پاورپوینت کامل بررسی نسبت جهانی سازی و تربیت اسلامی (فرصت ها و تهدیدها) ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بررسی نسبت جهانی سازی و تربیت اسلامی (فرصت ها و تهدیدها) ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بررسی نسبت جهانی سازی و تربیت اسلامی (فرصت ها و تهدیدها) ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بررسی نسبت جهانی سازی و تربیت اسلامی (فرصت ها و تهدیدها) ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

درآمد مفاهیم “جهانی شدن” و “جهانی سازی” از جمله مهمترین مباحث روز دنیا است؛ و اندیشمندان کشورهای مختلف هر کدام بر اساس جهان بینی و رویکرد فرهنگی خود به گونه ای متفاوت این مقوله ها را تفسیر و تبیین می کنند. مشکل اساسی بسیاری از اندیشمندان نادیده گرفتن تفاوت دو مقوله جهانی شدن و جهانی سازی است. مترادف و برابر گرفتن این دو اصطلاح که دارای بار مفهومی متفاوتی است، درک درست از آن ها را دشوار نموده؛ به گونه ای که موضع نادرستی نیز در برابر آنان اتخاذ کرده اند. تفاوت “جهانی سازی” با “جهانی شدن” “جهانی سازی” مقوله ای از مقولات تجدد و مرتبط با برتری غرب و توسعه آن در جهان است که در نتیجه اکتشافات و انقلابات مدرن جغرافیایی و اقتصادی و سیاسی به وجود آمده است. جهانی سازی مقوله ای امروزین، و از زمره مقولات مابعد صنعت و مابعد تجدد است که مرتبط با انفجار فناوری ارتباطات می باشد. چنانکه با فشردگی مکان ها، مسافت را چنان از میان می برد که کره زمین به منزله روستایی کوچک در می آید. جهانی سازی با ایجاد رخنه ای فرهنگی فراگیر، تنها فرهنگ واحدی را به رسمیت می شناسد؛ امری که منجر به نابودی دیگر فرهنگ ها و هویت ها می گردد. اما “جهانی شدن” معترف به وجود فرهنگ های دیگری است که قابل تبادل با هم بوده و می توان به تکثر آنها اذعان نمود و عبارت است از تعامل تمدن ها به منظور فهم فرهنگ و هویت های مشترک بین آنها که ضرورت این تعامل و تعاون به خاطر صلح و امنیت است که ضرورت بشریت آنها را ایجاب می کند. بر این اساس جهانی شدن برنامه جاه طلبانه ای نیست. بلکه تمایل به داد و ستد و گفتگو و ارتقای امور خصوصی در سطح جهانی است. اما جهانی سازی اراده ای برای نفوذ به دیگری و سلب ویژگی های آن است.۱ نظر به این که جهانی شدن عبارت از گشودن جهان است که در انتشار اندیشه، عقیده و یا ایدئولوژی در سطح جهانی مجسم شده، از این رو به وجود دیگر نظرات اذعان می نماید. یعنی متوجه سیطره ارزش ها و مبادی جهانی موجود بین ملت ها است؛ مانند دیدگاه های ادیان اسلام و مسیحیت (که ذاتاً دعوتی دینی اند)، تضمین حقوق انسان، آزادی های اساسی آن، تسامح، عدالت و…. اما جهانی سازی با ویژگی سیطره مکتب بازار جهانی و انتشار تکنولوژی و انقلاب اطلاعاتی و از میان رفتن موانع جریان آنها چه در فضای داخلی و یا خارجی متمایز می شود. لذا جهانی سازی، کوششی به جهت سیطره و مقهور ساختن انسان ها و الگوسازی ذائقه هاست، به گونه ای که نوع معینی از رفتار و مصرف و توسعه تحمیلی فرهنگی را بنیان می نهد. از این رو متمایل به غربی شدن یا آمریکایی شدن است؛۲ که دغدغه فکری سردمداران آمریکا از جنگ جهانی دوم تا امروز