پاورپوینت کامل وجدان شیعی مصر بیدار است! ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وجدان شیعی مصر بیدار است! ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وجدان شیعی مصر بیدار است! ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وجدان شیعی مصر بیدار است! ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

تلخیص و تنظیم: نشریه معارف

زیر عنوان:

گذری بر تاریخ تشیع در مصر، به بهانه شهادت جمعی از شیعیان مصر

درآمد

مِصر کشوری ا ست با مساحت ۹۸۰/۸۶۹ کیلومتر مربع و جمعیتی حدود میلیون نفر، واقع در شمال شرقی آفریقا.

این کشور نزد عبرانیان به «مصرائیم» موسوم بوده و یونانیان هم از عهد هومر آن را «اجیپ توس» می نامیده اند. مردم قدیم آن دیار به موجب کتاب عهد عتیق از اولاد مصرایم بن حام بن نوح می باشند. نژاد مصریان، عربی نیست؛ بلکه قبطی بود و واژه EGYPT که در زبان های اروپایی برای مصر به کار می رود، با کلمه قبطی در ارتباط است.

مصر تا مدت ها تحت الحمایه انگلستان بود ولی پس از جنگ جهانی اول مستقل گردید. این کشور از نظر سیاسی و فرهنگی یکی از مهم ترین کشورها در جهان عرب و خاورمیانه است.

پیشینه تشیع در مصر

محبت اهل بیت(ع) از قرن ها پیش، حتی قبل از دوران فاطمیان، با قلب و جان مردم مسلمان مصر عجین بوده است. سابقه این امر به دوره صدر اسلام و دوران فتح مصر به دست سپاه اسلام باز می گردد. در این سپاه، جمعی از دوستداران حضرت علی(ع) نظیر «ابوذرغفاری»، «مقداد بن اسود کندی» و «ابوایوب انصاری» حضور داشتند. این عده آشکارا به ولای علی مرتضی(ع) اهتمام داشتند و به دعوت مردم به سوی علی(ع) معروف بودند.[۱]

مؤلف کتاب تاریخ شیعه می نویسد: «گزاف نیست اگر بگوییم تشیع در همان روزی که اسلام وارد مصر شد به مصر راه یافت»[۲]. برخی انتصاب «محمدبن ابی بکر» از سوی حضرت علی(ع) به امارت مصر را از دلایل علاقه مردم به آن حضرت و آل او دانسته اند؛ اما شواهد تاریخی نشان می دهد که حتی قبل از خلافت علی(ع) نیز قلوب مسلمانان مصر مملو از عشق به ایشان بوده است.

یکی از شواهد رواج تشیع در مصر ـ پیش از آن که حضرت علی(ع) به مقام خلافت برسد ـ نوشته «مقریزی» است؛ وی می گوید: «قیس بن سعد انصاری به سوی مصر گسیل شد و در ربیع الاول سال ۳۷ بر مصر درآمد. مردم مصر در آن روزها از لشگر و سپاه علی(ع) بودند».[۳]

پس از به قدرت رسیدن «عمرو بن عاص»، فعالیت گسترده ای در مصر برای دورساختن مردم از اهل بیت(ع) صورت پذیرفت؛ اما با آن همه خصومت، دوستان حضرت علی(ع) فراوان بودند.[۴]

نخستین علوی که به مصر وارد شد و مردم با او بیعت کردند «علی بن محمدبن عبدالله» از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) بود.[۵] وی تلاش هایی برای احیای تشیع در مصر انجام داد، اما در مقابله با جور و ستم حکام بنی عباس ناکام ماند.

ظهور فاطمیون در مصر آغازی مجدد بر افزایش محبت اهل بیت(ع) در این سرزمین بود. فاطمیان از فرقه اسماعیلیان خاص بودند که خود را از نسل حضرت زهرا(س) می دانستند و به همین دلیل، سلسله خود را فاطمی نامیدند. نخستین خلیفه فاطمی «عبیدالله المهدی» نام داشت که خود را از نسل «محمدبن اسماعیل بن جعفرالصادق(ع)» معرفی کرد. وی در سال ۳۰۱ق با تصرف «اسکندریه» نیت خود را برای فتح مصر آشکار کرد و سلسله فاطمیان را در سال ۳۰۸ق در تونس تشکیل داد که دامنه آن پس از مدتی به مصر کشانده شد. فاطمیان خود را شیعه و محب اهل بیت(ع) می دانستند و ـ علیرغم انحرافشان از مذهب صحیح ـ علاقه مند بودند از نام «امام» به جای خلیفه استفاده کنند تا قرابت خود را به شیعیان بیشتر نشان دهند.

