پاورپوینت کامل جستاری در بینش عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی(ره) در مقوله تعلیم و تربیت ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جستاری در بینش عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی(ره) در مقوله تعلیم و تربیت ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جستاری در بینش عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی(ره) در مقوله تعلیم و تربیت ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جستاری در بینش عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی(ره) در مقوله تعلیم و تربیت ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

از ویژگی های ممتاز و منحصر به فرد مکتب اخلاقی حضرت امام خمینی(ره) در عرصه تعلیم و تربیت، حضور برجسته عرفان و سیر و سلوک عارفانه در مواعظ و نصایح اخلاقی و تربیتی است. شالوده مکتب اخلاقی امام(ره) مبتنی بر سه عنصر «برهان، عرفان و قرآن» است که به تناسب ظرفیت و استعداد مخاطبان، مجموعه ای فاخر و گرانسنگ را پدید آورده است. بیان حقایق عرفانی در قالب برهان و تحلیل برهانی در محضر قرآن از ظرائف و لطایف مکتب اخلاقی و تربیتی ایشان است که توانسته است حداکثر تأثیرگذاری را در ذهن و جان مخاطب گذاشته و تحولی بنیادی و اساسی را در باطن وی ایجاد نماید. در روش اخلاقی تربیتی امام(ره) صرفاً سخن از یک سلسله فضایل اخلاقی مصطلح و استدلال خشک و الفاظ و مفاهیم ساختگی و بی روح و یا توصیه های اخلاق گرایانه متعصبانه نیست بلکه نظام اخلاقی و تربیتی ایشان در بُعد صوری و ساختاری مرکب از اجزایی چون شیوایی و رسایی، سادگی و روانی، لطف بیان و حُسن تعبیر، تنوع، پرهیز از درازگویی و… در بُعد معنوی و محتوایی واجد ویژگی هایی چون راهبری و تأثیرگذاری بنیادی، واقع گرایی، نگاه جامع و کامل به دین و انسان، مخاطب شناسی و… است؛ که در ادامه به برخی از ویژگی های صوری و معنوی نظام عرفانی ـ اخلاقی معظم له به نحو اختصار اشاره می نماییم.

الف) مبانی نظام عرفانی و اخلاقی امام خمینی(ره)

محورهای عمده در اندیشه و مبانی بینش و نظام عرفانی و اخلاقی امام خمینی(ره) عبارتند از:

۱. جهاد اکبر

جهاد با نفس یا جهاد اکبر در بیان امام خمینی(ره) از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در همین راستا است که امام در مواعظ و تعالیم اخلاقی و تربیتی، به «اصلاح خویش قبل از اصلاح دیگران» عنایت و توجه ویژه داشتند و «شروع از خود» را به عنوان یک اصل موضوعی که پایه و اساس تعالی فرد و جامعه است جانمایه کلام نورانی خود قرار می دادند. و در کتاب ارزشمند «جهاد اکبر» یا «مبارزه با نفس» قدم اول در سلوک فردی را «یقظه» دانسته و می فرمایند: «تا کی می خواهید در خواب غفلت به سر برید و در فساد و تباهی غوطه ور باشید؟ از خدا بترسید، از عواقب امور بپرهیزید، از خواب غفلت بیدار شوید. شما هنوز بیدار نشده اید، هنوز قدم اول را بر نداشته اید. قدم اول در سلوک «یقظه» است، ولی شما در خواب به سر می برید، چشم ها باز و دل ها در خواب فرو رفته است. اگر دل ها خواب آلود و قلب ها بر اثر گناه، سیاه و زنگ زده نمی بود این گونه چنین آسوده خاطر و بی تفاوت به کار ها و گفتار نادرست، ادامه نمی دادید.»[۱]

