پاورپوینت کامل تأملی درکارگاه روش تأثیرگذاری ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأملی درکارگاه روش تأثیرگذاری ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأملی درکارگاه روش تأثیرگذاری ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأملی درکارگاه روش تأثیرگذاری ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

قسمت دوم

جلسه قبل چند نمونه از عوامل و راه های ماندگاری اثر را بیان کردیم.

یکی دیگر از عوامل ماندگاری اثر طرح مباحث با بهره گیری از محسوسات و ملموسات است یعنی بهره گیری از تمثیل، تشبیه، داستان، خاطره و دیگر جذابیت های هنری که با ذهن ما انس دارند. منظور ما از جلوه های هنری چیزهایی نظیر تک بیتی یا دوبیتی ناب و چیزهای دیگر است. زبان نظم با زبان نثر متفاوت است و شعر ماندگاری تأثیرات را بیشتر می کند زیرا حالت منسجمی دارد و به راحتی در ذهن جا می گیرد؛ کلمات قصار یا روایات کوتاهی که می شود روی تابلو نوشت نیز این گونه اند و ماندگاری تأثیرات را بیشتر می کنند.

برای این که ثابت کنم بعضی از جملات ماندگاری اثر را بیشتر می کنند به این نکته استناد می کنم: بعضی اوقات یک معلم صحبت می کند حرف های خوبی هم می زند؛ منطقی و درست؛ کسی هم نمی تواند ایراد بگیرد اما همه فقط گوش می کنند ولی وقتی یک شعر، یک تک بیتی اضافه می کند عده ای فعال می شوند و می گویند: “استاد آرام بگویید تا ما آن را بنویسیم”. یعنی او می خواهد این را حفظ کند و ماندگارش کند و اگر آن شعر با مطالب درسی کاملاً مرتبط باشد مطمئناً در مخاطب ماندگاری بیشتری خواهد داشت نه این که فقط سخنی باشد که بیاید و برود؛ یک کلام ماندگار می شود.

در مورد جملات حکیمانه، کوتاه و زیبا هم وضع همین گونه است گاهی جمله ای زیبا مرتبط با بحث می گویید دانشجو می گوید: استاد بگویید بنویسیم در صورتی که بحثتان نیز در همین موضوع بود و کسی چیزی نمی نوشت.

من گاهی به شوخی یا جدی می گویم: بچه ها می خواهم یک پیامک برایتان بفرستم همه بگیرید البته پیامک زبانی، همین که می گویم پیامک است عده ای فعال می شوند. بچه ها می خواهم جمله ای را بگویم یا روی تابلو بنویسم مثلاً می خواهم فرمایش امام حسین(ع) در انتهای دعای عرفه را بگویم. این جمله را به جای این که زبانی بگویم مثل یک پیامک به فارسی تبدیل کرده و گاهی روی تابلو می نویسم: “الهی! ماذا وَجَدَ مَن فَقَدَکَ و ماالَّذی فَقَدَ مَن وَجَدَکَ” ترجمه اش را این گونه می گویم: “آنان که خدا را دارند چه ندارند و آنان که خدا را ندارند چه دارند” همین که این جمله روی تابلو می رود خیلی ها شروع می کنند به نوشتن آن این همان حدیث است اما زبانش به حالت نظم در آمده.

حالت مخاطبین نشان می دهد که زبان شعر و تمثیل و داستان و جملات کوتاه و کلیدی و تأثیرگذار خیلی بیشتر می تواند موجب ماندگاری اثر باشد. جمله ای دیگر: “خوشا آنان که “لحظه ها” را فدای “ابدیت” کردند و بَدا آنان که “ابدیت” را فدای “لحظه ها” کردند” و توضیح می دهیم که لحظات گذرای دنیا قابلیت دلبستگی ندارد و ما باید برای ابدیتی که در انتظار ماست توشه بگیریم.

تمامی این جملات می توانند در یک فضای معنوی طرح شوند و تأثیرات معنوی فراوانی و ماندگاری نیز داشته باشند فقط باید آن را در قالب یک جمله ماندگار بیان کنیم و آن را برای دانشجویان روی تابلو بنویسیم.

تأکید من برای نوشتن آن به دلیلی است که اشاره خواهم کرد. پس این ها کمک می کند که بحث به سادگی در ذهن مخاطب بماند و استفاده از همین جلوه های زیبا و اشعار و قطعات قشنگ می تواند به ما کمک کند.

