پاورپوینت کامل بهداشت روانی، اهداف و راهکارها ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهداشت روانی، اهداف و راهکارها ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهداشت روانی، اهداف و راهکارها ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهداشت روانی، اهداف و راهکارها ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۹

اشاره:

با توجه به اینکه اساتید ارجمند دروس معارف خواه ناخواه در مورد بسیاری از مسایل،
مورد مراجعه دانشجویان عزیز هستند بر آن شدیم گزارشی از کارگاه های آموزشی مشاوره
اسلامی که توسط مرکز فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری برگزار شده است را درج
کنیم. آنچه در این شماره پیش رو دارید گزارشی از کارگاه آموزشی مشاوره می باشد که
توسط آقای دکتر پورحسین در شهریور ۸۳ تحت عنوان بهداشت روانی، اهداف و راه کارها،
برای تعدادی از مسئولان ارجمند دفاتر نهاد و مبلغین گرانقدر دانشگاه ها برگزار
گردیده است.

معارف

بهداشت روانی فرایند و مجموعه برنامه ریزی هایی است که موجب پیشگیری، درمان و حفظ
مداوم سلامت حاصله می گردد تا شخص بتواند وارد یک زندگی رضایت مندانه شود.

ایجاد و حفظ سلامت روانی از هفت جهت دنبال می شود:

۱. پیشگیری از بروز بیماری ها؛ فرآیندی دارد که بعداً توضیح داده می شود.

۲. کنترل عوامل مؤثر در بروز بیماری ها؛ مثلاً یکی از مایه های اصلی بروز
بیماری های روانی، تعارض است؛ یعنی در دو راهی یا چند راهی گرفتار شدن و معلوم
نبودن تکلیف. در این صورت شخص دچار سردرگمی می شود و نمی تواند خوب و بد را بفهمد.
[از اینجا ارزش فقه روشن می شود که نقش بسیار مهمی را برای کسانی که پای بند آن
باشند در جلوگیری از بروز تعارض ایفا می کند زیرا تکلیف انسان را روشن می کند و چون
به منابع شناختی مستحکمی متکی است شخص، با اطمینان خاطر، خود را از تعارض بیرون
می آورد].

اگر کودک در فضای متعارضی در خانواده یا مدرسه بار بیاید دارای نظام ارزشی
نخواهد بود و خوب و بد را متوجه نمی شود، چنین شخصی اگر بزهکار نشود دست کم به
بی خیالی می رسد. بنابراین شناخت عوامل مؤثر در بروز بیماری ها بسیار مهم است تا
بتوان آنها را کنترل کرد.

۳. پیشگیری از عوامل بازگشت بیماری؛ گاهی بیماری به طور مقطعی اصلاح می شود اما به
گونه ای است که ممکن است سریعاً برگردد. با شناخت عوامل، می توان آنها را دور کرد و
به بیماری اجازه بازگشت نداد.

۴. ایجاد محیط سالم برای ارتباطات؛ ارتباط یعنی مناسبات صحیح و سالم بین دو یا چند
نفر به هدف اینکه افراد از همدیگر بهره مند شده در رشد یکدیگر سهیم باشند.

۵. درمان به موقع، بسیاری از بیماری ها مشخص نیستند در حالی که انرژی فرد دارد هدر
می رود و خودش متوجه افول خود نیست مثل کنتور آبی که خراب باشد و چیزی را نشان
ندهد. یکدفعه مثلاً در سنین بالای چهل متوجه می شود در حالی که زمینه اش از سال ها
قبل شروع شده بود و حالا درمانش سخت است. اگر نشانه ها -گرچه کوچک باشند- دیده شوند
درمان به موقع صورت خواهد گرفت. درمان به موقع یکی از کارهای بهداشت روان است.

۶. ایجاد نظام ها و سیستم های حمایتی؛ یکی از کارها و اهدافی که بهداشت روانی، آن
را دنبال می کند ایجاد نظام های حمایتی است تا شخص به سمت آسیب نرود یا اگر برود او
را زیر چتر حمایتی خود بگیرد تا به آسیب برنگردد. نظام های حمایتی به فردی و
اجتماعی و گروهی تقسیم می شوند. این سیستم ها با حمایت مالی، کاری، مددکارانه و حتی
حمایت های روحی، فرد را زیر چتر حمایت خود می گیرند تا کمتر به آسیب دچار شود زیرا
ممکن است فرد در معرض آسیب باشد و خودش نتواند آن را دفع کند.

برای نمونه، خیلی از مشکلات، ناشی از نداشتن کاری مشخص است. شخص بیکار، هزاران
مشکل پیدا کرده و رو به قرص آورده و قاعدتاً باید بستری شود اما در یک نگاه عمیق،
به راحتی متوجه می شویم اگر یک کار عادی برای او درست شود تمام مشکلاتش حل می شود.
پیدا کردن کار برای او، مصداقی از یک چتر حمایتی است. در ایران، خانواده ها عمدتاً
نقش سیستم حمایتی را ایفا می کنند در حالیکه ممکن است این کار از عهده برخی
خانواده ها بلکه بسیاری از خانواده ها برنیاید لذا لازم است در دانشگاه ها و دیگر
مراکز، گونه هایی از این سیستم ها شکل بگیرند.

