پاورپوینت کامل جهانی شدن و فرهنگ اسلامی ایرانی در گفت و گو با دکتر علی اکبر ولایتی ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جهانی شدن و فرهنگ اسلامی ایرانی در گفت و گو با دکتر علی اکبر ولایتی ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جهانی شدن و فرهنگ اسلامی ایرانی در گفت و گو با دکتر علی اکبر ولایتی ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جهانی شدن و فرهنگ اسلامی ایرانی در گفت و گو با دکتر علی اکبر ولایتی ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

اشاره

دکتر علی اکبر ولآیتی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل، عضو انجمن جهانی تاریخ طب، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، استاد تاریخ روابط خارجی ایران در دانشکده روابط بین الملل وابسته به وزارت امور خارجه، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس گروه اسلام معاصر بنیاد دائره; المعارف اسلامی و… می باشد. ایشان همچنین در کارنامه سیاسی، فرهنگی، علمی و دانشگاهی خود سوابقی همچون وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، نماینده تهران در اولین دوره مجلس شورای اسلامی، دبیر کل مجمع جهانی اهل بیت (ع)، عضو شورای عالی نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران و… را دارد. آنچه در پی از نظر مخاطبان گرامی می گذرد، متن گفت و گوی نشریه مهندسی فرهنگی با ایشان در رابطه با اصول و مبانی سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عرصه روابط بین الملل و اهمیت جایگاه ایران و انقلاب اسلامی است که با حذف پرسش ها، تقدیم می شود.

دیپلماسی فرهنگی

در مورد دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی، شاید کلمه دیپلماسی گویا نباشد. دیپلماسی خیلی اختصاصی است. اما در مقابل؛ عبارت سیاست فرهنگی در این خصوص شایسته تر به نظر می رسد. سیاست اعم از دیپلماسی است؛ یعنی معنای فراگیرتری دارد. گفته می شود: سیاست اقتصادی، سیاست فرهنگی، سیاست پولی. سیاست در حقیقت تدبیر امور است. اگر بگوییم تدبیر امور فرهنگی شاید بهتر باشد. سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب تاکنون در جهت تبیین اسلام، اهل بیت، تشیع و یا تبیین انقلاب، چگونگی و چرایی آن، سابقه، اهداف و آینده آن و یک حرکت فعال سازمان دهی شده و در واقع تبلیغی درجهت تبیین اسلام و تشیع در جمهوری اسلامی است. این امر شاخه های مختلف، ملاحظات و خط قرمزهایی دارد و منظور از آنچه به عنوان صدور انقلاب از ابتدای انقلاب گفتیم همان صدور تفکر انقلابی و تبیین برون مرزی پشتوانه فکری انقلاب بوده است. انقلاب اسلامی که برخاسته از اسلام و تشیع در کشور ماست؛ قله بیداری اسلامی است. یکی از جاهایی که منحنی بیداری اسلامی خودش را بالا کشیده است؛ انقلاب اسلامی ایران است. اجازه بدهید

مقایسه ای بین بعضی از نمونه های بیداری جهان اسلام و انقلاب ایران داشته باشیم؛ مثلا اتفاقی که در مصر در زمان جمال عبدالناصر به عنوان کودتا و یا به قول عربها، انقلاب عسگری افتاد یا کودتای ژنرال نجیب در حقیقت یک جلوه ای از بیداری اسلامی بود؛ اما بین کاری که در مصر انجام شد با کاری که در ایران صورت گرفت خیلی فاصله وجود دارد وممکن است تحلیل این دو واقعه در جزئیات از مجال و حوصله بحث خارج باشد؛ اما شما نمونه های متعددی از این قبیل را در جهان اسلام مشاهده می کنید که هیچ کدام با انقلاب اسلامی ایران قابل مقایسه نیست.

