پاورپوینت کامل از ۷۲ تا ?? بازخوانی پیام های نوروزی رهبر معظم انقلاب) ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از ۷۲ تا ?? بازخوانی پیام های نوروزی رهبر معظم انقلاب) ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از ۷۲ تا ?? بازخوانی پیام های نوروزی رهبر معظم انقلاب) ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از ۷۲ تا ?? بازخوانی پیام های نوروزی رهبر معظم انقلاب) ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

حضرت آیت الله خامنه ای، طبق برنامه خود در نخستین دقایق آغاز سال نو، در پیامی به ملت شریف ایران، با تشریح اوضاع مهم سالِ قبل، چارچوب کلی و افق پیش روی ملت و مسئولان جمهوری اسلامی را در سالِ پیش رو، ترسیم می کنند. مروری بر پیام های نوروزی ایشان از سال ۱۳۷۲تا ۱۳۹۱، راهگشاست:

«عدالت اجتماعی» در سال ۱۳۷۲

آنچه که من به برنامه ریزان و مسئولین دولتی مؤکداً سفارش می کنم، این است که در این برنامه توجّه کنند که هدف اصلی، کمک به طبقات محروم جامعه باشد. این، چیزی است که ما را به «عدالت اجتماعی» نزدیک می کند. هدف اصلی در کشور ما و در نظام جمهوری اسلامی، عبارت از تأمین عدالت است و رونق اقتصادی و تلاش سازندگی، مقدّمه آن است. ما نمی خواهیم سازندگی کنیم که نتیجه این سازندگی یا نتیجه رونق اقتصادی، این باشد که عدّه ای از تمکن بیشتری برخوردار شوند و عده ای فقیرتر شوند. این، به هیچ وجه مورد رضای الهی و رضای اسلام و مورد قبول ما نیست.

«وجدان کاری» و «انضباط اجتماعی» در سال ۱۳۷۳

تذکری که می خواهم عرض کنم این است که از آغاز سال جدید، دو شاخص را به عنوان شعار برای خودمان قرار دهیم: این دو شاخص، عبارت است از «وجدان کار» و «انضباط اجتماعی». این دو شاخص، برای همه ما، در هر جا که هستیم بسیار مهم است. «وجدان کار» یعنی این که اگر کاری را به عهده گرفتیم و انجام آن را تعهّد کردیم؛ چه این کار، برای شخص خودمان یا خانواده خودمان؛ جهت نان درآوردن باشد، و چه کاری اجتماعی و مردمی و مربوط به دیگران باشد آن را خوب و کامل و دقیق و تمام انجام دهیم. به تعبیر معروف، برای آن کار، «سنگ تمام بگذاریم». اگر ملتی دارای «وجدان کار» باشد، محصول کار او خوب خواهد شد، و وقتی محصول کار نیکو شد، وضع اجتماعی، به طور قطع بهبود پیدا خواهد کرد.

«انضباط اقتصادی و مالی» در سال ۱۳۷۴

من عرض می کنم امسال هم می خواهم دو توصیه بکنم. یک توصیه این است که آن دو شعار [شعارهای سال ۷۳] را زنده نگه داریم… توصیه دوم که آن هم برای جامعه ما بسیار مهم است، «انضباط اقتصادی و مالی» است. من این را از آحاد ملت و مسئولین کشور و مأمورین دولت، امسال تقاضا دارم. انضباط اقتصادی و مالی یعنی مقابله با ریخت و پاش، زیاده روی و اسراف. ریخت و پاش مالی و زیاده روی در خرج کردن و زیاده روی در مصرف، به هیچ وجه صفت خوبی نیست. نه اسمش جود و سخاست و نه کرم و بزرگ منشی است. فقط اسمش «بی انضباطی اقتصادی و مالی» است.

«مبارزه با اسراف و زیاده روی» در سال ۱۳۷۵

من همه را به رعایت منابع مالی کشور توصیه می کنم… «اسراف» در ثروت عمومی و موجودی های این کشور و منابع طبیعی و نیز در آنچه که با زحمت زیاد به دست می آید و اسراف در نان و آب و انرژی و نیروی انسانی، همه اینها بد است. اسراف، نقطه مقابل آن توصیه ای است که ما در سال گذشته و سال های قبل از آن عرض کردیم که عبارت از «انضباط» است. اگر بخواهیم با اسراف مبارزه کنیم، باید برای این کار برنامه ریزی انجام گیرد و آن را مسئولان دولتی انجام دهند. بنابراین، توصیه اوّل من، «مبارزه با اسراف و زیاده روی» و نابود کردن اموال عمومی و اموال شخصی است؛ چون اموال شخصی هم، به نحوی به اموال عمومی برمی گردد.

تأکید بر «مبارزه با اسراف» در سال ۱۳۷۶

من امسال می خواهم مثل سال های قبل، به همه مردم یک سفارش بکنم. بحمداللَّه سفارش هایی که شده، مورد توجّه قرار گرفته است. هم مردم توجه کرده اند و هم مسئولان، و من توقّعم از هر دو است؛ هم از مردم و هم از مسئولان. من می خواهم به مردم عزیزمان عرض کنم که امسال همه سعی کنند «اسراف» را کنار بگذارند. متأسفانه در زندگی های ما اسراف وجود دارد. اسراف یعنی تضییع نعمت الهی؛ یعنی نشناختن قدر نعمت الهی. البته بیشتر، مخاطب ما در این سخن، افراد متمکنند. افرادی که تهیدست یا متوسّطند، به نظر می رسد که کمتر اسراف می کنند… کنار گذاشتن اسراف در چیزهایی که به نظر کوچک می آید؛ مثل اسراف در مصرف بی رویه آب، ضروری است.

