پاورپوینت کامل سیمای نماز در آیین زرتشتی و صابئی ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای نماز در آیین زرتشتی و صابئی ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای نماز در آیین زرتشتی و صابئی ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای نماز در آیین زرتشتی و صابئی ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

اشاره

یکی از بخش های بسیار مهم ادیان الهی، مناسک و عبادیّات است که شامل یک سلسله اعمال
مقدّس است که پیروان آنها، از طریق آن به پرستش خداوند می پردازند. پرستش خداوند
شیوه های گوناگونی از قبیل حج، نماز، قربانی، نذر و… دارد که بارزترین و
عالی ترین آنها نماز است که با آداب و تشریفات خاصّی اقامه می شود.

در این نوشته بر آنیم که سیمای نماز را در دو آیین زرتشتی و صابئی به تصویر کشیده،
برخی حکمت های آن را ذکر کنیم.

آنچه از تحقیق و بررسی در ادیان، خاصّه ادیان الهی، بر می آید این است که هر دینی
از سه بخش اصلی «اعتقادات»، «اخلاقیّات» و «عبادیّات» تشکیل شده است. بخش اعتقادات
هر دینی به یک سلسله نگاه ها، نظرگاه ها و تعالیم ناظر به خدا، جهان طبیعت و انسان
اختصاص دارد. بخش اخلاقیّات آن در بردارنده توصیه هایی متناسب با آموزه های آن،
برای هر چه بهتر شدن روابط چهارگانه انسان با خود، با خدا، با طبیعت و با انسان های
دیگر است؛ و بخش عبادیّات آن مشتمل بر یک سلسله اعمال مقد ّس است که جنبه
نمادین[۱] دارند و شخص دیندار، دانسته یا نادانسته، به ورای آنها توجّه می کند و
بینش ها و احساسات درونی و واقعیّت های نهفته در آن دین را آشکار می سازد.

از میان این اعمال مقدّس، نماز ـ صرفنظر از تفاوت های صوری و محتوایی آن در ادیان ـ
از چنان اهمیّت و جایگاه ویژه ای برخوردار است که می توان از آن به عنوان عالی ترین
و بارزترین جلوه پرستش خدا در ادیان یاد کرد.

نوشته حاضر بر آن است که سیمای نماز در دو آیین زرتشتی و صابئی را به تصویر کشد و
جایگاه آن را مشخص سازد.

نماز در آیین زرتشتی

آیین زرتشت با قدمتی تقریباً دو هزار و پانصد تا سه هزار ساله از ادیان بسیار کهن
جهان به شمار می رود. از تعالیم بسیار مهمّ این آیین، پرستش «اهورا مزدا» به عنوان
یگانه پروردگار متعال و استمداد از او برای داشتن زندگی پرهیز کارانه است. به سخن
دیگر، این آیین، ماهیّتی عمدتاً اخلاقی دارد و رشد و پرورش فضایل اخلاقی، نقش اساسی
در زندگی دینی افراد ایفا می کند؛ و سه اصل «پندار نیک»، «گفتار نیک» و «کردار نیک»
از دستورات اخلاقی بسیار مهمّ این آیین است.[۲]

پرستش «اهورا مزدا» جلوه های گوناگونی دارد که بارزترین جلوه آن نمازگزاردن به
پیشگاه اوست. به عقیده زرتشتیان، مهم ترین فایده و حکمتِ به جای آوردن نماز، نه
برای بخشودگی گناهان، بلکه یاد «اهورامزدا» و عمل به دستورات دینی مانند راستی،
سازندگی، کار و کوشش، و سرانجام نیل به اندیشه، گفتار و کردار نیک است؛ زیرا زرتشتی
بودن به کردار است، نه به گفتار.[۳]

نماز در نزد زرتشتیان، با آداب و تشریفات خاصّی اقامه می شود که می توان آنها را
اجمالاً به شرح زیر بیان کرد:

