پاورپوینت کامل اخلاق کاربردی وچالشهای پیش رو ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق کاربردی وچالشهای پیش رو ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق کاربردی وچالشهای پیش رو ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق کاربردی وچالشهای پیش رو ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

نویسنده: تیم دیر مترجم: محمدصادق علی پور

۱. مقدمه

پیش تر تصور می شد «اخلاق فلسفی» کمک چندانی به مسائل «اخلاق کاربردی» نمی کند و فیلسوفان باید بررسی نظریه اخلاقی را به طور کلی رها کنند و به دنبال ارزش عملی برای تلاش هایشان نباشند. اما تحولی چشمگیر روی داده است. بسیاری از نویسندگان به مسائل اخلاقی ای مانند سقط جنین و قتل ترحمی توجه کرده اند؛ بسیاری از دانشگاه ها ی صاحب کرسی اخلاق کاربردی شده اند و دائماً از فیلسوفان خواسته می شود در کمیته های اخلاقی حرفه ای خدمت کنند و برای مؤسسه ها و دولت ها گزارش هایی در مورد موضوع های بحث انگیز اخلاقی تهیه کنند. در این نوشتار سعی شده تا به بیان و ارزیابی چالش های اساسی اخلاق کاربردی پرداخته شود.

در ابتدا باید خاطرنشان کنم گرچه در این بحث به نقش فلسفه و فیلسوفان پرداخته می شود و ارزش علمی تلاش های آنها به چالش کشیده می شود، اما اقتصاددانان، جامعه شناسان، عالمان علم سیاست و حقوق و آنهایی که مشغول طرح تحقیقاتی خاصی اند و در تحقیقاتشان به دنبال نتایج علمی می باشند از تأثیر این چالش ها بی نصیب نخواهند بود. بنابراین فیلسوفان تنها حامیان اخلاق کاربردی نیستند و نباید به تنهایی مورد انتقاد قرار گیرند.

۲. اخلاق کاربردی، شکاکیت اخلاقی و مهارت اخلاقی

برخی چالش های اساسی اخلاق کاربردی ناشی از دیدگاه های فرااخلاقی، درباره امکان حصول معرفت اخلاقی است. شکاکیت اخلاقی که اخلاق را صرفاً نگرش می داند و امکان قضاوت قطعی درصد خوبی یا بدی اعمال را از ما می گیرد، گونه هایی دارد که در ادامه به ارزیابی مختصر تفاوت های آنها می پردازیم.

الف) چالش نسبیت

وجود واقعیت اخلاقی مطلق با مشاهده دیدگاه های اخلاقی متفاوت در فرهنگ های مختلف با چالش مواجه می شود و نوعی نسبیت اخلاقی بروز می کند که هر نوع توصیه و سنجش اخلاقی مطلق را زیر سؤال می برد. نسبیت اخلاقی با نقدهای متعددی مواجه شده است، چرا که اولاً حتی با مشاهده تفاوت های اخلاقی در فرهنگ های مختلف نمی توان منکر واقعیت اخلاقی مطلق شد. مثلاً اگر دانشمندان در مورد شکل کره زمین با هم اختلاف نظر داشته باشند، نمی توان از آن نتیجه گرفت که زمین اصلاً واقعیت ندارد. به همین شکل مثلاً اگر فرهنگ های گوناگون در مورد قبح تعدد زوجات با هم اختلاف داشته باشند از این اختلاف بر نمی آید که در این مورد هیچ واقعیت اخلاقی مطلقی وجود ندارد. ثانیاً حتی با وجود اختلاف های اخلاقی باز هم قواعد اخلاقی ای هستند که در مورد آنها هیچ اختلافی وجود ندارد؛ مثلاً همه جامعه ها قتل بی دلیل را ناروا می دانند. ثالثاً وجود احکام اخلاقی مختلف نشانه تفاوت ارزش های اخلاقی نیست. برای مثال در جامعه ای که وجود سالخوردگان هیچ تهدیدی برای جامعه نیست رها کردن آنها تا هنگام مرگ کار درستی نمی باشد اما در جامعه ای که حفظ سالخوردگان تهدیدی جدی برای همه جامعه است رها کردن آنها اشکالی ندارد و این امر نشانه تفاوت ارزش های اخلاقی نمی باشد.

ب) چالش ذهن گرایی

برخی معتقدند که گزار ه های اخلاقی گزاره هایی درباره جهان نیستند، بلکه حاکی از نگرش ها و باورهای گویندگان آن می باشند.

طبق این دیدگاه، این گروه که «ذهن گرا» نامیده می شوند مثلاً اختلاف در مورد خوبی یا بدی قتل ترحمی اصلاً در مورد نفس این فعل نیست، بلکه این اختلاف ناشی از باورها و نگرش های گفتگوکنندگان می باشد.

