پاورپوینت کامل «ماشیح» منجی موعودِ یهود(مصاحبه با دکتر یونس حمامی لاله زار) ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «ماشیح» منجی موعودِ یهود(مصاحبه با دکتر یونس حمامی لاله زار) ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «ماشیح» منجی موعودِ یهود(مصاحبه با دکتر یونس حمامی لاله زار) ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «ماشیح» منجی موعودِ یهود(مصاحبه با دکتر یونس حمامی لاله زار) ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۳

اشاره:

یونس حمامی لاله زار، پزشک، محقق دینی، از صاحب نظران فرهنگی ـ مذهبی و رئیس اسبق
انجمن کلیمیان ایران است؛ پزشکی که بیش از طبابت، دغدغه تدریس «تلمود» و آموزه های
دین یهود را دارد.

در کارنامه پژوهشی ـ مذهبی ایشان پانزده سال تدریس علوم دینی و ده ها تحقیق مکتوب
علمی ثبت است؛ کتاب «فرهنگ و بینش یهود» دوره دبیرستان ویژه کلیمیان، ترجمه
«نیایش های روزانه یهود»، تکمیل و تدوین فرهنگ به زمین مانده سلیمان حیّم با عنوان
«فرهنگ فارسی به عِبری» نمونه ای از آنهاست. نوشتن مقالات متعدد در نشریات دینی از
جمله «افق بینا» (نشریه داخلی انجمن کلیمیان) و همکاری با فصلنامه هایی چون «هفت
آسمان» از دکتر حمامی چهره ای فعال در عرصه اطلاع ر سانی علمی به نمایش می گذارد.
وی علاوه بر همکاری با مراکز پژوهشی و دانشگاهی، «درس یهود» را در دوره دکتری ادیان
و مذاهب اسلامی دانشگاه تربیت مدرس قم تدریس نموده است.

نشریه معارف ضمن ارج نهادن به همکاری صمیمانه دکتر حمامی لاله زار در به سرانجام
رسیدن این گفتگو، افتخار دارد متن این مصاحبه را تقدیم مخاطبان فرهیخته خود نماید.

«معارف»

در ابتدا بر خود فرض می بینیم از عنایت حضرتعالی به نشریه و فرصتی که در اختیار
ما قرار داده اید، صمیمانه سپاسگزاری نموده و خواهش می کنیم درباره اهمیت ایده
موعود و منجی بشریت در متون و آئین یهود توضیح بفرمایید.

اعتقاد به وجود منجی موعود و انتظار برای ظهور آن حضرت، اندیشه مشترک بین ادیان
توحیدی و حتی ادیان غیرتوحیدی است. در آموزه های دین یهود، خداوند که جهان و هستی
را خلقت کرده و انسان را به صورت اشرف مخلوقات آفریده، مقصد و هدفی برای خلقت به
خصوص برای انسان در نظر گرفته و برای رسیدن به آن منظور باید فردی باشد که رهبری را
به عهده گیرد تا جامعه بشری به این مقصد و منظور برسد. اعتقاد به منجی و حتی
انتظار برای ظهور آن، جزء اصول اعتقادات یهودیت است. اصول پایه اعتقادی دین یهود از
سیزده اصل تشکیل می شود؛ یکی از آنها اعتقاد به منجی و ظهور آن است و این اعتقاد را
حتی در کنار اعتقاد به خدا در نظر می گیرند؛ بر این اساس کسی که به ظهور منجی معتقد
نباشد در واقع به نبوت حضرت موسی و سایر پیامبران هم بی ایمان می باشد؛ چرا که در
واقع اجرای کامل و اعتلای آن نبوتی که از قبل وجود داشته، وابسته به ظهور منجی است
که شرایط را فراهم کند تا اصول شریعت الهی به بهترین شکل در دنیا اجرا شود. در
توارت آیات مختلفی در این باره وجود دارد و حضرت موسی(ع) تأکید می کند که در عاقبت
ایام شما بر می گردید به راه خدا و خداوند نجات را شامل حال همه شما می کند.