زرتشتیان هر ۲۴ ساعت را به ۵ دوره یا گاه تقسیم می کنند و در هر دوره یا گاه، نماز
آن دوره یا گاه را به جای می آورند و دعاهای مخصوص آن دوره یا گاه را می خوانند. به
عبارت دیگر، اینان روزی پنج نوبت نماز و پرستش خدای یگانه را به جای می آورند که،
به ترتیب، عبارتند از:

۱ـ نمازِ گاهِ هاون (بامدادان ـ از برآمدن خورشید تا نیمروز)؛

۲ ـ نمازِ گاهِ رَپَتْوَن (از نیمروز تا پسین، یعنی، سه ساعت از نیمروز گذشته)؛

۳ـ نمازِ گاهِ اُزیرَن (سه ساعت از نیمروز گذشته تا فرو رفتن خورشید)؛

۴ ـ نمازِ گاهِ سروثرَم (از فرو رفتن خورشید تا نیمه شب)؛

۵ ـ نمازِ گاهِ اوشَهی ناای ـ اشمن (از نیمه شب تا برآمدن آفتاب).[۴]

هر نماز زرتشتی با این زمزمه ها آغاز می شود:

«به نام خداوند بخشنده مهربان

ـ خشنود گردانم، اهورا مزدا!

ـ باور دارم دین مزدا پرستی را که آورده زرتشت است. پیرو آموزشهای اهورایی هستم که
از دیو (دروغ) و دو گانه پرستی به دور است.»[۵]

پس از این زمزمه ها، نماز مخصوص هر دوره یا گاه اقامه می شود که از دو بخش تشکیل
شده است. در بخش نخست آن، فرشته مربوط به آن دوره یا گاه مورد ستایش قرار می گیرد و
در بخش دوم، همتای دنیایی او؛ و این حاکی از دو جنبه مُلکی و مَلکوتی داشتنِ هر
چیزی است که باید کاملاً منطبق بر هم باشند؛ یعنی، هر دو راست و پاک باشند.[۶]

زرتشتیان، فرایض پنجگانه شان را به زبان ا َوستایی به جای می آورند و چون نمی توان
برای خدا حدود و جهاتی قایل شد، نمازشان را رو به سوی منبع نور مانند آفتاب، ماه،
چراغ و آتش ـ که این نورهای ظاهری جلوهایی از نور و روشنایی عالم حقیقت و معنویت
است ـ به جای می آورند و برای نشان دادن عبودیّت خود به خدای یگانه، رکوع و سجود
می کنند.[۷]

افزون بر این، نماز زرتشتیان شروطی دارد که عبارت است از: ۱- پاک بودن تن از هرگونه
آلودگی و نجاست؛ ۲- پاک بودن لباس از هر گونه پلیدی؛ ۳- دربر داشتن سُدره[۸] و
کُشتی ـ کُستی[۹]؛ ۴- شستن دست (از آرنج تا سَرِ دست) و رو (از پسِ گوش تا چانه و
تا میانِ سر) و پا (تا ساق) هر کدام را سه بار که همان وضو باشد؛ ۵- پاک بودن مکان
نماز از هر گونه پلیدی و فساد؛ و ۶- غصبی نبودن محلّ نماز.

شایان ذکر است که در روزگار ما فرایض پنجگانه را معمولاً موبدان (روحانیان زرتشتی)
به جای می آورند و اکثر زرتشتیان به خواندن ادعیه در صبحگاه و شامگاه اکتفا
می کنند.[۱۰]

نماز(براخه) در آیین صابئی

آیین صابئی از آیین های ایران باستان و آیینی توحیدی است. پیروان این آیین، که خود
را پیرو حضرت یحیی بن زکریا (ع) می دانند، دو دسته اند: حرّانیان و مندائیان
(مغتسله، ناصور). امروزه، قریب به هفتاد هزار نفر از آنان در عراق در کنار دجله و
فرات و نزدیک به بیست و پنج هزار نفرشان در کنار رود کارون در خوزستان ایران