پاورپوینت کامل سخنی در زمینه هماهنگی ومناسبات;آیین استادی ۶۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سخنی در زمینه هماهنگی ومناسبات;آیین استادی ۶۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سخنی در زمینه هماهنگی ومناسبات;آیین استادی ۶۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سخنی در زمینه هماهنگی ومناسبات;آیین استادی ۶۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

«دفاتر نهاد» با «گروه های معارف اسلامی» (قسمت اول)

گفت و شنودی با تنی چند از مدیران دفاتر گروه های معارف اسلامی

اشاره:

برگزاری اجلاس اخیر مسئولان دفاتر نهاد در قم، نشریه را بر آن داشت تا از فرصت پیش آمده، استفاده نموده و با موضوع تعامل بین دفاتر نهاد و مدیران گروه های معارف اسلامی، میزگردی برگزار کند. معاونت محترم امور اساتید نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها ضمن استقبال از این پیشنهاد، ما را به این مهم تشویق نمود.

ضمن سپاس از عزیزانی که قبول زحمت نموده و در این میزگرد شرکت کردند، برادران عزیز حجج اسلام: حاج آقا شفیعی از علوم پزشکی اهواز، دیّانی از علوم پزشکی رفسنجان و محمودی از علوم پزشکی شیراز، به همراه حاج آقا امراللهی مدیریت محترم امور گروه های معارف اسلامی در معاونت اساتید و حاج آقا محمدپور مدیریت محترم ارزشیابی معاونت کمال قدردانی و تشکر را دارد. آنچه در پی می آید حاصل این گفتگوست.

معارف

حجت الاسلام جواد پاینده( سردبیر ماهنامه معارف)

بنده به سهم خودم از اینکه آقایان محبت کرده و به این نشست تشریف آوردند، خیلی تشکر می کنم. یکی از مسائل و موضوعات مطرح که دغدغه معاونت اساتید هم هست، بحث نوع تعامل و بالا رفتن همکاری بین گروه های معارف اسلامی و دفاتر نهاد رهبری در دانشگاه و استفاده از پتانسیل اساتید معارف اسلامی در برنامه های مختلف است؛ مسائلی جدیدی از جمله نحله های فکری که در دانشگاهها به نوعی فعال شده مثل شیطان پرستی و عرفان های نوپدید و ….

به نظر می رسد برای پاسخ به این شبهات و تقویت مبانی فکری و عقیدتی دانشجو ها، پتانسیل گروههای معارف اسلامی بسیار بالا است و می توان از این توان استفاده بهتری کرد و این موقعی است که گروه های معارف و مسئول نهادی که به عنوان عضو شورای فرهنگی دانشگاه یا به عنوان عضو هیئت رئیسه و شورای دانشگاه، در جریان ریزِ مسائل دانشگاهاست، تعامل بالایی داشته باشند.

به این منظور از آقایان دعوت کردیم تا راجع به این موضوعات گفت و گویی داشته باشیم و از نظراتشان استفاده کنیم، که از تشریف فرمایی حضرات آقایان سپاسگزاریم.

حجت الاسلام امراللهی (مدیر امور گروه های معارف اسلامی معاونت امور اساتید)

بنده تنها یک آمار عرض می کنم. ظرفیتی که ما در گروه های معارف در اختیار داریم، بالاخره این ظرفیت در اختیار مسئولان نهاد نیز هست. برنامه درسی ای که در ترم گذشته از حدود سیصد دانشگاه کشور ـ علوم پزشکی، دولتی و آزاد ـ گرفتیم، حدود پنجاه و پنج/ شش هزار واحد درس معارف ارائه شد که حدوداً بیست و پنج هزار کلاس حداقل پنجاه نفره تشکیل شده بود. البته ما کلاس های هشتاد نفره و حتی صد نفره هم داریم که ما در این آمار به حداقل آن کلاس ها قناعت کردیم. در دو نیم سال گذشته نزدیک یک میلیون و دویست/ سیصد هزار دانشجو در اختیار داشتیم که فکر نکنم دفاتر نهاد اگر خیلی موفق هم باشند بتوانند این جمعیتِ آماری را اینطور جمع کنند. همه تیپ دانشجو داریم که مقام معظم رهبری هم در این باره فرموده بودند «توسعه مخاطبین». در گروه های معارف اسلامی این توسعه هست. نهاد باید جاذبه ای ایجاد کند که همه جور دانشجو را جمع کند. ما در این زمینه ظرفیت بسیار خوبی داریم. منتها قبل از این در همکاری بین نهاد و گروه، نوعی ناهماهنگی بوده است؛ در صورتی که نظر ما این است که اینها در واقع «دو بال» برای دانشگاه هستند که می توانند دست به دست هم کارهای بزرگی انجام دهند.