آیا در متون مقدس یهود با اسم خاصی از منجی موعود یاد شده یا به شکل کلی مطرح شده
است؟

در متون دینی یهود، اسامی مختلفی برای منجی در نظر گرفته شده و معروف ترین آنها
کنیه ای است که برای ایشان وجود دارد و آن لقب «ماشیح» است. ماشیح در واقع به معنی
«محوشدن» و «تطهیر شدن» می باشد. این لغت آیه از اینجا گرفته شده که پادشاهان یهود،
مثل حضرت سلیمان و داود و دیگران، با یک عطر روغنی خاص تدهین و تطهیر می شدند و چون
اعتقاد براین است که منجی موعود، از یک طرف از فرزندان حضرت سلیمان و داود و از
طرفی دیگر خود پادشاه بوده و حکومت تشکیل می دهد، با لقب «ماشیح» از او یاد شده
است.

آیا نسبتی که بین اسم منجی و معنای آن وجود دارد با آن حکومتی که حکومت جهانی است
نیز وجود دارد؟ یعنی می توانیم بگوییم حکومت جهانی منجی موعود موجب تطهیر انسان ها
و جامعه بشری از ناپاکی ها می شود؟

از این جنبه هم بله وجود دارد.

آیا لقب «ماشیح» ویژه منجی موعود است یا برای دیگران هم به کار می رود؟

خود کلمه ماشیح اسم خاص نیست؛ چون برای افراد دیگری مانند حضرت داود و حضرت هارون
بکار رفته همچنین برای کاهنین بزرگ هم که با آن عطر روغنی خاص تدهین می شدند لقب
ماشیح به کار رفته است؛ حتی به شکلی در «شهریار نبی» برای کوروش پادشاه ایران این
لقب ماشیح بکار می رود. اما به صورت خاص زمانی که اسم ماشیح می آید این یک کنیه
خاصی است که دیگر اشاره به آن منجی موعود دارد.

در دیدگاه شما منجی موعود چه ویژگی هایی دارد؟

منجی یهود از نظر اصل و نسب به حضرت داود و سلیمان برمی گردد. و اعتقاد بر این
است که در هر دوره و عصری فرد یا افرادی از نسل حضرت سلیمان و داود وجود دارد که از
نظر مقام روحانیت، تقوا، ایمان و علم الهی در درجه و مقامی هستند که اگر تقدیر الهی
باشد و انسان ها لیاقت داشته باشند آن فرد به مقام ماشیح خواهد رسید.

منظور شما از اینکه فرمودید انسان ها لیاقت داشته باشند چیست؟

یکی از جنبه های بحث ظهور این است که انسان ها باید به یک درجه لیاقتی که لازم
است برسند تا آن منجی ظهور کند. اگر انسان ها به آن درجه و لیاقت رسیدند و تقدیر
الهی بود، خداوند به آن فرد وحی می کند. مثل سایر انبیای دیگر که شاید تا قبل از
بعثتشان اطلاع نداشتند که نبی هستند. آن فرد هم بین افراد دیگر زندگی می کند و
مسلماً از جنبه اخلاقی، رفتاری، تقوا و ایمان در سطحی عالی تر و بالاتر از دیگران
است، اما خودش هم نمی داند که ماشیح است. سایر افراد هم به صورت یک عالم یا فرد با
ایمان به او نگاه می کنند تا آن زمان که تقدیر الهی باشد و به او وحی شود که به
مقام نبوت برسد و ظهور کند.

