پاورپوینت کامل پیشینه مطالعات اسلامی در غرب ۹۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیشینه مطالعات اسلامی در غرب ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیشینه مطالعات اسلامی در غرب ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیشینه مطالعات اسلامی در غرب ۹۶ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

اشاره:

این نوشتار ترجمه بخشی از مدخل «مطالعات اسلامی» (Islamic Studies) مندرج در «دانشنامه جهان اسلام معاصر آکسفورد»[۱] می باشد که شامل دو بخش بوده است. در بخش نخست نوشتار حاضر به تاریخچه مطالعات اسلامی در غرب، از آغاز تاکنون پرداخته می شود که با وجود اختصار و پاره ای اشتباهات، حاوی مطالبی درخور توجه است که ما را حداقل با زاویه دید و نگاه اندیشمندان غربی به مطالعات اسلامی، آشنا می کند؛ بدیهی است که ورای پرداختن به اسلام شناسی در حیطه تمدن اسلامی، توجه نویسنده به موضوع اسلام و پیشینه پژوهش آن در غرب است.

معارف

آغاز اسلام پژوهشی[۲]

حتی پیش از پیدایش اسلام در سده هفتم میلادی یهودیان باستان، یونانی ها و بعدها آبای کلیسا، با اعراب آشنا بودند. در کتاب مقدس نیز نام های عربی به چشم می خورد؛ برای نمونه، نام جشم (Geshm) در «کتاب نحمیا» (۶،۶) و در میان شیوخ قبایل محلی که مخالف قدرت گیری یهودیان پس از تبعید به فلسطین بودند، آورده شده است. نامهای عربی در تلمود هم وجود دارد. هرودت مورخ سده پنجم پیش از میلاد هم اعراب را می شناخت و درباره آنان مطالبی آورده است. پس از بالیدن سلطه ورزی هلنی یونانیها در خاورمیانه در سده چهارم پیش از میلاد، امارتهای عربی چون انباط (نبطی ها) به مرکزیت پترا در شمال شرقی شبه جزیره سینا باعث تماس پیوسته اعراب و بازرگانان، مسافران و سربازان دولت سلوکی و سپس امپراتوری روم شدند. در سده های آغازین عصر مسیحی نیز برخی قبایل عرب به کیش مسیحی درآمدند و امیرنشین های تابع امپراتوری بیزانس و ساسانی را پدید آوردند که زمینه ساز پیوندهای فرهنگی میان مسیحیت شرق و برخی طوایف عرب شدند؛ لیکن دیدگاه اروپاییان درباره اسلام در سراسر قرون وسطی از مفاهیم گرفته شده از کتابهای مقدس و کلامی ریشه می گرفت. اسطوره نگاری، کلام و تبلیغات مسیحیت، شیوه های مهم کسب آگاهی های کلیسا از مسلمانان بود و نیز استدلال آنان را در طرح گفتمان رسمی پیرامون اسلام به وجود می آورد. از دیده اسطوره ای، اروپاییان، مسلمانان را اعراب «سارازانها»[۳] از نسل حضرت ابراهیم(ع) [به واسطه همسرش هاجر و پسرش اسماعیل، و در عربی اسمعیل][۴] می دانستند. در واقع برخی منابع نیز نخستین اعراب مسلمان را «هاجری ها» خطاب کرده اند. برخی از محققان درباره ریشه مشترک عربی هاجر یا هاجری ها[۵] و اندیشه مهم و اسلامی هجرت (هجرت / مهاجرین) تحقیقاتی کرده اند. در داستانهای سفر تکوین که عباراتی از اپرکریفا[۶] و تلمود نیز آنها را تکمیل می کند، هاجر و اسماعیل در پی اصرار ساره از خانه ابراهیم رانده شدند و به فرمان خداوند، ابراهیم(ع) آنان را به بیابان «بئرشبع»[۷] برد که بعدها از آنجا نیز به فاران (سینا) هجرت کردند. در روایت سفر تکوین، خداوند به ابراهیم(ع) می فرماید: «به خاطر فرزند و کنیزت اندوهگین مباش، زیرا نسل تو از طریق اسحاق ادامه می یابد؛ من نسلی از تو پدید می آورم و [او] از صلب توست.»[۸]

