پاورپوینت کامل نهضت خمینی و حکمت صدرایی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نهضت خمینی و حکمت صدرایی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نهضت خمینی و حکمت صدرایی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نهضت خمینی و حکمت صدرایی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

حضرت امام خمینی(ره) سالیان متمادی به تدریس حکمت متعالیه اشتغال داشت، اما به راستی جایگاه حکمت متعالیه در کدام جهت از جغرافیای فکری اندیش ایشان قرار دارد؟ آیا تأثیر فلسفه در اندیش امام منحصر در دوران جوانی و به قبل از تدریس فقه و اصول ایشان محدود می شود؟

حقیقت آن است که حکمت متعالیه ظرفیت های فراوانی دارد و با وجود این حکمت دینامیک و پویا، نمی توان از زوال اندیش سیاسی در ایران سخن گفت. پیروزی انقلاب اسلامی ایران۱ در ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ نشانگر تبلور گوشه ای از ظرفیت های این حکمت توانمند است؛ و این حضرت امام بود که با تکیه بر آموزه های اصیل دینی و دست یازی به مبانی حکمت متعالیه که برخواسته از معارف وحیانی و مصداق بارز فلسف اسلامی است، بدون گرایش به فلسفه های غرب و شرق و نظریات سکولاریستی، لیبرالیستی و مارکسیستی، انقلاب اسلامی ایران را با یاری خدا، به سرانجام رساند.

امام خمینی و تدریس حکمت متعالیه

امام سالیان متمادی در فضایی به تدریس فلسفه اشتغال داشت، که به گفت خود ایشان فلسفه، گناه و شرک شمرده می شد!۲ وقتی در مدرس فیضیه فرزند خردسالشان، مرحوم آقا مصطفی از کوزه ای آب نوشید، کوزه را شستند، چرا که پدرش ـ که آن زمان به حاج آقا روح الله مشهور بود ـ فلسفه می گفت.۳

اینکه حضرت امام تدریس فلسفه و عرفان را به طور رسمی از چه زمانی شروع کرده اند، مبهم است؛۴ اما آنچه می دانیم این است که ایشان “مدت ها قبل از سال ۱۳۰۸ شمسی” به تدریس فلسفه اشتغال داشته اند. حضرت امام خود می فرماید: “وقتی ساکن مدرس دارالشفای قم بودم، مدت ها فلسفه تدریس می کردم و در سال ۱۳۴۸ قمری(۱۳۰۸ شمسی) به خاطر تأهل از مدرسه خارج شدم.”۵ اما مدت این اشتغال به تدریس فلسفه، تاکنون بر ما روشن نیست. حضرت امام خمینی یک دوره اسفار به غیر از مباحث جواهر و اعراض و بخش هایی از آن را به صورت مکرر و بیش از سه دوره شرح منظومه حاج ملاهادی سبزواری(۱۲۱۲هـ. ق-۱۲۸۹هـ. ق) تدریس نموده اند.۶ سید عزالدین زنجانی می گوید پس از آمدن علامه سید محمد حسین طباطبایی به قم و رواج نسبی فلسفه، حضرت امام درس فلسفه و معقول را تعطیل و درس فقه و اصول را شروع کردند.۷ البته خود حضرت امام می فرماید بنا به درخواست برخی از شاگردانشان چون شهید مطهری به تدریس فقه مشغول می شوند و از تدریس علوم عقلی باز می مانند.۸

به هر حال ایشان از حدود سال ۱۳۲۸ شمسی به بعد آن چنان از تدریس فلسفه فاصله گرفتند و به صورت یک فقیه و اصولی و سپس به عنوان بنیانگذار و رهبر جمهوری اسلامی ایران وارد صحنه شدند که دیگر سابق بیست و چند سال تدریس حکمت متعالیه و عرفان ایشان از خاطره ها زدوده شد؛ به طوری که بسیاری از شاگردان حضرت امام که از ده سی به بعد، در شمار شاگردان ایشان درآمده اند، به خاطر ندارند که ایشان فلسفه تدریس می کرد!۹

آثار فلسفی امام خمینی

به تعبیر مقام معظم رهبری، آیت الله خامنهای، “حضرت امام – رضوان اللَّه تعالی علیه – چکیده و زبد مکتب ملاصدراست،”۱۰ اما با این حال وی کتاب یا رساله ای که به فلسفه اختصاص داشته باشد، تدوین ننموده و تنها یک تعلیقه از ایشان بر مبحث اراد اسفار نقل شده است. حاشیه ای هم که حضرت امام بر اسفار نوشته، مفقود شده است.۱۱ البته یکی از شاگردان حضرت امام، مرحوم سید عبدالغنی اردبیلی (۱۲۹۹هـ.ش-۱۳۶۹هـ.ش) بود که درس فلسف ایشان را به دقت تقریر و تحریر می نمود. این تقریرات مربوط به سالهای ۱۳۲۳- ۱۳۲۸ شمسی است؛ که خوشبختانه در سه جلد در سال های اخیر چاپ شده است.

حال این سخن مطرح است که کتاب تقریرات فلسفه امام خمینی ـ چنانکه از عنوانش هم پیداست ـ نوشته های درس ایشان است و بنابراین نمی تواند منبع دست اولی در ارائه و بازتاب اندیش فلسفی وی تلقی شود. این نظر گرچه در بادی امر درست به نظر می رسد، اما نگارنده بر این باور است که این تقریرات مهر تأیید حضرت امام را بر پیشانی دارد؛ چرا که حضرت امام نوشته های تقریر شده را ملاحظه کرده و پیش از سال ۱۳۳۲ خطاب به آیت الله سیدعبدالغنی اردبیلی چنین فرمود: “بسیار خوب و جامع الاطراف است، لکن مراعات عبارات قدری نشده است؛ مثلاً “وحدت و کثرت” به جای “وحده و کثره” نوشته شده است و این در عبارات عربی صحیح نیست.”۱۲ این متن بسیار کوتاه، ضمن تأیید مطالب کتاب با دو عبارت “بسیار خوب” و “جامع الاطراف” به وضوح، عنایت ایشان به تقریرات را می رساند و روشن می کند که امام تا چه اندازه دقیق، این تقریرات را مطالعه کرده است.

