پاورپوینت کامل «متاع قدسی»، تحفه استاد معارف ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «متاع قدسی»، تحفه استاد معارف ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «متاع قدسی»، تحفه استاد معارف ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «متاع قدسی»، تحفه استاد معارف ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

امام رضا(ع) فرمودند: «فَانّ النّاس لَو عَلِموا مَحاسِنَ کلامِنا لَاتّبَعونا؛ اگر مردم زیبایی های سخنان ما را بدانند، حتماً از ما تبعیت خواهند کرد.»[۱]

در حال حاضر آموزش در دانشگاه ها و مؤسسات علمی کشور، بیشتر به صورت مدرک گرایی و نمره محوری است؛ که با توجه به اهداف ارزشی و کلان در تعلیم و تربیت اسلامی، این سیستم آموزشی چندان مطلوب نیست. با تأسف بیشتر به جای آنکه دانشگاه ها را به روش حوزوی که «علم محور» و «استادمحور» بوده است، سوق دهیم، حوزه های علمیه را ـ البته به بهانه اقتضای زمان ـ «مدرک محور» و «نمره محور» کرده ایم! بدیهی است که در عصر حاضر، با توجه به استانداردهای بین المللی در آموزش نمی توانیم خارج از این سیستم عمل نماییم. نگارنده در این مقاله در صدد آسیب شناسی آموزش «نمره محور» نیستم بلکه با آگاهی از این آسیب، در تلاش برای ارائه شیوه های بهره وری بیشتر از این سیستم آموزشی «نمره محور» در دروس معارف می باشم.

برخی از اشکال های مقاله «امر قدسی یا کالای بازاری؟!» مندرج در شماره ۹۶ نشریه معارف، عبارتند از:

۱. متأسفانه مقاله مذکور با ادبیاتی عامیانه نگارش یافته بود و به کتب آموزشی استناد علمی نشده بود.

۲.در مقاله مذکور با پیش فرض های خاص و سطحی نگرانه به کلاس های معارف نگریسته شد. تقسیم دانشجویان به دو طیف که یا برای معدل و یا وقت گذرانی به کلاس می آیند، واقعگرایانه نیست. کافی است درکنار خاطره آن دانشجو در یک سایت که نمره دادن استاد را به هلو تشبیه کرده بود، شماره های پیشین همین ماهنامه را مرور نمایند تا درصد رضایت مندی دانشجویان و خاطرات شیرین و درس آموز آنان را ملاحظه کنند؛ مانند آن دانشجویی که برای شرکت در کلاس استاد روحانی درس معارف، مسافتی طولانی را طی کرده، نه برای نمره بلکه برای استفاده از درس.

۳. در تقسیم اساتید به سخت گیر و آسان گیر نیز، مطالب ناصواب است؛ زیرا به شکلِ سوم نمره دهی یعنی نمره دادن اصولی و منطقی، اشاره نشده است.

۴. این چه استدلالی است که اگر دانشجوی متدین، نمره کمی از درس معارف بگیرد احساس ننگ می کند؟! آیا مثلاً عدم موفقیت اساتید معارف در «آزمون اخذ مجوز از معاونت امور اساتید» به منزله بی ایمانی آنهاست؟!

۵. کدام دانشجو چنین تصوری دارد که گفته شده «دانشجویی که پوشش و آرایش نامناسب دارد، اگر نمره بالا بگیرد تصور می کند که اجتهاد دارد یا از مسائل دینی، بی نیاز است»؟! همه می دانند که نمره اخذ شده فقط در برابر محفوظات است.

۶. اینکه گفته شده استاد سخت گیر در دید دانشجویان منفی جلوه می کند، گرچه سخت گیری افراطی پسندیده نیست اما اکثر دانشجویان، اساتید جدی را بسیار دوست دارند و به دیده احترام می نگرند.

۷. «کالای بازاری» و «امر قدسی» مانع الجمع نیستند. هنر استاد معارف آن است که در این بازار عطاران بتواند «متاع قدسی» را عرضه نماید. به عبارت روشن تر نه تنها دروس معارف کاملاً قابل انطباق با سیستم آموزشی دانشگاهی است، بلکه بهترین موقعیت برای ارائه معارف و محتوای دینی است. فرآیندِ آموزش منتهی به نمره پایانی، بستری را در دانشگاه فراهم آورده است که استاد بتواند در تنور داغ نمره، نان معارفی را بچسباند.

