پاورپوینت کامل تلخیص و تدریس ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تلخیص و تدریس ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تلخیص و تدریس ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تلخیص و تدریس ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

تدریس، روش ها، شیوه ها و سبک های متفاوتی دارد. اجرای درست و ثمربخش هر یک از
روش ها به مهارت ها و توانایی های ویژه ای نیاز دارد.

یکی از رایج ترین شیوه ها که مورد استفاده معلمان در سرتاسر جهان است[۱] روش
سخنرانی یا روش آموزش مستقیم است. این روش علی رغم هشدارها و احتیاط هایی که درباره
آن می شود، از سابقه تجربی نسبتاً محکم و اثرات مداومی برخوردار است.[۲]

اطلاعات، سازمان دادن به آن، فرضیه سازی و افزایش و تقویت قوای ذهنی و مهارت های
فکری انسانی، از اساسی ترین مشخصه های این روش است. از آن جا که دروس غیرتجربی
رشته های انسانی و از جمله دروس معارف واجد این مشخصه هاست و نیز با استقرایی که
اداره ارزشیابی معاونت امور اساتید و دروس معارف اسلامی از کلاس های استادان این
رشته به عمل آورده، روشن شده است که در تدریس این دروس، بیشتر از همه سبک ها از سبک
سخنرانی استفاده می شود. در عین حال که اداره ارزشیابی شیوه خاصی را برای تدریس
دروس معارف پیشنهاد نمی کند و با توجه به موضوع، مخاطب، اهداف، محتوا و فضای کلاس،
هر شیوه را کارآمدتر بیابد. آن را توصیه می نماید باری اگر استادی روش سخنرانی را
برمی گزیند، لازم است تا نکاتی را مراعات کند تا تدریس جذاب و بارور شود. یکی از
این نکات آن است که استاد در ابتدای درس، شمای کلی بحث و چارچوب اساسی آن را ترسیم
و ارائه کند، چرا که باعث می شود دانشجویان خالی الذهن نباشند و با پیش درآمدی
مطمئن جریان درس را پیگیری کنند. چنانکه ارائه چارچوب در آغاز درس گره گشا و
تأثیرگذار است، تلخیص[۳] و نتیجه گیری درس در پایان می تواند ماحصل تدریس را به
آسانی در اختیار فراگیران قرار دهد. در این صورت اگر فراگیری در متن درس از نکته ای
غفلت کرده باشد، یادآوری دوباره آن می تواند جبران مافات کند.

از گزارش های مکتوب و ارزشیابی های حضوری اداره ارزشابی در سال تحصیلی ۸۱ـ۸۰
برمی آید که بعضی اساتید معارف تلخیص و جمع بندی را جدی نمی انگارند، از این رو
بیشترین عملکرد ضعیف اساتید و نهایتاً توصیه به آنان به همین مسأله مربوط می شود.
در این نوشتار خلاصه کردن درس و جایگاه آن در تدریس و اینکه چرا نباید از آن غفلت
کرد مورد توجه قرار گرفته است.

چیستی و فوائد تلخیص

تلخیص یا «خلاصه نویسی» و «خلاصه گویی» فنی است که به گوینده یا نویسنده امکان
می دهد که از کمترین زمان، بیشترین بهره را ببرد و با یاد نمودِ «برجسته ترین
مطالب» گفته شده یا نوشته شده آن ها را دوباره فرایاد آورد تا با «تکرار» و «مرور»
مطالب، «یادگیری» تقویت شود و طول مدت «فراموشی» کاهش یابد.

