پاورپوینت کامل تأثیر نگرش معنوی بر پیروزی مقاومت حزب الله ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأثیر نگرش معنوی بر پیروزی مقاومت حزب الله ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأثیر نگرش معنوی بر پیروزی مقاومت حزب الله ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأثیر نگرش معنوی بر پیروزی مقاومت حزب الله ۱۱۰ اسلاید در PowerPoint :

با تأکید بر فرهنگ انتظار

مقدمه

زمانی که در سال ۱۹۸۲م. کمیته ای نه نفره مأموریت یافتند با تأسی به اندیشه های جهان شمول خمینی کبیر(ره) این حزب را بر اساس “پایبندی به دین اسلام”، “نبرد با اسرائیل” و “التزام قلبی و عملی به ولایت فقیه” پی ریزی نمایند،۱ کسی گمان نمی کرد که این جنبش انقلابی، روزی به نماد عزّت و اقتدار ملی لبنان مبدّل گردد. شاید به ذهن کسی خطور نمی کرد که تلاش ها و مقاومت مجاهدان این حزب منجر به خروج نیروهای غربی (ناتو) از سواحل بیروت (در سالهای ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ه‍.ش) و عقب نشینی اسرائیل از بخش اعظم خاک لبنان (در ۲۴ می ۲۰۰۰م./ ۴/۳/۱۳۷۹) گردد و اسطوره شکست ناپذیری اسرائیل را بشکند. اوج اقتدار حزب الله در مقاومت “سی وسه روزه” بود که دلیرمردان و شیرزنان حزب الله معجزه ای دگر آفریدند و در نبردی نامتقارن ـ که به”جنگ سی وسه روزه”۲شهرت یافت ـ رژیم غاصب صهیونیستی را با تمام توان نظامی اش به خاک مذلّت نشاندند و بار دیگر پرچم جهاد را به نفع اسلام به اهتزاز درآوردند.۳

این دستاوردها و پیروزی های درخشان حزب الله توجه تمام دنیا را به خود معطوف ساخته است و سبب شده نظریه پردازان و تحلیل گران، هریک از زاویه ای خاص به بررسی عوامل پیروزی حزب الله بپردازند۴ تا به این سؤال پاسخ دهند که چگونه حزب الله موفق شد کاری را که سایر ارتش های عرب از انجام آن عاجز ماندند، با پیروزی به انجام رساند و بزرگ ترین و قابل مباهات ترین دستاورد تاریخ مناقشات اعراب و صهیونیزم را رقم زند؟ به راستی چه راز و رمزی در مقاومت حزب الله نهفته است که آن را در ناکام گذاشتن دشمن ممتاز ساخته و نامش هول و هراس بر دل دشمن انداخته است؟

جنبش حزب الله بر خلاف بسیاری از سازمان ها و گروه های مبارزاتی که در برابر رژیم صهیونیستی دچار واگرایی و فرسایش پتانسیل ها شدند، در مقابله و مبارز خود با دشمن بر عوامل معنوی و آرمانهایی والا تکیه داشت و با بهره گیری از همانها توانست به این پیروزی های درخشان نائل آید. این نوشتار بر آن است تا به چرایی و چگونگی پیروزی حزب الله بر دشمنان بپردازد.

لازم به ذکر است که عمده منابع در خصوص حزب الله به زبان های انگلیسی و فرانسوی است که نویسندگان آنها با نگاهی خاص و متفاوت به تحلیل پیدایش و اقدامات این حزب پرداخته اند و به طور قطع برخی ایده ها و آرمان های معنوی که در پیروزی حزب الله نقشی اساسی داشته، برای این نویسندگان غیرمحسوس بوده است. سایر منابع عربی و فارسی نیز اغلب جنب تاریخ نگاری و گاه ژورنالیستی دارند؛ بر این اساس تحقیق و پژوهش اساسی در این خصوص بسیار ضروری به نظر می رسد. این مقاله ابتدا به روند ظهور و شکل گیری جنبش حزب الله پرداخته، سپس فرهنگ انتظار و تأثیر آن بر پیروزی این جنبش مورد بررسی قرار می گیرد.

روند ظهور حزب الله

پس از شکل گیری رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ که منجر به اشغال قسمت قابل توجهی از سرزمین فلسطین گشت، بخش هایی از جنوب لبنان نیز توسط متجاوزان اسرائیلی به اشغال درآمد و حتی قرارداد متارکه ـ که در سال ۱۹۴۹ بین اسرائیل و لبنان منعقد شد ـ نتوانست به اشغالگری این رژیم پایان بخشد. از این رو در سال های بعد نیز حملات و تهاجمات رژیم غاصب صهیونیستی به سرزمین لبنان تداوم یافت تا آنکه در ژوئن سال ۱۹۸۲ این رژیم با تهاجمی گسترده، بخش عظیمی از جنوب لبنان از جمله پایتخت این کشور یعنی بیروت را به محاصره درآورد.

