پاورپوینت کامل خاستگاه و شش دوره تاریخی شیعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاستگاه و شش دوره تاریخی شیعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاستگاه و شش دوره تاریخی شیعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاستگاه و شش دوره تاریخی شیعه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

حجت الاسلام دکتر سید محمدکاظم طباطبایی رییس پژوهشکده علوم و معارف حدیث در اولین جلسه از سلسله جلسات بصیرت ۵، با عنوان «خاستگاه شیعه» که از سوی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه پردیس قم برگزار شد، سخنان خود را با معنای لغوی شیعه آغاز نمود و پس از تعریف شیعه از دیدگاه اهل تسنن گفت: شیعه از دیدگاه ما، یعنی کسی که وصایت بعد از پیامبر(ص) را از آنِ امیرالمؤمنین علی(ع) به عنوان جانشین بلافصل ایشان می داند. وی اضافه کرد: شیعه در لغت به معنای «پیرو» است و اصطلاح «شیعه علی» به معنای پیروان و یاران علی(ع) در زمان خود پیامبر(ص) به کار رفته و در روایات نبوی هم این اصطلاح آمده است. در قرآن کریم نیز واژه شیعه به کار رفته است؛ مثل «و انّ مِن شیعته لَاِبراهیم» (صافات: ۸۳). لذا بعد از رحلت پیامبر(ص) چند نفر به عنوان «علوی» و «شیعه علی» شناخته می شدند مثل سلمان، مقداد، ابوذر و عمار.

عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) با تأکید بر اینکه معمولاً کسانی که امامت امیرالمؤمنین(ع) را قبول دارند دو امام بعد از ایشان را نیز قبول دارند گفت: فرقه های به وجود آمده در تشیع ـ مانند کیسانیه، زیدیه، فطحیه و واقفیه ـ مربوط به بعد از امام حسین(ع) است. وی ادامه داد: بعد از عثمان، مردمی که به امیرالمؤمنین(ع) روی آوردند را نمی توان شیعه واقعی نامید بلکه آنان تنها شیعه سیاسی بودند. در زمان امام حسن مجتبی(ع) نیز به دلیل حضور معاویه مردم جرأت بروز اعتقادات خود را پیدا نمی کردند. بعد از قیام امام حسین(ع) حدود ۲۵ سال دوره سکوت بود تا اینکه از سال ۸۵ هجری امام سجاد(ع) هسته اولیه تشیع اعتقادی را بنا نهاد که اولین شیعیان این هسته «ابوخالد کابلی» و بعد «ابوحمزه ثمالی» و «جبیر بن مطعم» بودند. از این دوره به بعد شیعیان اعتقادی افزایش یافتند و یک هسته علمی و تفکری شیعی تشکیل شد. پس از تشکیل هسته تفکر شیعی در دوران امام سجاد(ع)، رشد و تثبیت تشیع در دوران امام باقر(ع) رخ داد و در دوران امام صادق(ع) به مرحله ظهور و بروز و شکوفایی رسید.

دکتر طباطبایی اولین افراد هسته تشکیلات و تفکر شیعی را دانشمندان و علمای برجسته دانست و اضافه کرد: این افراد عوام نبودند لذا عامل مهمی در رشد و استقرار تفکر شیعی شدند و شهر های کوفه و قم اولین مراکز آنان بود. این پژوهشگر دینی ادامه داد: زمان امام رضا(ع) دوره اوج و شکوفایی تشیع بود که به خصوص بحث امامت به اوج رسید. لذا از زمان امام جواد(ع) تا زمان امام حسن عسکری(ع) هیچ انشعابی بین شیعیان به وجود نیامد چون تفکر شیعی به صورتی مستحکم درآمده بود. البته از دوران امام هشتم به بعد، تشیع با امر صعبی مواجه شد و آن کودک بودن امام بعد از ایشان ـ یعنی امام جواد(ع) ـ بود. امام عسکری(ع) نیز در زمان خود زمینه پذیرش امر غیبت امام زمان(عج) را در میان مردم به وجود آورد.