«عبدالمجید الجندی» در کتاب «الامام جعفرالصادق(ع)» درباره حکومت فاطمیان می نویسد: «مصر به یاد دارد که پس از دوره فراعنه، باشکوه ترین حکومت تاریخ در همین سرزمین استقرار یافت که قلمرو آن از سواحل اقیانوس اطلس تا خلیج سوئز امتداد داشت. این حکومت یعنی فاطمیان چنانچه به وسیله ارتش های ترک مهار نمی شد، قلمرو آن تا قله های هیمالیا و قلب قاره آسیا امتداد می یافت.»[۶]

«امیرالمعزالدین لله» اولین خلیفه فاطمی بود که موفق شد در سال ۳۵۸ هـ.ق مصر را به تصرف درآورد. وی قاهره را بنیاد کرد و از این پس، قاهره پایتخت مصر شد. وی اهتمام خاصی بر نشر تشیع در مصر نشان داد. در دوران حکومت وی، اذان به سبک شیعیان در مأذنه ها طنین انداز شد، در مسائل ارث، طلاق، نماز جمعه و معاملات، فقه تشیع حاکم و مدح اهل بیت(ع) گسترده شد. یکی از مهمترین کارهای این دوره، تأسیس «جامع الازهر» بود. هدف از این عمل، تدریس فقه شیعه بود. نام این دانشگاه نیز از نام حضرت فاطمه زهرا(س) اقتباس شده است.[۷]

«الحاکم بامرلله» خلیفه دیگر فاطمیان بیش از اسلاف خود به ترویج تشیع پرداخت. در زمان وی، دانشکده ای به نام «دارالحکمه» برای تدریس فقه و لغت تأسیس شد و به زودی به بزرگ ترین کتابخانه عصر خود تبدیل گردید.

فاطمیان علی رغم ترویج مذهب شیعه، به دیگر مذاهب نیز به دیده احترام می نگریستند و دانشگاه الازهر مرکز بحث و گفت وگو بین علمای اسلام از مذاهب گوناگون و حتی دانشمندان مسیحی با متفکران اسلامی بود.[۸] «الحاکم بامرالله فاطمی در زمان خود دو تن عالم مالکی را برای تعلیم فقه دعوت کرد».[۹]

مجالس سرور و عزای اهل بیت(ع)

در دوره فاطمیان مصر، برپایی مراسم جشن و عزاداری در ایام تولد یا شهادت اهل بیت(ع) رواج پیدا کرد. زیارت و بوسیدن مقابر متبرکه، توسل به ائمه(ع) و به ویژه گرامیداشت روز عاشورا گسترش یافت. وجود سه حرم متبرک در قاهره، یعنی «مقام رأس الحسین(ع)»، «مرقد منسوب به حضرت زینب(س)» و «مرقد سیده نفیسه»(دختر حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب(ع))، عوامل اصلی افزایش محبت آل محمد(ع) در جامعه مصر است. همچنین در ایام میلاد حضرت امام حسین(ع) سه شب در مصر جشن گرفته می شود.

بر روی دیوارهای مسجد رأس الحسین(ع) آیات و احادیث فراوانی در مدح اهل بیت(ع) نوشته شده است؛ از جمله «احب اهل بیتی الی الحسن والحسین» و «قُلْ لا أَسْأَلُکمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی»[۱۰] و این نشان دهنده عمق علاقه مردم این کشور به خاندان عصمت و طهارت است. از جملات فراوانی که در مدح اهل بیت(ع) بر دیوارهای مسجد نوشته شده، یکی این است: «مقام رأس الحسین کعبه مصر است»[۱۱]

مزار متبرک حضرت زینب (س) ـ بنا بر نظر برخی از مورخان ـ نیز یکی دیگر از اماکن زیارتی قاهره است. از مهم ترین کتاب هایی که به سفر حضرت زینب(س) به مصر اشاره کرده است، «اخبار الزینبات» نوشته یحیی بن الحسن الحسینی العبیدلی الاعرجی است و آیت الله العظمی نجفی مرعشی(ره) نیز در مقد