این حمله وسیع تأثیر بسزایی در بسیج سیاسی و نظامی جامعه شیعیان لبنان داشت و نخستین جرقه های تشکیل مقاومت اسلامی در برابر اشغالگران از همین زمان زده شد. از این رو گروه های شیعی که عمدتاً در شهر بعلبک مستقر شده بودند، تشکیلات واحدی را ایجاد نموده و بستر لازم را برای تولد جنبش حزب الله فراهم آوردند.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) ـ که به گسترش موج بیداری اسلامی و تقویت نهضت های رهایی بخش در سراسر جهان اسلام کمک کرد ـ نیز تأثیر تعیین کننده ای در تأسیس حزب الله داشت؛ به گونه ای که به جرأت می توان گفت تأسیس حزب الله ناشی از تفکر و ایدئولوژی جهان شمول حضرت امام(ره) بود که در میان شیعیان لبنان به بار نشست.۵

تلاش ها و هدایت های امام موسی صدر۶ و شهید دکتر مصطفی چمران فضای مناسبی را برای فعالیت های مبارزاتی جوانان شیعی در قالب جنبش امل فراهم آورد. اما با شهادت آنها که در واقع رهبران اصلی جنبش بودند، یکپارچگی و وحدت نیروها از بین رفت و زمینه مساعدی برای شکل گیری جنبش حزب الله مهیا گشت. بر همین اساس در پاییز ۱۹۸۲ کمیته ای نه نفره متشکل از روحانیون شیعه، شخصیت های وابسته به جنبش امل، حزب الدعوه لبنان، کمیته های یاری انقلاب اسلامی و بعضی از شخصیت های مستقل تشکیل شد. این کمیته مأموریت داشت تا یک تشکیلات سیاسی جدید را براساس “پایبندی به ولایت فقیه و نبرد با اسرائیل” پی ریزی کند.۷

پس از اتمام کار کمیته نه نفره، شورای لبنان متشکل از پنج نفر از اعضای کمیته قبلی به وجود آمد. این شورا تا مدت ها به دلیل ملاحظات امنیتی و تشکیلاتی به صورت غیرعلنی فعالیت داشت؛ اسامی اعضای شورا نیز به صورت محرمانه باقی مانده بود. اما به تدریج چهره هایی همچون شیخ صبحی طفیلی، سیدعباس موسوی، شیخ حسن کورانی، سیدحسن نصرالله و حسین موسوی(ابوهاشم) به عنوان “رهروان اسلام گرا” در جنوب لبنان معروف شدند.

پس از آنکه تشکیلات و سازماندهی حزب الله و مقاومت (شاخه نظامی آن) استحکام لازم را پیدا کرد، رهبران حزب الله به این نتیجه رسیدند که بایستی هویت مقاومت اسلامی را اعلام نمایند؛ زیرا کتمان این مسئله هر چند جنبش را از ضربه پذیری و نابودی زودرس محفوظ می داشت، اما از نظر دستاوردهای سیاسی، حزب را در حاشیه دیگر گروه های سیاسی قرار می داد. از این رو در ۶ ژانویه ۱۹۸۴، مقاومت اسلامی لبنان با صدور اولین بیانیه نظامی، به شکل مستقل و رسمی اعلام موجودیت کرد. شورا تصمیم گرفت نام ثابتی برای تشکیلات خود انتخاب و بیانیه های خود را با آن نام صادر کند؛ لذا نام “حزب الله انقلاب اسلامی در لبنان” انتخاب شد و دفتر سیاسی حزب راه اندازی شد و یک نشریه هفتگی به نام “العهد” را منتشر ساخت.۸

فعالیتهای گسترده و فشارهای نظامی حزب الله در سال های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵، اولین پیروزی را برای مقاومت حزب الله به ارمغان آورد و باعث شد رژیم اسرائیل در ۱۴ ژانویه ۱۹۸۵ به سمت باریکه کمربند ایمنی عقب نشینی نماید و اولین شکست رسمی خود را تجربه کند. همزمان با شروع عقب نشینی نیروهای اشغالگر صهیونیستی، حزب الله در یک گردهمایی رسمی سیاسی در ۱۶ ژانویه ۱۹۸۵ (۲۷/۱۱/۱۳۶۳) با صدور نامه ای سرگشاده ۹، هویت، استراتژی و مواضع و برنامه های ایدئولوژیک خود را برای اولین بار اعلام کرد. حزب الله با صدور این نامه ـ که در واقع مانیفست سیاسی حزب الله محسوب می شود ـ به فعالیت های صرفاً پنهانی خود خاتمه بخشید و به صورت آشکار در صحنه سیاسی ـ نظامی لبنان بروز نمود.

