پاورپوینت کامل رابطه اسلام و تجدد از نگاه روشنفکران دینی(۳) ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رابطه اسلام و تجدد از نگاه روشنفکران دینی(۳) ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رابطه اسلام و تجدد از نگاه روشنفکران دینی(۳) ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رابطه اسلام و تجدد از نگاه روشنفکران دینی(۳) ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

اشاره

در این شماره بخش پایانی سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین دکتر سیدمهدی میرباقری را
ملاحظه می فرمایید. معارف امیدوار است در فرصت های دیگری نیز بتواند نظرات ارزشمند
این محقق توانا را درج نماید.

به نظر حضرتعالی تعامل با جریان تجدد به چه شکل باید باشد؟

تعامل به این نحو است که شما باید جریان مقابل را منحل کنی
د، کما اینکه تعامل الان
در فرایند جهانی
سازی
به دنبال این است که فرهنگ ادی
ان را نسبت به فرهنگ لی
برال،
دموکراسی
تبدی
ل به خرده فرهنگ ها کند. می
گوی
ند فرهنگ لی
برال، دموکراسی
فرهنگ محوری
است و فرهنگ ادی
ان خرده فرهنگ می باشد.

عرصه های مختلف دی
ن در بخش معاملات و احکام و معرفت های مختلف که راجع به حقایق
اصلی
است مثل معاد را چگونه می توان مدرن کرد؟

منظور این نیست که آنها را مدرن کنی
د. باید تکامل در معرفت دی
نی
داد؛ به نحوی
که
بتواند وارد عرصه مسائل کلان و توسعه شود. من دغدغه شما را کاملاً می
فهمم و دغدغه
بسی
ار محترمی
هم هست. ما که نمی
توانی
م از خودمان دی
ن جدی
د بسازی
م. هشداری
که به
روشنفکران دینی باید داد این است که نباید دنبال دی
ن سازی
جدی
د باشند. روشنفکران
سکولار که اصلاً دغدغه دین ندارند؛ دقی
قاً جری
ان مدرن سازی
برای آنها اصل است و
فرهنگ دی
نی
را تأوی
ل می
کنند.

آیا نمی توان همان معارف گذشته را به زبان روز بیان کرد؟

بیان به زبان روز کفایت نمی کند بلکه باید تفکر دی
نی
را وارد عرصه های جدی
د کنی
م.
ی
عنی
فرضاً شما ی
ک مسائلی
را پاسخ گفتی
د؛ اما نظامات اقتصادی
و سی
اسی
و فرهنگی
را
چه می
کنی
د؟ رساله علمیه شما جواب اینها را نمی
دهد؛ الان از منظر فکری
خرد به
مسائل کلان اجتماعی
نگاه می
شود. این به معنی
ضعف دی
ن نی
ست، بلکه به معنی
این است
که دامنه تفقه تا الان اینقدر بوده است. البته فقهای گذشته هم مکلف نبوده اند که
مسائل امروز ما را حل کنند؟ آنها از زمان خود جلو بودند و مسائل زمان خود را نی
ز به
خوبی
بر مبنای تفقه دی
نی
حل کرده اند. اما حال باید دید که رسالت امروز ما چی
ست؟

نکته ای که مهم است و باید توجه داشته باشی
م این است که باید در تفقه، تعبد به
وحی
جاری
باشد والا منطق تکامل معرفت دی
نی
، منطق تأوی
ل حسی
دین می شود. منطق
هرمنوتیکی حتماً باطل است و منجر به تحری
ف دی
ن می شود. ممکن است شما معرفت دی
نی
را
وارد عرصه جدی
د کنی
د ولی
معرفت دی
نی
را در علم مدرن و فلسفه مدرن منحل می کنید. این
همان چی
زی
است که ما باید از آن پرهی
ز کنی
م. ناچار باید وارد عرصه های جدی
د شد، هم
در حوزه فلسفه و اندی
شه های نظری
و هم اندی
شه هایی
که ناظر به اخلاق و مبانی
ارزشی

