پاورپوینت کامل مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

۴۶

تعریف ترجمه

برای «ترجمه» تعاریف زیادی مطرح شده است که هر کدام در جای خود درست و مفید
می باشد؛ ولی شایسته است در تعریف «ترجمه» به چند کلید واژه تصریح شود از جمله:
تعادل، زبان مبدأ و مقصد، پیام و تأثیر، عناصر و ساختار های زبانی یا متنی، عوامل
برون زبانی (مانند حال و مقام سخن، احساسات، مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، دینی و
…).

باید دانست که ترجمه تنها برگرداندن الفاظ یا احیاناً نقش های دستوری از زبانی
به زبان دیگر نیست. غایت اساسی هر ترجمه، نخست رساندن پیام، محتوا یا منظور متن
مبدأ است؛ این غایت و هدف نباید فدای الفاظ و دستور شود. در مراحل بعد، توجه به
ساختار های نحوی، صرفی و بلاغی و ایجاد تعادل میان ساختار های متن مقصد و مبدأ
اهمیت می یابد.

از سوی دیگر، جوهره و عامل اساسی ابلاغ پیام، ایجاد تعادل میان ساختار های
گوناگون متن مبدأ و مقصد است. توجه و اعتنا به این دو نکته – غایت ترجمه و ایجاد
تعادل – عاملی است که می تواند ترجمه ها را تا حد زیادی به سوی علمی تر و منطقی تر
شدن رهنمون سازد.

از میان تعاریفی که زبانشناسان برای ترجمه ارائه کرد ه اند ذکر دو نمونه را
کافی می دانیم:

– «ترجمه فرایندی است که طی آن، مواد متنی زبان مبدأ جای خود را به مواد متنی
معادلش در زبان مقصد می دهد.»[۱]

– «ترجمه عبارت است از برگرداندن مفاهیم، چه نوشته و چه گفته، از یک زبان که زبان
مبدأ نامیده می شود به زبانی دیگر که زبان مقصد خوانده می شود، به طوری که متن
ترجمه شده همان تأثیری را که در زبان مبدأ دارد در زبان مقصد نیز داشته باشد.»[۲]

انواع یا روش های ترجمه قرآن کریم

از زمانی که موضوع ترجمه مطرح بوده، انواع یا روش های ترجمه نیز به نوعی مورد بحث
و توجه ترجمه پردازان بوده است. توجه و اعتنای شگفت به انواع یا روش های ترجمه
حاکی از قصد و اهتمام زبان دانان و ترجمه ورزان برای رسیدن به «ترجمه مطلوب، کامل و
معادل» است.

درباره روش های ترجمه تاکنون سلیقه ها و دیدگاه های گوناگون و البته گاه
نزدیک به هم وجود داشته است. پیش از گسترش مباحث زبانشناختی و به ویژه زبانشناسی
ترجمه، انواع و روش های ترجمه را به دو دسته لغوی (لفظی) و معنایی (مفهومی) تقسیم
می کردند چنانکه حتی امروزه نیز عد ه ای از زبانشناسان و ترجمه پردازان بر این دو
نوع یا روش – البته به نوعی خاص – تأکید می ورزند و این امر بر اهمیت محوری دو روش
مذکور اشاره دارد. لارسون در یک تقسیم بندی عمده دو نوع ترجمه را معرفی می کند:

۱. ترجمه براساس صورت یا قالب.

۲. ترجمه براساس معنا.

وی می گوید: ترجمه های مبتنی بر صورت یا قالب زبانی از شکل یا قالب زبان مبدأ
پیروی می کند که به «ترجمه های تحت اللفظی» معروف است و ترجمه های مبتنی بر معنا
ترجمه هایی است که معنای متن زبان مبدأ را در شکل و قالب زبان مقصد متجلی می سازد
که چنین ترجمه هایی «ترجمه های اصطلاحی» نامیده می شود.[۳]

از تقسیمات دیگر برای انواع ترجمه، تقسیم آنها به سه نوع «لفظ به لفظ یا
تحت اللفظی»، «محتوایی یا معنایی» و «آزاد» است.[۴] این نوع تقسیم برای انواع ترجمه
را نمی توان جامع و کامل دانست؛ زیرا توسعه و ترقی دانش و فنون ترجمه اکنون اثبات
گشته است که متون مختلف، نیازمند ترجمه جداگانه و خاص است و نمی توان با روش های
محدود ترجمه به کمال مطلوب در ترجمه – به ویژه متون حساس از جمله متون آسمانی،
بلاغی، ادبی، شعر و… – دست یافت.