فرصت ها و چالش های دیپلماسی فرهنگی

در خصوص فرصت ها، تهدیدها و چالش ها باید بگوییم که ما از فرصت ها تقریباً خوب استفاده کرده ایم. موضوع سلمان رشدی و فتوای حضرت امام (ره) یک فرصت تاریخی بسیار مهم بود، که امام به موقع و خوب از آن استفاده کرد. ببینید سلمان رشدی کسی است که با انگلیس ارتباط دارد. به عبارت دیگر یک مسلمان هندی مقیم انگلیس که آدم مشکوکی است. یا اگر هم نباشد آدم بی ریشه و بی اعتقادی است که انگلیسی ها او را به کار گرفته اند. سلمان رشدی می آید به اسلام اهانت می کند. شاید منظورش این بوده باشد که ببینند واکنش جهان اسلام چگونه است؟ امام(ره) که آن واکنش را نشان دادند اولاً به طرف غربی ها فهماندند که خط قرمز ما چیست؟ در ثانی این اقدام بموقع یک فایده بسیار مهم داشت و آن این بود که ایشان با این چند کلمه به توطئه هایی که در جهت تفرقه بین شیعه و سنی در جهان اسلام شکل می گرفت خاتمه دادند و با یک حرکت، تلاش های چندین و چند ساله معاندین و مخالفین اسلام را در جهت تفرقه افکنی خنثی کردند. بسیاری از علمای اهل سنت موقعی که چنین چیزی را شنیدند عملاً ذهنیت آنها پاک شد. فرصت دیگر فرصت اخیری بود که مقام معظم رهبری از آن در جهت حمایت از فلسطین استفاده کردند. مدتی پیش بعضی از اشخاص بی توجه در جهان اسلام به اسم تسنن علیه تشیع حرف زدند و سمپاشی هایی صورت گرفت و حتی کار به آنجا رسیده بود که در جنگ ۳۳ روزه بعضی از روحانی نمایان بعضی از کشورهای عربی که قطعاً مزدور بعضی از حکومت ها هستند، گفتند که حتی دعا کردن برای پیروزی حزب ا… که زیر فشار نظامیان رژیم اشغالگر قدس قرار داشت حرام است؛ برای اینکه اینها شیعه هستند. حزب ا… به نمایندگی از طرف همه جهان اسلام برای اولین بار طوری مقابل رژیم اشغالگر قدس ایستاد که رژیم اشغالگر قدس را به زانو در آورد. آن وقت به جای اینکه به آنها کمک مالی و تبلیغاتی بشود یک آخوند درباری به ظاهر اهل سنت که حتماً اکثریت علمای اهل سنت اینطور آدمها را نفی می کنند می گوید برای حزب ا… دعا نکنید که پیروز شود. معنی آن این است که برای پیروزی رژیم اشغالگر قدس دعا کنید. ببینید شرایط چگونه است و تا کجا در جهت ایجاد اختلاف پیش رفتند؛ اما از این طرف، ماجرای فلسطین که پیش آمد و حمله رژیم اشغالگر قدس به غزه که انجام شد، مقام معظم رهبری بیانیه قاطع و محکمی دادند. فلسطینی ها نوعاً از اهل سنت هستند ولی آنجا که منافع مسلمین ایجاب می کند می بینید که علمای اسلام و مراجع جمهوری اسلامی چگونه از برادران اهل سنت دفاع می کنند. از این گونه مسائل که گاهی به صورت تهدید درنظام بین الملل در عرصه فرهنگ بروز می کند با اصول ارزشی انقلاب و تدابیر حکیمانه حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری تبدیل به فرصت های ارزشمندی شده است. این موضوع یعنی تبدیل تهدیدات به فرصت ها در نظام بین الملل خصوصا در نظام ارزشی اسلام و تشیع و فرهنگ اسلامی از موضوعاتی است که محققان عرصه فرهنگ باید به آن توجه کنند و اگر به دیپلماسی جمهوری اسلامی در عرصه بین الملل توجه شود، نمونه های متعددی از این قبیل یافت می شود.