۷. شناخت علل شیوع بیماری ها و میزان شیوع در جامعه؛ ما که با نسل نو کار می کنیم
باید بدانیم چه مسائلی در رأس عوامل استرس های آنها قرار دارند. دانستن این ترتیب و
اندازه شیوع (مثلاً در فضای دانشگاه) در بهداشت روانی لازم است. آنچه که از فهرست
برمی آید اولین عامل استرس در جامعه ایران، طلاق، سپس مرگ عزیزان و سپس بیکاری است.

پیشگیری

پیشگیری سه نوع است: اولیه؛ ثانویه و نهایی

پیشگیری اولیه: زیربنایی ترین کار است چون هنوز چیزی به نام بیماری روانی اتفاق
نیفتاده است. هدف، ایجاد یک خودقوی و تواناست(self). این «من» چیزی است که به تدریج
حاصل می شود و انسان نسبت به آن، که هویت درونی خود است و ثبات دارد هشیار است و در
علم النفس، از آن، به نفس تعبیر می گردد. هر فردی تصویری از این خود و من دارد که
یا مثبت است یا منفی یا بین این دو. اگر تصور خوبی داشته باشد دارای خودپنداشت مثبت
است وگرنه منفی خواهد بود و هر چه پایین تر باشد اعتماد به نفس پایین تر است در
نتیجه، امکان رفتن به سوی موفقیت، کمتر و احتمال ابتلا به آسیب های روانشناختی،
بیشتر است. و اگر فرد، من را قوی سازد احتمال ابتلا کمتر می باشد. البته من کاذب و
خودبینی کاذب، من شکننده است که در این حالت خود را به طور کاذب بالا می بیند. آنچه
مطرح شد با احساس عجب تفاوت دارد. کسی که از من قوی برخوردار است خود را گوهر
می داند اما در مناسبات، خودش را کوچک می پندارد.

نسبت به همه توانایی های خود هشیار است و دست کم برای خودش حدیث می کند (و اما
بنعمه ربک فحدث) توانایی های خود و دیگران را به خود و دیگران منعکس می سازد. اما
ناتوانی های خود را به راحتی منعکس نمی کند. باید توجه داشت صرف بزرگ دانستن کفایت
نمی کند بلکه باید تصور از خود مطلوب در شاکله فرد وارد شده باشد. خودش احساس آسیب
روانی نکند گرچه ممکن است رفتار ناپخته ای با دیگران داشته باشد.

ایجاد فضای مناسب برای کسانی که خود پنداشت ضعیفی دارند راه حل بشمار می رود؛
مثلاً در کلاس برای کسی که خجالت می کشد کنفرانس دهد می شود فضایی درست کرد که
مثلاً برای دو سه نفر توضیح دهد نه برای جمع چهل نفره. او کم کم خواهد توانست برای
جمع بیشتری سخنرانی کند. هم احساس رضایتمندی می کند هم تصور مثبتش بالا می رود و در
نتیجه موفقیتش بیشتر می گردد. به هرحال اگر در کسی من قوی ایجاد شود کمتر دچار آسیب
می شود و این همان پیشگیری اولیه است؛ فرد را چنان مقاوم بار می آورد که در مقابل
هر گونه تهدید روانی، اجتماعی و اقتصادی خم به ابرو نمی آورد. و بعدها نیاز به
درمان و اصلاح و بازتوانی نخواهد داشت زیرا از کودکی با قوت بار آمده و این بنیان
قوی برای او به وجود آمده که اجازه نمی دهد دچار آسیب های روانشناختی گردد.

در اینجا، برنامه اصلی، آموزش فرد و گروه است و می توان روش ها و آموزش هایی را
در نظر گرفت تا من قوی در او به وجود آید و زمینه رشد و تحول بهنجار روانی وی فراهم
گردد.

پیشگیری ثانویه: فرض کنیم اتفاق نابهنجاری مشکلی را برای فرد به وجود آورده است.
اگر سریعاً آن را بشناسیم تا از تخریب، جلوگیری کنیم از این کار به پیشگیری ثانویه
تعبیر می کنند. مثلاً حس می کنید دانشجویی دارد گوشه نشینی می کند و مناسباتش در
کلاس و غیرکلاس با دیگران کم شده است و مثلاً جواب شما را کوتاه کوتاه می دهد.
میزان نشاطش دارد پایین می آید. اگر حساس باشید می فهمید که دچار مشکلی شده و
احتمالاً دچار افسردگی خفیف گشته است. اگر وارد مناسبات او شوید می توانید تا مزمن
نشده پیشگیری کنید. البته برخی نشانه ها لازمه سن خاصی است از آنها باید صرفنظر
کرد. نگرانی در وهله ای است که ویژگی های آن وهله را نشان ندهد. مکانیزم پیشگیری در
این مرحله، دخالت در بحران روحی است. متخصص، او را از بحران خارج می کند و به
دیگران رفتار با وی را آموزش می دهد. ما اگر در دانشگاه بخواهیم در بحران روحی
دانشجو دخالت کنیم و او را همراه و با کمک متخصص، با چتر حمایتی به حد عادی بیاوریم
باید به نزدیکانش هشدار و آموزش دهیم تا اختلال عود نکند و گسترش نیابد.

پیشگیری نهایی: فرض این است که ما نتوانسته ایم از تخریب