هستند. الان اخلاق ما ی
ک اخلاق سازمانی
نی
ست. ی
عنی
چگونه می
شود اخلاق را در سازمان
جاری کرد و روابط سازمان، روابطی
باشد که مبلّغ اخلاق شود. این ی
ک بحث جدی
دی
در
اخلاق است. شما در پی
ری
زی
سازمان، نی
از به اخلاق سازمانی
داری
د. رساله های اخلاقی

قدی
م محترمند و خدمات ارزشمندی
هم ارائه کرده اند، ولی
پاسخگوی
به نی
از امروز ما
نی
ستند.

اگر فردی مدلی
ارائه دهد و فرد دی
گر، مدلی دیگر و بگوی
ند ما دی
ن را رها نکرده ایم،
وقتی
مدل ها را با هم مقایسه کنی
م می
بی
نی
م با هم تضاد دارند، ما واقعاً باید طرف
کدامشان را بگی
ری
م؟

این هم باز دغدغه بسی
ار خوبی
است. وقتی
ما وارد عرصه جدی
د می
شوی
م چطور به تفاهم
برسی
م؟ همی
نطوری
که فقها در طول هزار سال منطق تفاهم برای خودشان درست کردند و این
طور نبوده که بدون منطق هر کسی
رایی
دهد. هر کسی
به ری
اضت های خود تکی
ه کند و بگوید
من دی
ده ام، می
گوئی
م منطقت چی
ست؟ می
گوی
د دی
دن، فقی
ه این کار را نمی
کند. می گویید
منطقت چیست؟ می
گوید فلان ایه و فلان روایت. می
گوئی
م چه طوری
استحضار می
کنی
؟ شی
وه
استحضارش را می گوید، می
گویی
م با سند چه کار می
کنید؟ جواب می
دهد؛ معارضاتش را
می
گوی
د و ی
ک منطقی
دارد که تفاهم را آسان می
کند. وقتی
شما می
خواهی
د تفقه را وارد
عرصه جدی
د کنی
د حتماً باید بر مبنای منطقی
باشد که راه تفاهم را باز کند والا همان
طور که می
فرمائی
د چالش پی
دا می
شود و هر کسی
برای خودش مدعی
می
شود. اتفاقاً همی
ن
اتفاقی که در دو دهه گذشته افتاده همی
ن است؛ چون ی
ک منطق جدی
دی
برای تفقه نی
ست
نظریات متفاوت و گاهاً متناقضی در مدیریت، اقتصاد و … از نگاه اسلام طرح شده است.
ولی
در حوزه فقه و چارچوبی
که فقها هزاران سال کار کرده اند به این شکل نی
ست. ی
ک
فقی
ه فتوا می
دهد می
گوی
ند به چه دلی
ل؟ باید بتواند بگوی
د که چرا من گفتم احوط و
نگفتم اولی
.

البته این را قبول دارم که منطق فقها منطق سازمانی
نبوده بلکه گروهی
بوده است؛
خودشان با هی
أت استفتاء گروهی
می
نشستند -نه سازمانی
– و مطلب را بررسی می
کردند.

البته در گذشته چندان نی
ازی
هم نبوده است؛ چون همه شان می
خواستند ی
ک مسئله را
پاسخ دهند. الان چون گسترش نی
از ایجاد شده، اصلاً امکان ندارد که ی
ک فرد بتواند همه
را پاسخ دهد. حالا به ذهن ما می
اید سازمان تفقه باید شکل بگیرد و اعلمی
ت وصل به
سازمان شود.

ما واقعاً می
توانی
م مدرنی
ته را منحل کنی
م؟

حتماً شدنی
است. کما اینکه آنها چهارصد سال تلاش کردند و توانستند فرهنگ مذهب و
ادی
ان الهی
را -با این همه عمری
که در جامعه بشری
داشته و اعماق فطرت بشر