در گذشته بحثی بود که راه های همکاری قانونی نهاد و گروه های معارف اسلامی چیست؟ البته فرا قانونی هم نمی خواهیم عمل کنیم. اساسنامه نهاد را دیدیم، بندهای بسیارخوبی در شرح وظایف آن آمده است که ما می توانیم الآن هم آن را اجرا کنیم. گلایه بعضی از مسئولین نهاد ها و مدیران گروه ها همین است، که طبق شرح وظایف، مثلاً ماده ۱ که درباره «تبیین مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، از طریق برگزاری جلسات سخنرانی بحث و مناظره، نشر مقالات و نظامات و… » است، مسئول نهاد با اینکه ظرفیت خوبی در اختیار دارد، یعنی چهار، پنج هیئت علمی قوی در گروه دارد، ولی باز از خارج دانشگاه نیرو دعوت می کند! با این کار هم گروه نسبت به این کار نهاد معترض می شود که چرا از ما ستفاده بهینه نمی شود و هم نهاد معترض است که می گوید چرا گروه همکاری لازم را نمی کند! یعنی این گلایه طرفینی است. لذا ما آمدیم و تعاملاتی را که می تواند از گروه به نهاد و از نهاد به گروه بشود، بر اساسِ اساسنامه، شأن و وظایفی برای هر کدام تعریف و مشخص کردیم. پس وظایف به درستی تبیین نشده است.

به طور کلی حمایت های مادی و معنوی هر کدام از طرفین نسبت به دیگری ضعیف است. مثلاً ظرفیت نهاد برای شکل گیری گروه، سامان دهی گروه، ساختار گروه. بخشی از آن را ما حالا پی گیری می کنیم؛ ولی بخشی از آن را هم باید رؤسای دانشگاهها توجیه بشوند. با توجه به این، رؤسای نهادها که در جلسات هیئت رئیسه هستند، باید از دیدگاهِ گروه، از موقعیت گروه و وظایفی که گروه به عهده دارد، دفاع کنند. یعنی می شود کمک کنند، هم کمک مادی و هم معنوی.

اولین کاری که شروع شد، همین شورای استانی نهاد بود تا در واقع، تعامل گروهها از یک جا شروع شود؛ و در این راستا نیروهای مستعد و خوب، شناسایی شوند؛ حالا باید وظایف را توسعه دهیم که انشاء الله بتوانیم از طریق معاون محترم امور اساتید نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، فعالیت های کمیته ها توسعه پیدا کند و بتوانیم در برنامه ریزی های مختلف از آن استفاده کنیم.

حجت الاسلام سید محسن شفیعی(علوم پزشکی اهواز)

فکر می کنم چیزی که مهمتر و فراتر از بحث های آیین نامه ای و ظرفیت های قانونی است، تحقّق اراده ای قاطع بر تفاهم و همکاری می باشد. ما می بینیم وقتی جایی باب تفاهم و تعامل باز شود، حتی اگر آیین نامه ها و مصوباتی هم نباشد، راه برون رفتی پیدا می شود تا بتوان از گرفتاری خارج شد. جاهایی هم هست که آیین نامه ها وجود دارند، اما با این حال کاری صورت نمی گیرد. سال های اولی که به نهاد آمدم، گاهی در نشست های مشترک، و در نشست های مسئولان دفاتر نهاد، از نوع ادبیات رایج بین معاونت امور اساتید در آن مقطع و بعضی از مسئولان دفاتر تعجب می کردم؛ یعنی به عنوان یک شنونده متعجب می شدم که چرا این طور با هم صحبت می کنند؟! مگر کار، هدف و مجموعه دو تاست؟! مگر اساسِ مطلب، حضور دین و روحانیت در دانشگاهها نیست؟! اگر بناست از این زاویه نگاه بشود، بین حضور نهاد و حضور گروههای معارف اسلامی ـ و به ویژه وجهه روحانیتی گروههای معارف که من این را بیشتر تأکید می کنم یعنی صبغه روحانیتِ موجود در گروههای معارف اسلامی ـ مگر اینها یک هدف و یک رسالت را دنبال نمی کنند؟!