حجت الاسلام طباطبایی شهر مقدس قم را مرکز علم و فقه تشیع از زمان غیبت صغری تا سال ۳۵۰ هجری عنوان کرد و افزود: از این سال به بعد، به دلیل روی کار آمدن دولت آل بویه مرکز تشیع به بغداد منتقل شد. سرآمد این عصر «شیخ مفید» بود که طراح نظام تفکر شیعه بود. وی در سال ۴۱۳هجری درگذشت و بعد از ایشان «علامه حلی» توانست تفکر شیعه را در دوران مغولان به خوبی حفظ کند و حتی گسترش دهد.

این استاد تاریخ اسلام، دوران اوج گیری تشیع را مربوط به دوران صفویه دانست و گفت: در این زمان علمای جبل عامِل لبنان و دیگر سرزمین ها به ایران سرازیر شدند و بزرگترین مرکز و کشور شیعه را به وجود آوردند.

وی با گذری بر تاریخ ابراز داشت: اگر به تاریخ نگاهی دقیق بیندازیم نقاط عطف تشیع در شش دوره است؛ اول: ایجاد تشیع سیاسی در دوران حکومت امام علی(ع)؛ دوم: ایجاد تشیع اعتقادی و مذهبی در دوران امام باقر(ع) و امام صادق(ع)؛ سوم: ایجاد تفکر منطقی و منضبط شیعه در دوران شیخ مفید؛ چهارم: فراگیر شدن تشیع در دوران علامه حلی؛ پنجم: تشکیل کشور مستقل شیعه در زمان صفویه؛ و ششم: ایجاد تفکر شیعی مبتنی بر اسلام ناب در زمان انقلاب اسلامی ایران.

طباطبایی در ادامه به برخی نظریات دیگر در باب خاستگاه تشیع هم اشاره کرد و گفت: یکی از کسانی که در این زمینه نظر داده است «اتان کلبرگ» است. وی در سال ۱۹۴۳ م به دنیا آمده و استاد دانشگاه «هبرو» در فلسطین اشغالی است. او درباره «شیخ صدوق»، «نظریه تحریف قرآن»، «کتابخانه ابن طاووس»، «از امامیه تا اثناعشریه» مقالات متعددی در دایره المعارف اسلام دارد که برخی از مقالات آن نقد شده است. وی معتقد است که هیچ شاهدی بر این که شیعه در طول تاریخ خود قبل از غیبت و قبل از پایان قرن سوم، اثناعشری بوده وجود ندارد؛ بلکه بر عکس شواهدی وجود دارد که شیعیان اصلاً امامان خود را نمی شناختند بلکه به دنبال درگیری ها و اختلافات بودند؛ چون همه آثار شیعه بعد از دوران غیبت صغری شکل گرفته است.

دکتر طباطبایی پاسخ داد: در نظرات کلبرگ ابهام ها و ایرادات فراوانی وجود دارد. مثلاً وی در نظریه «از امامیه تا اثناعشریه» به درستی توضیح نداده است که امامیه نخستین چه کسانی بودند؟ در چه زمانی زندگی می کردند؟ چه می گفتند؟ و از چه زمانی از امامیه تبدیل به اثناعشریه شدند؟!

طباطبایی افزود: وهابیت نیز خاستگاه شیعه را برخاسته از زمان «عبدالله بن سبا» می داند که این نظریه با توجه به مستندات تاریخی و روایات، سراسر واهی و مردود است. منبع/ابنا

تغییر مسیر سیاسی شیعه توسط امام سجاد(ع)

