پاورپوینت کامل وحدت حوزه و دانشگاه از منظر آینده پژوهی ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وحدت حوزه و دانشگاه از منظر آینده پژوهی ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وحدت حوزه و دانشگاه از منظر آینده پژوهی ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وحدت حوزه و دانشگاه از منظر آینده پژوهی ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

یکی از اهداف عالیه انقلاب اسلامی، تقویت روشنفکری دینی از طریق افزایش هم اندیشی و تعامل فکری میان دو نهاد مهم، یعنی حوزه و دانشگاه است؛ به طوری که در دوران انقلاب، سخنرانی های روشنگرانه و آموزه های دینی آیت الله دکتر محمد مفتح در دانشگاه تهران، نقش مهمی را در شکل گیری و انجام وحدت رویه ای دو قشر دانشجو و روحانیت ایفا کرد و مجاهدت نرم افزاری و علمی ایشان در حدی تأثیر گذار بود، که سال روز شهادت(۲۷ آذر ۱۳۵۸) این روشنفکر دینی را با عنوان «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری کرده اند.

این نوشته به منظور تحقق برخی اهداف سند چشم انداز جنبش نرم افزاری تولید علم، مانند ارتقاء توان پدافندی ملی نرم افزاری در برابر سلطه فرهنگی، افزایش بهره وری بهینه نظام از ظرفیت ها و محصولات اتاق های فکر، ایجاد جنبش نرم افزاری مقابله با براندازی نرم، پاسخگویی مناسب به تهدیدات هویتی جهان اسلام و جلوگیری از شکل گیری فرقه های الحادی در دانشگاه ها و بر اساس مهندسی مناسب چهار پارامتر «اولویت سنجی، نیازسنجی، امکان سنجی و زمان سنجی»، و با تلفیقی از سه رهیافت نظری، کاربردی و راهبردی (آینده پژوهی)، به رشته تحریر در آمده است.

آسیب های فراروی وحدت حوزه و دانشگاه

متولیان دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران توانسته اند تا به امروز داربست و نمای ظاهری وحدت حوزه و دانشگاه را به خوبی حفظ نمایند، ولی در مدیریت کاربست آن با مشکلاتی روبرو بوده اند، که فقدان آسیب شناسی مؤلفه های واگرایانه، می تواند چشم انداز روشنفکری دینی و بالتبع بنیان های فرهنگی ساز و هویت ساز انقلاب اسلامی را در میان مدت با چالش هایی مواجه کند؛ به ویژه این که هم اکنون «براندازی نرم» نظام ما به مهمترین اولویت دیپلماسی امنیتی ایالات متحده تبدیل شده است.

از مصادیق خلأ حضور قدرتمند حوزه در دانشگاه ها به رشد خزنده، پنهان و مدیریت شده رگه هایی از تفکرات چپ مارکسیتی، سکولاریسم و یا لیبرال دموکراسی در میان برخی از دانشگاهیان اشاره کرد، که بیانگر نوعی خلاء قانونگذاری، سیاست گذاری، اجرا و نظارت مناسب در حوزه فرهنگ است، که در صورت عدم تبیین پاداستراتژی مناسب، می تواند محیط های دانشگاهی را به جای این که کانون پرورش روشنفکران دینی باشد به کانونی برای رشد روشنفکران غرب گرا و چپ گرا مبدل کند.

عدم تبیین استراتژی وحدت در دیپلماسی فرهنگی

تهاجم فرهنگی به صورت سازماندهی شده ارزش ها و بنیان های تمدنی ایرانی ـ اسلامی را نشانه گرفته و مهار آن جز با مدیریت برنامه ریزی شده سازمانی بر اساس «سند جامع سیاست های فرهنگی» میسر نخواهد بود.

به عنوان مثال کار ویژه ها، جایگاه و اهداف راهبردی حوزه و دانشگاه به خوبی تعریف نشده و هر کدام از ساختار های فرهنگی به صورت جزیر ه ای در جهت حفظ داربست وحدت (نمای ظاهری) فعالیت می کنند؛ در حالی که فرهنگ سازی بومی مستلزم برنامه ریزی بنیادین و زیر بنایی است که از پیش شرط های آن دستیابی به خرد جمعی و حداکثرسازی انسجام فکری ـ رویه ای مثلثِ «پژوهشی، کارگزار و ساختار» است.

