴] و با توجه به این نکته است که تقسیم بندی های از قبیل آنچه
آگوست کنت در تقسیم تاریخ بشری به دوران دین داری و سپس دوران اساطیر و متافیزیک و
نهایتاً دوران علم بیان کرده است تا حد قابل توجهی متأثر از فضای مسیحیت و ناظر به
الهیات مسیحی است.

خدایی که انسان در زمان کودکی به آن نیاز دارد و به تدریج که بالغ شد یا آن را
فراموش می کند و یا به سکوت می گذراند. جریان فیدئیسم (fideism) و تقدم ایمان بر
فهم، هنوز هم جریان غالب در مسیحیت است. در این تفکر، ایمان uncognitive است و دین
و علم، از نظر قلمرو از یکدیگر جدا هستند و زبان آن دو نیز با یکدیگر متفاوت است و
در واقع زبان دین، زبان معرفتی نیست.

لکن در تفکر اسلامی علم و دین در هم تنیده و غیر قابل انفکاک اند شاهد این سخن آنست
که:

اولاً: بخش مهم آموزه های اسلامی گزاره های معرفتی هستند. از میان بیش از ۶۰۰۰ آیات
قرآن کریم، حداکثر ۶۰۰ آیه مربوط به احکام و مناسک است و در همان آیات نیز مباحث
معرفتی به شکل جدی حضور دارند.

در بینش قرآنی، معیار و میزان انسانیت که حتی در ابتداء از دید فرشتگان نیز پنهان
بود[۵] معرفت و آگاهی آدم به «اسماء» و «حقائق هستی» شمرده می شود.»[۶]

مقایسه این بینش با آنچه در عهد قدیم آمده است که «شجره ممنوعه بهشت که آدم به دلیل
نزدیک شدن به آن بهشت رانده شد شجره معرفت است» عمق اختلاف این دو بینش را نمایان
می سازد.

ثانیاً: در متدلوژی جهان بینی اسلامی از عقل به عنوان رسول باطنی نام برده می شود
و عقل هم مدرک و هم مدرک است. یعنی توسط عقل انسان می تواند به محتوای کتاب و سنت
آگاه شود ولی علاوه بر این عقل در ردیف کتاب و سنت، مستند و مدرک آموزه های الهی
نیز، هست.

ثالثاً: از نظر تاریخ هیچ دینی به اندازه دین اسلام حامی علم و بلکه منشأ آن نبوده
است و دانش بشری در پرتو هیچ مکتبی به میزانی که در بستر تمدن اسلامی رشد و شکوفا
شده، شاهد بالندگی نبوده است.

اتوبان ترجمه که متأسفانه امروزه از غرب به شرق یک طرفه است. از قرن سوم تا نهم
بنابراین دانشگاه اسلامی می تواند و بایستی در بالندگی و رشد علوم بشری در پرتو دین
همت گمارد و عملاً بر مقوله جدایی علم و دین خط بطلان بکشد و این نقش، نقش کم اهمیت
و ناچیز نیست.[۷]

۲ـ دمیدن روحیه تعهد و الزام اجتماعی در میان دانشجویان و پژوهشگران

آموزه های دینی ما بر این نکه تأکید مضاعف دارد که علم و عالم به جهت بهره مندی از
معرفت، حامل پیمان و میثاقی استوار در برابر جامعه و جهان می باشند. چنین تفسیری
همه جانبه از انسان، او را از مسئوولیت گریزی و استثمار و فزون طلبی باز می دارد و
در میان دانشجویان و پژوهشگران روحیه التزام اجتماعی را می دمد و علم منهای تعهد
را به نفع علم متعهد و مسئوولیت پذیر طرد می کند. علی(ع) می فرماید:

ما اخذ الله علی العلماء الا یقارّوا علی کظّهِ ظالم و لا سغب مظلوم لا لقیت حبلها
علی غاربها و لسقیت آخرها بکاس اولها. [۸]

اگر نبود پیمان و عهدی که خداوند از اندیشمندان ستانده است که در برابر سیری شکم
ظالمان و گرسنگی مظلوم سکوت پیشه سازند من ریسمان شتر خلافت را بر کوهان آن
می نهادم و با آن همان می کردم که در آغاز کرده بودم.

در آغاز هزاره سوم میلادی، دانشگاه و مراکز علمی به استقبال نوعی تجدید حیات گام بر
می دارند که رابطه خود را با نیازهای جدید جامعه روشن سازند و تقریباً در تمام
اظهار نظر ها، قطعنامه ها و بیانیه های مختلفی که در حوزه دانشگاه و آموزش عالی
ارائه می شود. تأکید بر این رسالت اجتماعی دانشگاه به طور برجسته و ممتاز مشاهده
می شود و التزام اجتماعی آن مورد تأکید قرار می گیرد. اگر در گذشته دور، دانشگاه،
فقط محل آموختن و یا پژوهیدن بود و دیروز محلی برای پرورش نخبگان، امروز [در دوره
پست مدرنیسم] جای خود را به یک دانشگاه مسئوولیت پذیر داده است و به محلی برای
گسترش فرهنگ و ارزش ها تبدیل شده است و این معنا تا حدی برجسته شده است که انگیزه
غالب یا لااقل یکی از انگیزه های اصلی دانشجویان برای ورود به دانشگاه، تأثیر گذاری
بر سرنوشت اجتماعی می باشد. طبیعی است با چنین نگاهی به دانشگاه و بر اساس چنین
انگاره ای در باب رسالت اجتماعی دانش، رشد اندیشه فردگرایی و ابتذال اخلاقی و
«لمپنیسم» در تضاد آشکار با ماهیت دانشگاه خواهد بود و آن را دچار مسخ و تحریف
ماهیت خواهد کرد و از آن ایفاء رسالت خود باز خواهد داشت. در این دیدگاه دانشگاه به
جای آنکه به دنبال طرح خود و منافع فردی و گروهی خود باشد مسئولیت پذیر خواهد بود و
پیامد این پروسه، شفافیت و مسئولیت پذیری دانشگاه است.

دانشجو و دانشگاهی نباید تظاهرکند که برتر از مردم است و نسبت به هیچ کس تعهد ندارد
و همه کس در برابر او باید متعهد باشد، تواضع بیشتر و تلاش فزونتر برای خدمت به
مردم، رسالت اصلی دانشگاه است. دانشگاه می تواند با شناساندن حقوق الهی از جمله
معنویت، عدالت و آزادی (و از جمله حقوق شهروندی) و نیز تبیین راه های حفظ و دفاع از
حقوق مردم، نقش ایفاء کند. و طبیعی است که در سایه چنین تلاشی فرهنگ دینی جامعه که
فرهنگ عدالت، معنویت و آزادی است، رشد می کند.

۳ـ درس های پنهان نظام دانشگاهی در خدمت آموزه های دینی

هیچ نظام آموزشی نسبت به مسایل ارزشی خنثی نیست. فیلیپ جکسون در سال ۱۹۶۷ با طرح
درس های پنهان در نظا