حجت الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان، رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی در خصوص اهمیت صحیفه سجادیه عنوان کرد: صحیفه سجادیه پس از قرآن و نهج البلاغه، سومین متن معتبر دینی شیعیان به شمار می رود. وی اظهار داشت: صحیفه سجادیه کتابی با مضامین ادعیه است که در چند قرن اخیر به زبور آل محمد(ع) معروف شده است. صحیفه سجادیه از دوران قدیم برای شیعیان شناخته شده بود و نسخه های بسیار کهن آن از قرن ۶ و ۷ هجری وجود دارد اما بیش از هر چیز دوره صفویه و پدر علامه مجلسی، این کتاب را در جامعه شیعی ترویج و گسترش دادند. دانشیار دانشگاه تهران با بیان اینکه صحیفه سجادیه اثری مقبول است، گفت: به جز شیعیان امامی، شیعیان زیدی هم بسیار به صحیفه سجادیه اعتقاد دارند به طوری که اغلب آنها دعاهایی از صحیفه را به صورت مکتوب همراه خود داشته و در مواقع نیاز آنها را قرائت می کنند. وی معتقد است نگارش صحیفه سجادیه توسط امام زین العابدین(ع) تنها متأثر از شرایط خفقان سیاسی آن زمان نبود، بلکه همه ائمه(ع) اهل دعا بودند و از دعا به عنوان وسیله ای عبادی، معنوی و اخلاقی بهره می بردند؛ لذا دعا قالبی برای معارف دینی محسوب می شد.

وی ادامه داد: به دلیل آنکه امام زین العابدین(ع) در شرایط سختی به سر می بردند محتوای دعاها علاوه بر معنویت و عبادت که اصل برقراری ارتباط میان بنده و خالق است، شامل معارف عبادی و سیاسی نیز بود لذا بیشتر ادعیه، جنبه سازندگی و شخصی داشت و این توجیه سیاسی و اجتماعی را می توان داشت که در آن دوران به دلیل آنکه دین ضعیف شده بود شیعیان نیازمند پیراستگی و تهذیب نفس بودند. رئیس کتابخانه مجلس با تأکید بر آنکه دعاهای امام سجاد(ع) تنها در میان شیعیان نبود بلکه اهل سنت نیز از مضامین بلند آن بهره می بردند، گفت: ابن ابی الحدید، بخش هایی از صحیفه سجادیه را در شرح نهج البلاغه خود آورده است که این امر نشانگر آن است که صحیفه سجادیه در میان اهل سنت نیز مورد استفاده قرار می گرفت.

دکتر جعفریان ادامه داد: پس از واقعه کربلا که ضربه هولناکی برای شیعیان به شمار می رفت و تجربه بسیار سختی بود که شیعه نتواند در رأس امور قرار گیرد، حضرت سجاد(ع) مسیر زندگی سیاسی شیعه را از «برخورد مستقیم به غیرمستقیم»، تغییر داد و در واقع این برخورد غیرمستقیم نیز تفسیر تازه ای از کارهای سیاسی و فرهنگی بود. دانشیار دانشگاه تهران خاطرنشان شد: امام سجاد(ع) بانی و عامل سیاست جدیدی در میان شیعیان بود که تقویت کننده بنیادهای فکری و اخلاقی شیعه محسوب می شد. ممکن است مانند دوران شاهنشاهی یک مرجع تقلید سال ها هیچ گونه قدرت سیاسی نداشته باشد ولی به هر حال تبیین احکام دینی برعهده وی است حالا آنکه امامان ما درجه بالاتری را در این امور داشته اند.

این نویسنده تاریخ اسلام تصریح کرد: باید به این حقیقت توجه داشت که امامان ما تنها امام سیاسی نبودند که جامعه را رهبری کنند بلکه آنها امامانی بودند که بایستی دین را برای مردم تبیین می کردند. این مسئله که بیش از ۵۰ دعای مشهور و بیش از ۲۰۰ دعای غیر مشهور از امام سجاد(ع) به جا مانده نشانگر آن است که یکی از وظایف امام(ع) تبیین رابطه زیبای میان انسان و خداست. جعفریان بیان داشت: امامان معصوم(ع) به دلیل عصمت و درکی که خداوند متعال از قرآن به آنها داده بود رسالت مهم تری در تفسیر دین بر عهده آنها بود، این سیاست امام سجاد(ع) بعدها میان شیعیان باقی ماند به طوری که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نیز همین استراتژی را ادامه دادند.

