پاورپوینت کامل چهار پرسش قرآنی از محضر استاد فیاضی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چهار پرسش قرآنی از محضر استاد فیاضی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چهار پرسش قرآنی از محضر استاد فیاضی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چهار پرسش قرآنی از محضر استاد فیاضی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

یکی از مباحث مهمی که برای بسیاری از افراد مطرح بوده و ذهن بسیاری را به خود مشغول
داشته است، موضوع جانشینی حضرت آدم (ع) است که چگونه به مقام «خلیفه اللهی» رسید که
حتی فرشتگان نتوانستند به آن برسند. خداوند با توجه به آیه زیر، ملاک خلافت انسان
را علم به اسماء می داند: «وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ
عَلَی الْمَلاَئِکَهِ فَقَالَ أَنبِئُونِی بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن کُنتُمْ
صَادِقِینَ؛[۱]و [خدا] همه نامها را به آدم آموخت، سپس آنها را بر فرشتگان عرضه
نمود و فرمود: اگر راست می گویید از اسامی اینها به من خبر دهید.»

منظور از «اسماء»، حقایق غیبی عالم است که به لحاظ سِمه و نشانه خدا بودن، به اسم
مرسوم شده است؛ حقایقی که با شعور و عقل بوده و حضرت آدم (ع) با تعلیم الهی و با
علم حضوری آنها را درک کرده است. خداوند برای اینکه ناتوانی فرشتگان در مسأله خلافت
را به آنان نشان دهد، همان حقایق را بر فرشتگان عرضه کرد و به آنان فرمود: مرا از
اسمای آن حقایق آگاه سازید، اگر در ادعای شایستگی برای خلافت راست می گویید.[۲]

در خصوص این آیه، پرسش هایی مطرح است که از محضر حجت الاسلام و المسلمین فیّاضی،
استاد فلسفه و معارف عقلی جویا شدیم، ایشان با کمال بزرگواری پاسخ آنها را بیان
کردند، که در ذیل چهار سؤال و جواب آن می آید.

سؤال۱: با توجه به آیه ۳۱ سوره بقره که ملاک خلافت انسان را علم به اسماء می­داند و
با بنابراین تفسیر که منظور از اسماء، حقایق عالم هستی است؛ آیا خداوند این حقایق
را به فرشتگان هم یاد داد یا نه؟ و اگر یاد داد چرا آنان یاد نگرفتند؟

جواب: شناخت یک شئ سه مرتبه دارد:

مرتبه اول، شناخت نسبت به وجود آن شئ، اینکه می­فهمیم چیزی موجود است، این یک نوع
معرفت می­باشد. برای نمونه، در کره مریخ می­دانیم چیزهایی موجود است، ولی نمی­دانیم
آنها مادیند یا مجرد.

مرتبه دوم، علم به ویژگیهای آن شئ، علاوه بر علم به وجود شئ، به یک یا چند خصوصیت
از خصوصیات آن شئ معرفت پیدا می کنیم. در نمونه پیشین به اینکه آن چیزها مادی و
دارای جسم و وزن هستند پی می­بریم.

مرتبه سوم، علم به حقیقت آن شئ، شناخت حقیقت و واقعیت یک چیز و پی بردن به ذات و
مقومات ذات و ماهیت آن. در مثال بالا می­فهمیم که آن چیزها انسان­اند و مرکب از جسم
و روح.

شرط خلافت، علم به اسماست، منتها نه علم به اینکه این اسماء وجود دارند، بلکه شناخت
حقیقت و واقعیت آنها، نظیر آنچه در روایت ذیل آمده است:

امام صادق(ع) می­فرماید: «هر کس به [زیارت] قبر امام حسین(ع) برود در حالی که حق او
را می­شناسد، مانند کسی است که صد حج با رسول خدا – صلی الله علیه وآله ـ انجام
داده است.»[۳]

بسیاری از افراد می­دانند که امام حسین(ع) وجود دارد، چه یزید که قاتل اوست و چه
امام سجاد(ع) ، ولی اینکه انسان مقام امام را درک کند و حقیقت امام را بشناسد، فهم
دیگری است و مرتبه اعلای این معرفت مخصوص اهل بیت(ع) می­باشد.

«وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء» یعنی خداوند حقیقت اسماء را به آدم (ع)یاد داد که
اینها چگونه­اند و چه کسانی هستند. منظور از اسماء حقایق این عالم است ولی حقایقی
که در وجود حضرت محمد – صلی الله علیه وآله ـ و فرزندان او جمع است، کسی که آنان را
بشناسد و به حقیقت آنان پی ببرد، همه چیز را شناخته است و لیاقت خلیفه الهی شدن را
دارد؛ شاهد این مطلب کلمه «هَـؤُلاء» در آیه است که برای صاحبان عقل می­آید و نیز
روایاتی است که «اسماء» را به محمد – صلی الله علیه وآله – و خاندان او تفسیر
کرده­اند، امام صادق(ع) فرمود: « ان الله تبارک و تعالی علم آدم اسماء حجج الله
کلها ثم عرضهم و هم ارواح علی الملائکه …؛[۴]خداوند متعال اسمای حجتهای خود را به
آدم (ع) آموخت و درحالی که آنان به صورت روح بودند بر فرشتگان عرضه کرد.»

«( وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا) اسماء انبیاء الله و اسماء محمد ـ صلی
الله علیه وآله ـ و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الطیبین من آلهما و اسماء خیار
شیعتهم و عتاه اعدائهم.»[۵]

علم به اسماء یعنی شناخت پیامبر و اهل بیت او، با اینکه ملائکه می­دانستند این
افراد وجود دارند، ولی چون فرشتگان در مرتبه پایین تری از پیامبر و آل او قرار
دارند، نمی­توانند به حقیقت آنان پی ببرند و واقعیت آنان را درک کنند.

ملائکه فوق موجودات این عالم بوده و از حقیقت این موجودات آگاهند، ولی با این حال
حقیقت «هَـؤُلاء» را نمی­دانند و در توانایی آنها نیست که حقیقت آنان را درک کنند.
همانطوری که اهل بیت(ع) نمی­توانند حقیقت خداوند را درک کنند و به کنه ذات او پی
ببرند. فاصله­ای که بین درک اهل بیت از خداوند با خداوند وجود دارد، شبیه همین
فاصله بین اهل بیت با سایر افراد می­باشد، کسی نمی­تواند به حقیقت آنان پی ببرد جز
ا