نقش بلامنازع حزب الله در رهبری و سازماندهی مقاومت های مردمی و پرهیز از بزرگنمایی اختلافات میان احزاب رقیب در مواجهه با اسرائیل، در کنار موفقیت ارزشمند این حزب در عقب راندن رژیم صهیونیستی به کمربند امنیتی، موجب شد جایگاه حزب الله نه تنها در عرصه داخلی ارتقا یابد، بلکه کسب مشروعیت بین المللی نیز برای این حزب سیر صعودی پیدا کند.

در خلال سال های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۶ حزب الله لبنان توانست با تثبیت قدرت نظامی خویش، در پارلمان نیز نفوذ و حضور یافته و از جنبه سیاسی نیز رسمیت پیدا کند. پس از پیروزی حزب در سال ۱۹۹۶ و تبدیل شدن مقاومت به خواست ملی کلیه طوائف مذهبی لبنان، موفقیت های فزاینده دیگری در سطح داخلی و منطقه ای نصیب حزب الله شد که حاکی از دوران اقتدار کامل این حزب است.

حزب الله با دستیابی و بهره مندی از رسانه هایی همچون تلویزیون المنار، رادیو النور و هفته نامه العهد برای بیان دیدگاه ها و مواضع خود، یهودیان و شهرک های اسرائیلی را هدف قرار داد و با یک برنامه ریزی حساب شده روانی، زمینه فرار نیروهای اشغالگر را فراهم کرد.

پیروزی در عرصه های سیاسی و انتخاباتی، خدمت رسانی در عرصه های اجتماعی و همکاری و ایجاد روابط نزدیک با دولت لبنان، موقعیت حزب الله را بیش از پیش استحکام بخشید و با عقب نشینی نیروهای اسرائیلی در ۲۴ می ۲۰۰۰ (۴/۳/۱۳۷۹) حزب الله به بزرگ ترین پیروزی خویش از بدو تأسیس رسید؛ چرا که با این عقب نشینی، اسطوره شکست ناپذیری ارتش اسرائیل شکست و حزب الله به عنوان آبروی جامعه لبنان و به عنوان سمبل مقاومت در داخل و خارج، به ویژه در سطح کشورهای عربی شناخته شد.

اوج اقتدار حزب الله در مقاومت سی و سه روزه بود که رزمندگان دلیر حزب الله بار دیگر ثابت کردند اندیشه مقاومت مبتنی بر روحیه شجاعت و بصیرت، شکست ناپذیر و رهایی بخش است. اکنون حزب الله جنبشی مشروع تلقی می شود که با استفاده از ایدئولوژی پویا و دنیامیک خود و با زنده نگهداشتن روحیه مقاومت، به عنوان مقدم ترین خاک ریز جبهه رژیم صهیونیستی و قهرمان آزادسازی خاک لبنان مطرح می باشد.

تجلّی عوامل معنوی در جنبش حزب الله

بی تردید هر حرکت بشری اعم از فردی و اجتماعی براساس پایه فکری و یا اعتقادی صورت می پذیرد و این اصل در خصوص نهضت ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عقیده و ایدئولوژی بنیادی ترین عنصر پیدایش و استمرار حیات نهضت ها به شمار می رود و همه گفتارها، فعالیت ها، مبارزات، استراتژی ها و اهداف، هم آهنگ با آن و نشأت یافته از چنین منبعی است. هیچ جنبشی بدون ایدئولوژی نبوده و جنبش حزب الله نیز خارج از این مقوله نیست.

در اندیشه حزب الله عناصر معنوی و فرهنگی بر عناصر فیزیکی، مکانی و زمانی ترجیح داده شده و باورهای دینی مهم ترین استراتژی این جنبش برای مبارزه با دشمن است. سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله، در مصاحبه ای می گوید: حزب الله یک جنبش نظامی نیست، ما یک جنبش اسلامی و ایمانی هستیم. ماهیت حزب الله ماهیتی اسلامی و عقیدتی است.