فکر می کنم در این سال ها حرکت های خوبی شروع شده، اما هنوز کافی نیست. در سال های گذشته هم بنده به عنوان مسئول نهاد در اهواز، هم مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه، هر وقت صحبتی بود، این بحث را مطرح کردیم که می شود تعامل در اینجا را به عنوان نسخه ای عرضه کرد؛ به این معنا که هم نهاد، حیثیت و شأن گروه معارف را در نظر بگیرد، به عنوان اینکه این گروه یک گروه آموزشی است با وظایف معین و تبیین شده و با شرح وظایف روشن، و هم گروه، نهاد را به عنوان اینکه یک مسئولیت و مأموریت مهمی که دارد، پذیرا باشد. هیچ یک از دو مجموعه هم مأموریت طرف مقابل را کوچک و بی اهمیت نگاه نکردند. این باعث شد که تجربه خوبی در دانشگاه داشته باشیم. پس همان طور که حاج آقای امر اللهی فرمودند، ظرفیت های خیلی خوبی در اختیار نهاد است که نه تنها از این ظرفیت ها «می توان»، بلکه «باید» برای تقویت حضور دین در دانشگاهها استفاده کرد.

بدون تردید یکی از بهترین فرصت هایی که در دانشگاهها وجود دارد، همین کلاس ها، تدریس ها و فرصت های گروه معارف اسلامی است. به رئیس دانشگاه اهواز پیشنهاد کردیم که مدیر گروه معارف اسلامی در شورای فرهنگی دعوت بشود و بر این مطلب استدلال کردیم که شما دغدغه ای را که در شورای فرهنگی دارید دنبال می کنید، چیست؟! بخش دانشجویی اش به نحوِ پررنگ و نظام مند از طریق همین گروه آموزشی معارف اسلامی قابل انجام است؛ یعنی گروهی که با همه دانشجویان ارتباط دارد و در عین حال، در ساختار آموزشی دانشگاه جایگاه دارد و رسمی است. دغدغه ای را که نهاد دنبال می کند و تلاش دارد که مخاطبش را توسعه بدهد، همین دغدغه در گروه معارف اسلامی هم وجود دارد؛ با این تفاوت که آنجا تقریباً ساز و کار دیده شده است.

منتها من فکر می کنم مواردی پیش می آید که مقداری کار را سخت می کند و باید برایش راهی پیدا کرد. بنده از سال های قبل این احساس را داشتم که معاونتِ امور اساتید، بسیار تأکید دارد که گروه معارف یک گروه آموزشی است و شأن گروه آموزشی دارد و در آیین نامه ها این دنبال شده است. اینکه حکم مدیر گروه را چه کسی صادر بکند، اینکه مثلاً ویژگی هایی که برای مدیر گروه باید لحاظ گردد، چیست؟ این مسائل باید لحاظ می شد. اگر چه شاید اینها اجتناب ناپذیر می نمود، اما به هر حال طبیعتاً این مسئله، گروه معارف را به بدنه مدیریتی و آموزشی دانشگاه نزدیک تر می کرد و میل و تمایل را به آن سمت بیشتر می نمود و با مجموعه فرهنگی فاصله را زیادتر می کرد.

نکته ای که حاج آقا امراللهی فرمودند را بنده هم می پذیرم که اگر ظرفیتی برای استفاده از اساتید معارف در دانشگاه ها هست، چرا استفاده نشود و به جای آن نهاد از ظرفیت های دیگر در دانشگاه استفاده می کند؟! ولی از این طرف هم گاهی تقاضا هست، اما عَرضه نیست! یعنی گاهی حداقل به عنوان موجبه های جزئیه از سمت نهاد هم تقاضا هست، اما اساتید گروه می گویند که ما کلاس داریم، زمان بندی کلاس ما با این برنامه هم خوان نیست و… . نهاد وقتی می خواهد از یک استاد بزرگواری برای اقامه نماز جماعت در دانشگاه دعوت کند، اولین شرطِ اقامه نماز جماعت در دانشگاه، ان