مجادلات مذهبی سالهای ۸۰۰ تا ۱۱۰۰ میلادی

[از این رو] در داستان ها و قصص یهودی مسیحی، زمان پیدایش اعراب موحد غیریهودی و غیرمسیحی سده هفتم میلادی آمده است. به هر حال براثر این مجادلات کلامی است که مرزبندی هایی میان یهودیان در غربت، مسیحیان و مسلمانان در فاصله سده های هشتم تا یازدهم میلادی شکل می گیرد. مناظره های کلامی در برابر مردم یا در حضور خلیفه یا دیگر مقام های بلندمرتبه و زیرنظر متکلمان گروه های گوناگون اسلامی برقرار می شد. در ابتدای قرون وسطی، مسیحیان نستوری،[۹] مونوفیزیت[۱۰] و ارتدوکس[۱۱] و نیز یهودیان سامری، کارایی[۱۲] و ربانی[۱۳] تماس اندکی با امپراتوری روم مقدس و مسیحیت غربی داشتند. مسلمانان، جوامع مذهبی اهل کتاب را زیر حمایت خویش (ذمی) می دانستند؛ ازاین رو مسیحیان و یهودیان شرق در مراسم اجتماعی، مباحثه و مناظره عمومی با مسلمانان (و با یکدیگر) شرکت می کردند؛ این کار، اندک آگاهی را از عقاید اسلامی، (حتی برای رد کردن آن عقاید) می طلبید. برعکس، یهودیان و مسیحیان اروپایی ناچار بودند تا فهم خویش را از اسلام، در چهارچوب داد و ستدهای کلامی تکوین دهند.

آن دسته از پیروان ادیان اهل کتاب که زیر سلطه مسلمانان در شرق می زیستند، تجربه همزیستی با یکدیگر را نداشتند و کلیسای رم نیز اسلام را «دیگری» بیگانه و دشمن ضدمسیحی می پنداشت که باید مسیحی شود یا بشکند. حال آنکه جوامع مسیحی شرقی نتوانستند تبلیغات مذهبی و اقدام های نظامی موفقی در برابر حاکمان مسلمان انجام دهند و مسیحیت غربی نیز بیرون از قلمرو حکومت اسلامی (دارالاسلام) قرار داشت. فتوحات را هم که در عصر خلفای راشدین و در سده هفتم میلادی آغاز شد، شارل مارتل در سال ۷۱۲ میلادی ۱۱۴ هجری در پواتیه فرانسه متوقف ساخت سیسیل نیز که از سده نهم تا یازدهم میلادی سده دوم تا پنجم هجری زیر نفوذ اغالبه بود، دوباره به تصرف نرمان ها درآمد.

طی چهار سده بعد تا آغاز نبردهای صلیبی، اروپاییان نسبت به دینی که در نزدیکی آنان اسپانیا رونق گرفته بود، در جهل واقعی به سر می بردند. مسیحیان، اسلام را مانند قبایل ژرمن، اسلاو، مجاز و نهضت های ارتدادی چون مانوی گری، یکی از دشمنان به شمار و تهدیدکننده مسیحیت می پنداشتند. تا هنگام جنگ های صلیبی که در سده یازدهم آغاز شد، نام حضرت محمد(ص) میان اروپاییان ناشناخته بود و از آن پس هم به شیوه ای بسیار تحقیرآمیز رواج یافت. باری تا سده یازدهم میلادی، مسیحیان غربی مانند مسیحیان شرقی به همان شیوه های تفسیری کتاب مقدس، سارازان ها را اسماعیلیان فرزندان ابراهیم(ع) از نسل هاجر می خواندند. این همان نتیجه ای است که بیده معزّز[۱۴] در کتاب «تاریخ مذهبی انگلیسی ها»[۱۵] و در تفاسیرش از کتاب مقدس مطرح کرده است. پیش از بیده و اسیدور اشبیلی[۱۶] از مفسّران مسیحی، اسحاق را طلیعه مسیح و یهودیان را ادامه فرزندان اسماعیل می پنداشتند و از دید مسیحیان، اکنون اسلام جانشین یهودی گری یا اسماعیلیان بیگانه شده بود.