پیتر نیومارک که در زمینه ترجمه تحقیقات فراوان نموده است و دیدگاه هایی قابل
تأمل در این باره دارد ترجمه را با عنایت به حساسیت آن به انواع زیر دسته بندی کرده
است:

۱. ترجمه لفظ به لفظ؛

۲. ترجمه تحت اللفظی؛

۳. ترجمه وفادار یا امین؛

۴. ترجمه معنایی؛

۵. اقتباس؛

۶. ترجمه آزاد؛

۷. ترجمه اصطلاحی؛

۸. ترجمه ارتباطی.[۵]

نیومارک با این بسط و تفریع در انواع ترجمه، اهمیت روش های گوناگون ترجمه و
تأثیرگذاری فراوان آنها را گوشزد می کند. وی به درستی میان انواع ترجمه های مقید
یعنی تحت اللفظی، کلمه به کلمه و یک به یک، تفاوت و تمایز قائل می شود.[۶] این نوع
تقسیم بندی و تفاوت و تمایز گامی است برای نزدیک شدن به ترجمه مطلوب و آرمانی متون
حساس؛ زیرا حساسیت و بلاغت ژرفی که این متون دارند نیازمند روشی دقیق و مقید جهت
ترجمه دقایق و ظرایف معنایی و دستوری است.

قرآن کریم که کلام مستقیم پروردگار است و بی هیچ تردید تحریفی در آن صورت
نگرفته است (انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون)[۷] حساس ترین، بلیغ ترین و
دقیق ترین متن موجود در جهان است. بنابراین نیازمند دقیق ترین و وفادارترین نوع
ترجمه ایم تا تمام دقایق محتوایی و زبانی آن متن عظیم را – تا حد امکان – به متن
مقصد (زبان فارسی) منتقل سازیم.

نکته دیگر آنکه قصد نداریم میان انواع ترجمه قرآن کریم و ترجمه متون عادی و جز
اینها تفاوت قائل شویم بلکه بر این باوریم که انواع ترجمه قرآن همان انواع یا
روش هایی است که در مورد متون دیگر نیز کاملاً کاربرد دارد.

بر این اساس روش های ترجمه یا انوع ترجمه قرآن کریم را از نظر ساختاری یا
زبانی در شش بخش عمده مورد بررسی قرار می دهیم:

ترجمه لفظ به لفظ

این نوع ترجمه را که به آن ترجمه لغوی نیز گفته اند باید نوعی معنی لغات دانست تا
ترجمه؛ زیرا واژگان متن مبدأ در آن از نظر لغوی – و نه معنایی و محتوایی – یک به یک
به زبان مقصد معنی می شوند بدون اینکه به جهات دیگر زبان توجهی شود. ویژگی های این
نوع ترجمه را می توان چنین برشمرد:

– هدف اصلی در آن، انتقال معنی لغات به زبان مقصد است البته در صورت و قالبی مشابه
صورت و قالب زبان مبدأ؛ بنابراین، محتوا و پیام متن مبدأ فدای لغت می گردد.

– ساختار های نحوی، صرفی و لغوی متن مبدأ عیناً وارد زبان مقصد می شود؛ بدین جهت
عناصر و سازه های نحوی در زبان مقصد (متن ترجمه) فاقد نظم و ترتیب سازگار با
ساختار نحوی آن زبان است.

– صورت و معنا مطابق با هنجار های زبان مقصد نیست، بنابراین، با زبان معیار به
شدت بیگانه است.

– تقید و وابستگی به متن مبدأ در بالاترین درجه است و لذا بحث تعادل ترجمه در آن
کاملاً بی مورد است.

– واحد ترجمه در این نوع ترجمه عموماً تکواژ به ندرت واژه است.

– ناهمنشینی یا ناهمآیی دستوری و معنایی در زنجیره کلام به وفور دیده می شود و متن
ترجمه از نظر انسجام و پیوستگی کاملاً مخدوش است.

– حذف و اضافه در این نوع روش بسیار نادر است.

– نهایت اینکه روشی است نادرست و نامعقول و تنها برای تجزیه و تحلیل ساختار دستوری
و لغوی متن مبدأ سودمند می باشد؛ بنابراین برای ترجمه هیچ نوع متنی قابل استفاده
نیست.

– از نمونه های این نوع ترجمه می توان به ترجمه موسوم به «ترجمه تفسیر طبری» و
ترجمه های آقایان معزی، شعرانی، یاسری، اشرفی تبریزی و مصباح زاده اشاره نمود که
در آنها بین هفتاد تا نود درصد از متن به روش لفظ به لفظ ترجمه شده است. مثال:

* «فما یکذبک بعد بالدین»[۸]

– پس چه چیز تکذیب کند تو را از این پس به دین؟ (معزی)

– پس چه چیز تکذیب می نماید تو را بعد از این در دین. (یاسری، اشرفی، شعرانی و
مصباح زاده)

ترجمه پیشنهادی: پس چه چیز تو را پس از (این) به تکذیب روز جزا وا می دارد؟

* «و وهبنا له أهله ومثلهم معهم رحمه منا و ذکری لاولی الألباب»[۹]

– و ببخشیدیم او را گروه او و مانند ایشان با ایشان بخشایشی از ما و پندی خداوندان
خرد ها را. (ترجمه تفسیر طبری)

– و دادیمش خاندانش را و مانند آنان را با آنان رحمتی از ما و یادآوردنی برای
دارندگان خرد ها. (معزی)

ترجمه پیشنهادی: و[مجدداً] کسانش را و نظایر آنها را همراه آنها به او بخشیدیم، تا
رحمتی از جانب ما و عبرتی برای خردمندان باشد. (فولادوند)

ترجمه تحت اللفظی

ترجمه تحت اللفظی نیز همچون ترجمه لفظ به لفظ جزء ترجمه های مقید و وابسته به متن
مبدأ است؛ اما میزان وابستگی آن نسبت به ترجمه لفظ به لفظ کمتر می باشد.