جعفریان ابراز داشت: به طور کلی صحیفه سجادیه منبع عرفان نظری مقبول و معقول است و ما امروز به جای عرفان های کاذبی که در جامعه شایع شده و اسباب تحریف اجتماع را فراهم می کند باید «دعا» را تقویت کنیم. وی در ادامه افزود: نباید بیش از حد، به ادعیه شکل سیاسی داد بلکه باید سعی شود مضامین بلند آنها به طور مستقل، بخش معنوی جامعه را تغذیه کند چرا که جامعه امروز به لحاظ اخلاقی، نقاط ضعف هایی دارد که باید جلسات دعا در میان توده مردم، تقویت شود.

وی اضافه کرد: امروز این وظیفه ماست که برای صحیفه سجادیه شرح بنویسیم همانگونه که بسیاری از علمای ما نیز شروح متعددی را برای آن به نگارش درآورده اند؛ اما باید گفت که تاکنون پس از پیروزی انقلاب، هیچ شرحی برای آن نوشته نشده است! بنده در این سال ها هیچ تفسیری را برای صحیفه سجادیه نیافته ام و فقط در دوران صفویه ده ها تفسیر برای صحیفه سجادیه نوشته شد. متأسفانه امروز حتی یک چاپ نیکو نیز از صحیفه سجادیه در دست نداریم. وی عنوان کرد: به اعتقاد بنده بایستی بنیاد خاصی برای صحیفه سجادیه ایجاد شود تا در زمینه حفظ دعا، ترویج و تبیین مفاهیم آن و برگزاری مسابقات، راهکارهایی را ارائه دهد. مسلماً در شرایط فعلی ما که اخلاق، بسیار در معرض خطر قرار دارد، صحیفه سجادیه می تواند مبنعی بسیار عالی و مؤثر باشد. منبع/کتابخانه تاریخ اسلام

اندیشه های سیاسی تشیع

نشست علمی «جایگاه، تفکرات و اندیشه های سیاسی تشیع» ۷ آبان، با حضور اساتید دانشگاه پادربورن و مدرسان دینی مسیحی از کشور آلمان، پیرامون موضوع تفکرات و ساختار اجتماعی و سیاسی شیعه با سخنرانی حجج الاسلام دکتر شمالی، دکتر انصاری پور و محسن قنبری در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.

در ابتدای این نشست دکتر شمالی، رئیس موسسه بین المللی مطالعات اسلامی در مورد جایگاه حوزه های علمیه در شیعه، به زبان انگلیسی سخنرانی کرد. وی با اشاره به جایگاه علم در اسلام اظهار داشت: از دیدگاه اسلام آموزش بر عبادت ارجحیت دارد و پیامبر اسلام (ص) پیروان را ترغیب می کرد که حتی دورترین نقاط جهان را برای دستیابی به دانش بپیمایند. وی در پایان با بیان جایگاه قم در دنیای شیعه، از زمان ورود شیعه به ایران تا به حال تصریح کرد: قم مرکز شیعه بوده است و حوزه های علمیه قم که حدود صد سال پیش توسط شیخ عبدالکریم حائری رونق یافت، اکنون پذیرای طلبه های بسیاری از ایران و اقصی نقاط جهان می باشد و در سراسر قم شاهد فضایی دینی و حوزوی هستیم.

