پاورپوینت کامل منطق سید ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منطق سید ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منطق سید ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منطق سید ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

زیر عنوان:

گزارشی از چالش ارنست رنان و پاسخ سید جمال الدین

این ارنست رنان بود که توپخانه را آتش کرد! او در سخنرانی اش در سوربن، ادعای برخی ناسیونالیست های عرب را در باره علوم و فنون و فلسفه مردود دانست و گفت این ها هیچ کدام از آن اعراب نیست.

تا اینجای قصه ـ اگرچه به مذاق قومیت گرایان عربی که در پاریس زندگی می کردند خوش نیامد ـ سخن غلطی نبود و شاید بتوان گفت که تحلیل درستی از نقش ملت های غیرعرب در شکل گیری تمدن اسلامی ارائه می داد؛ با این حال رنان در ادامه سخنرانی، به نکات دیگری اشاره کرد که به برخی از آنها، نقد جدی وارد است. از جمله آنکه مدعی شد که در اسلام نه تنها شوق علم و فلسفه و بحث، آزاد نیست بلکه مانع علم و فلسفه نیز هست! برخی از دانشجویان عرب مصری در پاریس، اظهارات رنان را «طعن بر اسلام و ملت عرب» خواندند و دست به ترجمه و انتشار متن سخنرانی ارنست رنان زدند و در نتیجه مواضعی از نقد تا تکفیر و لعن، در میان مسلمانان بر علیه رنان، پدید آمد.

این شکاف، هر روز عمیق تر می شد و بر دامنه بدبینی ها می افزود. سیدجمال که هنوز یک سال از اقامتش در پاریس نگذشته بود، معتقد بود که بدفهمی های غربیان از فلسفه اسلامی را همواره نباید به تکفیر و عناد پاسخ گفت. این بود که مقاله ای در پاسخ به رنان، نگاشت و در نشریه «دیبا» به چاپ رساند. او شیوه ای آرام و مستدل را در پیش گرفت و به همین دلیل تندروان مصری مقیم پاریس پاسخ سیدجمال را نپسندیده و حتی در محافل مختلف، آن را نکوهیدند! گفته شده است که دلیل پشت کردن رهبران تندرو اسلامی پاریس ـ همچون حسن عاصم و محمد مختار ـ آن بود که سید در پاسخ به رنان شیوه منصفانه اش را ستوده و تصریح کرده بود که از سخنرانی رنان بسیار استفاده برده است.

پاسخ سید اگرچه معتدل و همراه با حرمت بود، با این حال از یک ضعف رنج می برد و آن اینکه احتمالاً به خاطر نفوذ تندروان عرب مقیم پاریس، نتوانسته بود از دیدگاه سنتی «عرب یعنی مسلمان» خلاصی چندانی بیابد تا آنجا که دچار سهو شده و ابن رشد و ابن طفیل را به اندازه «کندی» عرب می شمارد!

به هرحال پاسخ محترمانه سیدجمال، اگرچه امثال حسن عاصم را خوش نیامد، اما بر رنان بی تأثیر نبود. رنان در پاسخ خود، ستایش فراوانی نسبت به سیدجمال ابراز نمود و نظر خود را تاحدودی تعدیل کرد و گفت: «اسلام در نیمه اول حیات خود، مانع پیدایش و رواج و استقرار علم و دانش در سرزمین ها نبود، بلکه در نیمه دوم حیات خود بود که علم را خفه کرد!» تحلیل گران معتقدند که این نتیجه گیری، در بردارنده بسیاری از آراء تعدیل شده پیشین رنان است، و قاعدتاً نظر رنان به آنجا رسیده است که مقاومت در برابر علم ربطی به جوهر و ذات اسلام ندارد؛ چون اگر طبیعت اسلام چنان بود، هرگز از آغاز تا انجام حیات خود تشویق به علم نمی کرد.

آنچه در ادامه می خوانید، چالش ارنست رنان با سیدجمال اسدآبادی پیرامون فلسفه اسلامی، اسلام و عرب است.