نیومارک در بیان ترجمه تحت اللفظی اظهار می دارد که در آن ساختمان دستوری زبان
مبدأ به نزدیکترین معادلش در زبان مقصد برگردانده می شود اما کلمات قاموسی، باز به
صورت تک تک و خارج از بافت متن ترجمه می گردد.[۱۰] با اینکه در ترجمه تحت اللفظی
نیز «لفظ»، اساس و محور فرایند ترجمه است ولی به عکس ترجمه لفظ به لفظ، الفاظ در
آن یک به یک ترجمه نمی شود بلکه هنگام ترجمه، در ساختار نحوی و صرفی و معنایی زبان
مبدأ تغییراتی ایجاد می شود تا متن ترجمه از نظر ساختاری به ویژه ترتیب و زنجیره
نحوی با ساختار های زبانی زبان مقصد – تا حدودی – سازگاری یابد. با برشماری
ویژگی های این نوع ترجمه می توان به تفاوت های آن با ترجمه لفظ به لفظ بیشتر
پی برد:

– هدف این روش ترجمه، بیشتر انتقال معنای الفاظ و دقایق دستوری و لغوی است تا
انتقال پیام یا محتوای بافتی متن مبدأ.

– ساختار های زبانی زبان مقصد به حد کافی و متعارف مورد عنایت نیست و به همین علت،
پاره هایی از ساختار های زبانی زبان مبدأ از طریق این نوع ترجمه ها به زبان مقصد
نفوذ می کند.

– تقید و وابستگی این گونه ترجمه ها به متن مبدأ بیش از گرایش آن به زبان مقصد
است.

– زبان معیار در آن به اندازه مطلوب و مقبول، مورد توجه و اعتنا نیست.

– واحد ترجمه در آن واژه و گاه تکواژ است.

– همایش یا همنشینی کلمات و نیز انسجام متنی به دلیل وابستگی این نوع ترجمه به
ساختار های زبانی زبان مبدأ به طور کامل مراعات نمی گردد.

– توانایی این روش ترجمه برای برگرداندن اصطلاحات، تعبیرات و کنایات متن مبدأ به
متن مقصد به حد کافی نیست.

– اصل تعادل و تأثیر برابر در این نوع ترجمه ها به طور کامل و لازم حاکمیت ندارد.

– این روش به دلیل وجود پار ه ای کاستی ها در انتقال پیام متن مبدأ و نیز به سبب
وجود ضعف هایی در مراعات ساختار نحوی زبان مقصد، برای ترجمه متون مختلف، چندان
مناسب نیست.

از نمونه های این نوع ترجمه می توان به ترجمه آقای ابوالقاسم امامی، ترجمه
تفسیر کشف الاسرار (النوبه الاولی) و ترجمه مرحوم محدث دهلوی اشاره نمود. دو شاهد
مثال از قرآن کریم:

* یخافون ربهم من فوقهم و یفعلون مایؤمرون.[۱۱]

– از پروردگارشان از بالاتر خویش می ترسند … (پاینده)

– پروردگارشان را از فرازشان می ترسند … (جلال الدین فارسی)

ترجمه پیشنهادی: از پروردگارشان که [شأن و مهابت او] بر آنان سیطره دارد می ترسند
…

* … وجاءتهم رسلهم بالبینات و ما کانوا لیؤمنوا کذلک نجزی القوم المجرمین.[۱۲]

– … پیامبرانشان با نشانه های آشکار آمدندشان و ایشان آن نبود ه اند که بگروند.
ما مردم بزه کار را کیفر چنین دهیم. (امامی)

ترجمه پیشنهادی: … و پیامبرانشان برای آنان دلایل [و حجت های] روشنگر [با خود]
آوردند ولی [آنان] بر آن نبودند که ایمان بیاورند [و ما] بدان سان مردمان بزه کار
را جزا می دهیم.

ترجمه وفادار یا معادل

ترجمه وفادار نیز ترجمه ای است مقید اما نه فقط به متن مبدأ، بلکه به ساختار های
زبانی زبان مقصد نیز کاملاً مقید و متعهد است. این نوع ترجمه حدفاصل میان ترجمه
تحت اللفظی و ترجمه معنایی یا محتوایی است. باید گفت که مطلوبترین و دقیقترین روش
برای ترجمه همین روش است و اگر این نوع یا روش ترجمه در نهایت دقت و شیوایی، صورت
گیرد آرمانی ترین روش ترجمه خواهد بود. پیتر نیومارک در توضیح ترجمه وفادار
می نویسد: یک ترجمه وفادار می کوشد تا معنای دقیق متنی متن اصلی را در محدوده
ساختار دستوری زبان مقصد ایجاد نماید … و تلاش می نماید به