سفارش من به اساتید محترم این است که خودشان را در این زمینه ها تقویت کنند یعنی اگر به ما بگویند در این موضوعات بالفعل یک قطعه شعر بگو ممکن است نتوانیم بگوییم، ممکن است یک جمله مرتبط با آن هم نداشته باشیم ولی من که برنامه ای برای ارائه درس دارم و می دانم که در طول یک ترم و در حدود چهارده جلسه چه چیزهایی را می خواهم بگویم قطعاً می توانم خودم را برای همین موضوعات آماده کنم یعنی با این سلاح خودم را مسلح کنم زیرا این خود، یک سلاح برای تاثیرگذاری است. مثلاً می خواهم در باره محبت الهی صحبت کنم دو، سه جمله، چند حدیث یا شعر در فضای بحث محبت الهی پیدا کنم سپس برای اینکه قدرت اعجار تمثیل و قطعات شعری را ببینیم این ها را لابلای بحث ها بگنجانیم و در جای خود به آن ها اشاره کنیم.

چون حظی از سحر در شعر است بنا بر این شما می توانید مخاطبتان را مسحور کنید، یعنی در او تأثیر بگذارید، چه اشکالی دارد که ما به این سلاح بُرّنده و نافذ مسلح شویم و از آن استفاده کنیم.

در بحث تمثیل نیز غیر از این که اثر را ماندگار می کند به بارنشانی اثر هم کمک می کند. یادمان باشد که شرط اول ماندگاری این است که مخاطب بفهمد “استاد چه گفت” وقتی فهمید آن اثر وارد ذهن می شود و در رفتار و افکار تاثیر می گذارد و در او می ماند. برای این که اثر را وارد ذهن مخاطب کنیم و برای نفوذ بیشتر اثر از زبان تمثیل که زبانی بسیار کارآمد و اعجازگر است بهره می بریم.

بگذارید خاطره ای بگویم: بعد از درس بود دانشجویی به من گفت: من دو سؤال دارم که از اساتید زیادی پرسیده ام ولی نتوانستند جواب بدهند، می خواهم از شما بپرسم!! راستش اولش شوکه شدم؛ چرا که از اساتید زیادی پرسیده بود و آنها بلد نبودند ولی بعد گفتم: بپرس. [با خود گفتم حتماً من هم نمی توانم جواب بدهم] سؤال اول را پرسید دیدم سؤال خاصی نبود؛ کسی که با جوان ها سر و کار داشته باشد این سؤالات را بسیار شنیده است و کسانی هم که زیاد این سؤال را شنیده باشند حتماً جوابش را هم پیدا کرده اند، منتها برای این که جوابی را که می خواهم بگویم روی او تأثیر گذار باشد باید آن را آسان بیان می کردم. همان لحظه مثال تازه ای به ذهنم رسید آن مثال را برایش گفتم و جوابش را با مقدمه چینی لازم و در قالب آن تمثیل بیان کردم. احساس کردم با شنیدن مثال به وجد آمده است؛ به او گفتم: متوجه منظورم شدی؟ حالا سؤال دومت را بپرس، گفت: جواب سؤال دومم را هم یافتم و مشکل حل شد.

غرضم بیان زبان اعجازگونه تمثیل است، باید روی این مسئله کار کنیم زیرا زبان تمثیل هم برای ماندگاری کلام و هم برای تأثیر بیشتر و سریع تر بسیار اعجازگر است.

داستان هم همین گونه است، حالت یک نواختی کلام ها و بحث های علمی خسته کننده اند حتی اگر بحث را ساده کنیم خسته می کند لذا وقتی درس می دهیم باید به دو نکته توجه داشته باشیم.

ساده گفتن بحث برای مخاطب: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): “إِنَّا مَعَاشِرَ الْأَنْبِیاءِ نُکلِّمُ النَّاسَ عَلَی قَدْرِ عُقُولِهِمْ “۱یعنی به اندازه درک و فهم مخاطب مطالب را آسان کنیم.