که اداره سیاست آمریکا را در دست دارند، تحقق این مقوله در تمامی راه های سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی بوده است. این بر خلاف جهانی شدن است که از طریق شناخت یکدیگر شکل گرفته و مورد تأکید خداوند است: “یا أَیهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکمْ مِنْ ذَکرٍ وَأُنْثَی وَجَعَلْنَاکمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکرَمَکمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ”۳. میزان بسیار داده های اطلاعاتی و سهولت در انتشار و از میان رفتن مرزهای میان دولت ها، به نوعی باعث انتقال کالاها و مردمان در بین دولت ها شده و همه اینها منجر به سهولت انتشار ارزش ها و مفاهیم و افکار غربی ـ آمریکایی در سطح جهان گردیده است. چنانکه بر جهان بانگ موسیقی و ارزش های آمریکایی مندرج در فیلم های هالیودی ـ مبتنی بر به کارگیری زور، نیرومندی و جنسیت ـ حاکم شده و از طریق کالاهای توزیع شده در ابعاد بسیار وسیع جهانی، شیوه زندگی آمریکایی در رفتار فردی و اجتماعی مناطق فوق اشیع و حاکم می گردد. به طور خلاصه می توان اینگونه عنوان نمود که جهانی شدن یک فرآیند طبیعی و بدون دخالت عوامل خارجی است که می توان از آن به جبر تاریخی نیز تعبیر کرد. به هر حال جهان در حال “شدن و دگرگونی” است و هرگز ایستا نمی باشد. اما جهانی سازی دیگر یک فرایند طبیعی نیست بلکه یک پروژه و طرحی است که از سوی عوامل بیرونی و خارجی، به منظور گسترش سیطره بر جامعه جهانی، سیاست ها و برنامه های خاص، اندیشیده می شود تا به صورت امری جهانی و فراگیر درآید.۴ پیشینه تاریخی جهانی سازی همان طور که اشاره شد اندیشمندان مختلف به تبعیت از مکتب فکری که به آن تعلق دارند به بررسی جهانی سازی پرداخته اند. برخی جنبه های اقتصادی را در نظر گرفته اند، برخی ابعاد سیاسی و عده ای دیگر ابعاد و تأثیرات فرهنگی آن را مورد کنکاش، مطالعه و نظریه پردازی قرار داده اند. همین امر موجب تکثر تعاریف جهانی سازی گردیده و باعث شده که تعریف مورد اجماع و واحدی از آن وجود نداشته باشد.۵ در مورد پیشینه تاریخی جهانی سازی نیز عمدتا سه فرضیه را می توان مطرح کرد: الف. جهانی سازی فرایندی است که ریشه در تاریخ حیات اجتماعی بشر دارد و بنابر این، از ابتدای تاریخ بشر وجود داشته و در عصر حاضر شتاب بیشتری به خود گرفته است؛ ب. جهانی سازی همزمان با نوگرایی(مدرنیزاسیون) و توسعه سرمایه داری شکل گرفته و اخیراً از شتاب ناگهانی و بیشتری برخوردار شده است؛ پ. جهانی سازی فرایندی متأخر و همراه با سایر فرایندهای اجتماعی نظیر فراصنعتی شدن، فرانوگرایی یا شالوده شکنی سرمایه داری متأخر است.۶ نگرش ها به جهانی سازی نگرش های مختلفی در باب تبیین ماهیت و چیستی جهانی سازی وجود دارد که برخی از منظر طرفداری و حمایتی سخن گفته اند و برخی به انتقاد از آن می پردازند. در کل سه نگرش به جهانی سازی وجود دارد: الف. جهانی سازی به عنوان یک پروسه تاریخی که به دلیل پیشرفت و انقلاب در تکنولوژی ارتباطات فراهم آمده است و پیدایش وسایل ارتباطی مثل تلفن، اینترنت، ماهواره و… زمینه ساز تحقق آن به عنوان یک پروسه محسوب می شوند، که انسان قرن ۲۱ آن را تجربه می کند. در چنین وضعیت تکنولوژیک، فرهنگ های مختلف در معرض ارتباط و گفتگوی با یکدیگر قرار گرفته و تمدن و فرهنگ مشترک جدیدی از برآیند فرهنگ ها ایجاد می شود. طرفداران چنین نگرشی معتقدند جهانی سازی نتیجه انقلاب تکنولوژیک ارتباطی است و وضعیت مطلوب و بهینه ای برای بشر فراهم شده است.