پاورپوینت کامل برساحل سخن;عصر مهدویت ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برساحل سخن;عصر مهدویت ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برساحل سخن;عصر مهدویت ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل برساحل سخن;عصر مهدویت ۱۰۷ اسلاید در PowerPoint :

۶

مهدویّت در مکتب اهل بیت(علیهم السلام)

>نشستی با آیت الله شیخ علی کورانی عاملی(قسمت دوم/پایانی)

>گفتگو از: جواد پاینده و سید مجتبی مجاهدیان

>

>اشاره

>در شماره گذشته، قسمت اول نشست مهدوی پژوهانه معارف را با آیت الله شیخ علی کورانی عاملی که در برگیرنده مباحث ذیل بود از نظر گذراندید: جایگاه و ضرورت مبحث موعودگرایی در ادیان الهی و مذاهب اسلامی؛ نحوه تعامل، برخورد، تأثیرگذاری و تأثیرپذیری پیروان ادیان و مذاهب در این باره بر یکدیگر؛ ارزیابی و تحلیل مجموعه گفتگوهای ماهنامه معارف پیرامون گونه شناسی منجی موعود با شرکت نمایندگان ادیان و فِرق اسلامی؛ محل بحث و نزاع پیروان ادیان آسمانی و نیز فریقین اسلامی در مسئله مهدویت؛ جایگاه مهدویت در مکتب امامیه و تبیین ارتباط بین حدیث ثقلین با مهدویت؛ تحلیل روایات متضمن علائم ظهور مانند: «رایات السود»(پرچم های سیاه)، «امره یبدء من المشرق» یا «قوم یخرجون من المشرق»، «قوم سلمان»، «رجل من اهل قم» و … .

>اینک دومین قسمت از این گفتگو و نیز واپسین بخش از این سلسله گفتگوهای گونه شناسانه منجی موعود، پیش روی شماست. امیدواریم که با توفیق الهی، در آینده ای نزدیک، این سلسله گفتگوها را در مجموعه ای مدوّن تقدیم شما ارباب فضل و فرزانگی کنیم.

>معارف

>

> جناب استاد کورانی! آیا در منابع فریقین به ویژه شیعه، به ظهور افرادی به عنوان تمهید و مقدمه ظهور منجی کل، تصریح شده است؟

> همه در اعتقاد به خروج های مقدماتی، متفق القول هستند. اولین خروج مقدماتی که قطعی است مربوط به همین «قومٌ فی المشرق» است. این حرکت در مشرق زمین، با تعابیر «قوم سلمان»، «اهل خراسان»، اهل «الرایات السود» و… که در مجموع با ۹ نوع تعبیر مختلف مربوط به ایرانی هاست؛ که پیش تر به آن اشاره شد.

>بنابر روایت: «و لا یدفعونه الا الی صاحبه» و یا «فإنها رایات هدی یدفعونها إلی رجل من أهل بیتی»، پرچم را جز به دست حضرت ولی عصر(عج) نمی دهند؛ پس این مسئله نشان می دهد که این خروج پیش از ظهور حضرت بوده و به منظور آماده سازی، برای قیام صاحب الامر(عج) است. روایات این حرکت طولانی مدت، بین شیعه و سنی مشترک می باشند.

>

> در روایاتی ـ که از نظر شما قطعی هم هستند ـ از «خروج سفیانی»، به عنوان یک نمونه از خروج های منفی، و در مقابل از «خروج قوم مشرقی» به عنوان نمونه ای از خروج های مثبت پیش از ظهور، نام برده شد. آیا «سید حسنی» از خروج های مثبت و قطعی است و در منابع شیعه، از ایشان به عنوان «یاور مهدی»(عج) ذکری به میان آمده است؟

> در روایات ما، از چند نفر با نام سیدحسنی نام برده شده است؛ یکی از آنها در عراق است که ابتدا ادعای مهدویت می کند و برای همین با امام روبرو می شود و با ایشان بحث می کند، اما در نهایت تسلیم شده و به حقانیت امام اعتراف می کند. دیگری سید جوانی است که همان نفس زکیّه است. او که مأمور می شود نامه امام را دو هفته پیش از ظهور برای مردم بخواند، در بین رکن و مقام، در مسجد الحرام، به شهادت می رسد. همچنین در بعضی از روایات مربوط به حرکتی که در ایران، در سال ظهور، انجام می شود از سید حسنی ای نام برده شده که برای امام قیام می کند و مشغول سامان دادن اوضاع داخلی برای ظهور آن حضرت(عج) می شود. او پس از ماه ها پیروز شده و همراه شعیب بن صالح پرچم را به دست امام(عج) می سپارد.