استفاده از عبارات سنگین و کلمات سخت از سوی بعضی ها که می خواهند بگویند: “ما خیلی بلدیم” ممکن است تا انداز ه ای تأثیر داشته باشد ولی آثار منفی بیشتری دارد، وقتی درسی آسان بیان نشود دانشجو با درس و بحث احساس بیگانگی می کند و می گوید: “این چه بحثی است؟! اینکه به درد من نمی خورد!”؛ اصلاً بحث را نمی فهمد چه رسد به اینکه ضرورت آن را بفهمد بنابر این باید تا جایی که ممکن است بحث را ساده کنیم، ساده کردن بحث از عوامل تأثیرگذار و ماندگار کردن بحث است، کسی که خوب بفهمد بیشتر در ذهنش می ماند کلاسی که تنوع در آن نباشد خسته کننده است.

یکنواخت نبودن بحث: اگر بخواهیم جلوی یکنواختی بحث را بگیریم قطعات شعر یا تمثیلی که گفتیم و همچنین داستان به رفع یکنواختی کمک می کند و شاید مثل یک زنگ تفریح باشد.

تجربه عملی نشان داده و معلم ها هم دیده اند وقتی می گوییم: “بچه ها یک داستان [یا خاطره] برایتان بگویم” حتی آنهایی که حواسشان به بحث نیست هم حواس خود را جمع می کنند. ما هم برای تأثیرگذاری باید حواسمان را جمع کنیم، زمینه را آماده سازیم؛ آنگاه بذر بپاشیم.

بنابراین ما باید مثل زنگ تفریح دادن این کار را انجام دهیم، همین که ذهن بچه ها از یکنواختی خارج شود خودش زنگ تفریح است، ذهن آرام می گیرد و برای کار بعدی آماده می شود حال اگر آن خاطره یا داستان مرتبط به بحث باشد دو جانبه کار کرده ایم یعنی هم ایجاد تنوع کرده و هم تأثیرگذاری و ماندگاری را بیشتر کرده ایم.

بسیاری از درس ها با داستان در ذهن ماندگار می شود این یک روش قرآنی است. پیام های یک داستان همیشه با خودش همراه است؛ مثل شرطی شدن است. داستان، آدم ها را نسبت به پیام های خود، شرطی می کند. تأکید می کنم تا می توانیم باید در این فضاها کار کنیم، استاد باید از قبل در موضوع بحث، داستان کوتاهی پیدا کند یا خاطرات خودش که مرتبط با همین بحث است را مطرح نماید.

نوشتن روی تابلو: در بحث جلوه های هنری که اشاره کردم تأکید دارم که این ها را روی تابلو بنویسیم. با نوشتجات روی تابلو به چیزهایی که می خواهیم در ذهن دانشجو حک شود و برجسته تر نمایان گردد اشاره ای بکنیم. تجربه و تحقیقات نشان داده که در آدم های بینا “حافظه چشمی” خیلی قوی تر از “حافظه سمعی” است و در افراد نابینا حافظه سمعی به شدت قوی تر از حافظه های سمعی افراد بیناست. نابینایان حرفی را که بشنوند سریع یاد می گیرند و بلافاصله حفظ می شوند چون مجبورند به جای این که با چشم همه چیز را ببینند و یاد بگیرند از حافظه شان استفاده کنند. اگر حافظه بصری انسان ها قوی تر از حافظه سمعی باشد [چنان که بر اساس تحقیقات ۷۵% یادگیری از طریق چشم ۱۳% از طریق گوش و بقیه بین آن سه حواس دیگر تقسیم می شود.] چرا ما تنها به حافظه سمعی بسنده کنیم؟! دقت کنید: ۷۵% یادگیری از طریق چشم است در حالی که بیشتر ما معلم ها عادت داریم فقط حرف بزنیم این، یعنی ۷۵% یادگیری نادیده گرفته شده است! این است که تأکید می کنیم به سمت تابلو برویم و با تابلو آشتی کنیم.

پس یکی از راه های ماندگاری اثر تصویری کردن پیام است. تصویری کردن مباحث باعث می شود که حواس ها جمع شود و کسی که می خواهد یادداشت کند بتواند بنویسد [البته گاهی هم آدم ها را تنبل می کند].

شاهد بحث: وقتی می خواهیم شماره تلفنی را به حافظه بسپاریم خیلی سخت است اما اگر چشممان به آن شماره بیفتد سریع تر به حافظه می سپاریم. آنهایی که در کار حفظ قرآن هستند اگر آیه ای را در کتابی ببینند و بدانند کجای صفحه قرار دارد وقتی جای آیه را ببینند کمکشان می کند چون از حافظه چشمی کمک گرفته است.

