پاورپوینت کامل جلوه های معلمی استاد شهید مطهری از زبان شاگرد او حجت الاسلام فاکر ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه های معلمی استاد شهید مطهری از زبان شاگرد او حجت الاسلام فاکر ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه های معلمی استاد شهید مطهری از زبان شاگرد او حجت الاسلام فاکر ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه های معلمی استاد شهید مطهری از زبان شاگرد او حجت الاسلام فاکر ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

A به نظر شما ویژگی های مهم استاد از لحاظ تعلیم و تدریس چه بود؟

D در مقام تدریس، استاد چند خصیصه روحی داشت که بسیاری از موفقیت های ایشان در
زمینه تعلیم، مدیون این خصایص بود:

۱ـ استاد مطهری، تدریس را به عنوان عبادت و وظیفه دینی انجام می داد. او مدرس دینی
بود نه مدرس شغلی. به عنوان یک وظیفه خدایی درس می داد. ما وقتی می گوییم مدرس
شغلی، منظورمان این نیست که حتماً یک مدرس، درسی که می دهد در مقابلش پول بگیرد،
ممکن است که در مقابل درس دادنش پول هم نگیرد ولی مدرس شغلی باشد. منظور ما این است
که گاهی می بینیم که یک نفر شغلش تدریس است. مثل کاسبی که صبح می رود، در دکانش را
باز می کند، مدرس شغلی هم دکانش مدرسه است. منتها کارش این است که در کلاس، درسش را
می دهد. یک چنین کسی ممکن است پول هم نگیرد ولی تدریس او، شغل اوست. مثلاً معلمی سی
سال درس می داده بعد بازنشسته شده، حالا در خانه، بیکاری آزارش می دهد، می رود به
مدرسه درس می دهد. چنین کسی درس دادن شغلش هست، یعنی مشغولیاتش هست.

اما یک وقت معلمی به عنوان انجام وظیفه درس می دهد. من درس می دهم تا این بچه چیز
یاد بگیرد تا جامعه را نجات دهد و خودش ارشاد شود. آقای مطهری نخستین ویژگی اش در
مقام درس دادن این بود که انسان وقتی پای درسش می نشست احساس می کرد ایشان در حال
انجام وظیفه دینی است.

A وجوه تمایز این خصیصه چه بود؟

D خوبی نور است، نور، را هیچگاه نمی شود پنهان کرد.

«پریرو تاب مستوری ندارد!» وقتی که معلمی درس می گوید، آدمی از کیفیت تدریس و حرکات
و سکنات او می فهمد. حالا چطور می فهمد؟ چون فطرت ما فطرت انسانی و خدایی است. فطرت
خدایی شنونده، با آن حالت خدایی گوینده، یک سنخیتی دارد که همدیگر را جذب می کنند و
تأثیر این خوبی بر اساس معنویاتی است که در این عالم حاکم است.

۲ـ درس استاد به گونه ای بود که شاگرد وقتی پای درسش می نشست، تمامی وجود استاد را
می پذیرفت. یکی از بزرگترین رموز آموزشی این است که شاگرد خود معلم را بپذیرد نه
زبان و استدلالش را.

اگر استدلال معلم را بپذیرد، در واقع معلم نقش ضبط صوت را دارد. معلم باید به
گونه ای عمل کند که شاگرد، خود او را بپذیرد، وجود او را که پذیرفت، تحت تأثیر
اخلاق و رفتار معلم و از جمله، استدلالش قرار می گیرد. راه رسیدن به این مرتبه از
معلمی هم دو چیز است: الف) تسلط و پختگی علمی؛ ب) تقوا و وارستگی اخلاقی.

از نظر علمی باید بگویم استاد مطهری قبل از آنکه مسئله ای را برای شاگرد مطرح کند،
اول برای خودش پخته کرده بود، یعنی هرگز مسئله ای طرح نمی شد که برای خود ایشان
کاملاً روشن نشده باشد. به همین دلیل هیچگاه در برابر هیچ پرسشی، دچار لکنت زبان
نمی شد.