در اعتقاد اسلامی و خصوصاً شیعی، منجی موعود به عنوان حجت خداوند است و زمین هیچ
گاه خالی از حجت خدا نیست، ایشان در تاریخ خاصی به دنیا آمده اند و بیش از هزار سال
است که زنده هستند و منتظر ظهور می باشند. آیا دیدگاه یهود هم به همین شکل است؟

دیدگاه یهودیت اینگونه نیست که منجی حالا سالیان قبل متولد شده باشد و زنده باشد،
البته در این اصل که فرد با خواست خدا می تواند سالها زنده بماند موافق است و این
منافاتی با یهودیت ندارد؛ همانگونه که در مورد «الیاس نبی» یا «حضرت خضر» قائل به
زنده بودن ایشان است؛ اما نسبت به منجی با این دید نگاه نمی کند. البته گفتیم در هر
دوره و عصر ممکن است یک یا چندین نفر دارای این شایستگی باشند و عبارتی که «تلمود»
بکار می برد چنین است: «همیشه قبل از اینکه خورشیدی غروب کند، خورشیدی دیگر طلوع
کرده.»؛ یعنی قبل از اینکه آن فردی که لیاقت و استعداد رسیدن به آن درجه مسیحایی را
داشته از دنیا برود فرد یا افراد دیگری که دارای همان شایستگی هستند به این دنیا
خواهند آمد. به این شکل هیچ وقت دنیا خالی نمی ماند چون اعتقاد بر این است که نجات
خدا در یک چشم به هم زدنی واقع می شود، از این رو هر لحظه امکان ظهور وجود دارد و
آن فرد لایق هم حتماً در این دنیا وجود دارد؛ اصلاً جزء نمازهای روزانه یهود،
ارتباط با منجی است و بخشی از عبارت آن این است که: «ما به ظهور آن منجی اعتقاد
داریم انتظار می کشیم تمام روز»؛ نه اینکه هر روز یعنی هر لحظه و لحظه روز این
انتظار باید وجود داشته باشد که آن منجی ظهور پیدا کند.

آیا اعتقاد به انتظار یا منتظر بودن در طبقه خاصی از یهودیت، مثل روحانیت است، یا
فراگیر است و شامل همه افراد می شود؟ آیا می توان گفت هر فرد یهودی با چنین اعتقادی
زندگی می کند؟

در آموزه های یهود بحث انتظار یکی از واجبات شمرده می شود، یعنی بحث اعتقاد به
منجی بدون انتظار آن ناقص قلمداد می شود؛ یعنی اگر کسی فقط اعتقاد به منجی داشته
باشد و انتظار آن را نداشته باشد، از نظر وجوب دینی کامل نیست. اما اینکه این باور
تا چه حد بین عامه مردم هم رسوخ داشته باشد اشاره کردم که این عبارت اصلاً جزء
نمازهای روزانه است. البته ظهور آن در زندگی بستگی به شرایط فردی و اجتماعی دارد.
برای مثال مواقعی که سختی و مشکلی در دنیا یا جامعه بوده اعتقاد به اینکه هر لحظه
خداوند ما را نجات می دهد خیلی بارزتر شده و در مناجات ها، نمازها یا دعاهای خاص،
جنبه بارزتری پیدا می کند.

در تاریخ یهود آیا مواردی داشته ایم که افرادی به دروغ ادعای منجی بودن کنند؟

بخشی از تاریخ یهودیت به ماشیح های دروغین پرداخته است. بحث اعتقادی به ظهور منجی
و وجود ماشیح از خود تورات و از زمان حضرت موسی نشأت می گیرد، اما به خصوص از زمانی
که بحث اسارت برای یهودی ها پیش می آید این جنبه بارزتر و خیلی در گفتارها و
ایمان ها شدیدتر و قوی تر می شود. از زمانی که حکومت یهود دچار تزلزل می شود.
پادشاهان آشور با حمله بخش شمالی سرزمین های یهودی را به اسارت درمی آیند که از آن
زمان تقریباً ۲۷۰۰ سال پیش، اعتقاد به منجی و انتظار رسول و رهبر خیلی داغ تر و
بارز تر می شود و این زمینه ای شد که افرادی خود را به دروغ به عنوان منجی معرفی
کنند. شاید یکی از معروف ترین آنها بر می گردد به حدود دویست و پنجاه سال پیش که در
ترکیه موج خیلی شدیدی راه می اندازند و چون از جنبه هایی در اروپای شرقی شرایط سختی
برای یهودی ها بوده است خیلی به این فرد اعتقاد می آورند. با وجود اینکه علما هشدار
دادند که این فرد نمی تواند ماشیح باشد و نهایتاً یک ضربه روحی شدیدی هم برای
افرادی که به او ایمان آوردند به وجود آمد افراد دیگری هم در طی تاریخ به این شکل
ظهور کردند.