شاهدی غیر قابل انکار: وقتی چهره فردی را بعد از بیست سال هنوز به خاطر دارید می گویید: “قیافه اش خیلی آشناست یا اینکه مثلاً در ذهنم هست که دوران دانشجویی با هم بودیم اما اسمش را در یاد ندارم!” چرا چهره او در ذهن شما مانده است؟ چون حافظه تصویری است. پس چرا از این قابلیت استفاده نکنیم!؟

افرادی که در کار تقویت حافظه کار می کنند یا کارگاه آموزشی برگزار می کنند یکی از روش های اصلی آنها تصویرسازی از مباحثی است که شما می خواهید حفظ کنید، برای حفظ کردن تصویرسازی می کنند. مثلاً در حفظ یک عدد آن عدد را تصویرسازی می کنید؛ یک تصویری که می خواهد هماهنگ باشد یا نباشد، پیوندی داشته باشد یا نداشته باشد، بستگی به قدرت حافظه دارد، من در کارگاه ها به اساتید می گویم چه اشکالی دارد که وقت های تلف شده را صرف تمرین طراحی کنیم فرض کنید می خواهم در باره اسب صحبت کنم سر یک اسب را روی تابلو بکشم.

در این نوع تصویرسازی استاد باید از عکس ها، طرح ها و نقاشی ها کمک بگیرد یعنی این که عادت کند مثلاً بتواند یک دایره بکشد، نه دایره ای که دانشجویان بگویند: “استاد! این که یک “خربزه”! است”

یا با کشیدن یک “قلب” که برای بچه ها جذابیت دارد و با مذاق دانشجویان مطابقت دارد مثلاً بحث “عشق الهی” را بیان کند. باید به مذاق مخاطب نیز توجه داشت.

این تصویرسازی کار ساده ای است؛ در بهره گیری از پاورپوینت نیز همین کار را می کنیم.

نکته دیگری در تصویرسازی که کمتر به آن دقت می کنیم آن است که هنگام ایراد سخن، تصویری را در ذهن مخاطب درست کنیم، داستان، خاطره یا شعر اینها در ذهن مخاطب ایجاد تصویر می کند و مخاطب به خاطر آن تصویرها مباحث بیشتر در ذهنش می ماند شما با کلام برایش تصویر یا تمثیل بسازید؛ یعنی تصویرسازی کنید. استاد باید اصل این ایده را داشته باشد و بعد برای اجرا و آشنایی با تاکتیک های مختلف خودش کار کند.

علاقه دانشجو به استاد: یکی دیگر از عوامل مؤثر در ماندگاری اثر علاقه دانشجو به استاد است.

اگر دانشجو به استادش وابستگی داشته باشد؛ اگر استاد نزد دانشجو “محبوبیت” و “مقبولیت” داشته باشد [محبوبیت غیر از مقبولیت است] این دو صفت بسیار کارساز است. معمولاً ما این گونه ایم که اگر کسی را قبول داریم حرف هایش را هم می پذیریم و چون قبولش داریم و می پذیریم؛ حرف هایش هم ماندگارتر می شود.

درگیر بحث نمودن: از دیگر عواملی که در ماندگاری اثر می تواند مؤثر باشد، این است که دانشجو را درگیر بحث کنیم یعنی مشارکت فکری دادن او و از فکر او بهره بردن.

دانشجو نباید یک انسان منفعلی باشد که در کلاس نشسته است بلکه باید موجود فعالی باشد، فعال بودن او به یادگیری و ماندگاری اثر قوی در خودش کمک می کند مثلاً اگر مسایل سیاسی، اجتماعی، فکری و یا ریاضی را بخواهیم برای یک دانشجو درس بدهیم بگذاریم مسایل را خودش حل کند، به او اجازه بدهیم خودش روی مطلب فکر کند، ما فقط سر نخ را به او بدهیم، بقیه راه را خودش برود. وقتی درس می دهیم از او بخواهیم فکر کند ما در فراگیری و یادگیری به جای مخاطبمان فکر نکنیم نهایتاً روش فکرکردن را به او یاد بدهیم اگر توانستیم این کار را بکنیم و او را درگیر کنیم عملاً در تأثیرگذاری به او کمک کرده ایم. نمونه های درگیرساختن مخاطب فراوان است یک نمونه آن استفاده از روش های متداول مثل کنفرانس دادن است البته برای این سیستم آموزش با وقت کمی که ما داریم من کنفرانس را تأیید نمی کنم ب