پاورپوینت کامل پاسداشتی از شهیدین مطهری و آوینی ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پاسداشتی از شهیدین مطهری و آوینی ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پاسداشتی از شهیدین مطهری و آوینی ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پاسداشتی از شهیدین مطهری و آوینی ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

الف) مطهری، فرزند دلیل

نوشتاری از سیدمحسن طاهری

گفته اند که «برگ در انتهای زوال می افتد و میوه در ابتدای کمال» و مطهری در ابتدای کمال افتاد. مطهری نتیجه و میوه پیوند مبارک دو درخت بزرگ بود؛ فقیهی عارف و عارفی فیلسوف. دو تن که یکی با تکیه بر اندوخته های ناپیداکران فقهی و عرفانی خود، سکوت تاریک زمانه اش را شکست و با تداوم بخشیدن و سامان دادن به نظریه ولایت فقیه، طرحی نو در انداخت؛ و دیگری به پشتوانه دانش های گوناگون، قرآن را به قرآن تفسیر کرد و «المیزان» را نگاشت. یکی آخرین انقلاب سیاسی جهان را رقم زد و دیگری آن گونه که گفته اند آخرین فیلسوف اسلامی بود و صدرای قرن بیستم نام گرفت. مطهری ثمره تلاقی دو اقیانوس خمینی(ره) و طباطبایی(ره) بود.

سخن اما تنها این نیست و اصلاً این نیست؛ سخن این است که کسان دیگری نیز در محضر آن دو بزرگوار بودند و سال ها در پیش عظمت علمی و عرفانی شان زانو زده بودند، اما چرا از آن میان تنها مطهری چنان درخشید. امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره) شاگردان بسیاری داشتند که اتفاقاً بعدها کارهای بسیار مهمی کردند، ولی هیچ کدام به پای و پایه مطهری نرسیدند؛ چرا؟!

این نوشتار بر آن نیست که عوامل موفقیت و ماندگاری مطهری را احصا کند، که این کار نیازمند تخصص های گوناگون و مجالی فراخ برای جست وجوست؛ بلکه می خواهد به مثابه قطره ای از دریا و با نگاهی ژورنالیستی، که شتاب و کم دقتی ویژگی آن است، سه مورد از علل و عوامل توفیق مطهری را برشِمُرَد و ببیند که آیا می توان با نگاهی از دور به سیمای آن بزرگ، راهی به سوی آینده گشود و یا توشه ای برای راه برداشت؛ از این رو طبیعی است که چنان نگاهی و چنین محصولی ممکن است نه جامع باشد و نه مانع. در حقیقت مخاطب اصلی این یادداشت، حوزویان به ویژه نسل جوان آنند.

انبوه خوانی و بسیار اندیشی

مطهری فراوان مطالعه می کرد و این را می توان از نقل قول های بی شمارش در گفتارها و نوشتارهای او به خوبی دید. مطالعه آثار دیگران به ویژه مخالفان فکری اولاً باعث آشنایی از نزدیک و بلکه تسلط بر چارچوب فکری آنان می شود، ثانیاً دایره اندیشه شخصی را بسط می دهد و هر روز گسترده تر و گسترده تر می کند. حکمت، علم و در یک کلام حقیقت، در بند کسی نیست و اصلاً در بند نیست؛ از این رو برای به دست آوردن آن نباید خود را از شنیدن سخن هیچ کسی محروم کرد. و این البته رهنمودی قرآنی دارد که «… الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»(زمر/۱۸).

افزون بر این، مطهری اهل تفکر بسیار بود و این جدا از سخنرانی ها و کتاب های او در یادداشت های پراکنده اش که اخیراً برخی از آن ها به همت انتشارات صدرا در دسترس قرار گرفته اند، نیز قابل مشاهده است. اساساً مطهری اگر اهل تفکر بسیار نبود، نمی توانست آن همه مسائل و مشکلات علمی را حل و رفع کند و این نکته، نیازی به اثبات ندارد.