۷ ب. جهانی سازی به عنوان یک پروژه غربی را، عمدتا منتقدان جهانی سازی مطرح ساخته اند. در این نگرش، جهانی سازی همان غربی سازی و آمریکایی سازی جهان می باشد که در صدد است هنجارها و ارزش های غربی را در جهان محقق سازد.۸ ج. جهانی سازی به مثابه یک پدیده؛ طبق این تلقی در وضعیت جهانی سازی مؤلفه هایی وجود دارد که لزوما آنها را نمی توان در قالب پروژه یا پروسه تبیین نمود.۹ آرجان آپادوریا۱۰در مقاله معروف خود از پنج چشم انداز نام می برد که همه آنها را نمی توان طبیعی یا تعمدی و طرح وار تلقی نمود بلکه بخشی از آنها در تشکیل و وسعت بخشی به آهنگ جهانی نقش داشته اند. به اعتقاد وی پنج عامل فناوری، ایدئولوژیک، سرمایه، قومیت و رسانه های ارتباطی وضعیتی را ایجاد کرده اند که در آن نمی توان از انحصار، اختصاص و تکروی سخن گفت. پدیده و فرصت نوظهور نه مطلقاً پیش اندیشیده است که بتوان آن را پروژه نامید و نه بدون اطلاع جهانیان مخصوصاً کارگزاران اطلاعات بوده که بتوان پروسه اش خواند. نکته ظریف اینجاست که کارگزاران اطلاعات به واسطه اشراف بر پیامدهای روند جهانی سازی از فرصت بیشتری برخوردارند.۱۱ مفهوم “تربیت” و “تربیت اسلامی” بی تردید هیچ دینی به اندازه دین اسلام به تعلیم و تربیت اهمیت نداده است. نخستین سخنانی که بر پیامبر اسلام(ص) وحی می شود به او دستور می دهد که به نام خدا بخواند؛ خداوندی که آفریدگار انسان است و به او نوشتن با قلم را آموخته است.۱۲ ارزش و اعتباری که قرآن برای تعلیم و تربیت قائل شده، در سیره پیامبر(ص) نیز جلوه کرده تا جایی که ایشان خود را معلم خواندند و فرمودند: “همانا من معلم مبعوث شده ام.”۱۳ در قرآن تزکیه (تربیت) و تعلیم “…وَیزَکیهِمْ وَیعَلِّمُهُمُ الْکتَابَ وَالْحِکمَهَ…”۱۴ به عنوان مهم ترین هدف بعثت انبیاء الهی به ویژه حضرت خاتم المرسلین(ص) ذکر شده است. سایر انبیاء و رسولان خداوند هم از مهم ترین فعالیت هایشان تعلیم و تربیت مردم بوده است.۱۵ “تربیت” در مورد انسان عبارت از این است که با کوشش و تلاش های سنجیده، برنامه دار و مستمر، شخص را که مجموعه ای از خامی ها و کاستی ها است و جز مجموعه ای از استعداد نهفته چیز دیگری ندارد، از رکود و سقوط بیرون آورد و وارد مسیری سازد که توانایی هایش را به کار اندازد و رشد دهد و همزمان با آن، موانع رشد را که هم در وی نهفته است، از وی بزداید. دقیقاً مانند مواد خامی که می توان به بهترین یا به بدترین شکلش درآورد.۱۶ اما “تربیت اسلامی” دارای مفهوم خاصی است که از تربیت به معنای عام کلمه جدا می گردد، و برای آشنایی بهتر با مفهوم آن باید نخست دید که انسان از نظر “اسلام” چگونه موجودی است، و برای چه هدفی آفریده شده است؟ هر تلاشی که برای تحقق آن هدف مؤثر واقع شود، تلاشی تربیتی است، و می توان بر آن نام “تربیت” نهاد. اسلام بر این موضوع نیز تأکید دارد که رسیدن به چنین منزلتی به آسان