در بخش بعدی نشست، دکتر انصاری پور، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذهب به موضوع «مولفه های فکری تشیع» پرداخت. وی با اشاره به اصول اعتقادی شیعه گفت: اعتقاد به خدای یکتا و منزه بودن او از صفات جسمانی و برتری او از توان عقلی انسان، اصلی ترین مؤلفه فکری تشیع است. وی در ادامه افزود: اعتقاد به اینکه خدا خود را به انسان از طریق انسان های برگزیده معرفی کرده است، دومین مؤلفه فکری تشیع می باشد. آنها انبیا(ع) هستند که در اوج عظمت وجود شناختی و عظمت معنوی و عظمت معرفتی می باشند. وی در پایان، سومین مؤلفه فکری شیعه را اعتقاد به امامت دانست و تأکید کرد: در تفکر شیعه پیامبر اسلام (ص) برای خود جانشینی تعیین کرد و آیه ابلاغ مربوط به آن است. جانشین پیامبر اسلام (ص) همه شئون پیامبر (ص) به جز شأن دریافت و ابلاغ وحی را دارا هستند.

در بخش آخر، محسن قنبری از اساتید موسسه بین المللی مطالعات اسلامی عنوان «اندیشه های سیاسی شیعه» را برای سخنرانی خود برگزید. وی در این سخنرانی که به زبان انگلیسی ارائه شد، با اشاره به محوریت خدا در ساختار سیاسی شیعه گفت: خدا در صدر ساختار سیاسی شیعه قرار دارد و پیامبران(ع) در رتبه دوم این ساختار هستند. وظیفه آنان دریافت احکام الهی و ابلاغ شان به مردم است. در ساختار سیاسی شیعه، جانشینان پیامبر(ص) در جایگاه بعدی قرار دارند که به اعتقاد شیعه این مسئولیت بر عهده دوازده امام معصوم(ع) است. در مرحله آخر نیز فقها هستند که در زمان غیبت امام زمان(عج) مسئولیت سیاسی اجتماع شیعه را بر عهده دارند. منبع/پایگاه دانشگاه ادیان و مذاهب

«تنزیه الشیعه الاثنی عشریه عن الشبهات الواهیه»

یکی از اقدامات انحرافی فرقه ضالّه وهّابیت، تألیف و انتشار کتاب های ضد اهل بیت(ع) می باشد که با شمارگان وسیع به ویژه در موسم حج، در اختیار مردم سراسر جهان قرار می گیرد. یک نمونه از این کتاب ها، «اصول مذهب الشیعه الاثنی عشریه، عرض و نقد» در جلد به زبان عربی به قلم «دکتر ناصر بن عبدالله القفاری» و گروهی از همکاران وهابی او می باشد؛ که مکرّر منتشر شده است. در واکنش به این کتاب سراسر تهمت، عالم روشن بین شیعه «مرحوم آیت الله الشیخ ابوطالب التجلیل» که از جمله شخصیت های فعال حوزوی در پاسخ به شبهات اعتقادی بود، با تألیف کتاب «تنزیه الشیعه الاثنی عشریه عن الشبهات الواهیه» در ۲ جلد به رد شبهات مطرح شده از سوی قفاری، پرداخت و پاسخ هایی قوی و محکم به او داد؛ که این اثر از سوی انتشارات مجمع جهانی اهل بیت(ع) منتشر شده است. از جمله مهم ترین مباحث این کتاب عبارتند از: پیدایش شیعه، اعتقاد شیعه در باره قرآن، اعتقاد شیعه در باره سنت نبوی(ص)، عقیده شیعه در باره اجماع، اعتقاد شیعه در باره اصول دین [توحید و عدل، نبوت و امامت، معاد] غیبت، مهدویت، رجعت، بداء و….

یادآور می شود در رد کتاب قفاری تاکنون کتاب ها و مقالات فراوانی نگاشته شده است؛ از جمله این کتاب ها عبارتند از:

۱. نقد کتاب اصول مذهب الشیعه للقفاری/ جلد – / السید محمّد الحسینی القزوینی، دار التوحید للنشر؛

۲. الرّد علی کتاب(اصول الشیعه الامامیه الاثنا عشریه للقفاری)/ الدکتور عبدالقادر عبدالصمد، دارالوحده الاسلامیه؛

۳. حقیقه المهدویه والغیبه؛ دراسه تاصیلیه لشبهات الدکتور ناصر بن عبدالله القفاری فی کتاب اصول مذهب الشیعه/ الشیخ یحیی عبدالحسین الدوخی، دار المشعر؛