ایشان، «خودسازی» را وجه تمایز انسان اسلامی و انسان استعماری دانسته و می فرمودند: «اول خودتان را اصلاح کنید. اول مهذّب شوید و تعلیمات اسلامی که برای آدم سازی است را عمل کنید که ما بعد از مدّتی متحوّل شویم به انسان هایی که اسلام می خواهد، نه انسان هایی که استعمار می خواهد».[۲] لذا از نظر ایشان خودسازی، عامل تحول و تکامل فرد و جامعه و در نتیجه سعادت و رستگاری دنیا و عقباست. امام(ره) اصلاح خود و آنگاه اصلاح دیگران را یک تکلیف دانسته و معتقد بودند: «هر کس مکلّف است که خودش را اصلاح کند، قبل از اینکه دیگران را اصلاح بکند».[۳] از دیدگاه امام(ره) اگر توانستیم قبل از اصلاح دیگران به اصلاح خویش دست یابیم بی گمان به فتح الفتوح و جهاد اکبری دست یافته و قدمی اساسی برداشته ایم و چون حوزه های علمیه و دانشگاه ها و مراکز علمی و پژوهشی که رنگ و بوی فرهنگی دارند و به عنوان هدایت گران و رهبران فکری جامعه می توانند نقش اصلاح، ارشاد و هدایت داشته باشند پیش و بیش از هر قشر و صنفی به اصلاح نفوس خویش بپردازند، لذا با تأکید بر این امر مهم همواره متذکر می شوند: «باید اهل علم و طلاب… در خلال تحصیل، اصلاح خود کنند و آن را، حتی الامکان بر جمیع امور مقدّم شمارند که این از تمام واجبات عقلیه و شرعیه واجب تر و سخت تر همین است».[۴]

۲. تقدم تزکیه و تهذیب بر علم و دانش

در بیان امام(ره)، می توان واژگانی چون «تجلیه، تخلیه و تحلیه» به معنای «تهذیب ظاهر، تطهیر باطن و پیراستگی از رذایل و آراستگی به فضایل» و در نتیجه «تأدّب به آداب الله و تخلّق به اخلاق الله» را از واژگان کلیدی در مکتب عرفانی و اخلاقی ایشان نام برد. در اندیشه متعالی امام(ره)، می توان هم گرایی و همراهی تهذیب و تحصیل، تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش را به وضوح ملاحظه نمود به ویژه اینکه این دو مقوله ضمن اینکه به هم نزدیکند، یکی بر دیگری مقدم است و آن تهذیب و تزکیه بر تحصیل و تربیت بر تعلیم و پرورش بر آموزش مقدم است.

خطاب اصلی این مهم، متوجه مراکز و مؤسساتی است که به گونه ای با تعلیم و تعلّم ارتباط دارند اعم از حوزه ها، دانشگاه ها و سایر مراکز علمی و فرهنگی؛ لذا از دیدگاه ایشان «همانگونه که محصلّ حوزوی اگر مهذّب نباشد به اسلام و ارزش های اسلامی صدمه می زند، دانشجوی دانشگاه نیز اگر تزکیه نشود برای اسلام و جامعه اسلامی جز ضرر، و وابستگی سودی نخواهد داشت». چنانچه می فرمودند: «بسیاری از اشخاص هستند که دانشمندند، لکن تربیت اسلامی ندارند، وجودشان ضرر می زند به کشور و اسلام… این فرقی نیست مابین اینکه دانش، دانش علوم قدیمه باشد یا دانش علوم جدید».[۵]