>در مجموع خروج های مقدماتی و وقایع مهم متفقٌ علیه پیش از ظهور، عبارتند از: ۱. سفیانی ـ که دشمن سرسخت حضرت(عج) است و اعتقاد داریم روزی حاکم سوریه شده و در مقابل امام، با اسرائیل هم پیمان و هم رزم می شود ـ ؛ ۲. یمانی در یمن؛ ۳. قوم اهل مشرق؛ ۴. مسأله تأسیس حکومت یهود ـ که قوم بنی اسرائیل در جایی جمع می شوند و مسلمین با آنها می جنگند تا امام مهدی(ع) می آید و آن قوم را نابود می کند ـ؛ ۵. اشغال عراق توسط روم (کشورهای غربی) و … . این ها مقدمات قطعی پیش از ظهور حضرت(عج) می باشند که روایاتش هم در منابع شیعه و هم در منابع سنی موجودند.

>

> این که می گویند «عثمان بن عنبسه» فعلی، سفیانی است، چه می فرمایید؟

> من از بچگی در جبل عامل این موضوع را می شنیدم، که سرهنگی در ارتش سوریه هست و…؛ اما این در واقع به این خاطر بود که سرهنگ های علوی سوری ـ علائم پیش از ظهور حضرت را دنبال می کردند، و هر کس را می دیدند صورتش آبله زده بود، می گفتند پس او همان سفیانی است! ـ چند سال پیش وقتی مرحوم شیخ محمدتقی بهلول، به سوریه رفته بود، آن افسران علوی با او شوخی کردند و یک نظامی آبله رو را به عنوان سفیانی به او نشان دادند! وقتی شیخ بهلول پس از آن سفر به ایران برگشت، اعلام کرد که سفیانی را در سوریه دیده است! اما در واقع این چیزی جز شوخی سرهنگ های سوری با ایشان نبود!

>

> لطفاً چگونگی شکل گیری، کیفیت و ویژگی های حکومت واحد جهانی حضرت مهدی(ارواحنا فداه) را بنابر منابع شیعه توضیح فرمایید؟ و بفرمایید که آیا تحقّق این حکومت از راه معمول و متعارف صورت می گیرد و یا با معجزه و خرق عادت به وقوع می پیوندد؟

> اگر چه تحقق این دولت، با عوامل طبیعی صورت می گیرد، اما جلوه های اعجاز هم در آن زیاد است؛ مثلاً به هنگام شروع قیام حضرت(صلوات الله و سلامه علیه) در عربستان، خلأ سیاسی خواهد بود، زیرا آخرین حاکم آن کشته شده و میان قبایل جنگ سر می گیرد. به خاطر نبود حاکم و هرج و مرج حاصل از جنگ قبایل، ارتش یمن وارد حجاز می شود، و در شب جمعه ای مکه را به تصرف خود در می آورد. تا اینجا، حوادث در ظاهر طبیعی است. سپس، حضرت امام(عج) در روز جمعه و به هنگام مغرب، از مکه قیام می کنند. روز شنبه، در کنار رکن سخنرانی می کنند و به طرف عراق حرکت می نمایند. مردم عراق از او استقبال گسترده ای به عمل می آورند. در این زمان، در داخل ایران، بین دو خط و جریان سیاسی اختلاف و درگیری وجود دارد؛ خط ملی و خطی که می خواهد امام(عج) را همراهی کند. در نهایت یاران حضرت(عج) در ایران پیروز می شوند و پرچم ایران را به دست ایشان می سپارند.

>بنابراین همه دول خلیج، عراق، ایران، یمن و عربستان، به حمایت از امام زمان(عج) و تحت فرمان ایشان در می آیند. مردم ترکیه نیز، تظاهراتی سراسری ترتیب داده و از امام(عج) می خواهند که کسی را برای صلح بین مردم و دولت به آنجا اعزام کنند. مصری ها هم با حضرت(عج) بیعت می کنند و در نتیجه، یک دولت حامی امام زمان(عج) بر مصر حاکم می شود. سپس حضرت(عج) به سمت دمشق حرکت می کنند که مهمترین جنگ امام زمان(سلام الله علیه) در آنجا به وقوع خواهد پیوست.

