پاورپوینت کامل عوامل و موانع موثر بر «تأثیرگذاری»(۸) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عوامل و موانع موثر بر «تأثیرگذاری»(۸) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عوامل و موانع موثر بر «تأثیرگذاری»(۸) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عوامل و موانع موثر بر «تأثیرگذاری»(۸) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

حضور و غیاب

برخی از اساتید گمان دارند: انجام «حضور و غیاب» در کلاس امری غیر ضرور و حتی دور از شأن استاد و یا خارج از محدوده ی وظایف اوست!!.

این گونه افراد معتقدند: دانشجو دیگر کودک نیست تا لازم باشد با اهرم مذکور آنها را به کلاس درس آورده و مجبور به استماع درس نمود.

برخی دیگر می گویند: اگر استاد، توانمند باشد و توانمندی خویش را به مخاطبین خود اثبات نماید؛ دیگر نیازی به انجام حضور و غیاب نیست و دانشجو خود، مشتاقانه به کلاس درس خواهد آمد.

البته برخی دیگر نیز به انگیزه هایی غیر الهی! اقدام به حذف «حضور و غیاب» می نمایند. مثلاً برخی گمان دارند که اینکار موجب علاقه بیشتر دانشجو به او و یا درس او می شود و برخی قصد قیافه گرفتن و به نوعی، مطرح ساختن خود را دارند و از این رو برای خوشایند دانشجویان دیگر حضور و غیاب نمی کنند!

آنها می خواهند با این عمل خویش غیرمستقیم بگویند: «ما با تدریس زیبا و توانمند خویش، توانِ آوردن دانشجو به کلاس را داریم و استادان دیگر، که مجبور به انجام حضور و غیابند؛ چنین توانی را ندارند!»

برخی حضور و غیاب را موجب «اتلاف وقت کلاس» می دانند و از این رو برای بهره گیری بیشتر! از کلاس اقدام به حذف آن می نمایند!.

و خلاصه « حضور و غیاب» پدیده ای است که معرکه تزاحم آرا و نظرات اساتید است.

اما نظر نگارنده؛

بی تردید چنانکه برای پاشیدن بذر، باید «زمینی مناسب و مستعد» در اختیار داشت و پاشیدن آنها در آب دریا و یا زمین شوره زار موجب اتلاف آنها خواهد شد؛ کلام استاد و محتوای والای معارف اسلامی نیز بمنزله بذرهایی ارزشمند است که باید در نفوس انسان ها جایگزین گشته و به یاری خداوند متعال تأثیرات خود را در زمان مناسب برجا بگذارد. و از آنجا که تا دانشجو در کلاس حاضر نگشته و سخنان را استماع ننماید نمی تواند تأثیر پذیر بوده باشد؛ بر یک استاد دل سوز و کارآ لازم است از هر طریقی که می تواند او را در کلاس درس حاضر ساخته و بدین گونه زمینه ارایه محتوای ارزشمند این دروس را فراهم سازد.

جوان باید حداقل [و لو یکبار هم که شده] این سخنان را بشنود. جوانی که به دلایل مختلف که [برخی از آنها در نظر خودش خیلی مهم است] سرکلاس درس حاضر نمی شود؛ چگونه می تواند در خصوص محتوای دروس، توانمندی استاد و تأثیرگذاری و کارآمدی آنها در زندگی خویش به قضاوت بنشیند؟!. متأسفانه برخی اساتید از همان جلسه اول! اعلام می کنند که: کلاس من آزاد است! من حضور و غیاب نمی کنم هر کس که بخواهد می تواند نیاید، شما دیگر نیازی به «لولو» ندارید، خودتان بزرگ شده اید و قدرت تشخیص صلاح خود را دارید، و. ..

این استادان عزیز توجه ندارند که دانشجو باید دست کم چند جلسه اگر چه اجباری سخنان ایشان را بشنود تا بتواند به ارزشمندی یا عدم ارزشمندی آنها پی ببرد. جوانی که از جلسه اول احساس آزادی می کند؛ بدون تردید برای جلسات بعدی دیگر، ضرورتی برای حضور در کلاس نمی یابد و به هر بهانه بی ارزشی، کلاس را رها نموده و به امور دیگر خویش می پردازد! این ادعا نیز اشتباه است که: « استاد باید در همان جلسه اول قدرت و توانمندی خویش را به اثبات برساند تا دانشجو برای جلسات بعدی احساس نیاز نماید.»؛

زیرا اولاً قوی ترین استادان نیز به راحتی نمی توانند در یک جلسه همه مخاطبین را مجذوب خویش نمایند.

و ثانیاً به فرض وجود چنین توانی از سوی استاد، بسیاری از دانشجویان (خصوصاً دانشجویان ترم های بالاتر) در جلسه اول شرکت نکرده و در کلاس حضور ندارند تا متوجه این توانمندی استاد باشند و برای جلسات بعد نیز که خبر «عدم حضور و غیاب از سوی استاد» به تمامی ایشان رسیده و دیگر نیازی به حضور در کلاس حس نمی کنند. با توجه به مطالب ذکر شده متذکر می گردد:

دانشجو امانتی بزرگ در دست استاد است. صلاح و فساد بسیاری از ایشان در این مقطع از زندگی رقم می خورد و استاد مسؤول روشنگری و راهنمایی اوست.

او باید تمامی سخنان را بشنود تا بتواند با بینشی کامل راه خویش را یافته و از کژراهه ها در امان بماند. استادی که با حذف حضور و غیاب از دستور کاری خویش، عملاً دانشجو را از کلاس دور می سازد؛ بی شک ندانسته مرتکب خیانتی بزرگ شده که شاید جبران ناپذیر باشد.

نباید فراموش کرد که یک جوان [برخلاف زعم برخی از اساتید] آنقدر عاقل نشده که بدون یاری استاد صلاح و فساد خویش را تشخیص دهد. او در مثل به مانند کودکی است که برای نرفتن به سراغ «کتری آب جوش» نیازمند به «جیز گفتن» از سوی مادر و یا حتی «خوردن یک پشت دستی ملایم» است.

فراموش نکنیم که: طبع جوانان از کلاس گریزان است و بیشتر آنها به «تعطیلی کلاس» علاقمندند و حذف حضور و غیاب، سوق دادن ایشان به سوی این خواسته نفس و رها گزاردن آنها در تاریکی هاست.

البته در خصوص حضور و غیاب توجه به نکات دیگری نیز