۴. مع الدکتور ناصر القفاری فی اصول مذهبه(حول السنه ورواتها)/ جلد – / الشیخ ابوالفضل الاسلامی، نشر فقاهت؛

۵. توحید و شرک در نگاه شیعه و وهّابیت و بررسی و نقد افترائات قفاری/ دکتر احمد عابدی، مؤسسه فرهنگی هنری مشعر. منبع/ابنا

تشیع در اروپا با تأکید بر آلمان

کتاب «جستاری درباره اسلام و تشیع در اروپا؛ با تأکید بر تشیع در آلمان» که به قلم حسین متقی تألیف شده است، به روند ورود اسلام به اروپا، پیوند و روابط آن با مسیحیت، و بررسی مسلمانان اروپا می پردازد و در ۱۴ بخش نگارش یافته است. درآمدی بر سیر تاریخی اسلام و تشیع در اروپا، پیوندها و روابط مسیحیان و مسلمانان اروپا، گسترش روزافزون اسلام در اروپا، جمعیت مسلمانان کشورهای اروپایی، مطالعات شرقی، اسلامی و شیعی در دانشگاه های آلمان، وضعیت دینی و فرهنگی مسلمانان آلمان و جمعیت ها، احزاب و مراکز اسلامی در آلمان، از جمله عناوین هفت فصل نخست این اثر است. مجلس اعلای شیعیان آلمان، مرکز اسلامی امام علی(ع) در هامبورگ، آکادمی علوم اسلامی (IWA)، روابط فرهنگی و سیاسی ایران و آلمان، کتابخانه های آلمان با نگاهی به کتابخانه دولتی برلین، همایش ها و کنفرانس ها درباره تشیع در آلمان، و زمینه ها، فرصت ها و بایسته های مطالعات شیعی در آلمان، عناوین فصول دیگر این کتاب به شمار می روند.

نویسنده در بخشی از پیشگفتار این کتاب چنین آورده است: «آشنایی تدریجی اروپاییان با اسلام شیعی از طریق ادریسیان زیدی در افریقیه و فاطمیان اسماعیلی در مصر و دریافت تفاوت هایی میان اسلام اموی و شیعی، به تدریج زمینه های اولیه شناخت اسلام و شیعه را در غرب فراهم کرد، اما به نظر نمی رسد آنان دقیقاً تا روی کار آمدن صفویان در ایران، شناخت صحیح و دقیقی از شیعه اثناعشری (امامیه) و آموزه های اصیل آن به عنوان «اسلام اورژینال» و همچنین همزادی اسلام و تشیع، داشته باشند.. ..وجود دشمن مشترک وقت صفویان امامی و غربیان، یعنی دولت عثمانی، توجیه کننده روابط قطعی استراتژیک سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آن دو است و به تبع آن شناخت روشن و دقیق تر غربیان از شیعیان امامی و برعکس را پس از به قدرت رسیدن صفویان، پدید آورد. بررسی زوایای پنهان اسناد این تعاملات تاریخی مغفول عنه، بی تردید زمینه های مطالعاتی جدیدی را پیش روی پژوهشگران مطالعات اسلامی و شیعی جهان قرار خواهد داد.»

یاد آور می شود این کتاب در ۳۰۰ صفحه، با قیمت پنج هزار تومان به همت نشر ادیان منتشر شده است.

«اهل بیت(ع) در مصر»

کتاب «اهل بیت(ع) در مصر» به اهتمام و کوشش استاد سیدهادی خسروشاهی، و با ترجمه محمد مقدسی از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر شد.

این کتاب جامع ترین مطالب تاریخی را درباره مراقد اهل بیت(ع) در مصر در خود جای داده است که مجموعه ای از مقالات و رساله های شخصیت های برجسته علمی و مذهبی مصر در این باره است. متن عربی این کتاب با استفاده از منابع متعدد و معتبر اهل سنت، گردآوری و تنظیم شده و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و اینک ترجمه فارسی آن در اختیار علاقمندان و پژوهشگران قرار داده شده است.