از دیدگاه یهودیت، آیا مردم علاوه بر اعتقاد به ظهور منجی موعود و انتظار کشیدن،
وظیفه دیگری هم در این زمینه دارند؟ برای مثال آیا می توان گفت فلان کارها موجب
زمینه سازی برای ظهور منجی می شود؟

یکی از اصول بسیار مهم در زمینه سازی ظهور منجی، بحث توبه و بازگشت به خداست.
البته بازگشت به خدا یکی از جنبه های اعتقادی و اصول ایمانی است و مسلماً اگر من به
خدایی اعتقاد دارم باید تابع فرامین او هم باشم. حالا ممکن است فردی در روز عادی اش
نماز نخواند، اما وقتی که فرزندنش بیمار می شود به خصوص وقتی شرایط بحرانی احساس
می کند نماز می خواند مناجات می کند و روزه هم می گیرد. بعضی وقت ها این شرایط سخت
زمینه ساز است تا تلنگری به آدم بخورد که بیدار شود و از آن روزمره گی بیرون بیاید.
آدمی باید با تمام پیشرفت ها همچنان چشم به راه خدا باشد و البته یاری انسان در همه
ادیان وجود دارد؛ به قول حضرت داود: «من خداوند را هر لحظه کنار خودم احساس می کنم»
این شرایط ایده آل است که انسان وقتی به هر طرف نگاه می کند ظهور خدا را به شکل های
مختلف می بیند و همیشه به یاد خدا باشد. اصل اول اعتقاد یهود هم این است که انسان
خداوند را هر لحظه حاضر و ناظر بر اعمال خودش احساس کند؛ اما اگر جامعه را در نظر
بگیریم خیلی وقت ها به این شکل نیست. آدم نمازش را می خواند، اما همین که قدم بیرون
می گذارد، خیلی وقت ها فقط منم می زند؛ من می خواهم این کار را کنم، من این
جوری ام، اما شرایط سخت حداقل تلنگر و یادآوری است و این کمک کننده به امر توبه
است. این جنبه است که ظرفیت و لیاقت انسان ها را به سطح بالاتری ارتقا می دهد که
اگر به کمال برسد با لطف خداوند ظهور منجی هم هر چه سریع تر انجام می شود.

آیا در متون دینی آیین یهود درباره وضعیت جامعه بشری، پیش از ظهور منجی هم چیزی
آمده است؟

بر اساس آنچه در متون مقدس آمده قبل از ظهور منجی یک سری سختی ها و مشکلات پیش
می آید که به عنوان علائم قبل از ظهور منجی معرفی شده است. جنگ ها و سختی هایی که
برای انسان ها واقع می شود؛ شرایط سختی برای انسان ها پیش می آید علی رغم
پیشرفت هایی که انسان ها دارند. شاید زمان های قدیم برداشت محصول و مواد خوراکی به
این وفور وجود نداشته آنجا اشاره می شود که: «حالا انگور در تاکستان ها زیاد است
اما قیمت ها بالاست»؛ گرانی و شاید یک شرایط اقتصادی نامتعادل که فشار به مردم
می آورد. از جهت سیاسی در بسیاری از موارد حکومت ها و قدرت ها دست افرادی است که
صالح نیستند بلکه بی ایمان هستند. افرادی که در مواردی مخالف دین هستند و اصلاً
وجود خدا را انکار می کنند. از لحاظ اخلاقی نیز بی حجب و حیایی بسیار زیاد می شود،
اصول اولیه اخلاقی حتی در خانواده ها رعایت نمی شود، فرزند احترام پدر و مادرش را
نگه نمی دارد، دختر در