نخستین انتقادهای رنان

نخستین انتقادهای ارنست رنان از اسلام را می توان در چند مورد خلاصه کرد:

۱. اینکه تاریخ نگاران از علوم و فنون و تمدن و فلسفه عرب سخن گفته اند، اشتباه است؛ زیرا این پدیده ها پیش از آنکه از عرب ها باشد، محصول اقوام غیر عرب می باشد. تمدن غالباً محصول ایرانیان و فلسفه عمدتاً محصول مسیحیان نسطوری و بت پرستان حرّانی است. فیلسوفانی چون کندی، فارابی، ابن سینا و ابن رشد که در تمدن اسلامی چهره نمودند، جز کندی، بقیه غیرعرب هستند. به این دلیل، انتساب تمدن و مدنیّت و علم و فلسفه به اعراب نادرست است و نشان دهنده بی دقتی در تعبیر و سخن می باشد.[۱]

۲. اسلام نه تنها مشوق علم و فلسفه و بحث آزاد نیست، بلکه با اعتقاد به عوالم غیب و تکیه بر خوارق عادات و ایمان کامل به قضا و قدر، مانع علم و فلسفه هم هست. در میان مسلمانان اگر کسی به فلسفه می پرداخت، مورد تهدید و آزار قرار می گرفت و یا کتاب هایشان سوزانده می شد و یا در پناه حمایت خلیفه ای قرار می گرفته که به ظاهر مؤمن و در باطن بی دین بوده است. با این همه، فلسفه منسوب به مسلمانان از ارزش چندانی برخوردار نیست؛ زیرا این فلسفه همان فلسفه آشفته یونان بود.

البته در دین اسلام، آموزش ها و اصول عالی و پردازش والایی وجود دارد، من هر بار که داخل مسجدی شدم، جاذبه ای از اسلام مرا جلب کرد، حتی متأسف شدم که چرا مسلمان نیستم…؛ اما اسلام سدّی است در مقابل تفکر و اندیشیدن در باره حقیقت پدیده ها و اشیاء… خرد ساکنان سرزمین اسلامی ناقص و اندک است، آنچه مسلمان را از دیگران متمایز می کند دشمنی آنان با علم و اعتقاد به این مسئله است که بحث کردن، کفر و مایه کاستی عقل و بی فایده است.

۳. نژاد عرب به طور طبیعی و ذاتی، غیر فلسفی ترین فکر را دارد؛ زیرا در روزگار خلفای راشدین، که روزگار پیشوایی عرب بود، فلسفه ای وجود نداشت. مباحث فلسفی و علمی زمانی پدید آمد که ایرانیان پیروز شدند و عباسیان را در نبرد با امویان یاری کردند و خلافت را تسلیم آنان نمودند و مرکز خلافت را به عراق که کانون تمدن کهن ایرانی بود منتقل کردند.

پاسخ سید جمال

خلاصه پاسخ های سیدجمال الدین اسد آبادی را به انتقادهای ارنست رنان، در چند محور زیر می توان خلاصه کرد:

۱. باید بگویم که شیوه ارنست رنان عزیز در کنفرانس، کاملاً منصفانه بود. سخنرانی رنان روی دو نقطه اساسی تکیه داشت: الف) دیانت اسلام ـ به مقتضای شرایط خاص توسعه آن ـ با علم در ستیز بوده است؛ ب) عرب به طور ذاتی و طبیعی برای علوم ماورای طبیعت و فلسفه آمادگی نداشت.

۲. در مورد اول، پس از مطالعه مطالب کنفرانس، آدمی می پرسد که آیا این بدی (ستیزه با علم) معلول خود اسلام است یا اینکه معلول صورتی است که دیانت اسلام به آن شکل در جهان انتشار یافت و یا اینکه برآمده از اخلاق ملت هایی بوده است که به اسلام گرویدند و یا به زور، قبول اسلام کردند و عادات و سنن طبیعی آنها جملگی موجب این اشکال شدند؟ بی تردید، کمبود وقت به آقای رنان اجازه نداد که به این نکته مهم بپردازند. [آنگاه سید به این مطلب اشاره کرد که آنچه برای مسلمانان اتفاق افتاد، برای ادیان دیگر هم اتفاق افتاده است] زیرا که پیشوایان کلیسای کاتولیک، تا آنجا که من می دانم، هنوز هم سلاح خود را بر زمین ننهاده و با کسانی که آنها را اهل گمراهی و ضلالت می دانند، یعنی اهل علم و فلسفه، در ستیزند.

۳. اما [درباره] محور دوم کنفرانس رنان، همگان آگاهند که ملت عرب از حالت عقب ماندگی نخستین خارج شد و در مسیر پیشرفت فکری و علمی قرار گرفت؛ شتاب وی در این روند با هیچ چیز جز فتوحات سیاسی اش قابل مقایسه نیست؛ زیرا که در طول یک قرن خود را با علوم یونانی و ایرانی هماهنگ و سازگار کرد. .. به این گونه بود که علوم در میان اعراب پیشرفت شگفتی کرد و تمامی سرزمین ها تحت سیطره آنان قرار گرفت. روم و بیزانس دو شهر بزرگی بودند که الهیات و فلسفه در آنجا رواج داشت، بلکه کانون تمام معارف انسانی بود… اما روزگاری رسید که دانشمندان این مرک