۸. سه پیشنهاد مطرح شده در مقاله، همانگونه که نگارنده محترم خود یادآور شده است قابل اجرا نمی باشند. جهت روشن شدن اذهان، چند نکته را متذکر می شوم:

اهمیت کلاس های معارف در عصر حاضر

۱. کلاس های دانشگاه در حال حاضر بهترین موقعیت تبلیغی برای مبلغان محترم و اساتید گرانقدر است. در کجای تاریخ و جغرافیای تبلیغی سراغ دارید که در یک سال تحصیلی، بیش از هزار دانشجو[۲] در کلاس درس یک استاد شرکت نمایند. در مناسبت های تبلیغی سالانه، چند نفر از جوانان، در جلسات سخنرانی شرکت می کنند؟ به ویژه دانشجویانی که کمتر در جلسات مذهبی شرکت کرده و یا گرایشی به این مسایل ندارند. عده ای نیز جزو اقلیت های دینی و مذهبی هستند. با این حال تمام دانشجویان ناگزیرند که در کلاس های اساتید معارف، همچنین اساتید روحانی شرکت نمایند و چه بسیار اتفاق افتاده است که در ابتدا به استاد روحانی تمایلی نداشته ولی پس از چند جلسه، با او صمیمی شده و ارتباط عاطفی نیز برقرار کرده اند. موقعیت به ظاهر اجباری دروس معارف، یادآور این خاطره شیرین نبی اکرم(ص) است که وقتی از صف اسرای دشمن سان دیدند، لبخندی زدند. یکی از اسرا به دیگری گفت: گویا او نیز مانند سلاطین دیگر از به زنجیر درآمدن ما خوشحال است؛ که حضرتش پاسخ فرمودند: از این نکته خندیدم که عده ای را باید با زور به بهشت ببرند.[۳]

۲. آیا می دانید یکی از مهم ترین ابزارهای آموزشی جهت تالیف قلب های این جوانان، همین نمره است؟ جوانانی که آماج تبلیغات مسموم و زهرآگین دشمنان قسم خورده در تهاجم فرهنگی و به ویژه فضای سایبری هستند. آیا اگر اهمیت نمره بالا گرفتن از این دروس و نقش آن در مدرک تحصیلی و بازار کار نبود، کدام اهرم دیگر می توانست عزیزان دانشجو را ساعت ۸ صبح و یا پاسی از شب در کلاس های معارف نگه دارد؟ مجدداً یادآور می شوم که انگیزه کسب نمره بالا بهانه شرکت در کلاس است ولی ادامه شرکت و بهره وری از آن منوط به هنرمندی اساتید است که گاه با عدم انجام حضور و غیاب در کلاس نیز شرکت کرده و حتی با استاد در خارج از کلاس ارتباط سازنده برقرار می کنند.

۳. در تبیین جایگاه سیستم ارزشیابی کمّی در دانشگاه ها و طرح چالش های آن سه نکته اساسی شایان ذکر است:

الف) اهمیت و جایگاه نمره دهی در فرآیند آموزش

۱. هدف از ارزشیابی

هیچ گاه منظور از ارزشیابی و نمره دهی، سنجشِ میزان اعتقاد و باور دانشجو نبوده است. همه می دانند که نمره، فقط نشان دهنده میزان اطلاعات و محفوظات دانشجویان است و در صورت احتمال عدم درک این مسئله توسط دانشجویان، استاد می بایست در جلسات اول کلاسی، این نکته را گوشزد نماید.

۲. ابعاد گوناگون آموزشی

دغدغه اصلی دروس معارف و اساتید در کلاس های درس، تحت تأثیر قرار دادن دانشجویان و انتظار اصلاح باورها و تغییر رفتار دانشجویان پس از گذراندن این دروس است؛ که دیدگاه علمی و آموزشی این انتظارات را در سه حیطه مطرح می نماید:

الف) حیطه شن