>

> یعنی همان مقاومتی که شام به سرکردگی سفیانی در هنگام ظهور انجام می دهد؟

> بله، ظاهراً همه مخالفان حضرت(عج) در سوریه جمع می شوند؛ حتی وهابی های عربستان! در واقع صهیونیست ها خط دهنده و گرداننده اصلی این حرکت هستند.

>

> آن وقت وضعیت برخی از نواحی همجوار سوریه، مثل لبنان، که اکنون گرایش خوبی به تشیع دارند چه می شود؟

> آنان از فتنه شام به دور خواهند بود. لبنان با امام زمان(عج) است. نه تنها شیعیان، بلکه برخی از طوایف غیر مسلمان آنجا هم با سفیانی همراهی نخواهند کرد.

>

> جناب استاد! آیا همه وقایعی که بر می شمارید، مستند و قابل دسترسی است؟

> بله، کاملاً. شما می توانید تفصیل این وقایع و منابع و اسناد مربوط به هر یک را در کتاب های بنده به نام «عصر ظهور»، «معجم احادیث الامام المهدی(عج)»( در ۵ جلد) و «المعجم الموضوعی لاحادیث الامام المهدی(عج)»، مطالعه فرمایید.

>

> این که می گویند پیش از ظهور، آخرین حاکم عربستان «عبدالله» نامی است، مستند است؟

> بله، درست است. در این باره روایت هم داریم؛ اما نمی توانیم ادعا کنیم که آن شخص حتماً همین ملک عبدالله، پادشاه کنونی عربستان است.

>

> درباره کرامات حضرت(عج) در هنگام ظهور چه می فرمایید؛ از جمله این که گفته می شود، در آن هنگام صورت مبارک حضرت در ماه می افتد و چون مردم او را می بینند، همه می گویند که ما ایشان را پیش از این دیده بودیم؟

> صورت مبارک حضرت در ماه نمی افتد، اما بعضی از مردم می گویند ما این سیّد را پیش از این ـ مثلاً در عرفه، یا کربلا، و یا جاهای مقدس دیگر ـ دیده ایم. روایاتی هم داریم که در هنگام ظهور، تغییراتی در ماه ایجاد می شود؛ اما الآن نمی خواهیم وارد جزئیات این بحث شویم، بلکه تنها درباره حرکت کلّی حضرت سخن می گوییم.

>

> در هنگام ظهور حضرت(عج)، موضع دنیای غرب که الآن با در اختیار داشتن وسایل فوق مدرن امروزی، خواه ناخواه ابر قدرت دنیا محسوب می شود، چه می باشد؟

> با حرکت امام(عج) از عراق به سمت سوریه، یک جنگ تمام عیار در این منطقه درمی گیرد؛ که با پیروزی امام(ع)، حضرت وارد قدس می شود. یعنی جهان شاهد شکست اسرائیل خواهد بود! امام (سلام الله علیه) در یک حرکت سریع و طی هشت ماه، کل منطقه عربی و اسلامی را به تصرف خود در می آورد و مردم هم با حمایت های خود، آن را تأیید می کنند.

>در این زمان واکنش غرب این خواهد بود که به تجهیز و آماده سازی ارتش خود برای جنگ با حضرت(عج) می پردازد. در این مدت که غرب سرگرم آمادگی برای جنگ با حضرت مهدی (سلام الله علیه) است، حضرت عیسی(ع) نازل می شود. غرب که قرن ها در انتظار او بوده یکپارچه به او ایمان می آورد و از او استقبال می کند. جهان مسیحیت ـ اروپا و آمریکا ـ با برپایی تظاهرات گسترده میلیونی مردمی در تأیید حضرت مسیح، شور و شعف خود را ابراز می دارند. سپس حضرت عیسی(ع) وارد شده و نقش میانجی گری برای برقراری صلح بین غرب و امام زمان(سلام الله علیه) را ایفا می کند. میان امام(ع) و غرب، پیمان صلحی ۱۰ ساله بسته می شود؛ و به این ترتیب جهان ـ با وساطت حضرت مسیح ـ آرام می گیرد.

