پاورپوینت کامل آیا خدا ظلم می کند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا خدا ظلم می کند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا خدا ظلم می کند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا خدا ظلم می کند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۲

مقدمه

یکی از مسائل اساسی که در مباحث مربوط به صفات خداوند متعال مطرح می باشد مسأله عدل
الهی است و اینکه آن ذات پاک، منزه از هر گونه ظلم و ستمی می باشد. اعتقاد به عدل
الهی زندگی را برای انسان گوارا می کند و زمینه های رشد و تعالی در زندگی فردی و
اجتماعی را فراهم می سازد.

قرآن کریم با صراحت هر چه تمام، هر گونه ظلم و ستم را از ساحت مقدس خدای متعال
نفی می کند و فرو فرستادن پیامبران و کتب آسمانی را برای اجرای عدالت و قیام به قسط
و عدل در جامعه بشری می داند.

بررسی و حل مسأله عدل الهی تأثیر بسزایی در حل بسیاری از بحث های اعتقادی دارد،
به همین خاطر و به خاطر تمایز با گروهی از اهل تسنن به نام اشاعره که در این باب
نظری خاص دارند، شیعه، صفت عدل خداوند متعال را در ردیف سایر اصول دین قرار می دهد.

با ذکر این مقدمه کوتاه، اینک به معنا و مفهوم عدل پرداخته، سپس دلائل عدل الهی
را بیان می نمائیم.

معنا و مفهوم عدل: گرچه برای عدل چندین معنا ذکر شده است اما آنچه مربوط به این
بحث است و در پاسخ به سؤال مذکور باید بررسی شود، عدل در مقابل ظلم می باشد.

عرف عام، عدل را به معنی رعایت حقوق دیگران و ظلم را به معنی تجاوز به حقوق
دیگران می داند. البته عدل را به یک معنای وسیع تری نیز می توان گرفت که رعایت حقوق
دیگران نیز از مصادیق آن به شمار آید، و آن این است که بگوئیم عدل یعنی هر کار را
به نحو شایسته انجام دادن.[۱]

به هرحال عدل از صفات فعلیه خدای متعال می باشد و ذات پاک او از ظلم به بندگان،
منزه و پیراسته است. چند دلیل عقلی و نقلی بر این مدعا دلالت دارد.

اولین دلیل عقلی: هر انسان عاقلی این را درک می کند که قیام به عدل و برقراری
عدالت برای هر کسی کمال است و در مقابل، ظلم به دیگران و نادیده گرفتن حقوق آنان
نقص محسوب می شود.

عقل آدمی در این درک، خالق و مخلوق را یکسان می نگرد، یعنی عقل این واقعیت کلی
را درک می کند که عدل نیکو و ظلم زشت است، چه انجام دهنده آنها انسان باشد یا
خداوند. بنابراین عقل برای خدا نیز عدالت را نیکو و ظلم را زشت می داند و به طور
کلی، صفت عدالت را کمال می بیند و صفت ظلم را نوعی نقص و کاستی.[۲]

با توجه به این مطلب و با توجه به اینکه ذات مقدس خداوند کمال محض و منبع تمام
کمالات است، هر خیر و کمالی که تصور شود، ذات پاک او متصف به آن کمال می باشد.

در نتیجه او سرچشمه تمام زیبائی ها و صفات نیکو است، هر آنچه را عقل، نوعی کمال
بداند خداوند آن را در حد اعلی و اتم دارا است.

بنابراین، آیا صدور ظلم از موجودی که همه کمالات را به صورت نامحدود دارد و در
ذاتش هیچ گونه نقصی وجود ندارد، قابل تصور هست؟ آیا خورشیدی که کانون نور و روشنائی
است در عین حال می شود ظلمت و تاریکی را به او نسبت داد؟ آیا عقل این را تجویز
می کند؟

دومین دلیل عقلی: اصولاً ظلم و ستم از عوامل زیر ناشی می شود:

۱. جهل و نادانی به ظلم بودن چیزی؛ ۲. نادانی و ناآگاهی از زشتی ظلم؛ ۳. احتیاج و
نیاز به انجام آن ظلم؛ ۴. مجبور بودن در انجام ظلم؛ ۵. انجام ظلم از روی عبث و هوس.

هر ظلمی که به وقوع می پیوندد می تواند در اثر یکی از عوامل باشد اما از آنجا
که خداوند عالِم مطلق می باشد مورد اول منتفی می شود و چون خدا بی نیاز و قادر مطلق
است، مورد سوم و چهارم هم در ذات مقدس او راه ندارد و از طرف دیگر چون خداوند، حکیم
است کار عبث از او صادر نمی شود و وقتی هیچ یک از عوامل صدور ظلم در مورد خداوند
معقول نیست بنابراین تصور ارتکاب ظلم از ذات خداوند متعال منتفی می شود.[۳]

دلیل نقلی: آیات فراوانی در قرآن کریم وجود دارد که بر عدل الهی تصریح می کند و
هر گونه ظلمی را از ساحت مقدسش نفی می نماید، از باب نمونه دو آیه از آیات نورانی
قرآن را ذکر می کنیم: «… وَ قُضِی بَیْنَهُم بِالْقِسطِ وَ هُمْ لا یُظْلَمُون؛
میان آنان به عدالت داوری شود و بر ایشان ستم نرود»[۴] «و نَضَعُ الموازینَ القِسْط
لِیَومِ القِیامَه فَلا تُظْلَم نَفْسٌ شَیئاً…؛ و ترازوهای عدالت را در روز
رستاخیز می نهیم پس هیچ کس (در) چیزی ستم نمی بیند…»[۵]

نکته ای قابل توجه: هر مطلبی که به صورت عقلی و قطعی به اثبات برسد، دیگر قابل
تخصیص نمی باشد، در نتیجه اگر مواردی جزئی مشاهده شود که ظاهراً مغایر با محتوای
دلیل عقلی می باشند، باید آن موارد جزئی را مورد تحلیل و بررسی قرار داد تا عدم
مغایرت روشن شود، لذا بعد از این که ما، عقلاً حکمت و عدالت خداوند متعال را به
اثبات رساندیم، باید مواردی را که به ظاهر با حکمت و عدالت خدای متعال ناسازگاری
دارند بررسی کنیم تا شبهه ناساز