واقعیت آن است که حزب الله در مجموع از نظر عوامل بالفعل مادی به مراتب از دشمن ضعیف تر بوده و دشمن از نظر تجهیزات، لوازم و ادوات جنگی برتری محسوس و غیرقابل انکاری داشت؛ اما در جهان بینی اسلامی علل و عوامل معنوی، می توانند عوامل مادی را تحت الشعاع قرار دهند.۱۰ رزمندگان دلیر حزب الله لبنان با بهره گیری از این عوامل در مقابل دشمن ایستادند؛ چرا که در نظر ایشان”هر گونه مقابله، مبارزه، مقاومت و جهاد بدون ولایت و امامت و اطاعت از رهبری میسّر نخواهد بود”۱۱ پیش از آنکه به تأثیر فرهنگ انتظار بر پیروزی حزب الله بپردازیم لازم است اشاره ای به مفهوم انتظار صحیح و اهمیت آن در نظام سیاسی اسلام و مکتب تشیع داشته باشیم.

فرهنگ انتظار

اعتقاد به مهدویت و ظهور موعود عدالتگستر از نابترین و مترقیترین نظریات سیاسی ـ دینی است. انتظار در فرهنگ شیعه جایگاهی بس والا و ارجمند دارد و شیعه حیات و بالندگی خود را مدیون آن است۱۲ این نظریه و فرهنگ بی بدیل (انتظار) نقطه محوری مباحث کلامی و اعتقادی شیعه، بنیان مستحکم علوم دینی، روح حیات سیاسی و اجتماعی شیعیان، اساس باورهای آنان و الهام بخش حرکت دینی و اصلاح طلبانه آنها به شمار میآید.

هرچند انتظار به منزله بنیاد تفکر شیعی و از بزرگ ترین اعمال ذکر شده است،۱۳ لکن این مسئله به صورت یک فرضیه و تئوری صرف نیست. برداشت ها و تفاسیر مختلف از روایت انتظار باعث شده دیدگاه های متعددی دربار آن مطرح شود. در مجموع، انتظار به دو بخش عمده یعنی انتظار سازنده، مثبت و انقلابی و انتظار ویرانگر و مخرب همراه با جمود و خمود تقسیم می گردد.

انتظار مخرّب

در این دیدگاه انتظار عمدتاً در حد اصلاح فردی و گریه شوق در فراق موعود خلاصه می شود. گاهی نیز انحراف در این بینش به حدی میرسد که با تغییر انحرافی بعضی روایات، ترویج فساد و ظلم و ستم مقدمه ظهور پنداشته می شود.۱۴ پیروان این دیدگاه جنبه انفجاری برای انتظار قائل بوده و معتقدند که برای اصلاح جهان بایستی اوضاع چنان پریشان گردد که به مرحله انفجار برسد.

این گروه طبعاً به مصلحان، مجاهدان و آمران به معروف و نهیکنندگان از منکر با بغض و عداوت نگریسته، زیرا آنها را تأخیراندازان در ظهور می شمارند. اینان اگر خود هم اهل گناه نباشند در عمق ضمیر و اندیشه خویش به نوعی با رضایت به گناهکاران و عاملان فساد می نگرند. این نوع برداشت منفی از انتظار، که ثمر آن رواج و اشاعه ظلم، تبعیض، اختناق، حق کشی و تباهی و در یک کلام یکه تازی باطل و سیر قهقرایی جامعه است، به هیچ وجه با موازین اسلامی و قرآنی وفق نمی یابد و به صراحت و شدت، تقبیح و نفی گردیده است.۱۵صاحبان چنین اندیشه خامی به امام غائب علاقمند هستند نه امام قائم.

انتظار سازنده

دیدگاه دیگر در مورد انتظار، عقیده گروهی است که قرائتی دیگر از انتظار دارند و برای آن ماهیت انقلابی قائل می باشند. این انتظار سازنده و بالنده، که مبنای آن در آیات قرآن و روایات اسلامی ریشه دارد، به نپذیرفتن دعوت باطل می کند. در این دیدگاه تحرک آفرین و تعهدبخش ـ بر خلاف نظریه پیشین که برای انسان تکلیفی قائل نبود ـ فرد منتظر بایستی با برخورداری از اعمال پاک، شهامت و آگاهی، خود و جامعه را مهیای ظهور منتظَر نماید. ایستایی، بی تفاوتی و همنوایی با وضع موجود و صرفاً منتظر ظهور موعود نشستن در این نگرش کاملاً مطرود است؛ چرا که دولت ایده آل عصر ظهور را محصول سیر استکمالی جامعه انسانی می داند نه از نوع انفجار تاریخی.۱۶