۳. خرق حجب ظلمانی و نورانی

از دیدگاه امام خمینی(ره) آلودگی روحی، رذایل اخلاقی، معاصی قلبیه و قالبیه، کلیه امور دنیویه و توجه به غیر خدا، حجب ظلمانی و نورانیه ای هستند که باید به واسطه ریاضات علمیه و عملیه، زدوده شوند تا «کمال انقطاع» حاصل گردد. از نظر ایشان موانعی که بر سر راه خودسازی قرار می گیرد تنها علقه های مادّی نیست، چه بسا اندوخته های ذهنی و علمی نیز مانع رشد و رقاء انسان می گردد. ایشان در کتاب «جهاد اکبر» این هشدار و تنبیه تکان دهنده را می دهند که چه بسا شریف ترین علم چون علم توحید برای شخص حجاب شود و به جای قُرب وی به خدا موجب بُعد او از حق تعالی گردد. ایشان در همین اثر شریف و مبارک می فرمایند: «توجه به غیر خدا، انسان را به حجاب های ظلمانی و نورانی محجوب می نماید. کلیه امور دنیوی اگر موجب توجه انسان به دنیا و غفلت از خداوند متعال شود، باعث حجب ظلمانی می شود. تمام عوالم اجسام حجاب های ظلمانی می باشد و اگر دنیا وسیله توجه به حق و رسیدن به دار آخرت که «دارالتشریف» است، باشد حجاب های ظلمانی به حجب نورانی مبدل می گردد و «کمال انقطاع» آن است که تمام حجب ظلمانی و نورانی پاره و کنار زده شود تا به مهمانسرای الهی که «معدن عظمت» است بتوان وارد گردید؛ «حتی تخرق ابصار القلوب حجب النور فتصل الی معدن العظمه.» ولی کسی که هنوز حجاب های ظلمانی را پاره نکرده کسی که تمام توجه او به عالم طبیعت است و منحرف عن الله می باشد… در اسفل سافلین که آخرین حجب ظلمانی است قراردارد: «ثم رَدَدْناه أسفل سافلین» درصورتی که خداوند عالم، بشر را در عالی ترین مرتبه و مقام آفریده است: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ». کسی که از هوای نفس پیروی می کند و از روزی که خود را شناخته به غیر عالم ظلمانی طبیعت توجهی ندارد درحجاب ظلمانی فرو رفته، مصداق «أَخْلَدَ إِلَی الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ» گردیده است. او با آن قلب آلوده به گناهی که در پرده ظلمانی پوشیده شده و روح گرفته ای که بر اثر کثرت گناه و معصیت از حق تعالی دور گشته،. .. نمی تواند از حجاب های ظلمانی برهد، چه رسد به اینکه حجب نورانی را پاره کرده، انقطاع الی الله حاصل نماید.»[۶]

امام(ره) علاوه بر پرداختن به زدودن پرده های ظلمانی و نفسانی که مانع رشد و شکوفایی فطرت بشر هستند، اساساً معتقد بودند هر چیزی را که مانع کمال و عامل ذلّت انسان گردد، «حجاب» محسوب می شوند. لذا می فرمایند: «در رفع حجب کوش نه در جمع کتب. گیرم کتب عرفانی و فلسفی را از بازار به منزل و از محلی به محل دیگر انتقال دادی، یا آنکه نفس خود را انبار الفاظ و اصطلاحات کردی و در مجالس و محافل آنچه در چنته داشتی عرضه کردی… آیا با این محموله های بسیار، به حجب افزودی یا از حجب کاستی؟ خداوند عزوجل برای بیداری علماء آیه شریفه «مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْراهَ» را آورده تا بدانند انباشتن علوم، اگرچه علم شرایع و توحید باشد، از حجب نمی کاهد، بلکه افزایش می دهد و از حجب صغار به حجب کبار می کشاند.»[۷]

۴. تقوا و خویشتن داری

در اندیشه و گفتار و آثار امام اشاره به تقوای الهی آن هم به معنای عام و جامع خود از برجستگی و درخشندگی خاصی برخوردار است. ایشان تقوا را در تمامی شئون و احوال مختلف زندگی فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، مادی و معنوی، ساری و جاری می دانند. ایشان تقوا را عامل توجه به حق و قیام لله و نیز اخلاص برای حق تعالی معرفی نموده و در مورد شمولیت و عمومیت تقوا می فرمودند:

«]قرآن[ فقط میزان را، تقوی، میزان را از خدا ترسیدن، تقوای واقعی، تقوای سیاسی، تقواهای مادی و معنوی، میزان را این طور قرارداد: «ان اکرمکم عندالله اتقاکم.»[۸] هم چنین در مقام موعظه و نصیحت خطاب به صنوف مختلف از جمله حوزه های علمیه و حوزویان هشدار می دادند.[۹]

۵. ترک انیت و انانیت

در دیدگاه حضرت امام، یکی دیگر از موانع رشد و تعالی انسان که او را از تهذیب و تزکیه بازداشته و موجب هلاکت و خسران ابدی او می شود، انانیت ها و خودبینی هاست. از نظر ایشان تا این جبل انانیت باشد، رسیدن به ارزش های متعالی ناممکن بلکه محال است.[۱۰]

بنابراین هیچ حجاب و حائلی ضخیم تر از حجاب انیت و انانیت میان عبد و معبود نیست.

بینی و بینک «انّنی» ینازِعُنی

فارفع بلطفک «انّنی» من البین

میان من و تو، انیت با من در نزاع است، پس به لطف خودت، انیت مرا از میان بردار.[۱۱]

در اندیشه عرفانی امام هر چه «ما سوی الله» باشد فاقد اصالت است هر چند از نظر ظاهر صاحب قدرت باشد. سخن معروف ایشان است که هرکه بگوید «من»، این من شیطان است، یعنی هر چه غیر از اوست مجاز است؛ هر چه مانع رؤیت حق گردد شیطان است و باید از سر راه برداشته شود.

این ما و منی جمله ز عقل است و عقال است

در خلوت مستانه نه منی هست و نه مایی

ایشان همانگونه که در میدان مبارزه و جهاد اصغر، شکستن بت ها و شیطان های بزرگ بیرونی را اصل می شمردند، در تعالیم اخلاقی و تربیتی نیز که میدان جهاد اکبرش می خواند، «نفس» را مادر بت ها می دانستند و مجاهده مستمر و طولانی با آن را لازم و ضروری: «مادر بت ها، بت نفس شماست. تا این بت بزرگ و شیطان قوی از میان برداشته نشود، راهی به سوی او، جلّ و علا، نیست؛ و هیهات که این بت، شکسته و آن شیطان رام گردد».[۱۲]

ب) صوری و ساختاری

عمده ترین ویژگی های صوری و ساختاری نظام عرفانی ـ اخلاقی امام خمینی(ره) عبارتند از:

۱. صراحت بیان، و پرهیز از تکلّف، تعارف، درازگویی، کلی گویی و مبهم گویی:

آثار و گفتار امام(ره) از هر گونه ابهام و اجمال، درازگویی خستگی آور، قید و بندهای پیچیده اظهار فضل و فخر کردن و جدال الفاظ و قیل و قال بیهوده خالی است. ایشان مصداق بارز و کامل روایت علوی(ع) بود که فرمود: «و آیه البلاغه، قلبٌ عقولٌ و لسانٌ قائلٌ»[۱۳] نشان شیوایی و رسائی کلام، دو چیز است: دلی آکنده از خرد و هوشیاری، و زبانی رسا و توانا بر گفتار.

با اینکه مفاهیم و آموزه های عرفانی غالباً در هاله ای از ابهام و اجمال است و مخاطبان خاص این مفاهیم و تعالیم مطابق با خواسته و رهیافت خویش اقناع گردیده و هرکسی از ظن خویش با آن گرویده است، ایشان در اغلب آثار عرفانی خود در کمال سادگی و روانی با استناد به آیات و روایات، توانسته اند پیام خود را به روشنی عرضه کنند و مخاطب را برای فهم آن به کلفت و مشقت نیندازند و در کار انتقالِ بلندترین اندیشه های عرفانی دچار ابهام نگردند. ایشان در کتاب های گرانسنگ خود مانند «اربعین حدیث»، «آداب الصلاه»، «جهاد اکبر»، «اسرار