این کتاب از سه مقدمه، ۱۳ بخش و دو پیوست تشکیل گردیده.

در ابتدا مقدمه مرکز تحقیقات مجمع تقریب مذاهب اسلامی، به قلم استاد شوقی محمد آمده است. بخش های سیزده گانه کتاب عبارتند از:

بخش اول، جایگاه و منزلت اهل بیت(ع) (به قلم النبوی جبر سراج)، اهل بیت(ع) در مصر (نوشته الشیخ عبدالحفیط فرغلی و احمد ابوکف)، ساداتی که در مصر به خاک سپرده شده اند (نوشته حنفی المحلاوی)، مرقد حسینی (نوشته دکتر سعاد ماهر) و امام حسین(ع) (نوشته مأمون غریب).

بخش دوم، به مقالاتی درباره بانو زینب (ام الشهداء) اختصاص دارد که: چهار مقاله از علی احمد شلبی، صافیناز کاظم، حنفی المحلاوی و دکتر سعاد ماهر را در بردارد.

بخش سوم، به بانو نفیسه اختصاص دارد که: توفیق ابوعلم، حنفی المحلاوی و دکتر سعاد ماهر در سه مقاله مجزا، به زندگی و فعالیت های این بانوی خاندان اهل بیت(ع) می پردازند.

بخش چهارم، نویسندگان در چهار مقاله مجزا زندگی بانو سکینه دختر امام حسین(ع) را تحلیل و تبیین می کنند.

بخش پنجم، مجدی فتحی السید و حنفی المحلاوی در دو مقاله به زندگی بانو فاطمه÷ دختر امام حسین(ع) می پردازند.

بخش ششم به بانو رقیه، دختر امام علی(ع) اختصاص دارد و دکتر حمزه النشرتی و حنفی المحلاوی در دو مقاله این شخصیت خاندان اهل بیت(ع) را معرفی می کنند.

بخش هفتم و هشتم، هر کدام در یک مقاله، زندگانی ابراهیم فرزند امام حسن(ع) و حسن الانوار (نواده امام حسن(ع)) را بیان می کنند.

بخش نهم و دهم، حنفی المحلاوی به شخصیت و سیره زیدبن علی زین العابدین(ع) و محمد الجعفری، فرزند امام جعفر صادق(ع) می پردازد.

بخش یازدهم دو مقاله از حنفی المحلاوی و دکتر سعاد ماهر درباره بانو عایشه، دختر امام جعفر صادق(ع) و سیره اوست.

بخش دوازدهم هم مقاله ای درباره بانو کلثوم، نواده امام جعفر صادق(ع) دارد.

بخش سیزدهم هم النبوی جبر سراج در مقاله ای به زیارت قبور اهل بیت(ع) می‎پردازد.

پایان بخش کتاب هم سه پیوست درباره کتاب اخبار الزینبات (درباره زندگی حضرت زینب÷ و سند تاریخی درباره آرامگاه این بانو در مصر)، مالک اشتر و محمدبن ابوبکر آمده است.

چاپ نخست عربی این کتاب در ۲۰۰ صفحه از سوی دارالهدف در سال ۱۴۲۲ قمری و چاپ دوم آن نیز از سوی مکتبه الشروق الدولیه در سال ۱۴۲۵ ق / ۱۳۸۳ ش در بیش از ۳۳۰ صفحه در قاهره منتشر شد. چاپ اول ترجمه این کتاب در سال ۱۳۹۰شمسی، در ۵۳۶ صفحه، قطع وزیری، از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به جامعه فرهنگی ومذهبی کشور عرضه شده است. منبع/مرکز بررسی های اسلامی

کتب ۴۰۰گانه امام صادق(ع)

شهید اول در مقدمه کتاب «الذکری»می گوید: «امام صادق(ع) شخصاً چهارصد کتاب نوشتند و اصحاب آن حضرت چها