پاورپوینت کامل ادب ولایی جایگاه شعر و ادب آیینی درزبان فارسی(۳) ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادب ولایی جایگاه شعر و ادب آیینی درزبان فارسی(۳) ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادب ولایی جایگاه شعر و ادب آیینی درزبان فارسی(۳) ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادب ولایی جایگاه شعر و ادب آیینی درزبان فارسی(۳) ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

در بخش پیشین از این جستار موضوعی، نویسنده محترم، به قلمرو “ادب رهایی” وارد شده و دو پیامد مهم و مبارک این حوزه را که عبارتند از: رهایی انسان ها از دام شیطان درونی و هواهای نفسانی، و رهایی جوامع بشری به خصوص اسلامی از چنگ شیاطین بیرونی، برشمرد؛ و نمونه اشعاری را برای هرکدام نقل کرد. گزینش نمونه شعر فاخر و ماندگار متفکر درد آشنای پاکستانی، علامه اقبال لاهوری در مقول “بیداری” با عنوان “از خواب گران خیز!” و نیز چکام عرفانی حکیم سنایی غزنوی با مطلع “مکن در جسم و جان منزل، که این دون است و آن والا”، بر تعهّد و طراوت بیش از پیش مطلب، افزود.

در سومین منزل از این نوشتار، با “ادب ولایی” همگام می شویم.معارف

۴. ادبیات ولایی؛ که از مهم ترین انواع شعر آیینی است، وظیفه به تصویر کشیدن ابعاد فراوان دو مقوله مهم “تولّی” و “تبرّی” را بر عهده دارد و زندگی نامه و سجایای اخلاقی و رهنمودهای پیشوایان دینی، به ویژه ذوات مقدس حضرات معصومین و اهل بیت عصمت و طهارت(ع)را به تصویر می کشد.

شعر ولایی از دیرباز، نظر منتقدان را به ظرفیت های بالای خود معطوف داشته و علی رغم تردید ریشه داری که غالباً در اصل مطلب “ولایت” داشته اند، از تاثیرگذاری های عمیق و حرکت آفرین این نوع شعر و سیطره بلامنازع آن بر ساحت افکار و عواطف مخاطبان سخن گفته اند؛ ولی با تلاشی دامنه دار و فراوان کوشیده اند شعر ولایی را از نظر ساختار لفظی و نمای بیرونی، ضعیف و سست، و از جهت بافت محتوایی در شمار آثار تکراری و نخ نمایی معرفی نمایند که از فقر “اندیشه” و عنصر “خیال” رنج می برد!

فعلاً در مقام نفی یا اثبات این ادعا نیستیم، و در جای خود جنبه های مختلف این داوری را به چالش خواهیم کشید و خواهیم گفت که تجربه های بسیار موفق جمعی از سخنوران پارسی زبان ما، از سده های گذشته تاکنون، در قلمرو شعر ولایی بوده که از آنها به عنوان “شاهکار های شعر فارسی” یاد می کنند. از چکامه های رسا و شیوای حکیم ناصر خسرو قبادیانی، حکیم سنایی غزنوی و حکیم خاقانی شروانی در بعثت و رسالت حضرت ختمی مرتبت(ص)، اثبات خلافت بلافصل امیرمؤمنان علی(ع) و حقانیت آن بزرگوار، و عظمت وجودی حضرت صدیقه زهرا(س) گرفته تا ترکیب بند نبوی فاخر و ماندگار ملا محمد جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی و مسمط سخته و پخته ادیب الممالک فراهانی در ساحت شعر نبوی، شاهدان صادقِ صحتِ این مدعایند.

در شعر ولایی، مقوله های “مناقبی” و “ماتمی” حضور مستمر و تاثیرگذاری دارند و شاید به خاطر همین حضور چشم گیر است که اغلب پژوهشگران ادبیات فارسی پنداشته اند که می توان گستره کران ناپیدای شعر آیینی را به لحاظ موضوعی، در دو حوزه “مناقبی” و “ماتمی” محدود ساخت! و هرگز به پاسخ این پرسش نیندیشیده اند که اگر واقعیت همین نکته ای باشد که ابراز می کنند، پس تکلیف موضوعات کلیدی توحیدی، نیایشی، عرفانی، حکمی، اخلاقی، سلوکی، تربیتی، اجتماعی، پایداری، اعتراض، قیام، دفاع، جهاد و شهادت چه می شود؟ آیا می توان بر این باور نادرست پای فشرد که مقوله های یاد شده، صبغه “مناقبی” و یا “ماتمی” دارند؟!

شعر ولایی که از کهن ترین و شاخص ترین انواع شهر آیینی در زبان فارسی است، از قلمرو موضوعی بسیار دراز دامانی برخودار است؛ که مهمترین انواع آن عبارتند از:

۱/۴: شعر نبوی؛ که حول محور موضوعاتی از این قبیل حرکت می کند: نبوت و مسأله خاتمیت، میلاد نبوی و آثار شگرفی که در عوالم کون و مکان داشته است، بعثت نبوی، تبلیغ رسالت جهانی پیامبر اسلام(ص)، نزول قرآن کریم و سیمای محمدی(ص)در آیینه وحی، غزوات، معاهدات، مکاتیب و معجزات نبوی، مکارم اخلاقی رسول گرامی اسلام(ص)، کلمات قصار، نهج الفصاحه، هجرت و رحلت آن بزرگوار.

برای نمونه خوانی شعر نبوی، اثری که در پی می آید، از اُمهات شعر آیینی در زبان فارسی است. سراینده، ضمن رویکردی تاریخی به میلاد نبی گرامی اسلام(ص) و آثار شگرفی که در جهان داشته، با یادآوری شکوه و جلال مسلمانان در سده های آغازین هجری، به امت اسلامی نهیب می زند که باید پاسدار کیان خود باشند و از این بی تفاوتی ها، بی دردی ها و ذلت پذیری ها، جداً پرهیز نمایند تا در احیای تمدن و عظمت اسلامی موفق باشند:

برخیز شتربانا! بر بند کجاوه

بر شاخ شجر برخاست آوای چکاوه۱

بگذر بشتاب اندر، از رود سماوه۲

کز چرخ همی گشت عیان رایت کاوه

وز طول سفر، حسرت من گشت علاوه

در دید من بنگر دریاچ ساوه۳

وز سینهام آتشکد پارس۴ نمودار

از رود سماوه ز ره نجد و یمامه

بردار پس آن گه گهر افشان سرِ خامه

در سلک عجم بفرست با پرِ حمامه۵

بشتاب و گذر کن به سوی ارض تهامه۶

این واقعه را زود نما نقش به نامه

تا جمله ز سر گیرند دستار و عمامه

جوشند چو بلبل به چمن، کبک به کهسار…

بنویس یکی نامه به شاپور ذوالاکتاف۷

هشدار که سلطان عرب، داور انصاف

بگرفته همه دهر، ز قاف اندر تا قاف۸

کز این غَربان دست مبُر، نایژه مشکاف

گسترده به پهنای زمین دامن الطاف