حق طلبی و حقیقت جویی

آنچه برای مطهری مهم بود، حق بود و حقیقت، و در این راه ابایی از آن نداشت که مثلاً یک روز بفهمد آنچه تا امروز به آن پای بند بوده، عقیده باطلی بیش نبوده است. همین ویژگی سبب می شد که مطهری با بزرگان اندیشه نیز تعارف نکند و بی رحمانه، اما محترمانه، به نقد آرای آنان بپردازد. در آثار او بسیار می توان دید که پس از نقل و تبیین نظریه متفکری بزرگ و بزرگوار، بی پروا به بیان ایراد و اشکال های آن پرداخته، ضعف و نقص هایش را نشان داده و سپس به ارائه نظر خود پرداخته است؛ و البته در این مسیر هیچ گاه پا را از محدوده ادب و احترام فراتر نمی گذاشت.

مستدل گویی و دلیل خواهی

سخن و عقیده، هرچند حق و به جا باشد، اگر در قالب استدلال منطقی عرضه نشود، پذیرفته نخواهد شد. بسیارند کسانی که سخنان حق و نزدیک به حقیقت، فراوان دارند، ولی دریغ از یک استدلال منطقیِ بدون نقص.

مطهری سعی می کرد عقایدش را نه از موضع بالا و به صورت دستوری، بلکه از سطحی هم ردیف با مخاطب و در قالب قرص و محکمِ برهان بیان کند و به این وسیله زمینه پذیرفته شدن آن را فراهم آورد. مطهری فرزند دلیل بود. البته روشن است که هر انسانی ممکن است گاهی از مسیر منطقی منحرف و مرتکب خطایی شود، ولی استثنا، هیچ گاه قاعده را نفی نمی کند.

آنچه به طور ناقص و ناپخته در چند بند بیان شد، در کنار ویژگی های دیگری چون: اخلاق پسندیده، نظم در کارها و آگاهی از مسائل و تغییر و تحولات زمانه خود، باعث شد که مطهری جایگاه خوبی در میان طیف دانشگاهی کسب کند و همان طور که می دانیم، بسیاری از آثارش را در قالب سخنرانی در انجمن های اسلامی دانشگاه ها و در گفت وگو با اساتید و دانشجویان پدید آوَرَد.

چنان که پیش تر گفته شد، گفتنی در این باره بسیار است، اما سخن را در همین جا می گذاریم تا وقتی دگر، و سعی می کنیم از آنچه بیان شد، نتایجی مفید بگیریم.

توشه گیری

ما حوزویان، که غالباً افزون بر دغدغه علم اندوزی، علم آموزی به دیگران را نیز مدّ نظر داریم، باید بدانیم که مهارت هایی چون آشنایی با زبان های بیگانه و استفاده از رسانه هایی مثل کامپیوتر و اینترنت اگرچه لازم است، اما به قول معروف، «عینک سواد نمی آورد». این ها ابزارهایی هستند که می توان و باید، برای ارائه محصول از آن ها بهره گرفت، ولی در دست داشتن این وسایل، جبران کمبود یا نبود محتوا را نمی کند.

دغدغه هدایت دیگران مبارک و قابل احترام است، اما پیش نیازهایی دارد، از آن جمله:

اولاً به فرموده علمای اخلاق، علم را برای عمل بیاموزیم، نه برای باز گفتن (سخنرانی). نسل جوانی که وارد حوزه ها می شوند، پیش و بیش از آن که به فکر ارشاد دیگران با استفاده از آموخته هایشان باشند، باید به فکر به کار بستن آن آموزه ها و سپس دعوت عملی (نه زبانیِ) دیگران باشند.

ثانیاً مبلّغ هر مکتبی نخست باید سنت خویش را خوب بفهمد، دارایی ها و کاستی های آن را بشناسد، و سپس با درک وضعیت مخاطبان، هر آنچه را که می خواهد بگوید، در قالب برهان بریزد، و مطمئن باشد که در این صورت حتی اگر سخن او پذیرفته نشود،