جنگ های صلیبی و تحقیقات دیرهای کلونی

اسلام شناسی به منظور تبلیغات در سده دوازدهم، در زمان پیتر واجب التکریم (حدود ۱۰۹۴ ۱۱۵۶) در فرانسه آغاز می شود. این دوره، زمان آغاز نبردهای صلیبی و نیز اصلاحات عظیم جهانی گری است که تا آن زمان مهمترین نهاد تعلیمی مسیحیت به شمار می رفت. درواقع نبردهای صلیبی و تحقیقات علمی رهبانان (ترجمه قرآن و دیگر متون اسلامی) هر دو اقدام هایی تهاجمی علیه تمدن اسلامی فرض می شد که به این ترتیب مرزهای جنوبی و شرقی مسیحیت غربی را رقم می زد. در سال ۱۱۴۲ پیتر، بعدها آبه کلونی ظاهراً برای دیدار از دیرهای کلونی به اسپانیا سفر کرد. با وجود این هنگام سفر بر آن شد تا طرح گسترده ای را با همیاری بسیاری از مترجمان و دانشمندان به سامان ببرد و مطالعات جدی و روشمندی را در باب اسلام آغاز کند. در آن زمان که پیتر نهضت ترجمه و تفسیر متون عربی اسلامی را آغاز کرده بود، برای مدتی طولانی، روایاتی هرزه از زندگانی پیامبر اسلام(ص) رواج داشت که آن حضرت را خدای مسلمانان و یک مسیحی مرتد (و حتی در یک منبع کاردینالی معزول)، ساحر و جز آن معرفی می کرد![۱۷] مجموعه کلونیایی که هم اکنون در نتیجه تلاش های پیتر قابل بازشناسی است، آغاز تحقیقات اصیل غربیان درباره اسلام می تواند باشد. پیتر به مترجمانی نام آور مانند رابرت کلونی[۱۸] مأموریت داد تا متونی نظیر قرآن، حدیث، سیره پیامبر اسلام و دیگر متون عربی به ویژه متون جدلی نوشته شده علیه مسلمانان را به عربی ترجمه کنند.

پیتر در نامه هایی که به رهبران نخستین جنگ صلیبی نوشته، روشن کرده است که علاقه اصلی وی به تبلیغات مذهبی کلیساست و بدین ترتیب مسیحیت می تواند و باید بر اسلام پیروز شود. با وجود این وی نیز مانند برخی از دیگر از دانشمندان نسبت به گزارش های دروغ و وقیحانه مؤلفان مسیحی در باره پیامبر اسلام(ص) و قرآن انتقاد داشت و جنگ و خونریزی حتی کفار را به نام مسیحیت نمی پسندید.[۱۹] تلاش های پیتر واجب التکریم برای اینکه روایاتی درست از متون و عقاید اسلامی را در دسترس اروپاییان قرار دهد، آن هنگام که مسیحیت غربی می کوشید اسلام را از ارض مقدس براند، با استقبال مواجه نشد. طعن انتقاد کردن بر کاربری جهاد به منظور گسترش اسلام هم، در همان زمان که مسیحیان طول و عرض اروپا را در نخستین نبرد صلیبی درمی نوردیدند تا ارض مقدس را از مسلمانان بازپس گیرند، بر عده ای از دانشمندان مسیحی از جمله پیتر واجب التکریم کارگر نیفتاد.