از نظر اخلاقی، ایشان در حدی بود که حکم مراد را برای شاگردان خود داشت. اساساً از
طریق بیان، امکان نقل معنویات نیست و هیچ معنویتی با زبان به کسی منتقل نمی شود. با
زبان تنها دانش انتقال می یابد اما بینش و ایمان منتقل نمی شود. در روایت داریم:
«من نجالس قال من یذکرکم الله رویته و یزید فی علمکم منطقه و یرغبکم فی الاخره
عمله؛[۱] با کسی نشست و برخاست کنید که رؤیت او شما را به یاد خدا اندازد و سخنش
دانش شما را افزون کند و عملش شما را به آخرت راغب نماید.»

از اینجا می فهمیم که آنچه بر علم و دانش می افزاید، بیان و منطق است ولی آنچه
برایمان قلبی انسان به خدا می افزاید، دیدار و رؤیت است. تا وقتی سر و کار با مغز
است دلیل و برهان کارآیی دارد ولی وقتی نوبت به قلب رسید «پای استدلالیان چوبین
بود.»

معلم هنگامی که با شاگردش طوری برخورد کند که شاگرد او را بپذیرد، می تواند معلم
اخلاق و معلم انسانیت نیز باشد. آن وقت می تواند در شاگرد نفوذ داشته باشد. والّا
این قدرت را ندارد. هیچ فرقی نمی کند که شما یک تلویزیون مدار بسته بگذارید یا یک
معلم بگذارید. اگر معلم با اخلاقش در شاگرد تنفر به وجود بیاورد، نتیجه معکوس خواهد
شد.

۳ـ استاد مطهری هرگز نسبت به شاگردش نظر تحقیرآمیز نداشت. یعنی حرف شاگرد را
می شنید و به این وسیله به شاگردش اجازه عقده گشایی می داد. این خصیصه را آقای
مطهری در مقام درس داشت. اگر وقت نبود، بعد از درس می نشست و گوش می کرد. حرف را
می شنید و جواب او را می داد و این خصیصه ایشان در مقام تحقیق، بیشتر از مقام تدریس
ایشان نقش داشت. استاد حرف های مخالفین را شنیده بود و خوب تحلیل کرده بود و پاسخ
دقیق هر یک را آماده داشت. از همین رو، در ایران کسی را نداریم که به اندازه استاد
در شناخت منطق های مخالف کار کرده باشد. یعنی مخصوصاً در این جهت، می شود ادعا کرد
که ایشان از استاد خودش علامه طباطبایی(ره) جلوتر بود. ایشان به شاگردان میدان
می داد. شاگرد را کوچک حساب نمی کرد و اساساً در برخورد با شاگرد رفیق بود.

من دو سه سال آخر عمر ایشان، توفیق این را داشتم که مقداری به حضور ایشان برسم.
منتها خداوند این سعادت را به من داده بود که ایشان، خیلی محبت داشت. ما به منزل
ایشان که می رفتیم مثل اینکه با ما رفیق بود. البته گاهی لطف می کرد و به منزل ما
می آمد ولی اصلاً این مسائل مطرح نبود. یعنی ایشان خودبزرگ بینی نداشت و این اخلاق
انسانی خیلی تأثیر داشت و از خصایص فوق العاده ایشان محسوب می شد.

A چطور معلم می تواند دست به ایجاد چنین رابطه ای بزند و در عین حال حرمت استاد و
شاگردی هم حفظ شود؟

D حفظ حرمت معلم مدیون وقار اوست نه مدیون تکبر او. وقار غیر از تکبر است. پیامبر
اکرم(ص) در میان قومی که از آداب اخلاقی کمتر چیزی می دانستند مبعوث شد و با آنها
در جلسات دایره وار می نشست که صدر و ذیل جلسات مشخص نمی شد.[۲] معذلک وقار پیامبر
همه آنها را وادار به احترام می کرد. معلم باید در عین وقار بهترین روابط صمیمانه
را با شاگرد داشته باشد.

حرمت و حریم از یک جوهرند. معلم باید برای حفظ حرمت خود حریم برای خود ق