هم اکنون پیامد های خلأ حوزه و دانشگاه در حد مشکل است و می توان با سیاستگذاری مناسب، موانع را بر طرف کرد، در غیر این صورت با افزایش شکاف میان حوزه و دانشگاه، هزینه های انسجام کاربست وحدت نیز افزایش خواهد یافت؛ به ویژه این که نظریه پردازان سناریوی «براندازی نرم» از مهمترین دلایل وقوع انقلاب را تقویت روشنفکران دینی در دانشگاه برشمرده اند، به همین منظور در صددند با رسوخ فرقه های الحادی، جریان های ایدئولوژیک سیاسی مانند لیبرال دموکرات و یا مارکسیست، زمینه های حضور قدرتمند روحانیت را کمرنگ نمایند.

قانونمند شدن تعامل میان معاونت فرهنگی ـ اجتماعی وزرات علوم؛ نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، سازمان بسیج اساتید حوزه و دانشگاه و بنیاد نخبگان حوزه و دانشگاه می توانند با تقویت حلقه های مشترک مفقوده میان حوزه و دانشگاه، تا حد زیادی پدافند نرم افزاری نظام در برابر ناتوی فرهنگی را تقویت نمایند.

عدم آشنایی به نقش روشنفکری دینی

یکی از ابزار های نظام برای تقویت پدافند ملی نرم افزاری در برابر ناتوی فرهنگی، ایجاد سازوکار های مناسب برای تقویت انسجام فکری ـ رویه ای، هم اندیشی و تعامل پایدار میان نهاد های حوزوی، دانشگاهی و اجرایی است؛ به ویژه در شرایطی که تخریب بنیان های تمدن ساز هویت ایرانی ـ اسلامی به یکی از اهداف بر اندازی نرم تبدیل شده است.

لازم به یادآوری است، نو محافظه کاران ایالات متحده در دهه نود میلادی برای عملیاتی کردن اهداف خود، تنها از ابزار های سخت افزاری بهره می بردند که نقطه عطف آن «جنگ دوم خلیج فارس»[۱] و نقطه اوج آن «حمله به عراق» در مارس ۲۰۰۳ است. پس از آن تغییراتی در جهت گیری های سیاست خاورمیانه ای آمریکا و نوع تهدید های آن ایجاد شد، به طوری که نهاد های سیاسی ـ امنیت آمریکا به سمت بهره گیری از راهبرد تلفیقی (قدرت نرم و سخت) متمایل شدند؛ ولی در اواسط سال ۲۰۰۵ وزنه نرم افزارگرایی در سیاست خارجی آمریکا بر سخت افزارگرایی غلبه یافت که نقطه عطف آن با پیشنهاد «مارک پالمر»(Mark Palmer) از اعضای تأثیر گذار مرکز پژوهشی «کمیته خطر جاری»[۲] آغاز و پارادایم مسلط آن «حمایت از حقوق بشر» و «دموکراسی سازی» است که خود را در قالب ناتوی فرهنگی نشان می دهد.

ابزار های گسترش ناتوی فرهنگی، «دیپلماسی عمومی»(Public Diplemacy) و هدف از آن تغییر رفتار و یا تضعیف نظام ج.ا.ایران با استفاده از «تهدیدات نرم»(Soft Threat) از طریق تبلیغ و ترویج ایدئولوژی سیاسی لیبرال ـ دموکراسی است.

در این راستا تقویت روشنفکری دینی می تواند تا حد زیادی از نطفه شکل گیری تشکل های دانشجویی برانداز و یا منحط و بالتبع افزایش پتانسیل تنش های دانشجویی جلوگیری کند؛ اما از شواهد روشن است که برخی از متولیان دیپلماسی فرهنگی هنوز به اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه در مهار تهدیدات نرم افزاری آشنا نیستند.