یکی از مؤثرترین ترجمه ها از یک متن جدلی، ترجمه «مدافعه الکندی»، مناظره ای ساختگی میان یک دانشمند مسلمان و یک فرد مسیحی است که در دوران حکومت مأمون (۸۱۳ ۸۳۳ م / ۱۹۸ ۲۱۸ ق) رخ داده است. تحقیقات جدید هنوز نتوانسته به طور قطع زمان نگارش این رساله را معین کند، ولی می توان فاصله میان سده نهم تا سده یازدهم را زمان تقریبی تألیف این رساله دانست مترجم این رساله مشهور، پترس طلیطلی، یک یهودی نومسیحی است که به همراه مترجمان یهودی دیگری به کار ترجمه از عبری و عربی به لاتینی اشتغال داشت و در تدوین ممنوعه کلونیایی نیز همکاری می کرد. رساله دفاعیه کندی میان دانشمندان مسیحی قرون وسطی رواج و عمومیت یافت؛ زیرا نمونه ای از استدلال آوردن علیه اسلام تلقی می شد. این یورش ها به ویژه علیه قرآن، نبوت حضرت محمد(ص) و جهاد اسلامی انجام گرفت. بنابراین، سه مضمون گفته شده، موضوع های اصلی تحقیقات مسیحیان در باب اسلام در قرون وسطی بود.

در این فضای اجتماعی سیاسی، گونه دیگری از فعالیت ترجمه ای انجام گرفت که اصالت علمی بیشتری در اروپای مسیحی به دست آورد. در سالهای پایانی سده دوازدهم میلادی مجموعه ای از آثار ابن سینا (اوکینای لاتینی ۱۰۳۷ میلادی / ۴۲۸ هجری) مطرح شد و رواج یافت و از آنجا که بیشتر آثار فلسفی و علمی از زبان عربی به لاتین ترجمه شد، دانشمندان اروپایی در پایان قرون وسطی، درست برعکس دیدگاه های عوامانه و اهانت آمیز نسبت به پیامبر اکرم(ص) و اعمال مذهبی اسلام، جهان اسلام معاصر خویش را جایگاه دانشمندان و فیلسوفان می پنداشتند. شیوه دیگری که به علت آن جهان اسلام، ستایش اروپاییان را در قرون وسطی برانگیخت از خود نبردهای صلیبی ناشی می شد.[۲۰] بعدها هم موفقیت های نظامی و سیاسی صلاح الدین ایوبی به افسانه هایی انجامید که در اروپا رواج یافت. حتی رفتار دینی مسلمانان که بسیاری از اروپاییان آن را ساده تر و پرهیزگارانه تر از انجام اعمال مسیحیت می دانستند، میان روحانیان و دانشمندان مسیحی، حرمت ویژه ای برای اسلام به وجود آورد.

دوره اصلاح گری

در سده شانزدهم میلادی، چون اروپا وارد دوره دگرگونی های عمیق دینی، سیاسی و عقلانی اصلاح گرایانه شد، فهم و شناخت نسبت به اسلام نیز از این دگرگونی ها تأثیر پذیرفت. در سده های چهاردهم و پانزدهم میلادی، به جای اسپانیا و فلسطین، اروپای شرقی حدفاصل مسیحیت رومی غربی و اسلام شده بود. در جنگ کوزوو ۱۳۸۹م عثمانی ها کنترل غرب بالکان را به دست گرفتند که این اقدام، شکافی غیرمسیحی در میان مسیحیت غرب و شرق ایجاد کرد. در سال ۱۴۵۳ عثمانی ها قسطنطنیه را فتح کردند و مرزهای خود را تا صربستان و حوزه دانوب پیش بردند. در سال ۱۵۰۰ هم آنها بر یونان، بوسنی، هرزه گوین و آلبانی حکم می راندند، بسیاری از مسیحیان ارتدکس این کشورها، در دستگاه نظامی و اداری عثمانی جذب و بانی تکثرگرایی دینی که اسلام در آن غلبه داشت، شدند. البته این تکثرگرایی، گاه مسالمت آمیز و گاه با مشاجره همراه بود. کلیساهای ارتدکس نیز که سابقه فعالیت دیرینی در سرزمین های اسلامی داشتند، مورد حمایت فقه اسلامی بودند و عثمانی ها تشکیلاتی را مسئول اداره امور داخلی کلیسای بالکان قرار دادند. در عوض، چنین اقدام هایی حمایت کلیسا را از دولت عثمانی فراهم کرد.