موضوع تلخیص، سخنی است که به گفتار درآمده است یا مطالبی است که نوشتار شده است.
این سخن یا مطلب لازم نیست سخنی درسی و مطلبی علمی باشد، بلکه هر سخن یا نوشته
می تواند صورت تلخیص یابد. البته اساسی ترین و برجسته ترین نکات گفته شده یا نوشته
شده به صورت تلخیص درمی اید نه ریز و درشت تمام نکاتی که به رشته بیان یا بنان در
آمده است. اما فوائد تلخیص:

الف) هر نوشته یا گفتار نتیجه ای دارد که سرانجام روشن می شود. گفتارها و نوشتارهای
بی نتیجه ناسودمندند. از این رو جمع بندی و نتیجه گیری، مورد تأکید، توجه و تکیه
کارشناسان است. نتیجه پایانی سخن، باید با متن سخن در ارتباط آشکار باشد؛ چون با
فروگذاری متن، فراگیری نتیجه امکان ناپذیر است. تلخیص نمایه و نمودار متن است و پلی
است به سوی نتیجه. لذا فرو گذاشتن یا فرو انگاشتن تلخیص همان و فرانهادن نتیجه
همان.

ب) هدف اساسی آموزش، یادیگری است. یادگیری با تقویت حافظه بلند مدت آسانتر می شود.
تکرار، تمرین و مرور که در ذات تلخیص نهفته است، حافظه را تقویت و یادگیری را تسهیل
می کند.

ج) مهمترین آفت یادگیری فراموشی است. تکرار مطالب علی الخصوص در فواصل نزدیک
فراموشی را کاهش می دهد و تلخیص می تواند چنین کارکردی داشته باشد.

تذکر: تلخیص با اجمال و ابهام تفاوت دارد. در حقیقت تلخیص، اجمال نیست بلکه اجمال
پس از تفصیل است و از آنجا که قبلاً تفصیلی بوده، بنابر این ابهامی در کار نخواهد
بود. مگر آن که آن تفصیل خود واجد ابهام باشد. از این رو لازم است استادان از عدم
ابهام در تفصیل متن آگاه شوند و آنگاه دست به تلخیص بزنند. بنابر این تخلیص نباید
مبهم باشد.

اهمیت تلخیص:

شوتز (۱۹۶۹) در مطالعه ای به این نتیجه رسیده است: «آن دسته از معلمان تازه کار که
موفقیت بیشتری در تدریس به دست می آوردند، درصد بیشتری از نکات مورد بحث را در
انتهای درس خود مورد استفاده قرار می دادند»[۴].

«فلمینگ» تلخیص و نتیجه گیری را «خاتمه خوب» نام می نهد و معتقد است خاتمه، خوب
مکمل شروع خوب است. خاتمه خوب به پایان بحث و یادگیری مربوط می شود. داشتن این
مهارت یعنی توجه به این نکته که می باید، آنچه را در طول درس به فراگیران عرضه شده
است ]در پایان[ ارائه نمود و نیز برآوردی است از آنچه که فراگیران به دست
آورده اند. بنابر این استاد باید در پایان کلاس یک خلاصه و نتیجه گیری از بحث را
ارائه نماید.[۵]

]در واقع می توان گفت[ هدف از خاتمه خوب کمک به فراگیران در به دست آوردن نکات
برجسته و ارائه شده درس است و این که بتوانند اطلاعات به دست آمده را در دیگر
زمان ها به کار گیرند.[۶]

نقش زمان در تلخیص:

از آنچه تا کنون گفته شد به دست می آید که خلاصه کردن درس و نتیجه گیری از آن ـ به
ویژه در روش سخنرانی که معمول ترین روش تدریس در مدارس و دانشگاه های ماست ـ ضرورت
و حتمیت دارد. درسی که با تلخیص و نتیجه گیری توأم باشد، پایانی مؤثر خواهد داشت.
پایان مؤثر یا پایان خوب درس زمانی امکان پذیر است که «زمان گیری» آگاهانه در
فعالیت های تدریس منظور شود. «زمان گیری آگاهانه هم جزء طرح درس است و هم از عوامل
مهم کمک به ارائه یک تدریس خوب.

زمان گیری آگاهانه یعنی استاد بخش های مختلف فعالیت در کلاس را بر اساس زمان بندی
از پیش طراحی شده انجام دهد و در این زمان بندی بخشی را به تلخیص و جمع بندی اختصاص
بخشد. اگر استاد از زمان در نظر گرفته شده عقب بماند، برای آن درس پایان غیرمؤثر را
رقم زده است. تنها با «پایان خوب» تدریس است که موجبات بررسی مجدد نکات یک درس
(خلاصه) فراهم م