عدم بهره برداری از ظرفیت دیپلماسی عمومی

متولیان دیپلماسی فرهنگی برای ایجاد پل ارتباطی مناسب میان حوزه و دانشگاه، بایستی ابزار های مناسب برای انتقال متقابل دستاورد های علمی ـ فقهی را فراهم نمایند. صدا و سیمای ملی، محیط های وب (اینترنت)، مطبوعات و نشریات تخصصی، از مهمترین ابزار های دیپلماسی عمومی برای تقویت وحدت حوزه و دانشگاه به شمار می روند. در این راستا توصیه می شود اقدام های زیر مورد توجه قرار گیرد:

ـ افزایش هم اندیشی میان «بنیاد نخبگان حوزه و دانشگاه» با بخش های معارف از جمله با بخش معارف اسلامی صدا و سیما؛

ـ ایجاد بانک اطلاعات پژوهش های حوزه و دانشگاه با هدف توسعه بهره وری از دستاورد های علمی و اجتناب از فعالیت های پژوهشی موازی؛

ـ توزیع مناسب و هدفمند فصلنامه های تخصصی دانشجویی در حوزه و بالعکس؛

ـ تقدیر از مقاله های نمونه در موضوع وحدت حوزه و دانشگاه در مراسم هایی، مانند همایش علوم انسانی، جشنواره بین المللی فارابی، هفته پژوهش و یا سالروز وحدت حوزه و دانشگاه؛

ـ تقویب کتابخانه دیجیتال حوزه علمیه قم؛

ـ ارزیابی بُعد و دامنه تأثیر همایش های برگزار شده با موضوعات وحدت حوزه و دانشگاه.

راهکار های تقویت وحدت حوزه و دانشگاه

توصیه می شود برای ارتقای توان پدافند نرم افزاری نظام در برابر ناتوی فرهنگی، اقدام زیر جهت تقویت روشنفکری دینی مورد توجه متولیان امر قرار گیرد:

تأسیس بنیاد نخبگان حوزه و دانشگاه

مدرسان، دانشجویان و پژوهشگران ممتاز حوزه و دانشگاه نقش رهبری را در مدیریت وحدت راهبردی ایفا می کنند. بنابراین هماهنگ سازی فعالیت های آنان از طریق ایجاد سازمان هایی مانند، بسیج اساتید حوزه و دانشگاه و یا مجمع مدرسان حوزه و دانشگاه می تواند تا حد زیادی از انجام کار های جزیره ای و هدر رفتن هزینه ها، فرصت ها و ظرفیت ها جلوگیری کرده و زمینه های تسریع و تسهیل نهضت روشنفکری دینی را فراهم کند.

از طرفی ایجاد کانونی برای تضارب افکار حوزه و دانشگاه به دلیل ایجاد فضای تعامل و انتقاد سازنده، می تواند خلأ پژوهش های علمی – فقهی در ساختار حوزه و دانشگاه را تا حدودی مرتفع نماید و باعث رشد جنبش روشنفکری دینی در دانشگاه و جنبش نرم افزاری تولید علم در حوزه شود.

متولیان حوزه نیز بایستی با هدف توسعه کیفی دانشگاه ها، معیار های پذیرش علمی طلاب را برای رسیدن به حوزه علمیه مطلوب افزایش دهند. هم اندیشی حوزه با نخبگان دانشگاه باعث رشد آموزش های عمومی طلاب و مدرسان با برخی از فن آوری های نوین، مانند دانش هسته ای بومی، آینده پژوهی، زبان های خارجی، علوم کامپیوتر و در نهایت نوآوری و شکوفایی روش های علمی در حوزه می شود؛ و بالعکس مهیا کردن حضور اساتید بر جسته حوزه در دانشگاه ها در شکل گیری دانشگاه اسلامی تأثیر گذار خواهد بود.

دستیابی حداکثری انسجام فکری – رویه ای شورای عالی حوزه در رابطه با تهدیدها، فرصت ها، آسیب ها و قابلیت ها سیاستگذاران و مجریان دیپلماسی فرهنگی حوزه، در گام اول شایسته است مهمترین آسیب ها، تهدید ها و مؤلفه های تضعیف کننده وحدت حوزه و دانشگاه را توصیف و طبقه بندی کنند.

گام دوم مهمتر و مستلزم حاکمیت تفکر استراتژیک در قبال وحدت حوزه و دانشگاه است؛ یعنی نخبگان حوزه بایستی بتوانند برای مهندسی مناسب پاداست