اما مسیحیت غربی روابط متفاوتی با عثمانی داشت. عثمانی ها از مقر خود در بالکان، قادر بودند که به مدت دو سده به رقابت نظامی با اروپا بپردازند. در سال ۱۵۲۹ و سپس در سال ۱۶۸۳ ارتش عثمانی وین را محاصره کرد که هر دو محاصره ناکام ماند؛ ولی این ناکامی هشداری آشکار به همراه داشت که امپراتوری اسلامی تهدیدی دوباره برای اروپای غربی شده است. این مبارزه طلبی عثمانی، مورد توجه روحانیت مسیحی و دانشمندان اروپا قرار گرفت.

همزمان با حضور سلیمان قانونی بر دروازه های وین در سال ۱۵۴۲، دو دانشمند علوم انسانی به نام های بیبلیاند (تئودور بوخمان و اوپرینوس یوهان هربست) به خاطر چاپ مخفیانه یک نسخه جدید از قرآن، گرفتار شورای شهربال شدند. ماجرا با پا درمیانی شخصیتی چون مارتین لوتر و با اجازه چاپ قرآن حل شد. لوتر در نامه ای، به شورای شهربال نوشت: اگر متون اسلامی و جز آن به زبان لاتین و زبان های محلی در اختیار مسیحیان قرار گیرد، برای آنها هیچ گونه تردید و سستی نسبت به اسلام باقی نخواهد ماند. چاپ قرآن در سال ۱۵۴۳ توسط بیبیاندر در بردارنده مقدمه ای از مارتین لوتر و فیلیپ ملنچتن[۲۱] بود. هر چند این فکر که قرائت نقادانه متون اسلامی، مایه ایراد اتهام هایی ادعایی علیه دین اسلام می شود، تاثیری بر سنت کم توجهی اروپا نسبت به مطالعه اسلام نداشت، اما تکاپوی لوتر در ترجمه متون دینی مسیحی و اسلامی به زبان های محلی، اهمیت فراوانی داشت.

اصلاح طلبانی همانند ملنچتن یکصدا با کلیسای رم، سارازان های ترک را دجال مذکور در کتاب یوحنا می پنداشتند. شباهت هایی که پروتستانتیزم میان رم و اسلام در نظر می آورد، تمایلی را ارتداد دانستن اسلام به وجود آورد؛ چنان که پیش از این کائولیسیزم در قرون وسطی می پنداشت؛ آنان اسلام را بیشتر مسیحیت گمراه می دانستند تا یک دین مشخص برحق!

مسیحیان تهدید ناشی از سقوط هنگری (مجارستان)، دروازه پشت سر اروپای غربی را به نفع اسلام تفسیر نمی کردند، بلکه به شیوه پیامبران عبرانی، آن را بیشتر بلای خداوند به خاطر سستی اخلاقی و دینی مسیحیان می انگاشتند. باید یادآوری کرد که اصلاح طلبان، تحقیقات اندکی را در باب اسلام سامان دادند؛ زیرا نسخ چاپی قرآن و دیگر متون اسلامی، در اروپای سده شانزدهم میلادی بیشتر متکی بر مجموعه کلونیایی چهار سده پیش بود.

دوره اکتشاف ها و روشنگری

در پایان سده های شانزدهم و هفدهم میلادی، تحقیقات جدید و ریشه دار اروپا درباره اسلام به علت های گوناگون گسترش یافت. نخستین آن ها واقعیت های جدید ناشی از تجاوزهای عثمانی بود. تهدید عثمانی برای اروپا تا سده هجدهم، آنگاه که این امپراتوری به انحطاط رفت و تعادل قدرت به سود اروپا دگرگون شد، کاهش نیافت. عامل دیگری که به رشد آگاهی اروپا نسبت به اسلام کمک کرد، افزایش دریانوردی و توسعه بازرگانی و پیوستن اروپا در آن سوی مدیترانه بود. اروپا به امضای پیمانها