>در این باره در منابع شیعه و سنی روایت داریم که آخرین پیمان صلح میان مسلمانان و رومیان (غرب) را حضرت امام مهدی(عج) می بندد؛ «بین شما و رومیان چهار پیمان صلح برقرار می شود که چهارمین آنها به دست مردی از خاندان هرقل، انجام می پذیرد و هفت سال به طول می انجامد. در این هنگام مردی به نام سؤددبن غیلان از عبدالقیس پرسید: در آن روز، پیشوای مردم چه کسی خواهد بود؟ فرمود: مهدی از فرزندانم» و نیز: «ای عوف! پیش از رستاخیز شش حادثه را شماره کن … از جمله فتنه ای که خانه هیچ عربی خالی از آن نخواهد ماند؛ و صلحی که میان شما و بنی اصفر(غربی ها) برقرار خواهد شد سپس با شما پیمان شکنی کرده و با هشتاد لشکر که هر یک متشکل از ۱۲ هزار سرباز است به شما حمله ور می شوند» .

>چنانکه اشاره شد، این صلح ۱۰ ساله خواهد بود اما غربیان پس از ۷ سال پیمان شکنی خواهند کرد.

>

> امام زمان(عج) در این مقطع زمانی، در کجا مستقر خواهند شد؟

> در کوفه، در مسجد سهله.

>

> اقدامات اصلاحی امام(ع) در این دوران چیست؟

> امام زمان(عج) در این ۷ سال، مملکت اسلامی خود را می سازند. در سایه پربرکت حضرت، دانشگاه های دولت مهدوی(علیه السلام) الگوی جهانیان می شود. اگر چه در همین مدت، حضرت مسیح هم به تبلیغات الهی خود در جهان غرب مشغول خواهد بود، اما در حکومت مهدوی چنان پیشرفتی در علوم رخ خواهد داد که دانشجویان و طالبان علم و معرفت در دنیای غرب، آرزو می کنند که روزی به مجامع علمی دولت امام مهدی(عج) هجرت نمایند؛ چون رشد علوم در آن ۲۵ برابر خواهد بود. از این رو چون غرب می بیند که از مسلمانان عقب افتاده و نسبت به مسلمانان، دستشان خالی تر شده است، پس از ۷ سال نقض پیمان می کند. سپس به همین دلیل جامعه غرب، به دو گروه عمده تقسیم می شود؛ یک قسمت همچنان به امام مهدی(عج) و حضرت عیسی(ع) وفادار می مانند و گروه دیگر با دولت آشوب هم صدا می گردند. گروه دوم، پیمان صلح را شکسته و با حضرت(عج) اعلام جنگ می نمایند؛ در نتیجه جنگ بزرگی بین امام مهدی(عج) و غرب در می گیرد. زمانی که آن گروه تصمیم قطعی خود را برای جنگ می گیرند و جز جنگ هیچ راه دیگری را قبول نمی کنند، حضرت مسیح(ع) آشکارا در مقابل آنها موضع گیری می کند و سپس پشت سر امام زمان(عج) نماز می خواند. پشت سر حضرت نماز خواندن، به معنای تأیید و حمایت همه جانبه از امام مهدی(عج) است. پس از آن، از فلسطین تا ترکیه، جنگی بزرگ واقع می شود.

>

> پس چگونه است که وقتی پیامبرشان حضرت مسیح(ع)، کسی را تأیید می کند و پشت سر او نماز می خواند، باز آنها قبول نمی کنند و در گمراهی خود اصرار می ورزند؟

> همان گونه که اشاره شد، بیشتر مسیحیان به امام زمان(عج) ایمان می آورند، اما چون دولت های آنها منافع خود را از دست رفته می بینند و هنوز از لحاظ نظامی قدرتمندند، تصمیم به جنگ می گیرند. اگر چه اکثر مردم آنها با جنگ مخالفند، ولی گوش دولت هایشان بدهکار نیست.