پس روشن است که منظور از انتظاری که در منابع دینی و اسلامی به آن اشاره شده است، انتظار سازنده می باشد. همین انتظار سازنده است که شیعه را همیشه در جهت حرکت انقلابی قرار داده است. اگر تاریخ اسلام را ورق بزنیم مشاهده می کنیم که از صدر اسلام تاکنون، شیعه گروهی انقلابی و تحول آفرین بوده که هیچگاه ولایت ظالمین را برنتابیده و در برابر سلطه و اقتدار سیاسی نامشروع، موضع رد و منفی داشته است.۱۷

آموزههایی همچون موعودگرایی، انتظار فعال، اجتهاد سازنده و مرجعیت و ولایت فقیه، پویایی خاصی به مکتب تشیع بخشیده و این مذهب را به دکترین پیشرو جهان اسلام مبدل ساخته است. بر این اساس بایستی اظهار داشت که آموزه انتظار از ارکان اساسی جنبش ها و حرکت های آزادیبخش و تحولآفرین جوامع شیعی می باشد. جنبش شیعی حزبالله هم از این قاعده مستثنی نبوده است و نشانه های فراوانی از تأثیر فرهنگ انتظار در این نهضت مشاهده می شود که به برخی از آنها اشاره می شود.

امیدزایی و حرکت آفرینی

از برآیندهای انتظار حرکت و امید است. انتظار در لغت از کلمه نظر به معنای مترقب بودن و چشم به راه بودن گرفته شده است که نوعی امید به آینده از آن بر میآید. فرد منتظر ایمان دارد که دوران ظلم و فساد و تباهی برچیده خواهد شد و استقرار عدالت اجتماعی امری قطعی است؛ روزی خواهد رسید که خورشید عدل و حق در آسمان بشریت طلوع کرده و به نور خویش سرتاسر گیتی را روشنایی می بخشد.۱۸ بر این اساس، اندیشه انتظار مانند یک قوه مبقیه، طرفداران حق و عدالت را در برابر تمام دستگاه های باطل مقاوم و پایدار می سازد و با نوید نصرت الهی بر روشنی چراغ امیدواری و ثبات قدم آنها می افزاید.

الهام گیری از این اندیشه است که روح امید را در بین حزب الله زنده نگاه داشته و ایمان آنها را در مبارزه با ظلم و جور راسخ تر نموده است. آنها به آیند روشن و پیروزی قطعی خویش اعتقاد قلبی دارند.

رزمندگان حزب الله با تکیه بر فرهنگ انتظار و وعده حق الهی در مسیر رفع ظلم و مبارزه با حاکمیت مستکبران ثبات قدم دارند تا نوید فتح نهایی مستضعف بر مستکبر را تحقق بخشند. همان گونه که از تفسیر آیه ۵ سوره قصص۱۹ برمی آید اراده و مشیت الهی بر پیروزی مستضعفان تعلق گرفته و این بشارتی است برای انسان های آزاده و خواهان حکومت عدل و داد، که بالأخره حق بر باطل و ایمان بر کفر غلبه خواهد کرد. حزب الله لبنان در گفتمان خویش با تأسی به این آیه و باور به آینده روشن، به مسلمانان و سایر ملل ضعیف جهان به دید مستضعفان نگریسته که پیروزی نهایی آنان بر مستکبران امری قطعی و تردیدناپذیر است.

سیدحسن نصرالله ـ رهبر حزب الله ـ می گوید: “… و به خاطر این وعده الهی “وَ نُریدُ اَن نَمُّنَ عَلَی الَّذینَ استُضعِفُوا فِی الاَرضِ وَ نَجعَلَهُم اَئِمَّه وَ نَجعَلَهُمُ الوارِثین…” و در نتیجه طغیانی که امروز به بالاترین حد خود رسیده، باید منتظر تحقق وعده الهی باشیم… تا هنگامی که ایمان و اراده ما متصل به این حاکم مطلق هستی (پروردگار بی همتا) باشد، پیروزی و نصرت از آنِ ماست.”۲۰

وی، پس از آغاز تهاجم صهیونیست ها در نبرد سی و سه روزه در اولین پیام خود خطاب به آنها چنین گفت: “شما نمی دانید امروز با چه کسی می جنگید، شما با فرزندان محمّد(ص)، علی، حسن، حسین و با اهل بیت رسول خدا و اصحاب او(علیهم السّلام) وارد جنگ شده اید، شما با قومی می