دستگاه فلسفی امام خمینی

سؤال مهم و قابل تأملی که در حوز تفکرات فلسفی حضرت امام مطرح می شود، این است که آیا ایشان دستگاهی فلسفی، در چارچوب حکمت متعالیه دارد، یا خیر؟

مهم تر از این پرسش، پاسخی است که به آن داده می شود. از جمله کسانی که به این سؤال مهم پاسخ مثبت داده، دکتر احمد عابدی است؛ ایشان در کتاب دفتر عقل و قلب، چنین می نویسد: “این کتاب – تقریرات فلسفی امام خمینی – به شرح و توضیح عبارت های مرحوم حاجی نپرداخته به طوری که غرق در عبارت شده و اصل بحث فلسفی فراموش گردد. امام خمینی در این کتاب به بحث فلسفی روی آورده و دقت در عبارت، او را در هدف اصلی که ارائ یک نظام و دستگاه فلسفی است، غافل ننموده است.”۱۳ ایشان در ادامه بر این باور است که با حذف حرف های حاج ملاهادی سبزواری و حواشی کتاب، می توان دستگاه و مکتب فلسفی امام را نمایاند.

با تأمل در تقریرات فلسفی حضرت امام و همچنین آثار دیگرایشان، می توان بر درستی این سخن صحّه گذاشت و ادعا نمود که می توان انسان شناسی را هم به عنوان مبانی مکتب و دستگاه فلسفی ایشان مطرح نمود. انسان شناسی ـ و یا به تعبیر فلسفی، معرفت نفس ـ از مباحثی است که اگر چه در بدایه الحکمه و نهایه الحکمه طرح نشده، اما حضرت امام در جلد سوم تقریرات به طور مفصل و مبسوط – در بیش از ۶۰۰ صفحه – و در شرح حدیث جنود عقل و جهل، شرح چهل حدیث و نیز در سخنرانی هایشان به آن توجه نشان داده است.

حکمت متعالیه، مصداق بارز فلسف اسلامی

حضرت امام، نه تنها معتقدند فلسف اسلامی وجود دارد، بلکه آن را برتر و والاتر از هم فلسفه ها می دانند و بر این باورند که فاصله ای از زمین تا آسمان بین فلسف یونانی و “فلسف اسلامی”، وجود دارد؛ “وقتی شما فلسفه ارسطو که شاید بهترین فلسفه ها قبل از اسلام باشد را ملاحظه کنید، می بینید که فلسفه ارسطو با فلسفه ای که بعد از اسلام پیدا شده است، فاصله اش زمین تا آسمان است؛ در عین حالی که بسیار ارزشمند است، در عین حالی که شیخ الرئیس راجع به منطق ارسطو می گوید که تاکنون کسی نتوانسته است در او خدشه ای بکند یا اضافه ای بکند، در عین حال فلسفه را وقتی که ملاحظه می کنیم فلسفه اسلامی با فلسفه قبل از اسلام زمین تا آسمان فرق دارد.”۱۴

امام در جایی دیگر ضمن ردّ سخن عده ای که می گویند فلسف اسلامی، فلسفه ای یونانی است، فلسف مشاء را هم ردیف فلسف یونانی مطرح کرده و می گوید: “سخنی که زبانزد بعضی است که این فلسفه از یونان اخذ شده، غلط است. کی فلاسف یونان از این حرف ها سر در آورده و چه کسی سراغی از این حرف ها در کتب آنها دارد؟ این حرف ها در کتب آنها نبوده و نخواهد بود. بهترین کتاب فلسفی آنها اثولوجیا است که دارای مختصری از معارف بوده و بقیه اش از طبیعیات است. بلی شفای شیخ، فلسف یونان است و در آن هم از این حرف ها نیست.”۱۵ به نظر می رسد وی بعد از آنکه فلسف اسلامی را از فلسف یونانی تفکیک می کند، فلسف مشاء را هم به دلیل یونانی بودن آن مفتخر به عنوان فلسف اسلامی نمی داند. ایشان در ادام جمل بالا که آن را در درس شرح منظوم شارح به نام حکمت متعالیه، حاج ملاهادی سبزواری عنوان کرده، چنین می گوید: “باز گمان نشود که حاجی و یا حکمای اسلامی این حرف ها را از خود در آورده باشند، بلکه این حرف ها در ادعیه بیشتر از منظومه است و صحیفه سجادیه و نهج البلاغه و قرآن، منبع و سرچشمه و مادر این حرف هاست.”۱۶ این سخن امام تصریح دارد که وی فلسفه ای را اسلامی می داند که از قرآن و سنت نشأت گرفته باشد؛ و روشن است که مصداق بارز چنین فلسفه ای حکمت متعالیه می باشد.

حرکت جوهری و انقلاب اسلامی

در هستی شناسی حکمت متعالیه بر اساس حرکت جوهری، که بسان عمود خیمه این حکمت است، عالم، یک واحد حرکت، سیلان، جنبش و جهش است. جهان در سیلان و جولان است. در جهان، همه چیز جهان