>

> اصولاً پس از ظهور، نحوه برخورد حضرت(عج) با مذاهب و بالاخص ادیان دیگر، چگونه خواهد بود؟ به عبارت دیگر حضرت در برخورد با فرق و ادیان دیگری که در جهان دارای سوابق و پیروانی هستند، تعامل و مسالمت می کند یا مناظره و گفتگو می نماید و یا آنها را اکراه و اجبار در پذیرش اسلام می فرماید؟

> امام مهدی(صلوات الله و سلامه علیه) در این باره سعه صدر و دید خیلی وسیعی دارند. اصلاً روایتی نداریم که کسی باید به خاطر دینش کشته شود. جنگ حضرت(عج) با ناصبی ها و کسانی است که در مقابل ایشان می ایستند؛ و گرنه با مسیحیان و پیروان دیگر ادیان و فرق دینی، کاری ندارد. به این معنا که بر کسی و یا گروهی اجبار نمی کند که باید اسلام را بپذیرند. همین که حضرت پیمان صلح می بندد، یعنی به دنبال نوعی تعامل و همزیستی مسالمت آمیز با دیگران است.

>البته در روایات زیادی داریم، از جمله عبد العظیم الحسنی(ع) که از امام جواد(ع) نقل می کند: «فلایزال یقتل أعداء الله حتی یرضی الله تبارک وتعالی. قال عبد العظیم، قلت له: یا سیدی! وکیف یعلم أن الله قد رضی؟ قال: یلقی الله فی قلبه الرحمه؛ امام زمان(سلام الله علیه) پیوسته به کشتن دشمنان خدا ادامه می دهد تا خدا از وی خشنود گردد و او زمانی از خشنودی خداوند آگاه می شود که در دل احساس رحم و دلسوزی نماید». باید دانست که به وضوح منظور از این دسته روایات این است که حضرت با دشمنان خدا که در برابر ایشان می ایستند و سر جنگ و خونریزی دارند، می جنگد و آنها را می کشد. نبرد امام(عج) در ابتدا با ناصبی ها و سفیانی ها و سپس با رومی ها است؛ که سپاه امام، بر رومی ها پیروز می شود. سپس، حضرت امام مهدی(ع) به همراه مسیح(ع) وارد «مُدُن الرّوم» و پایتخت های کشورهای غربی می شوند و مردم از آنها استقبال می کنند؛ و به این ترتیب دولت های مؤید حکومت امام مهدی(عج) در غرب تشکیل می شوند.

>

> مسئله «انتظار» از چه جایگاهی در مذاهب اسلامی و به ویژه در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) برخوردار است؟ و آیا وظایفی بر عهده منتظران در عصر غیبت هست؟

> باید دانست که ما احکام شرعی مخصوص زمانِ انتظار نداریم؛ که ملزم به انجام حرکت و یا اعمال واجبی باشیم. انتظار، یعنی اعتقاد داشته باشیم که خداوند در آینده، حضرت امام مهدی(عج) را برای برقراری حکومت عدل جهانی، می فرستد. پس این یک «اعتقاد» است. تکلیف ما در انتظار، چیزی جز همان عمل به واجبات و دوری از محرمات شرعی نیست، آن هم به حسب نظر نوّاب عام حضرت(عج)، یعنی فقهای عظام تقلید.

>

> با توجه به اینکه به استناد روایات، منتظران موظف به دعاکردن برای امر ظهور حضرت(عج) شده اند، آیا عمل کردن یا نکردن منتظران به وظایف خود، در تسریع و یا تعجیل و یا تأخیر ظهور حضرت امام زمان(سلام الله علیه) مؤثر است؟

> البته، دقت کنید که در روایات آمده: «أکثروا من الدعاء بالفرج فإنه فرجکم» یعنی بسیار برای فرج دعا کنید چرا که گشایش امور خودتان در آن است؛ نه فرج مولی(عج). علامه سید محمد تقی موسوی اصفهانی(ره) کتابی به تفصیل در این باره به نام «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم (ع)» نوشته است.

>درست است، دعا بسیار خوب و تأثیرگذار است. اگر انسان روحیه ای داشته باشد که برای همه خیر و خوبی بخواهد، بی شک این روحیه در سرنوشت خودش نیز مؤثر است؛ مثل دعای روزانه در ماه مبارک رمضان که «اللهم اغن کل فـقـیـــر، اللهم اشبع کل جائع، اللهم اکس کل عریان، اللهم اقض دین کل مدین، اللهم فرج عن کل مکروب، اللهم رد کل غریب، اللهم فک کل اسیر، …» ما می دانیم که تمام فقرات این دعا جز به دست حضرت(عج) به صورت