با اندکی تأمل می توان گفت این دیدگاه هم صحیح و هم ناصحیح است. صحیح است به این معنا که هر شخص خودش به دیدگاه های اخلاقی اش دست یافته و متأثر از هیچ کسی نیست. البته طبق این معنا نمی توان اخلاق را مانند سلیقه شخصی دانست. مثلاً اگر کسی ابتدا از مزه زیتون لذت می برد، ولی حالا دیگر آنرا دوست ندارد نمی توان گفت که او درباره مزه زیتون اشتباه می کرده و اکنون به اشتباه خود پی برده است؛ اما در مورد یک دیدگاه اخلاقی چنین نیست. ما به هنگام تغییر یک دیدگاه اخلاقی می گوییم دیدگاه قبلی ما نادرست بوده است. از سوی دیگر ما ذائقه و سلیقه یک شخص را نمی توانیم با استدلال و دلیل تغییر دهیم اما دید گاه های اخلاقی را می توان با استدلال و برهان اثبات یا رد کرد و این امر نشان می دهد که احکام اخلاقی مانند سلیقه و ذائقه شخصی نیستند. پس احکام اخلاقی ازآن جهت که هر شخصی خودش به آن دست می یابد شخصی است؛ اما از آنجایی که نسبت به استدلال واکنش نشان می دهد غیر شخصی و عام هستند.

اخلاق و نقش ادله

تأکید بر نقش ادله در اخلاق را می توان نوعی رویارویی با نسبیت و شکاکیت اخلاقی دانست. البته نیازمندی هر دیدگاه اخلاقی به ادله به این معنا نیست که اصلی اخلاقی مطرح کنیم یا یک نظریه پیچیده اخلاقی داشته باشیم. در تأیید یک دیدگاه اخلاقی ادله ای می توانند به کار گرفته شوند که بتوانند اخلاقی بودن یک دیدگاه را خوب مدلل کنند. از این رو، پیش داوری صرف واکنش های هیجانی و احساسی دلیل محسوب نمی شوند. مثلاً اگر در تأیید بد بودن تجارت بگوییم «تجارت موجب ناراحتی من می شود، پس بد است» دلیلی حاکی از اخلاقی بودن دیدگاه خود ارائه نکرده ایم. در واقع این واکنش ها احساسی اند که در تأیید خود نیازمند اخلاقند نه اینکه اخلاق محتاج آنها باشد. پس ادله ای که برای تأیید دیدگاه های اخلاقی به کار می روند، ویژگی های خاصی دارند. از سوی دیگر اگر برای دو فعل مختلف یک دلیل مؤید داشته باشند هر دو به یک اندازه تأیید یا تضعیف خواهند شد: مثلاً اگر «برابری همه انسان ها» دلیل بدی نژادپرستی باشد باید گونه های دیگر تبعیض مانند تبعیض جنسی هم به همین دلیل بد دانسته شود. در غیر این صورت در واقع دیدگاهمان مبتنی بر دلیلی که ذکر کرده ایم نخواهد بود.

امکان تخصص اخلاقی

برخی مدعی اند چون تخصص اخلاقی امکان پذیر نیست هیچ کس نمی تواند دیگران را در انجام کارها راهنمایی کند در نتیجه پذیرش توصیه های عالمان اخلاق کاربردی بی معنا خواهد بود. تخصص اخلاقی با پذیرش نقش ادله در اخلاق قابل تبیین است و ویژگی های احتمالی آن می تواند از این قرار باشد:

۱. متخصصان اخلاق باید در استدلال منطقی مهارت داشته باشند تا بتوانند مفاهیم را تبیین و تحلیل کنند، استدلال ها و دیدگاه هایی را بنا نهاده به بررسی آنها بپردازند و از مغالطه ها و ناهماهنگی ها اجتناب کنند.

۲. متخصصان اخلاق باید مسائل فلسفی، نظریه های اخلاقی و معرفتی، دیدگاه های راجع به ماهیت انسان و جامعه، انواع استدلال ها و اشکال های احتمالی را بشناسند تا از مغالطات و اشتباه مصون بمانند.

۳. متخصصان اخلاق باید به ارزش هایی پایبند باشند که با استدلال قابلی همراه هستند. مثلاً متعهد به تأثیر از روی دلیل، پی جویی حرف های کلیدی و چالش های پیش روی عقل، یافتن پاسخی برای اشکال های فلسفی و به کارگیری مهارت های استدلالی اند. اگر عالم اخلاق چنین تعهدهایی نداشته باشد قدرت شناخت مغالطه ها هیچ ارزشی نخواهد داشت. پس می توان گفت متخصص اخلاق کسی است که در نوع خاصی از استدلال و مجموعه ای از معرفت های مربوطه مهارت دارد و متعهد است که این مهارت ها را در ارزیابی قوت و ضعف استدلال ها و دیدگاه ها به کار برد. تخصص چنین اشخاصی مبتنی بر معیارهای مستدل و قابل حصول می باشد.

۳. اخلاق کاربردی و نظریه اخلاقی

الف) نقد نظریه

محتوای برخی چالش ها این است که در توصیه اخلاقی نباید به نظریه های اخلاقی تکیه کرد. این چالش ها ناظر به مفهوم نظریه و عمل اخلاقی اند که طرفداران اخلاق کاربردی نسبت به آن اعتراض دارند.

اولاً: نظریه پردازان اخلاق مجذوب اصول و قواعد بسیار کلی و انتزاعی شده اند.

ثانیاً: نظریه ستیزان مدعی اند نظریه اخلاقی به شدت «تحویل گرا» است به طوری که تأکید می کنند همه ارزش های اخلاقی می توانند تحت معیار واحدی جمع شوند و طرفداران نظریه اخلاقی مایلند تنوع بی پایان احکام جزئی را تحت اصلی واحد یا سلسله ای از اصول جای دهند.

ثالثاً: نظریه پردازان، استدلال اخلاقی را استدلالی استنتاجی می دانند، آنان بر این باورند که در هر معضل اخلاقی حکمی صحیح وجود دارد که ناشی از فرایندی