پاورپوینت کامل شعر فاطمی(قسمت اول) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعر فاطمی(قسمت اول) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعر فاطمی(قسمت اول) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعر فاطمی(قسمت اول) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

زیر عنوان:

جایگاه شعر و ادب آیینی در زبان فارسی(۷)

پیشینه تاریخی شعر فاطمی

شعر فاطمی، ضمن روایت زندگی کوتاه ولی پربار و تأثیرگذار حضرت صدیقه طاهره(س) و جایگاه والای آن حضرت نزد پیامبر اسلام، امام علی و سایر ائمه اطهار(ع)، به واگویی ماجراهای بسیار تلخی که پس از رحلت پیامبر گرامی(ص) در عالم اسلام رخ داد و موجبات شهادت مظلومانه آن حضرت(س) را فراهم ساخت و خانه نشینی حضرت علی(ع)را به دنبال داشت، می پردازد. کرامات، معجزات و سیمای نورانی حضرت زهرا(س) در آیینه قرآن و احادیث از دیگر موضوعاتی است که شعر فاطمی به تبیین آنها متعهد است.

شعر فاطمی از مهم ترین انواع “شعر ولایی” است که در قلمرو موضوعی شعر آیینی مورد کند و کاو قرار می گیرد. شعر فاطمی را از جهت محتوایی و بار معنایی می توان به پازلی همانند کرد که از قطعه های فراوانی به وجود آمده، و هر یک از این قطعه ها صرف نظر از تفاوتی که به لحاظ شکلی دارند و حریم معنوی خاصی را دنبال می کنند، ولی در کلیت خود واقعیتی را در معرض شهود قرار می دهند که فطرتی عفیف و ملکوتی دارد. بدیهی است که تبیین این امر قدسی، فقط از عهده “هنر قدسی” بر می آید که ماهیت راز آلوده آن بر کسی پوشیده نیست. شعر فاطمی، ابعاد مبهمی از این “هنرقدسی” را آشکار می سازد و اندیشه را به واکاوی در آن وا می دارد.

در شعر فاطمی، مقوله های بسیاری حضور دارند که هر کدام از آنها را می توان به عنوان قطعه ای از پازل موضوعی این شعر ولایی شناخت: فطرت فاطمی، خلقت فاطمی، ولادت فاطمی، تربیت فاطمی، معرفت فاطمی، عبادت فاطمی، کفویت فاطمی، عصمت فاطمی، غیرت فاطمی، ولایت مداری فاطمی، بلاغت فاطمی، غربت و مظلومیت فاطمی، وصیت فاطمی، شهادت فاطمی، شفاعت فاطمی، منزلت فاطمی از منظر قرآن و عترت، و محوریت فاطمی در حدیث کساء، و….

پیش از ورود به هر یک از قلمروهای موضوعی باید از چشمه سار معرفت وضو گرفت و با طهارت و خلوص نیت در آن قدم نهاد که اگر جز این باشد جوهره شعر فاطمی کاستی می گیرد و نبض تند واژه ها به کندی می گراید.

شعر فاطمی از کهن ترین انواع شعر ولایی در زبان فارسی است که قدمت ۱۱سده ای دارد. پیشگامان شعر فاطمی سخنوران توانایی بودند که در سده های آغازین هجری می زیستند و چون غالباً از موالیان اهل بیت(ع) بودند توسط کارگزاران حکومتی شیعه ستیز مورد شکنجه و آزار قرار می گرفتند. پس به ناگزیر اشعار ولایی خود را به خاطر می سپردند و از کتابت آنها شدیداً پرهیز می کردند تا بهانه ای به دست گزمه های خون آشام اموی و عباسی نداده باشند، و به هنگام مرگ، اشعار ولایی خود را با خود به گور می بردند. بهترین دلیل بر صحت این مدعا این است که ما امروز در حسرت یک بیت از این شاعران توانای ولایی سرا می سوزیم و راه به جایی نمی بریم و اگر به ندرت در کتب تاریخی و ادبی این دوره سکوت و وحشت، بیتی مشاهده شود که در آن به صراحت نامی از حضرات معصومین(ع) برده باشد، باید آن را بوسید و بر دیده نهاد و بر غیرت ولایی سراینده آن آفرین گفت، نه اینکه زبان به عیب جویی گشاد که: کجای این شعر فاطمی است؟!

در پیشینه مکتوب “شعر فاطمی” در زبان فارسی، ظاهراً این بیت ابومنصور دقیقی طوسی (مقتول به سال ۳۶۷ ه ق) که در چکامه بلند او آمده، کهن ترین شعر فارسی است که نام حضرت زهرا(س) را زیور کلام خود ساخته است؛ و می گوید که در فراق یار چنان می گریم که آن حضرت در روز محشر به فرزند شهید خود حسین(ع) این سان نخواهد گریست:

چنان چون من بر او گریم، نگرید۱

اَبَر۲ شُبَّیر،۳ زهرا روز محشر۴

این قطعه شعر ولایی از ابوزید غضایری رازی، سخنور نامدار شیعی در اوایل سده پنجم هجری است، در ستایش پنج تن آل عبا(ع):

مرا شفاعت این پنج تن بسنده۵ بود

که روز حشر بدین پنج تن رهانم۶ تن

بهین خلق و برادرْش و دختر و دو پسر

محمد و علی و فاطمه، حسین و حسن

اَیا کسی که شدی معتصم به آل رسول

زهی سعادت تو، لاتَخَف و لاتَحْزنْ۷

حکیم مجدالدین کسایی مروزی (۳۹۱-۳۴۱) در چکامه ولایی خود، ضمن برشمردن فضایل امیر مؤمنان علی(ع) و ذکر براهین جانشینی بلافصل آن حضرت با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، به ماجرای مباهله اشاره می کند. مباهله مصدر از باب مفاعله، یعنی نفرین کردن دو گروه در حق هم. این واقعه در روز ۲۴ ماه رجب سال دهم هجرت اتفاق افتاد. به شهادت تاریخ، گروهی از بزرگان نصرانی نجران که حاضر به دادن “جزیه” نبودند، پذیرفتند که در “مباهله” شرکت نمایند. در روز موعود، پیامبر اکرم(ص) به همراه امیرمؤمنان علی، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین(ع) برای انجام مباهله آمدند ولی نصرانیان نجران که از عظمت و ابهت این پنج تن به وحشت سختی افتاده بودند برای مباهله حاضر نشدند و پذیرفتند که مالیات مقرر را به بیت المال مسلمین بپردازند تا جان و مال آنان در امان باشد. به این بیت شعر که از قرآن کریم مدد جسته است توجه کنید:

“قل تعالوا ندع” برخوان، ور ندانی گوش دار

لعنت یزدان ببین از “نبتهل” تا “کاذبین”۸

“علی نامه