تأکید بر «صرفه جویی» در سال ۱۳۷۷

امسال توصیه مهمّ من عبارت است از صرفه جویی. دولت هم باید «صرفه جویی» کند؛ ملت هم باید صرفه جویی کند. دولت، علاوه بر صرفه جویی بایستی راه های صرفه جویی را هم به مردم تعلیم دهد. تا وقت نگذشته است – تا ماه های اوّل سال، سپری نشده است – بایستی فهرستی از انواع صرفه جویی هایی را که مردم می توانند بکنند – در آب، نان، بنزین و در مصارف گوناگون و همه چیزهایی که برای صرف آنها مجبوریم از سرمایه های کشور و نفت مصرف کنیم – و راه های صرفه جویی در آنها را به مردم تعلیم و نشان دهند؛ مردم هم جدّاً سعی کنند که صرفه جویی نمایند.

«سال امام خمینی(ره)» در سال ۱۳۷۸

سالی که در این ساعت و در این روز آغاز می شود، سالی است با امیدها و امکانات فراوان و انشاءاللَّه با توکل به خدا، سالی متناسب با خواست ها و ارزش های ملت ایران است. از مهم ترین خصوصیات امسال این است که مصادف با صدمین سال ولادت امام بزرگوار ماست. به همین مناسبت جا دارد که این سال را «سال امام خمینی(ره)» بدانیم و بنامیم. فقط هم نامیدن و عنوان، کافی نیست. باید ان شاءاللَّه همه سعی کنند شخصیت بزرگوار امام خمینی را با همان ابعاد عظیم، به درستی بشناسند و خصوصیات آن را ان شاءاللَّه در زندگی خود و زندگی ملت و عرض و طول معنوی کشور، اِعمال و پیاده کنند.

«سال امیرالمؤمنین(ع)» در سال ۱۳۷۹

سال جدیدی را پیش رو داریم و همان طور که می دانید، امسال، هم در آغاز و هم در پایان خود، مزین به عید مبارک غدیر است؛ یعنی سال ۱۳۷۹، دو عید غدیر دارد. بسیار مناسب است که ما این سال را به این مناسبت، «سال امام امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب(ع)» بدانیم و بنامیم و خودمان را به آن بزرگوار نزدیک کنیم… امیرالمؤمنین(ع) در زندگی حکومتی خود، نسبت به عدالت، نسبت به حقوق ضعفا و درماندگان و پابرهنگان، بی اغماض و بی گذشت بود. ماهم باید همین طور باشیم. آن حضرت نسبت به حقّ خود و به سهم خود، بسیار پرگذشت بود؛ همه ما نیز باید همین گونه باشیم.

«اقتدار ملی» و «اشتغال» در سال ۱۳۸۰

در زمینه آنچه که ما در سال ۸۰ باید به عنوان شعارهای اساسی خودمان به آن نگاه کنیم، من دو نقطه مهم را مطرح می کنم: نقطه اوّل، «اقتدار ملی» است. اقتدار ملی برای یک کشور، حفظ کننده هویت او، مایه عزّت او و وسیله رسیدن او به آرمان هاست. نکته دوم و نقطه اساسی دیگر مسأله «اشتغال» است. سال را باید از آغاز تا پایان، سالِ تلاش برای ایجاد اشتغال مفید و مولّد قرار دهیم. در مطالعات عمیق و بررسی های همه جانبه اقتصادی، به این نتیجه می رسیم که نقطه عزیمت و شروع، عبارت است از تلاش برای اشتغال. برای جامعه ما شایسته نیست که جمع بزرگی از مردم –جوانان- از اشتغال مفید و مولّد محروم باشند.

«عزّت و افتخار حسینی» در سال ۱۳۸۱

امسال، سال شمسی ما، هم در فروردین و هم در آخر سال در اسفند، با عاشورای حسینی مقارن و مصادف است. بنابراین جا دارد که ما امسال را «سال عزّت و افتخار حسینی» بدانیم. امیدواریم ملت عزیز ما با تمسّک به معنویتِ حسین بن علی‘ و با آشنایی بیشتر با آن بزرگوار، عزّت و افتخار و سربلندی را برای خود کسب کند؛ همچنان که بحمداللَّه به برکت آن حضرت و به برکت اسلام و قرآن، از عزّت و افتخار معنوی برخوردار بوده و هست.

«نهضت خدمت رسانی» در سال ۱۳۸۲

نکته ای که امسال اضافه می کنم و به آن تأکید می ورزم، این است که همه مسئولان در سه قوّه، باید نهضتی را برای خدمت رسانی به مردم شروع کنند. ممکن است ما انواع و اقسام کارها و برنامه ها را در پیش رو داشته باشیم و اجرا کنیم؛ باید در میان آنها آنچه خدمت رسانی عمیق تر و ماندگارتر و زودبازده تر محسوب می شود، اولویت پیدا کند. به ویژه این کارها باید بیشتر در خدمت قشرهای م