اما در مورد نقاط قوت و ضعف دیپلماسی فرهنگی، عرض کنم که کارهای فرهنگی در صحنه بین المللی یک مقدار حالت اداری پیدا کرده است؛ یعنی اشخاصی خودشان را مکلف می دانند که یک کتابی چاپ کنند یا به یک مناسبت اسلامی یک جشنی بگیرند؛ هیئت هایی را برپا کنند. اینها خوب است اما کافی نیست. از این بستر آماده موجود فرهنگی، حداقل در آن جاهایی که ما نفوذ تاریخی داریم، استفاده زیادی می توانیم ببریم. چرا که محدوده فرهنگی و تمدنی ایران ازیک طرف تا مرز چین و از آن طرف تا بالکان؛ از شمال تا جنوب سیبری و از جنوب تا جزیرهالعرب توسعه دارد. اگر ما از این میراث بزرگ گذشتگان مان نمی توانیم استفاده کنیم؛ باید تلاش کنیم در این عرصه ای که فرهنگ ایران نفوذ فراوان دارد بتوانیم حداقل موقعیت خودمان را حفظ کنیم.

شیوه گفتمان فرهنگی در نظام بین الملل

گفتمان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین الملل یک جاهایی باید تهاجمی و یک جاهایی هم باید تعاملی باشد. در مورد اینکه تدافعی باشد و یا دفاعی باید گفت بهترین دفاع؛ حمله است؛ ولی کلاً کسی که به حالت تهاجمی کار فرهنگی را پیش می برد؛ معنای آن دعوا راه انداختن نیست؛ بلکه معنی آن ابتکار عمل را در دست گرفتن است. غرض این است که ما مبتکر باشیم و نه منفعل؛ یعنی ننشینیم تا ببینیم چه خوراک فرهنگی برای ما تدارک دیده اند و اگر دیدیم به مصلحت و ذائقه ما خوب نمی آید، سعی کنیم به نحوی با آن مقابله کنیم. این توان و ظرفیت در اسلام و انقلاب اسلامی وجود دارد که بتواند در دنیا ابتکارات بالایی در حوزه فرهنگی داشته باشد. تهاجم که می گویند معنی آن خشونت نیست؛ ابتکار عمل را در دست داشتن است.

مثلا ما می توانیم مبتکر گفت و گوی بین ادیان توحیدی باشیم. در اینجا دیپلماسی و سیاست فرهنگی تهاجمی به یک معنا، همان ابتکار عمل و کاری است که می خواهیم انجام دهیم تا بین پیروان ادیان الهی یک نزدیکی بیشتری ایجاد کنیم. در داخل جهان اسلام ما باید پرچمدار و منادی اصلی وحدت سنی و شیعه باشیم. در عین حال در کنار آن باید فرهنگ اهل بیت(ع) را بنا کنیم. ما با برادران اهل تسنن در محبت اهل بیت (علیهم السلام) هیچ تفاوتی نداریم. حتی بعضی از برادران اهل سنت می گویند که ما به عنوان اهل سنت به اهل بیت(علیهم السلام) بیشتر علاقه نشان می دهیم تا شما شیعه ها.

در اینجا ما باید منادی این ابتکار عمل یعنی گفت و گوی بین ادیان، گفت و گوی بین الاسلامی، گفت و گوی بین المللی، گفت و گوی بین پیروان ادیان ابراهیمی و گفت و گوی بین پیروان اسلام باشیم. ما می توانیم با پیروان حضرت مسیح(ع) گفت و گو کنیم تا به یک نقاط مشترکی برسیم.

اینکه من عرض کردم باید در طرح های فرهنگی در خارج از کشور ابتکار عمل داشته باشیم سرجای خودش محفوظ است؛ اما باید برای دفاع؛ آمادگی هم داشته باشیم. بخش اعظم کار ما به ابتکاراتی وابسته است که از جانب خودمان در صحنه بین المللی انجام می گیرد. بخشی از کارمان هم باید در جهت دفاع از حریم فرهنگ اسلامی- ایرانی باشد. غربی ها با هر کشوری که مخالف باشند، شروع می کنند به وصله چسباندن. بنده هم در این مورد با شما موافقم. اسلام هراسی، ترس از انقلاب ، ترس از شیعه و یا ایران هراسی و طرح مسائلی چون سلاح هسته ای، مصداق موضوعاتی است که آنها در مورد کشور ما در عرصه

بین الملل به راه انداخته اند. یک زمانی که جهان دوقطبی بود یک